Þjóðviljinn - 02.02.1954, Blaðsíða 1

Kdsningaúislii
em einnig birt á
3. og 6. síðu
Þriðjiulagur 2. febrúar 1954 — 19. árgangur — 20. tölublað
Klofningsflokkarnir gáfu íhaMinu
völdin í bæjarstjórn Reykjavíkur
ÍhaldiS varB i minnihluta i Reykjavik, en sundrungarflokkarnir eyðilögðu á
annað þúsund atkvœði og gáfu ihaldinu glundroðavopniS
Alþýðuflokkurinn tapaði síðasta vígi sínu; Norðf jörðui* og Reykja—
vík eru tákn átakanna milli alþýðu og auðni annavalds
Aí bæjarstjórnarkosningunum í íyrradag verða dregnar tvær meginálykt-
anir:
1. állar vonir afiurhaldsins cm að Sósíalisidiiðkkurinn væri að riðlast hafa
brugðízi á eítirntiimilegait hátt. Flokkurmn hefur staðizt áföliin í kosningun-
um í sumar og efíir þ*r og sækir nú fram á nýjan leik. Atkvæðatapið í
Reykjavík er hliðstætt því sem gerzt hefur við allar bæjarstjórnaikosningar
og mun minna hlutfallslega en tap Alþýðuflokks og Framsóknarflokks. — Á
Norðfirði heldur Sósíalistaflokkurinn meirihluta sínum með mun meira at-
kvæðamagni en þecrar kosið var síðast eftir flokkalínum 1946. Sósíalista-
flokkurinn fékk oddaaðstöðu í Hafnarfirði, þar sem Alþýðuflokkurinn tapaði
síðasta vígi sínu, og jók atkvæðamagn sitt víða> bæði miðað við kosningarnar
í sumar og síðustu bæjarstjórnarkosningar.
2. Sundrungazílokkarnix gáfu íhaldinu völdin í Beykjavík. Andstæðingar
ihaldszns fengu 15.962 atkvæði en íhaldið 15.642. Hins vegar féilu á annað
þúsund afkyæði dauð, þar af 1302 á Þjéðvarnarflokkinn einn saman, en
hann reyndisi mikiivægasta hækja íhaidsins í þessum kosnlngum. í upphafi
kosningabaráttunnar skoraði Sósíalistaflokkurinn á aðra andstöðuflokka íhalds
ins til samvinnu í kosningaharáttunni og eftir kosningar, en afstaða hinna
flokkanna var algerlega neikvæð. Með því færðu þeir íhaldinu glundroða-
vopnið upp í hendur og leiddu þau örlög yfir Reykvíkinga að verða að búa
undir hrammi ránfuglsins enn eitt kjörtímabil. Kosningaxnar I Reykjavík eru
sönnun þess að einingarsteína Sésíalistaflokksins er ein þess megnug að
tryggja alþýðunni sigur yfir auðmannaflokknum.
Kosniiigarnar í Reykjavík voru
sóttar af ofurkappi. ílialdið jós
út peningum — og mun ekki
hrökkva til að peikna i hundruð-
um þúsunda — það hafði yfir
800 bíla, það beitti loforðum.
hótunum og öllum þeim ráðum,
sem myrkravöld geta sótt I
vopnabúr sín. Með Þessu móti
tókst þvi að fá 1747 atkvæði
fram yfir það sem það hafði á-
samt Lýðveldisfloltkmim í sumar.
en flest atkvæði hans hurlu
nú aftur til íhaldsins. Þó tókst
því ekki að ná meirihluta kjós-
enda; þuð fékk nú 40,5% en
hafði 50,8% í síðustu brejar-
stjómarkosningum 1950. En
s uridr ungariloldainum, og sér-
staldega Þjóðvöm, tókst -að
trygg'ja því vöíd f bæjarstjórn
engu að s’ður með þvi að gera
áhrifalaus á annað þúsund at-
kvæða. En það er ljóst, að ef
gengið hefði verið til kosning-
anna' í traustri og heiðarlegri
vinstri samvinnu, eins og sósíal-
istar einir börðust fyrir, hefði
íhaldið fallið með miklum mun.
