Verkamaðurinn - 04.06.1965, Blaðsíða 1
Verkainadurinn
SAMNINGAR ÍR GIIDI í HQRGIIH
Verkfallsboðnn yfirvofandi
Atvinnurekendur hafa np boð jert ennþd.
(D samkomulag ndðst im fóeii smdatriði
Ennþá hefur ekkert samkomu-
lag náðst í kjaradeilu verkalýðs-
félaganna á Norður- og Austur-
landi við atvinnurekendur. —
Samningafundir hafa þó staðið
í hálfan mánuð og síðustu næt-
urnar hafa fundir staðið allt til
morguns. /
Þrátt fyrir þetta hafa atvinnu-
rekendur engin gagntilboð gert
verkalýðsfélögunum, sem eins og
kunnugt er, lögðu sínar kröfur
og tillögur um nýja samninga
fram áður en samningafundir
hófust.
Það eina, sem í rauninni hef-
ur gerzt, er að samkomulag hef-
ur tekizt um fáein samningsatr-
iði, sem ekki varða beint kaup
eða vinnutíma. Eru það einkum
lagfæringar á nokkrum ágöllum,
sem komið hafa í ljós við fram-
kvæmd fyrri samninga.
Atvinnurekendur hafa hins
vegar ekki viljað fallast á nokkra
kauphækkun, hvorki smáa né
stóra, alls ekki verið til viðtals
um þá hlið í kröfugerð verka-
lýðsfélaganna. Aftur á móti hef-
ur nokkuð verið rætt um stytt-
ingu vinnutímans, og létu at-
vinnurekendur í það skína í
nótt, að þeir gætu e. t. v. fall-
izt á einhverja örlitla styttingu
dagvinnutímans.
Klukkan 17 í dag hefst sér-
stakur fundur, þar sem ákveðið
er, að einungis verð.i rætt um
vinnutímann. Verður það sam-
eiginlegur fundur samninga-
nefndanna að norðan og austan
og samninganefnda Dagsbrúnar
og Hlífar í Hafnarfirði.
Sérstakur samningafundur fyr
ir félögin nyrðra og eystra hefst
svo aftur í kvöld. \
Sainninganefnd verkalýðsfé-
laganna hefur aflað sér heim-
ildar frá flestum þeim félögum,
sem að samningunum standa, til
verkfallsboðunar, þegar henni
þykir henta. Bjuggust samninga-
nefndamennirnir við því í morg-
un, að ef ekkert verulega já-
kvætt gerðist í dag eða kvöld
yrði þess skammt að bíða, að
verkfall yrði boðað. Vinnustöðv-
anir þarf að boða með viku
fyrirvara, þannig að ennþá yrði
vika a. m. k. til stefnu til að
ganga frá samningum áður en
til verkfalls þyrfti að koma.
Á þessarri mynd sést híuti namsmcyja Húsmæðraskólans að Laugalandi,
er þær heimsóttu verksmiðjur SIS og KEA ó dögunum. Með þeim d mynd-
inni er Ragnar Olafsson framkvæmdastjóri Efnaverksmiðjunnor Sjöfn. —
Ljósm. GPK. — Handavinnusýning nómsmeyjanna að Laugalandi verður
í skólahúsinu ó mónudoginn kemur (annan í hvítasunnu) og verður op-
in fró kl. 1 —10 e. h.
Nei! En borga þó/
Það er opinbert leyndarmál,
að víða á landinu greiða at-
vinnurekendur starfsfólki sínu
mun hærra kaup en samningar
Víirckr vii rikisstjMmi
Ýmsir virðast standa í þeirri
trú, að ríkisstjórnin sé beinn að-
ili að þeim samningatilraunum
um kaup og kjör verkafólks, sem
nú standa yfir. Þetta er hinn
mesti misskilningur. Opinberlega
a. m. k. hefur ríkisstjórnin ekk-
ert skipt sér af samningunum,
heldur hafa viðræður aðeins
verið milli samninganefnda
verkalýðsfélaganna og atv.innu-
rekenda.
Hins vegar standa yfir viðræð
ur milli nefnda frá ríkisstjórn-
inni og kj aramálanefndar Al-
þýðusambands íslands um ein-
stök mál, þ. e. húsnæðismál og
atvinnumálin hér í Norðurlandi.
Hafa viðræður þessar verið vin-
samlegar og þess að vænta, að
nokkur jákvæður árangur verði
af þeim. En alrangt er að rugla
þeim viðræðum saman við við-
ræðurnar um kjarasamningana.
Heildarvelta KEA 712 milljónir kr.
4% arði úthlutað
Aðalfundur Kaupfélags Ey-
firðinga var haldinn í Samkomu
húsi Akureyrarbæjar dagana 1.
og 2. júní sl.
Rétt til fundarsetu höfðu 193
fulltrúar en mættir voru 135
úr 21 deild félagsins auk stjórn-
ar félagsins, kaupfélagsstjóra,
endurskoðenda og ýmissa gesta.
Fundarstjórar voru kjörnir Ei
ríkur Sigurðsson skólastjór.i og
Helgi Símonarson bóndi. Fund-
arritarar Olafur Skaptason
hóndi og Kristján Helgi Sveins-
son skrifstofumaður.
í upphafi fundarins minntist
Brynjólfur Sveinsson, stjórnar-
formaður, þeirra félagsinanna,
sem látist hafa síðan aðalfund-
ur var haldinn 1964,
Formaður flutti skýrslu stjórn
arinnar og greindi frá verkleg-
Framhald á bls. 8.
Fró aðalfundi Kaupfélags Eyfirðinga. — Séð yfir hlufa af fundarsalnum.
segja til um, og í einstökum
starfsgreinum þekkist það varla
lengur, að unnið sé fyrir það
kaup, sem samið hefur verið um.
Samt sem áður neita atvinnu-
rekendur að fallast á samninga
um nokkra kauphækkun, neita
að viðurkenna það kaup, sem
þeir þó greiða.
Augljóst er, að þetta er gert
til að halda niðri kj örum þeirra,
sem ekki hafa haft aðstöðu til
að setja vinnu sína á uppboð,
og inun ekki fjarri lagi, að það
sé einmitt .bændastéttin, sem
fyrst og fremst sé höfð í huga
og svo verkafólkið á þeim stöð-
um, þar sem minnst atvinna hef-
ur ver.ið. Það á m. ö. o. að níð-
ast á þeim, sem versta aðstöðu
hafa. Gömul saga og ný.
En getu sína til að greiða
hærra kaup en nú er umsamið,
hafa atvinnurekendur sýnt með
því að greiða hærra, þar sem
þeir hafa mest þurft á vinnuafl-
inu að halda og þá er hið greidda
álag oft ekki 10—20%, heldur
á stundum 100—200%. Hver eí-
ast svo um sretuna? -
HEYRT
Á GÖTUNNI
AÐ dagvinnukaup verkamanna ó
SeyðisfirSi við sementsupp-
skipun sé nú 150 krónur ó
klukkustund.
AO atvinnurekendur borgi með
glöðu geði, en neiti að und-
irskrifa samninga um 50 kr.
ó timann.
AÐ ein afleiðing innflutnings-
stefnu ríkisstjórnarinnar sé
sú, að Klæðagerðin Amoro
loki ó næstunni og segi öllu
starfsfólki upp.