Dagblaðið Vísir - DV - 20.01.1995, Blaðsíða 5

FÖSTUDAGUR 20. JANUAR 1995
5
DV
Fréttir
Stefán Magnússon sem fann annan mannanna á Grund 1 snjóflóðinu:
Ógleymanlegt er Unn-
steinn greip hönd mína
- lá innan um dauðar kindur skorðaður 1 braki og snjó
Útihús á Grund í Reykhólasveit eru rústir einar eftir snjóflóðið í gær. DV-mynd Ingvar Samúelsson
„Við mokuðum skurð neðan frá
miðju flóðinu þar sem mjólkurkútur
fannst og unnum okkur svo alla leið
upp eftir, tugi metra. Maður var ný-
búinn að horfa á atburðina í Súðavík
og ímyndaði sér ekki að sömu at-
burðir myndu gerast þarna. Klukkan
um átta um morguninn stakk ég
höndinni inn um glufu. Mér fannst
ég sjá eitthvað. Þá var gripið um
höndina á mér. Ég vissi að þaö var
Unnsteinn. Þetta var ógleymanleg og
ólýsanleg tilfinning," sagði Stefán
Magnússon, oddviti Reykhóla-
hrepps, í samtali viö DV, sem var
einn þeirra örþreyttu leitarmanna
sem fundu feðgana Ólaf Sveinsson
frá Grund, áttræðan, sem lést, og son
hans, Unnstein, 37 ára, á lífi, undir
snjóflóði sem féll á útihúsin við bæ-
inn í fyrrakvöld. Um ellefu klukku-
stundir voru þá liðnar frá því að feðg-
arnir lentu undir flóðinu.
Um 250 íjár voru í fjárhúsunum en
talið er að á sjötta tug hafi bjargast.
Af þrjátíu nautgripum björguðust
fimm, samkvæmt upplýsingum DV í
gærkvöldi.
Stefán sagði að faðirinn hefði fund-
ist á undan:
„Menn héldu ró sinni og við grófum
skipulega frá. Þegar við náðum
snjónum frá Unnsteini umlaði hann
og reyndi að hreyfa sig. Upp við hann
lágu dauðar kindur en þær höföu
haldið á honum hlýju. Unnsteinn var
alveg fastur í snjónum og rush.
Að sögn Tryggva Egilssonar, lækn-
is á þyrlu Landhelgisgæslunnar, var
ljóst að viðbrögð björgunarmanna og
ljósmóður, sem var á staðnum, hefðu
verið rétt þegar verið var að hjúkra
og fá hita í Unnstein. Þyrlan lenti aö
Reykhólum um klukkan ellefu og var
komin á Borgarspítalann með Unn-
stein og móður hans um klukkan
hálfeitt. Hann var lítið slasaður og
talinn eiga góðar batahorfur en var
hafður á gjörgæsludeild í nótt.
Stefán sagði að bróðir Unnsteins
hefði orðið var við flóðiö um klukkan
níu, m.a. með þeim hætti að vatns-
þrýstingur hefði komið í klósett á
bænum þegar það féll.
„Bylgjan var svo mikil sem orsak-
aði þrýstinginn,“ sagði Stefán.
Hann sagði að mikill missir væri
fyrir sveitina að horfa á eftir Ólafi
Sveinssyni. Stefán sagði að björgun-
armenn hefðu allir unnið eins og ein
hönd en vildi koma á framfæri þakk-
læti til Landsbjargar, Veðurstofunn-
ar og allra þeirra sem komið hefðu
nálægt hjálparstarfi við bæinn
Grund hina örlagaríku nótt.
Stefán sagði jafnframt að heima-
menn sem náöist í hefðu strax haldiö
til leitar um klukkan tíu um kvöldið
og þeim hefðu m.a. verið gefnar leið-
beiningar frá Almannavörnum ríkis-
ins um hvernig ætti að bera sig að.
Mennirnir hefðu ekki verið vanir í
snjóflóðum.
Vegna ófærðar og veðurhams sótt-
ist ferð björgunarsveitarmanna úr
nærliggjandi sveitum seint.
Að Grund standa íbúðarhús og
nýleg vélageymsla uppi eftir flóðið
en hlaðan, fjárhúsin, fjós og flat-
gryfja, sem voru eldri hús, eru gjöró-
nýt eftir flóðiö.
-Ótt
Skarphéðinn Ólafsson kom fljótlega að Grund eftir að snjóflóðið féll:
Komu að nautgripum með aðeins höf uðið upp úr
- erfitt að átta sig á að menn og dýr voru einhvers staðar undir flóðinu
„Aðkoman var ömurleg. Við sáum
bókstaflega ekkert en síðan gengum
við fram á nautgripina með aðeins
höfuðið upp úr snjóflóðinu. Einn
gripurinn var aðeins með hálft höf-
uðið upp úr. Þetta var fyrir neðan
fjósið. Fyrst vissum við ekki aö
manna var saknað - bara að snjóflóð
hefði fallið á fjárhús. Við sáum aldr-
ei neitt af kindunum sem höfðu lent
í flóðinu en það var hey úti um allt
og kafsnjór og svo þessi þreifandi
bylur. Við rétt stóðum af okkur
hryðjurnar,“ sagði Skarphéðinn Ól-
afsson, skólastjóri Reykhólaskóla,
sem var einn af fyrstu hjálparmönn-
unum á vettvang við útihúsin að
Grund í Reykhólahreppi eftir að
beiðni barst um aðstoð þegar snjóflóð
féll á húsin þar sem feðgar voru inni.
Skarphéðinn sagði að leitin um
svæðið hefði veriö hræðileg við þær
aðstæður sem voru fyrir hendi um
kvöldið og nóttina. Fljótlega eftir að
björgunarmenn komu á svæðið var
ljóst að manna var saknað.
„Þegar við komum tókum við að-
eins eftir járnplötudrasli og gerðum
okkur ekki grein fyrir flóðinu í nátt-
myrkrinu. Það var mikill snjór þarna
sem viö óðum í hné og talsvert af
heyi sem var orðið snjóhvitt.
Viö þessar aðstæður, í þessu veðri,
vitandi um bæði dýr og menn, var
erfitt að átta sig á hvað var undir
okkur. Þarna var spýtnabrak og
jámplötur og hávaðinn í veðrinu gíf-
urlegur. Okkur fannst eins og annað
flóð væri aö koma.
Við ákváðum að leita helst í kring-
um nautripina en enginn vissi neitt.
Við fórum um svæðið með ljós og
skipulögðum hópa. Einn metri var á
mifli manna með prik og við óöum
upp flóðið. Síðan var farið með lengri
stangir. Um miðnætti var ég alveg
orðinn blautur inn úr. Þegar ég fór
heim var staðan nöturleg," sagði
Skarphéðinn.
Menn úr sveitinni skiptust á að
leita feðganna alla nóttina. Eftir að
þeir fundust í gærmorgun fór Skarp-
héðinn skólastjóri ásamt fleirum að
Reykhólaskóla. Þar hafði rúða gefið
sig undan veðrinu og snjór farið inn
í húsiö. Skarphéðinn sagði að margar
rúöur hefðu verið á kafi í snjó — þess
vegna hefðu þær ekki gefið sig.
Snjórinn náði að hluta til upp á þak
byggingarinnar. -Ótt
SKOUTSALA
ecco
Geriö góð kaup í vandaðri vöru!
KULDASKOR
í ÚRVALI
ecco
Laugavegi 41
sími 13570
PÓKÐAIZ
í/ CrCj pjÓYUA-ita/
KÍRKJUSTRÆTI8
S I M I 1 4 1 e 1