Óðinn - 01.01.1933, Blaðsíða 14

14
ÓÐINN
stjúpfaðir hennar henni í föðurstað. Ragnhildur
fjekk gott uppeldi, naut meiri mentunar til
munns og handa en þá var alment títt. Var
henni komið til kenslu til hins mikla gáfumanns
sjera Jóhanns Tómassonar á Hesti. Bar hún
þeirrar kenslu miklar menjar.
Ragnhildur giftist í fyrra sinni 9. júní 1853,
yngismanni Ólafi (f. 27. júní 1829) ólafssyni á
Lundum. Foreldrar hans voru: Ólafur (d. 30.
júní 1834) Porbjörnsson á Lundum og kona
hans Ragnhildur Hinriksdóttir á Reykjum í
Tungusveit í Skagafirði, Eiríkssonar.
Þeir forfeður ólafs, manns Ragnhildar, höfðu
búið á Lundum um langa hrið, mann fram af
manni. Voru þeir fjárgæslumenn miklir, bú-
höldar og göfugir af annari aðferð. Mestur auð-
maður þeirra var Þorbjörn (d. 7. mars 1827)
ólafsson gullsmiður, afi ólafs. Var hann alment
nefndur »Þorbjörn ríki á Lundum«. ólafur lög-
rjetlumaður á Lundum, faðir Þorbjarnar, var
smiður mikill, hugvitssamur og málari.
Þau ólafur og Ragnhildur bjuggu rausnarbúi
á Lundum, þar til ólafur andaðist 29. jan. 1861.
ólafur var um nokkur ár hreppstjóri í Stafholts-
tungnahreppi. Ólafi hefur þannig verið lýst af
kunnugum manni: að hann hafi verið skyn-
semdar- og atgervis-maður, prúðmenni og val-
menni, framkvæmdarsamur og hygginn maður.
I síðara sinn giftist Ragnhildur 16. okt. 1863,
Ásgeiri dbrm. Finnbogasyni, Hefur Ásgeirs verið
minst hjer að framan.
Eftir dauða Ásgeirs (1881) hjelt Ragnhildur
áfram búskap á Lundum. Var þá Guðmundur
sonur hennar fyrir búi með henni, þar til hann
kvongaðist og byrjaði búskap á Lundum 1887.
Eftir að Ragnhildur hætti búskap, var hún
um allmörg ár á Lundum hjá Guðmundi syni
sinum og Guðlaugu tengdadóttur sinni. Síðustu
æfiár sín var hún í Hjarðarholti hjá Sigríði
dóttur sinni og Jóni tengdasyni sinum.
Ragnhildur andaðist í Hjarðarholti 3. janúar
1908.
Ragnhildur var atgerviskona mikil til munns
og handa, tíguleg að vallarsýn og í framgöngu,
friðleikskona hin mesta, skynsöm, stilt og ráð-
svinn. Búkona mikil, og var heimili hennar ætíð
myndar-, framkvæmda- og gestrisnis-heimili.
Góð eiginkona, móðir og húsmóðir. Trygglynd
og vinföst, en ekki margskiftin. Yfir öllu hennar
ráði var mikill og sjerkennilegur myndarskapur.
Börn Ragnhildar, sem á lífi eru, eru þessi,
af fyrra hjónabandi:
Ragnhildur, fyrri maður hennar Pjetur Krist-
insson, bóndi í Engey. Síðari maður hennar
Bjarni Magnússon, bóndi í Engey. (Hún andað-
ist 7. maí 1928).
ólafur, búfræðingur og hreppstjóri í Lindarbæ
í Holtum í Rangárvallasýslu. Kona hans Mar-
grjet Þórðardóttir, fyrv. aiþm., í Hala í Holtum.
Ólafur Guðmundur, bóndi á Lundum. Kona
hans Guðlaug Jónsdóttir, Jónssonar, kammer-
ráðs á Melum í Hrútafirði. (Guðmundur andað-
ist 17. júní 1930).
Af síðara hjónabandi 3 dætur: Sigríður, Odd-
ný og Guðrún. Er þeirra getið hjer að framan.
Öll eru börn þessi vel gefin og mannvænleg.
3 piltar, af fyrra hjónabandi, dóu í bernsku.
28. desember 1915.
Sýnishorn af tækifærisvísum
eftir Baldvin Jónatansson.
Vísa eftir Baldvin og Matth. joch.
Baldv.: Svanur fagurt sumarlag
syngur á bláum tjörnum.
Matth.: Guö er aö bjóöa góðan dag
grátnum jarðar börnum.
Graet jeg aldrei gull nje seim,
gæfusuauður maður.
Bráðum fer jeg heiman heim,
hryggur bæði og glaður.
Pótt jeg hafi práfalt hjer
þröngan skó á fæti,
enginn taka mun frá mjer
mina eðliskæti.
Blíðust glóey bræðir snjó,
brekkur gróa i náðum.
Kveður lóa kát í mó,
kemur spóinn bráðum.
Klakaspangir kveðja foss,
hverfa í fangið bláa,
sól þá langan sumarkoss
setur á dranginn háa.
Ó, jeg fengi inndælt vor,
ekkert þrengi haginn.
Eftir gengin æfispor
aftur lengi daginn.
Syngur lindin svöl og blá,
sumars yndi lofar.
Fyrir vindi fýkur strá
fjallatindum ofar.
Hófagandur hlíða má
hraustum brandanjóti,
yfir sand og isagljá
á Skjálfandafljóti.
Hugsa jeg um hestinn minn —
honum má ei gleyma.
Jeg stakk honum hjerna áðan inn
eins og jeg væri heima.
A t h s. Ortar af munni fram við ýms tækifæri.
*