Vestri - 10.07.1915, Blaðsíða 1
Ritstj.: Kristján Jónsson frá Garðsstöðum.
XIV.árg.
jSAFJÖRÐUR. io. JÚLÍ 1915
26. bl.
Heiðruðu Vestfirðingar!
Eins oq yður er kunnugt, þá er eg
einastí bóksalinn á öllu Vesturlandi,
sem útlendar bœkur, btöð og timarit fást hjá, — auk íslenskra
bóka og blaða og allskonar ritjanga. Og með þvi að eg nú
hefi jengið duglegan og sérslaklega áreiðanlegan mann, er ein-
göngu sér um bóksöluna fyrir mig, — þá get eg jullvissað yður
um jtjóta og áreiðanlega a/greiðslu. —
Komið því og kaupið eða sendið mér pantanir!
ísafirði, 9. júlí 1915.
Yiiðingarfyllst:
Guðm Bergsson
bóksali.
Símfregnir Irá alþingi.
7. júlí.
Alþingi sett kl. 12 í dag nreð guðsþjónustu. Síðan söfnuðust
þingmenn í sal neðri deildai og set.ti ráðh. Einar Arnórsson þingið, í
nafni konungs, las upp boðskap konungs um staðfesting stjóinarskrár-
óg fánamálsins og heillaósk hans til íslensku þjóðariunar. Var síðan
hrópað húrra fyrir konungi.
Aldursfoiseti Eii ikur Briem gekst þá fyrir kosningu foiseta samein.
þings og hlaut kösningu
Kristinn Daníelsson naeð 19 atkvæðum.
Hannes Hafstein fékk 14 atkvæði.
Að afstaðinni kosringu ávarpaði forseti þingið þakkarorðum fyrir
sér sýnda virðingu.
Varaforseti sameinaðs þings var kosinn
Sigurður Gunnarsson með 20 atkvæðum.
Skrifarar: Sigurður Stefánsson með 33 atkv. og Magn. Pétursson
með 27 atkvæðum
Þrír þingmenn eru enn ókomnir til þings: Pétur á Gautlöndum
og Magnús Kristjánsson, sem báðir eru nreð Goðafoss, og Karl Einars*
son, sem kemur með Sterling til Rvíkur í kvöld.
í neðri deild: Forseti Ól, Briem með 20 atkv. Varaförs. Guðm.
Hannesson með 12 atkv. Skrifarar: Eggert, Pálsson og Björn Hallsson.
í efri deild: Forseti Stefán Stefánsson. 1. varaforseti Jósef
Björnsson. 2. varaforseti Karl Einarsson, Skrifarar: Björn Þorláksson
og Steingrímur Jónsson.
9. júlí.
í gær voru lógð fram stjórnarfrumvörpin, en enginn þingfundur i
dag. Flokksfundur í Sjálfstæðisflokknum var haldinn í gær og annar
fundur stendur yfir í dag. Sjálfstæðisþingflokkurinn er enn ókiofinn
íormlega og vita menn því enn ekki til fulls um flokkaskiftinguna, en
spá þó ráðherra meiri hluta J þinginu.
9. júlí.
Einkaskeyti til Mbh, Khöfn 9. júlí (nýk.t:
Austurrískur kafbátur hefir sökt ítölsku beitiskipi í Adriahafi.
Alvarlegar honur mill Bandaríkjanna og Fýskalands.
Síðustu opÍDberar skýrslur Rússa herma ekkert sögulegt. Rússar
hörfa heldur uudan, bæði í Galiziíu og við Prnasnysz í Póllandi. — A
vestri vígstöðvunum er og alt í sama þófinu.
Kátbrosleg sinnaskifti.
Þau kátlegu sinnaskifti eru nú
orðín hjá sumum sjálfstæðismönm
um, að þeir eru farnir að fagna
hiDni nýiu stjórnarskrá og fána,
lofa ráðhenann fyrir að hafa komið
málinu ffam, og þakka sjálfum sér
— sjálístæðisflokknum — það að
málin komust heilu og höldnu í
höfD.
Það er að vísu gleðilegt, að
menn komist til íétts skilnings að
lokum og ani ekki átram í sömu
villunni til eilífðar nóns, en eins
og það er víst að ofseint er að
iðrast eftir dauðann, og ofseint að
byrgja brunninn eftir að barnið er
dottið ofan í hann, eins vist er það,
að stjórnarskiárfrumv. síðastaþings
hefði drepist — eins og lögákveðið
er um öll lagafi umvörp, sem ekki
hafa náð staðfestingu konungs áður
en næsta þing á eftir kemur saman,
heíði sjáltstæðisflokkurinn mátt ráða
eins og öllum mun kunnugt sem
fylgst hafa ögn með i því, sem
gerst hefir síðustu mánuðina.
