Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.1989, Blaðsíða 24

40
FÖSTUDAGUR 24. FEBRÚAR 1989.
Menning
,Aftur erum viö saman komin til um að slúöurbækur séu stórbók- Ingólfsson, veislustjóri og menn- viö matreiðslu silungsins. Lóggur hún falli ekki heldur gangi hér á
að halda uppskeruhátíð listanna, meimtir, að iðnaðarpopp flokkist ingarmálaritstjóri DV, þegar silungurinn í kryddlegi og í staö Holti og öðrum veitingastöðum,“
þá einu sem öam fer hér á landi. undir tónsmiðar, að fmgrafimi sé Menningarverðlaun DV voru af- venjulegs lauks er notast við blað- sagði Jónas Kristjánsson ritstjóri
ErþettaielleftasinnsemMenning- góð myndlist eða aö venjulegar hent á Hótel Hoiti um hádegisbil í lauk. meðal annarseför að haía útlistaö
arverðlaun DV eru veitt og virðist spennumyndir séu „metnaðarfuil gær. íaðalréttvoruþrjárfisktegundir, matseðilinn og drykkjarfóngin fyr-
framtíð þeirra nú tryggð - aö kvikmyndaverk“ er sannarlega Þar voru saman komnir verð- karfi, þorskur og ufsi. Þorskurinn ir gestunum.
minnsta kostí meðan listamenn þörf á að staldra við einu sinni á launaþegar, dómnefhdarfólk, full- og ufsinn eru léttreyktir þannig að Jónasgerðiaðlörþáaötjáningar-
fást til að taka við þeim. ári til aö vinsa úr þaö sem máli trúar DV og fieiri gestir. Menning- fiskurinn rétt tekur í sig bragð. Var frelsi sem felst í aðgerðum múha-
Ég skal játa að fyir á árum flökr- skiptir. arverðlaun DV eru einu eiginlegu þunnrisneiðafhvorumfiskirúllað meðstrúarmanna gegn rithöiúnd-
uöustundumaðmérefasemdirum Þaömájaftivellítaáþáúrvinnslu menningarverðlaunin sem veitt utanumbrokkoli.Karfinn varbor- inum SalmanRushdieaðsérstöku
gildi verðlaunaveitinga af þessu sem nokkurs konar andóf og dóm- eruhérog„þauverðlaunsemlista- inn fram steiktur með kartöflu- umtalsefni Harmaði hann aðgerð-
tagi. neftidarmenn okkar sem andófs- mennsækjasteftirhérálandi“eins hreistri sem mótvægi gegn reyktu ir beindar gegn honum og bók
En í seinni tið, hafandi fylgst með menn. Vona ég að enginn þeirra og Thor Vilhjálmsson sagði í ræð- fiskunum. Með fiskinum voru hans, Söngvum Satans, og viö-
sívaxandi áhrifum markaðsfulltrú- taki þessa túlkun mína óstínnt upp. ustúf eftir málsverðinn. þrenns konar sósur bomar fram, brögöum á Vesturlöndum þar sem
anna á menningarlífiö, hef ég aftur Vil ég að lokum þakka þeim fyrir Sem fyrr var matarlistin í háveg- ailt smjörsósur en bragðbættar á bókin hefúr viös vegar verið tekin
fyllst trú á menningarverðlaun. vel unnin störf, starfsliöi Hótel um höfð við úthlutun Menningar- mismunandi hátt; ein með sinneps- úr hillum bókaverslana og útgáfu-
Nú þegar auglýsingastjórar, al- Holts fyrir matarlist og Emi Þor- verðlauna DV. Hefur sjávarfang fræjum, önnur með svörtum ólíf- listum útgefenda. „Vonaégaðslíkt
menningstenglar, blaðafulltrúar stednssyni myndlistarmanni sem ætíð veriöáborðum,ýmistóþekkt- um og tómatkjöö og sú þriðja með gerist aldrei hér á landi,“ sagði
eða hreinræktaðir sölumenn, gerðiverðlaunagripinaíársemeru ar fisktegundir eða þekktar sem grásleþpuhrognum. Með fiskinum Jónas. „Mæl þú manna heilastur,“
dyggfiega studdir af fjölmiðlafólki marmaraskúlptúrar. Vonandi raatreiddar hafa verið á nýstárleg- var síðan grænmetishálmur- djúp- sagði Thor VUhjálmsson og tók
með litla sem enga dómgreind og móðga ég ekki neinn er ég segi að an hátt. Svo var í þetta skipti. steiktar grænmetisræmur. undir með Jónasi.
