Skeggi - 22.12.1917, Blaðsíða 1

1. árg.
Vestmannaeyjum, Laugardaginn 22, desember 1917.
9. tbl.
Til áheita
er ersgln stofnun betrl, en
„Ekknasjóðurinn1,
á næstkomandi vetri.
Samgöngur
við
Samgönguleysið við suður-
strönd landsins er oröiö eitt af
vandamálum þjóöar vorrar, og
hefur reyndar altaf veriö. Tjónið,
sem af því leiðir, er svo mikið
og margvíslegt að enginn hefur
enn færst í fang að reikna það
út, enda mundi það verða flókið
dæmi. það þarf heldur enga út-
reikninga til þess aö sannfæra
menn í þessu efni; reynslan
talar þar öllum tölum skýrar.
Umbætur í þessu efni þrá menn,
sem búa á undirlendinu, fremur
en flestar aðrar umbætur.
Örðugleikarnir á flutningum frá
Reykjavík austur i sveitir eru
svo alkunnir að ekki þarf að
lýsa fyrir þeim, sem reynt hafa,
og þeir eru svo dýrir að firnum
sætir. Nægir að benda á, að
síðan leið á ófriðinn hafa kaup-
fjelögin eystra orðið að sækja
miklar vörur til Reykjavíkvr á
litlum mótorbátum. Tveir bátar
hafa farist við þau ferðalög í
haust og fleiri verið komnir mjög
hætt. Samt neyðast menn til að
sæta þessum kostum, og þykir
skárra meðan þá er að hafa.
Aðstaðan versnar auðvitað mikið
þegar allir aðflutningar teppast
á sjó og landi. Siglingar við
suðurströndina mega heita ófærar
allan veturinn nema í bestu tíð
og mjög algengt er það að ófært
verði yfir Hellisheiði s'ðari hluta
vetrar. Og hvað hafnargerð
austanfjails snertir, þá hlýtur hún
að dragast um mörg ár enn.
Hjer er þá ekki nema um tvo
kosti að velja á næstu árum.
Annar er sá, að una ólaginu eins
og að undanförnu. Hinn er, að
finna nýja flutningaleið.
Um fyrri kostinn (eða ókost-
inn) þarf ekki að fjölyrða, menn
þekkja hann orðið af reyndinni.
Hinn er því vandkvæði jbundinn
að ný flutningaieið hefur ekki
Nýjustu símfrjettir,
Reykjavík 21. des. 1917.
Cuba hefur sagi Ausiurríkí siríð á hendur.
BorgarasiyrjöSd geysar enn f Rúss'andi. Korni-
ioff og Kaledin berjasi gegn Maximalisium. Nikulás
siórfursii safnar iiði og viif endurreisa keisaradæmið.
Lausafregn frá Svtss segir að Tyrkir viíji semja
sjerfrið við Breta.
Þaðerhafi eftir foreæiisráðherra Breia að þeir
semji ekki frið fyr en þeir hafi unnið fullan sigur.
Þjöðverjar draga saman her á Italíu og á vesiur-
vígsiöðvunum.
Friðarsamningar milli Rússa og Þjóðverja halda
áfram.
þótt standa opin. Rjett væri að
athuga það nánar.
Hafnargerðin í Vestmannaeyjum
hefur nú verið í smíðum i nokkur
ár og allir vona að einhverntíma
renni upp sá dagur að henni
verði svo fyrir komið að höfnin
verði svo góð, sem ætlast var til
í fyrstu. þá væri þó komin ein
sæmileg höfn við suðurströndina
og mætti eflaust hafa hennar mikil
not fyrir sveitirnar ef laglega
væri á haldið. Fyrir ófriðinn
var farinn að tíðkast sá siður,
að verslanir austan fjalls fluttu
vörur á millilandaskipunum og
ljetu skipa þelm á land hjer í
Vestm.eyjum, þær voru svo sóttar
á vjelbátum. þetta flutningalag
var nokkuð umsvifamikið, en var
þó skárra en að láta vörurnar
fara alla leið til Reykjavíkur. það
var einn anmarkinn við þetta að
geymsla og afgreiðsla á vörunum
þótti nokkuð dýr, og kom til
mála, að verslanir austanfjálls
reyndu að koma sjer upp
geymsluhúsi hjerna. Á þingmála-
fundi, sem haldinn var við Ölfus-
árbrú vorið 1915, var rætt um
þetta mál, og kom mönnum
saman um að sanngjarnt væri að
landssjóður ljeti lóð undir fyrir-
hugað hús, þar eð hann ætti
eyjarnar. Engar urðu þó fram-
kvæmdir í þessu, enda tók þá
að kreppa að siglingum enn meir
en áður‘ það er sennilegt að
þessi hugmynd verði vakin upp
aftur þegar siglingar komast aftur
í samt lag. F'lutningaþörfin er
í æði mikil og hún hlýtur að auk-
‘ ast, fremur en minka. það væri
því er mikill hagur að því að
komast þessa leiðina.
