Vestri - 22.12.1917, Blaðsíða 1

kAAAAÁAAAAAi|
^ Nýkoaiið í verslun ^
-4 Guðrúnar Jónasson: ►
Slifsí, frá 2.75—7.00. ^
^Silki í svuntur ,8 00— 23.00 ^
rTfm?mn
XVI. árg.
Ný íæknisfræðisleg athugun.
E. Kjerúlf lækuir húr á ísafirði
skritar í nóvemberblað Lækna-
blaðsins rnjög uierkilega grein
um athuganir, sem hann hefir
gert á smittun mislingasóttar.
Athugun þessi virðist sanna
það ótvirætt, að menn, sem tekið
hafa sóttkveikjuna, geti stundum
flutt öðrum hana strax á 1. og
2. degi, en það hefir verið talið
áreiðanlegt, að somtun gæti eigi
átt sér stað fyr en i fyrsta lagi
5 dögum .ður en »útbrotin<
koma í Ijófi, aða o: 9 dögum
ettir að sá, sem smittar, sýkist
sj&Itur.
Sé athugun þessi rétt, sem
ekkt er hægt að vetengja, þá
er hÚM af tveim ástæðum mjög
.merkileg. Þeirri iyrst, að hún
■fcollvarpar þessu atriði í læknis*
fræðinni, en það hefir stuðst við
visindaíegur tilraunir erlendra
lækna. Og til þessa verður ís-
ilenskur læknir, sem lika má telja
imerkilegt, því vér ísleudingar
•bTutn vanari við að sækja þekk-
ingu vora til erlendra vísinda-
manna, en að kenna þeiru. Hitt
er það, að hún gerir auðveldara
að heita útbreiðslu mislinga.
Eins og menn vita eru misling-
?ar ekki landlægir hér, en flytjast
toim^að stöku sinnum, og berast
|já víðsvegar um land. Eru þeir,
sem von er, taldir hin versta
llandlarsótt, því oft leggja þeir
hundruó' manna í rúmið um hæsta
annatímaun. Hata þeir því stund-
Aim gert geisimikið vinnutjóu.
iLandsejóður hefir kostað stórté
til að hetta útbreiðslu þeirra, en
ætið hefir það mistekist að ineira
eða minna leyti; er það síst að
undra, þegar mnnn hafa ekki
þekt rétt smittunarlögmál sóttar*
innar. Má vera að athugun E.
Kjerúlts bæti úrþessu, og er hún
þá ekki þýðingarlitil.
*
„Alt íyrir Norðurtangann/*
Sá er siður konuuga og keis-
ara að taka sér einkunarorð, er
tákna hugsjónir þaer, er þeir hafa
mestar noætur á. Hákon Noregs*
konungur tók sér t. d. orðtakið :
>Alt tyrir Noreg<, er hann settist
þar að veldisstóli um árið. Vit
anlega er þetta hégóma4»stáss<
íyrir tólkið.
ÍSAFJÖRÐUR. 22. DESEMBER 1917.
. bl.
Útbú Landsbankans
á Isaflrði
sinnir engum sparisjððsstðrfum
frá 24. desbr. til ðrsloka.
H.|í. Eimskipafélag Islands
Aðalfundur.
Aöalfundur hlutafólagsins Eimakipafélags íslands verftur haldinn
i Iönaðarmannahúsiuu i Reykjavík laugardaginn 32. Júní 1918 og
hefst kl, 12 á hádegi.
. \
Dagskrát
1. Sfjórn fólagBins skýrir frá hag þens og framkvnmdum Aliðnu
st&rfsári og frá starfstilhöguuinni á yflrstandandi ári og ástæðum
fyrir henni og leggur frant til úrskurðar ondurskoðaða rekst-
ursreikninga til 31. December 1917 og efnahagsreikning með
athugasemdum •ndurskoðenda, svörum stjórnai innar og tillögum
til úrskuröar frá endurskoðunarmönnum.
2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórnavinnar um skiftingu árs-
arðains.
3. Tiilögnt um lagabreyting.
4. Kosning 4 inauna i stjórn félagalns í stað þeirra, sem úr ganga
samkvæmt félagslögunum.
5. Kosinn endurskoðandi i stað þess, ar frá fer, og 1 varaendur*
skoðandi*
6. Umræður og at.kvæðagreiðsla unt önnur mál, s«m upp kunna
að varða borin.