Það sýnir m. a. reynslan frá ýms-
um stöðum úti á landi, Akranesi,
Bíldudal, Hellis.sandi, Stykkis-
hólmi og víðar.
Alþýðufiokkurinn fór mestar
hrakfarir í þessum kosningum,
tapaði 'hvarvetna fylgi, og mi&sti
völdin í síðasta og sterkasta vígi
sínu, Hafnarf jrði. Þar fengu sósí-
alLstar oddaaðstöðu. Á ísafirði
BœjarfuHfrúar S osialistaflokksins
Gvióntuudur Vigtnsson Petrimv lakobssoa
Ingi R. Helgasoa
mistókst áhlaup ihaldsins, en
Framsókn kom að manni í stað-
:nn, en hún hefur að undan-
föniu jafnan stutt Aiþýðuflokk-
inn. Sósíalistaflokkurinn tapaði
þar bæjarfulltrúa en bætti við
s;g atkvæðum frá því í sumar. Á
Siglufirði b.irtist afleiðing sundr-
\ingarinnar á berlegastan hátt;
þar töpuðu Alþýðufiokkur og
Sósíaligiaflokkur hvor sínum
fulHrúa til stjómarflokkanna. Á
Akureyri tapaði Aiþýðuflokkur-
inn fulhrúa til Þjóðvarnar en
sósíal'star bættu við sig atkvæð-
um frá því í sumar. Á Seyðis-
firði tapaði Alþýðuf-lokkurinn
fulltrúa til Framsóknar. í Vest-
mannaeyjum tapaði' Framsókn
fulltrúa til Þjóðvamarflokksins,
en sósíalistar bættu við sig veru-
legu atkvæðamagni frá síðustu
bæjarstjómarkosningum og eru
langstærsti andstöðuflokkur í-
haldsins. Á ýmsum fleiri sföð-
um urðu athygllsverð úrslit, sem
nánar verður vjkið að síðar hér
í blaðinu, en í heild eru úrslitin
þessi:
Reykjavík
Alpyðiiflókkur: 4274 og
tveir fulltrúar (Alþingis-
kosningar 4936; bæjarstjérn-
arkosningar 1950; 4047 atkv.
og tveir fulltrúar).
Framsóknarflokkur: 2321
og einn fulltrúi (Alþingis-
kosningar 2624; bæjarstjórn
arkosningar 1950: 2374 og
einn fulltrúi).
Sósíalistaflokkur: 6107 og
þrír fulltrúar (Alþingis-
kosningar 6704; bæjarstjóm
arkosningar 1950: 7501 og
fjórir fulltrúar).
og átta fulltrúa (Alþingis-
SjálfstœÖisflokkur: 15.642
kosningar 12.245, en Lýð-
veldisflokkur 1970; bæjar-
stjórnarkosningar 1950: 14.
367 og átta fulltrúar).
Þjóðvarnarflokkur: 326Ö
og einn fulltrúi (Alþingis-
kosningar 2730). |
Hafnarfjörður
r
A-listi, Alþýðuflokkur, 130®
atkv. (1331) og 4 (5) ments
kjöma, Guðmund GLssurarsont
Óskar Jónsson, Ólaf Þ. Krist-
jánsson og Stefón Gitnnlaugs-
son.
Framhald á 3. síðu.
Avorp
til stuðnmgsmanna
C-listans.
Að loknum bæjarstjórnarkosningunum vill
kosninganeínd C-listaris þakka hinum íjöl-
morgu sjálíboðaliðum og flokksmönnum fyrir
frábærleaa vel unnin störf að kosningaundir-
búningi og á kjördegi. Gegn fjárhagslegu of-
urvaldi auðmannastéttarinnar og flokks henn-
ar iögðu stuðningsmeniy C-listans fram óeig-
. ingjarna vinnu fyrir hugsjónum sínum og
hagsmunum alþýðunnar, og náðu með 'því
mi'kium árangri sem unnt verður að byggja
á vaxandi starf ög stærri sigra í framtíðinni.
• Sá áhugi oq baráttuhugur sem lýsti sér í
verkum allra stuðningsmanna C-listans við
þessar kosningar er ómetanlegur fjársjóður,
sem ráða mun úrslitum í harðnandi stjórn-
málabaráttu komandi tíma.
Kosninganefnd C-listans.