Eius og allir æltu að muna
krafðist miðst.jórn heimastjórnar-
fiokksins þess, að stjórnaiskrár*
málið yrði staðfest fyrir næsta þing.
Þessu var tekið með ópum og
ærslum af sjáifstæðisblöðunum, sem
sögðu að heimastjórnarflokkurinn
gengi í lið Dana móti landsrétt-
indunum, gegn vilja meiri hluta
aiþingis, traðkaði þingræðinu, og
vildi setja minnihlutastjórn á lagg-
irnar í landinu-
Reyndar var þet.ta alt talað út
í hött — of það hefir ekki verið
mælt. gegn betri vitund.
Miðstjórn heimastjórnarflokksins
krafðist þess aldrei að ráðherra
yrði valinn úr sínum flokki (minnn
hluta þingsins), — eius og óspart
var veifað um stUHd, heldur að
ráðherra yrði útnefndur úr sjáifi
stæðfsfl. sem síðan legði stjórnar-
skrána til staðfestingar að óskertum
landsrót.tindunum.
Og það er einmitt þetta sem
gerst hejir — en mikill meirihl.
sjálfslæðismanna hefir staðið þar
á móti.
Utanför Jlannesar Hafseins var
fyrsta sporið til þess að greiðaúr
stjóinarskrárflækjunni. Honum tah
aðist svo tii við konung, að danska
auglýsingin yrði látin falla Diður,
sem fyrv. ráðherra S. E. hafði
kraflst, en ekki fengið framgengt,
að sjálfs hans sögn, og sjálfstæðisi
flokkuiinn hafði samþykt (til þess
að bjaiga S. E. úr vanda?).
Samkomulagsgiundvöllur þrí-
menninganiia var vitanlega ekkert
annað en það sama og H. H. hafði
fengið. En þeir voru svo viti bornir
menn að þeir sáu að það vai ekki
verjandi að fleygja frá sór staðfest-
ingarskilinálum sem t.iygðu að fullu
réttindi landsins, og hvöttu Hokk
sinn til þess a,ð styðja einhvern
til ráðherraembættis til þess að fá
stjórnarskrána staðfesta á þeim
grundvelli sem H. H. og þrímenn-
ingunum hafði talast til.
En hvað geiir flokkurinn?
Sumir flokksmenn hlaupa burt
í fússi og segjast ekki líta á þetta,
aðrir skamma þrímenningana niður
fyrir allar hellur, fyrir að gera til-
raun til þess að koma málunum
fram, — og siðan náði þetta há-
inarkinu með bivting leynitilboð-
anna — og samsæri er myudað
gegn þeim til þess að óuýta alt
saman.
En þrímenningarnir létu ekki
kúga sig, og það verður þeim jafnan
til heiðurs, heldur tók Einar Arn>
órsson að sér ráðlierraembœttið
með tilstyrk örjárra sjáljstœðis>
tnanna en allra heimastjórnar>
manna að baki.
Hann hefði alls ekki getað orðið
ráðherra nema með tilst.yrk heima'
stjórnarmanna.
Af þessu er öllum augljóst, að
sljórnaiskráin væri óstaðfest og
fáninn sjálfsagt ófenginn ika, ef
Hannes Hafstein hefði ekki gert
alt sem stóð í hans vaídi til þess
að greiða fyrir samkornulagi milli
þrímenninganna og konungs, og
heimastjórnarmeun síðan stutt
Einar Arnórsson til valda til þess
að koma málunum farsællega í
höffi.
Enginn réttsýnn maður getur
neitað þessu.
*; 90 ára afmœli átti merkiskonan
Guðrún fórðardóttir á
Laugabóli í ísafirði 4. þ. m. Komu
börn hennar, þau er á lífi eru, öll
saman á Laugabóli þann dag, þau
Magnús bæjarfógeti í Hafnarfiiði,
Halldór bóndi á Rauðumýri, Jón
bóndi i Tröllatungu og Yalgerður
kona Kristjáns bónda í Múla, og
allmargt. fleira af venslafólki þeirra
og kunningjum, til þess að fagna
afmæiisbarninu. Gamla konan er
enn svo ern að furðu sætir, er frá
á fæti og ferðast ríðandi til næstu
bæja.
Afkomendur hennar eru um 60,
þar á meðal mörg barna-barnabörn.
Látiu er fyrir skömmu að
Flateyri í önundarfirði ungfrú
Solveig Kristjánsdótt-
i r, elsta barn Kristjáns Ásgeirs'
sonar versl.stj. þar og konuhans;
mannvænieg stúlka á tvftugsaldri.
Bkennua brann á Kirkjubóli
hér í flrðinum í fyrra dag með
allmiklu af matvælum og fleiru í,
og hefir bóndinn, Tryggvi Pálsson,
orðið fyrir töluverðu tjóni.