Þeir eiuir geta sótt fundiun, sem haía aðgðngumiða.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðs-
mönnum hluthafa ó skrifstofu fólagsins í Raykjavík eða öðtum stað,
stm auglýst v«rður siðar, éagaua 18. til 20. Júní 1918, að báðum
dögum meðtöldum. M*nn geta feugið eyðublöð fytir umboð til að
sækja íundinn hjá hlutafjársöfnurum um a)t land og afgreiðslumönnum
fólagsins, svo og á aðalskrifstofu félagsíns i Reykjavík.
Reykjavík, 17. December 1917.
Stjórn H|f. Eimskipafélags Islands.
Oddviti hægri flokksins hér í
bænurn hefir tarið að dæmi Há'
kouar konungs. En hann hefir
ekki að orðtaki: >Ált fyrir ísa-
ljörð<. heldur: „Alt /yrir Norð-
urtangann.“
Og þetta er meira an orðiti
tóm. Hér fylgir hugur máli.
Vetrarhötn (!) skal gera í Sund-
unum, fram af Norðurtanganum.
llatskipabryggju skal byggja
Iram úr Norðuitanganum — og
hvergi atinarsstaðar.
Til þess að skilja stelnuna til
hlítar vevða menn að hata það
hugfast, að bærinn var látinn
sleppa öllu eignar tilkalii til lóði
arspildunnar þarna, með þvi að
meirihluti bæjarstjórnariunar neit'
aði að láta dómstólana athuga
hvort umráðamaður lóðarspild-
uunar hefði skýlausan eignarrétt
á hennl, og síðan hefir hefð helg<
að houum tullkominn og ótvN
ræðan eignarrétt á lóðinni.
Vegna þess arna getur eink-
unncrorðið ekki verið: alt fyrir
ísafjörð, þótt náið sé nef augum;
eign Sigtúsar Bjarnasonar og
ísal jarðarkaup3taður.
R a f n.
Orison Swett Marden
heifir amerískui rithöfundur, nafn*
kunnur mjög og víðlesinn hin síðari
ár. Hann er fæddm utn miðja sið-
ustu öid í New-Hampshiieifylki
í Bandarikjunum. Foreldra sína
Hiisti hattn í beinsku og hlaut
uppfræðslu af skornum skamti
Seytján ára komst hann í alþýðu*
Bkóla, 6n gat aðeius dvalið þar
skamma stund. Sagt er að hann
hafi leigt sér skósmiðabúð og stofn*
að skóla msð 12 nemendum, af
þvi hatin vildi verða kennari en
fékk ekki. En þetta kennarastarf
gt eiddi honum aðgang að opinber*
um skólum.
21 árs gamall tók hann síðan
að stunda skólalærdóm og tók
etúdentspröf að tveim árum liðnum.
Siðan fór hann til háskólans í
Boston, tók þar meistarapróf og
síðan ptóf í læknisfræði og lögfr.,
alt saman með ágætum vitnisburði.
Svo feiðaðiðst hann um nokkur
ár um Norðurálfuna ‘, stuudaði að
því búnu verslun og auðgaðist
nokkuð, en varð fyrir tjóni af eidsi
voða og inisti þá lika handrit. bókar
er hann hafði unnið að í mörg ár.
En maðurinn gafst ekki upp við
það, heldur ritaði hann bókina upp
aítur á skömmum tíma. Heitir
bókin .Pushing to the fiont‘,t
(Áfram, eða Ég vil áfram.) og naði
feikna útbreiðslu (um 2 míij. eint.).
Ðók þessi er gefln út á dönsku og
nofnist ,Jeg vil fremad." Eftir
þetta heflr hver bókin rekið aðra
frá líarden, og eru þær nú sagðar
vera um 30 als.
Bókaforlag E. Jesperseus i Khöfn
heflr undanfarin ár geflð út nokkrar
bækur hans á dönsku, og hafa þær
verið seldar 1 héilendum bókaversh
unuui. Auk htnnar fyrst nafndu
man ég í svip eftir þessum: ,Hjælp
dig selv“, „Vær glad‘, ,Gl»de—
Magt — Ovetfiod", ,Din Tanke —
din Skæbne" og fleiri hafa bætst
við nú síðustu mánuðina.
Þéssar bækur eru allar siðferðí*
legs efnis. Ræða nllar um hveruig
beat verði fulinægt listínni miklu:
að lífá'uppbýggilegu, ánægjusömu
og farsælu ltfi.
Þetta er maigiætt efni, fyr og
•iðtu, en að wtna skapi mftigþætt,