Fósturjörðin - 11.05.1914, Blaðsíða 4

28
FÓJSTURJuRÐIN.
þaé sem Sofnvörpungar
með þurfaf
IJr, Klukkur,
Gullskúíhólka og Gullstáss.
er best og ódýrast í
Veiðarfæraversluninni VERÐANDI.
Sími 288. Hafnarstræti 18.
Vopnasmiðttrínn í Jýrns.
Eftir Sylvanus Cobb.
(Frh.) ----
Útlit hans lýsti því glögglega að
hann var ekki fæddur íTýrus; en
hvaðan hann kom var öllum hul-
ið. Samt var enginn sá til, er ást-
sælli væri af alþýðu en hann, og
einskis manns mundi hafa verið
meira saknað. Ró hann væri lágt
standandi handiðnarmaður, þá
urðu þó aðalsmennirnir að fá sín
beztu vopn hjá honum, og enginn
var sá, er gengi svo fram hjá iðn-
aðarhúsi hans, að hann ekki veitti
honum meira en vanalegt athygli.
Sumir pískruðu i hljóði, undar-
legar sögur um hinn föngulega
vopnasmið, og sumir fóru jafnvel
svo langt, að þeir sögðu að sjálfur
Herkúles hefði gætt hann yfirnátt-
úrlegu atgeríi. En slíkar pískurs
sögur voru óljósar og reikular,
jafnvel þó að þær liefðu í ein-
stöku tilfellum við nokkur rök að
styðjast, þegar hjátrú þeirra tiina
er tekin til greina. Vopnasmiður-
inn gaf slikum hlutum lítinn
gaum, en hélt stöðugt þá braut
sem hann hafði valið sér, sam-
kvæmt sínum leynda ásetningi, án
þess að sinna því sem honum
kom ekki við.
Gio gætti að járninu með al-
vöruaugnaráði, og loksins dróg
hann það út, lagði það á lítinn
ihvolfan steðja, og byrjaði að
mynda úr því brjóst-skjöld. Högg-
in dundu ótt og þungt, og ekki
leið á löngu, áður en hann var
orðinn mátulegur eftir fyrirmynd
þeirri úr tré, er lá á hlið við
hann. Það færðist hýrt bros yfir
andlit hans, er hann sá hve vel
honum' hafði tekist að reikna út
hitastig það, er hann hafði látið
málminn ná, og svo sneri hann
sér að drengnum, um leið og
hann lagði plötuna á bekk, og
sagði: ■
»Þarna Abal, slökktu eldinn fyrir (
kvöldið, og undirbúðu þessa plötu
fyrir fæinguna«.
»Handa hverjum er hún herra?«
spurði drengurinn, og hætti að
blása i eldinn.
»Hún er handa Strato«.
»Unga kaupmanninn?«
»Já«.
»Það hélt eg«.
»En því spurðirðu þá?« mælti
Gío, sem virtist með látbragði sinu
veita drengnum ótakmarkað mál-
frelsi.
»Af þvi mér fanst það undar-
legt, að hann skildi þarfnast
hennar«.
»Allir ráðvandir menn í Týrus
kynnu að þarfnast þeirra áður en
langt um líður«.
»Eg get ekki skilið af hverju«.
»Bíddu þá þar til raun gefur
vitni. Reynslan er besti kennarinn«.
Gío talaði þessi orð, í nokkuð
hranalegum málróm, og Abal
snéri sér að verki því, er honum
hafði verið falið á hendur. Tvisvar
sinnum virtist hann vera kominn
fast að þvi, að bera upp enn eina
spurningu; en hinir þungbúnu
hniklar, er komnir voru i auga-
brýr hins kraftalega vopnasmiðs,
bægðu honum frá að segja meira.
Drengnum varð samt lítið úr verki;
þvi naumast hafði hann snúið sér
að því, er flóttaleg stúlka kom
hlaupandi inn í verksmiðjuna,
Hið langa hár hennar flaxaðist
niður um herðarnar. Föt hennar
voru rykug og andlitið náfölt af
ótta.
»ó, frelsið þér mig herra!« mælti
hún, og rjetti fram báðar hendurn-
ar í ofboði. »Hver sem þér eruð
þá frelsið þér mig!«
»Hvernig, og frá hverju?« spurði
Gíó, sem var auðsjáanlega stein
hissa, á þessum skyndilega atburði,
um leið og hann dáðist að af-
bragðs fríðleik stúlkunnar, er flúði
á náðir hans.
»Frá óvinum mínum«.
»Og geta yðar líkar átt óvini í
vorri góðu Týrusarborg?« mælti
vopnasmiðurinn, um leið og hann
lagði hina breiðu hönd sína á
enni stúlkunnar.
»Já ó! talið þér ekki meira;
frelsið þér mig heldur!« æfti stúlk-
an og leit óttaslegin aftur fyrir sig.
»Eg er saklaus — alsaklaus. Frels-
ið þér mig frá morðingjum föður
míns!«
»Hver er hann — faðir yðar?«
»Ivison Ludinn var faðir minn«.
»Heixi það hinn mikli guð Her-
kúles!« kallaði Gío »eg veit nú
hver þér eruð, og hver það er
sem að leitar yðar. Hérna Abal
lylgdu lafðinni til hei'bergis dóttur
minnai'. Fljótt nú!«
Drengurinn opnaði litlar dyr á
bakhlið hússins, og óðara en stúlk-
( an var hox íin út um þær lokaði
hann þeim á eftir séi', og sló slag-
brandi fyrir, Gío sló eirlitum
hnefanum á bi’jóst sér, og hálf-
sögð bölbæn hvíldi á vörum hans.
Hinn þungbúni svipur sem komið
hafði á andlit hans, við tal dregsins,
var nú orðinn ægilega myx'kui’. Að
lítilli stundu liðinni heirði hann
skindilega fótatak á steinstjettinni
fyrir utan, og rétt á eftir komu sex
menn inn, og var Phalís konungs-
sonur í fararbroddi.
«Kom ekki kvennmaður hingað
inn fyrir dálitilli stundu?« spuiði
Phalís óðamála og lafmóður.
»Jú dóttir mín, konungssonur«
svai’aði Gío. »Eg á ekki við hana,
það er önnur sem ég leita að, og
hún fór hér inn. (Framh.)
Einnig hin alþektu Panzer R,eiÖlijól og alt til
Reiðhjóla og viðgerða á Úrum og Klukkum.
F’ljótt og vel af hendi leyst.
Alt þetta sem að ofan er talið eru hinar vönduðustu og
ódýrustu vörur sem hægt er að fá eftir gæðum.
Pórður Jónsson,
i Úrsmiðjunni.
Austurstræti 6
Margfalt meíri birgðir af
KP£F V efnaðarvörum
en nokkru sinni fyrri.
Alt best og ódýrast eftir gæðum.

Asg. G. Gunnlaugsson & Co.
Austurstræti 1,
hafa ætíð mikið úrval af
Vefnaðarvöru og
Karlmannsfötum,
ytri sem innri. - Vöruvönðun Jiekt.
'«5

Margarínið
alþekta, sem undanfai’in ár hefur verið selt i
Nýlenduvörudeild Edinborgar,
og sem hefur þótt svo ágætt, er nú og verður framvegis til
sölu í Glervörudeild verslunarinnar.
Verslunin Edinborg.

Prentsmiðjan Gutenberg. — 1914.