stjörnur í augunum, eru í fullu verðlaunagripimir hafi sjaldan í forrétt var síldarraarineraður ,JÞetta er frumsýning sem er við- -hlh
starfi við að telja hálfri þjóðinni trú verið glæsilegri," sagði Aðalsteinn . silungur. Var farið í hús danskra burður í sjálfu sér og vona ég að
Björn Th. Björnsson tekur við Menningarverðlaunum DV fyrir bókmenntir
úr hendi Gísla Sigurðssonar. Fékk Björn verðlaunin fyrir bók sina Minningar-
mörk i Hólavallagarði. DV-myndir GVA
Bjöm Th. Bjömsson - bókmenntir:
Frumlegt og persónulegt
brautryðjandaverk
„Nú höfum við eignast bók sem
íjallar um óvenjulegt efni sem gæti
þótt dauflegt við fyrstu sýn: Gamla
kirkjugarðinn við Suðurgötu. En
bókin tekur á þessu efni með svo
frumlegum og persónulegum hætti
að bókmenntanefnd DV hefur ákveð-
ið að höfundur hennar, Bjöm Th.
Bjömsson, skuli hljóta menningar-
verðlaun blaðsins að þessu sinni fyr-
ir bók sína, Minningarmörk í Hóla-
vallagarði,“ sagði Gísli Sigurðsson,
formaður dómnefndar um bók-
menntir.
„Að nafninu til er látið heita að
bókin fialli um sögu steinsmíðar í
Reykjavík og þá hoggnu steina sem
era í kirkjugarðinum. Að því leyti
er Minningamörk í Hólavallagarði
brautryðjendaverk því að ekki hefur
áður verið gerð grein fyrir því hand-
verki sem menn hafa notað til að tjá
sínar bestu minningar og dýpstu
sorg. En þar lætur höfundur ekki
staðar numiö. Um leið og hann túlk-
ar þau form og tákn sem fyrir koma
á legmörkunum og finnur þeim stað
í listasögunni gerir hann grein fyrir
því fólki sem undir liggur. Hann seg-
ir frá lífi þess og dauða og dregur upp
breiða þjóðlífslýsingu af Reykjavík í
tengslum við 150 ára sögu garðsins.
Þar sameinast í skemmtilegri frá-
sögn listasaga, persónusaga og þjóð-
arsaga sem lyfir bókinni uppúr því
að vera staðreyndaskráning og gerir
hana að sjálfstæðu listaverki sem
heldur á loft þeim orðstír sem gestir
kirkjugarðsins gátu sér.“
Með Gísla í dómnefnd mn bók-
menntir vom Silja Aðalsteinsdóttir
ogÓlafurHannibalsson. -hlh
„Dómnefnd um myndlist hefur
ákveðið aö menningarverðlaunin
fyrir .1988 skuli falla Sigurði Örlygs-
syni 1 skaut fyrir sýningu sem hann
hélt að Kjarvalsstöðum snemma á
síðasta ári. Á þessari sýningu vom
einungis sjö risastór verk, nýstárleg
bæði að inntaki og byggingu. í þeim
er dregin upp sterk og sannfærandi
mynd af veröld sem í fyrstu virðist
á skjön við okkar eigin en tengist
henni þó í gegnum ýmis ágeng minni,
einkmn foman vélabúnað, sem virð-
ist í senn broslegur og hættulegur,"
sagöi Aðalsteinn Ingólfsson, formað-
ur dómnefndar um myndlist, þegar
hann afhenti Sigurði Örlygssyni
menningarverðlaunin í gær.
„Það er og athyglisvert að Sigurður
lætur sér ekki nægja að kompónera
þessar örlagasinfóníur sínar á stóra
tvívíða fleti, heldur framlengir hann
Sigurður Örlygsson tekur hér við Menningarverðlaunum DV fyrir myndlist
úr hendi Aðalsteins Ingólfssonar listfræðings og menningarmálaritstjóra DV.