það fer óðum í vöxt að menn
hjeðan seilist eftir heyi úr landi
og það eykst stórlega með mann-
fjöldanum. En má telja jarðar-
ávöxt, kjöt feitmeti o. fl. Og
svo eru skreiðarflutningarnir
hjeðan á vorin. Allir þessir flutn-
ingar eru svo nauðsynlegir, að
rjett er að gera alt, sem mögu-
legt er, til að greiða fyrir þeim,
á þeim græða allir málspartar,
eins og á öllum eðlilegum við-
skiftum.
það kann að verða sagt, að
slíkt viðskiftasamband verði til
þess að draga úr frekari sam-
göngubótum, en það er hin mesta
fjarstæða. Hver ný samgöngu-
bót getur venjulega af sjer aðra
ágætari.
munur að geta pantað hingað
fóðurkorn, er það sæist að þess
þyrfti með og flytja það svo
hjeðan á næstu hafnir, á móti
því að flytja það að sjer á haust-
nóttum áður en sjest hvort þess
þarf með, eða þá að sækja það
til Reykjavíkur þegar Hellisheiði
er orðin ófær af snjóþyngslum.
Líku máli er að gegna um salt,
veiðarfæri og olíu. það er altaf
vandaverk að ákveða fyrirfram
hvað mikið þarf af salti handa
veiðistöðvunum austanfjalls, það
er dýrt að flytja ofmikið af því
og láta það rírna yfir veturinn og
lengur, en hinsvegar áhættusamt
að flytja of lítið af því og hefur
stundum haft mikil óþægindi og
kostnað í för með sjer að vera
að sækja það til Reykjavíkur eða
fá það beint frá útlöndum á ver-
tíðinni. Úr þessu mætti talsvert
bæta með því að flytja þessar
vörur hingað, er sýnt væri, að
þeirra þyrfti með, og flytja þær
svo „ttl landsins“ er færi gæfist.
það er auðvitað míkils um vert
í þessu; efni að höfnin hjerna
verði srvo trygg að auðvelt verði
að fá skipin til að standa hjer
við nægilega oft og lengi. Hæfi-
lega stór flutnin^abátur verður
að sjáifsögðu að vera til við
hendina og er Víkurbáturinn gott
spor í þá átt.
Önuur viðskifti „milli lands og
eyja“, en þau sem hjer hafa verið
taltn, hljóta að a.ukast mikið.
Mannflutningar eru sífelt að auk-
ast, og fjöldi verkafólks „af landi“,
sem fer austur á austurland á
vorin og heim afíur á haustin;
Um
afíaskýrsíur.
— :o:—
Svo er fyrir mæh að hrepp-
stjórar við sjávarsíðuna skuli
safna saman greinilegum skýrsl-
utn um fiskiafla í hver vertiðar-
lok. þeir kvarta margir hverjir
undan því að þetta sje leiðinlegt
verk og mjög af handahófí.
Menn eru tregir til að segja ná-
kvæmlega til um aflabrögðin og
kemur það að nokkru leyd af
því að þeir hafa ekki greinilega
tölu á aflanum, en að nokkru
leyti af því að mönnum skilst
ekki til fulls að slíkt framtal sje
til nokkurs gagns, þó fullkomið
væri. í öðrum löndum er lögð
mikil áhersla á það að menn
telji rjett fram afla sinn í hverj-
um mánuði, og þær skýrslur
birtar opinberlega, almenningi til
fróðleiks. þykja þær skýrslur
mikilsverðar upplýsingar fyrir
verslun og umbætur í fiskiveið-
um. það gætu þær líka orðið
hjer, ef í lagi væru.
Fiskifjel. fslands hefur reynt
að koma á umbótum í þessu efni,
með því að gefa út sjerstakar
bækur fyrir skýrslurnar. þeim
er svo hagað að þær eru strikaðar
í dálka þar, sem á að skrifa fiska-
töluna fyrir hvern dag, sem róið
er. Sjerstakar eyður eru fyrir
landiegudaga, þar sem á að til-
greina ástæðuna fyrir því að ekki
er róið þann dag, t. d. veður,
Vefnaðarvömr, smekklegastar, mest úrval, ódýrastar.
S. 3. 3of«v5«ft‘