Sigurður Örlygsson - myndlist:
Gerir að engu skil milli
málverka og skúlptúrs
þær inn í veröld okkar áhorfenda og
gerir þar með að engu þau hefð-
bundnu skil milli málverka og
skúlptúrs sem hingað til hafa verið
höfð í heiðri af íslenskum myndhst-
armönnum."
Aðalsteinn sagði að árið 1988 hefði
verið gott ár í myndlist á íslandi.
Hafi verið haldnar yfir tvö hundmð
listsýningar víðs vegar um landið og
hafi óvenjumargar verið í háum
gæðaflokki.
Fór Aðalsteinn nokkrum orðum
um þá listamenn sem komu sterklega
til álita í starfi myndlistamefndar-
innar. Það vora Ragna Róbertsdóttir
fyrir þrívíð verk á Kjarvalsstöðum,
Brynhildur Þorgeirsdóttir fyrir
skúlptúrverk á mörkum draums og
veruleika, „sérkennilegum bes-
tíum“, Tumi Magnússon fyrir mál-
verk með ýkjum og þokkafullri stíl-
færslu og loks Kristján Davíðsson,
af eldri kynslóðinni, fyrir málverk
sem þóttu img í anda, fuU af lífs-
nautn og sköpunargleði.
Með Aðalsteini í dómnefndinni
vom Hringur Jóhannesson og Rík-
harðurHördal.
-hlh
Róbert Amfinnsson - leiklist:
Veisla í
farangrmum um
ókomin ár
„Leiklistarverðlaun DV fyrir árið
1988 hlýtur Róbert Amfinnsson leik-
ari fyrir túlkun sína á harðstjóran-
um Max í Heimkomunni eftir Harold
Pinter sem Pje-leikhópurinn setti
upp í húsakynnum íslensku óper-
unnar á siðasta ári. Það er okkur í
leiklistamefnd sérstök ánægja og
ljúfvu- heiður að fá að veita Róbert
þessa viðurkenningu fyrir svo eftir-
minnilegt leikafrek," sagði Auður
Eydal, formaður dómneftidar um
leiklist, þegar hún afhenti Róbert
verðlaunin í gær.
„Það stendur ekki til að fara að tí-
unda langan og farsælan leiklistar-
feril Róberts hér. Hann er öllum
kunnur og þótti mörgum sem lengra
yrði vart komist. Á þeim stundum
þegar Róbert hefúr náð þeim sjald-
gæfú hæðum í túlkun sinni, sem að-
eins auðnast hinum bestu, hefur
hann gefið íslenskum leikhúsgestum
hlutdeild 1 galdrinum, innsta eðli list-
arinnar. Slíkt gleymist aldrei.
í hlutverki Max í heimkomunni
bætti Róbert enn einum ógleyman-
legum karakter við þá sem hann
hefur áður túlkað. Max er gamall
fantur sem kúgar og kvelur sína nán-
ustu. Frá höfúndarins hendi er hann
mannvonskan uppmáluð en hefur
sína snöggu bletti þegar vel er að
gáð. Róbert hélt meistaralega á öllum
þráðum persónulýsingarinnar og
tókst að lýsa undir skel karlsins.
Andrés Sigurvinsson leikstjóri
fékk færustu listamenn til liðs við sig
og tríóið Róbert, Rúrik Haraldsson
og Hjalti Rögnvaldsson sáu gestum
fyrir leikhúsreynslu sem sein gleym-
ist.
Það er sérstakt ánægjuefni að einn
af virtustu og reyndustu leikurum
landsins skuli nú fá leiklistarverð-
launin og minnir okkur á að slík
hæfni er fágæt og næst ekki nema
að fenginni langri reynslu. Ferfil
Róberts geymir margar þær perlur
sem ánægjulegt er að minnast og
hann hefur séð okkur fyrir mörgum
þeim stundum í leikhúsinu sem
verða þeim sem njóta máttu veisla í
farangrinum mn ókomin ár,“ sagði
Auður.
Með Auði í dómnefiidinni vom
Páll Baldvin Baldvinsson og Sigríður
Þorvaldsdóttir. -hlh