Vísir - 28.01.1970, Blaðsíða 3
VÍSIR . Miðvikudagur 28. janúar 1970.
3
Kvennaskólamálið:
Undirsfcriftasöfnun
meðmæíenda hafin
Um 30 áhugasamar stuðnings-
konur Kvennaskólans, m. a. úr
nemendasambandi skólans hitt-
ust s.I. laugardag í Kvennaskól-
anum ti! að ræða aðkast það
er skólinn hefur orðið fyrir.
Markmið fundarins var' að ræða
aökast það er skólinn hefur orðiö
fyrir undanfarna daga og þann
■ andbyr sem frumvarp það er nú
er til umræðu á Alþingi um heimild
'til handa skólanum að útskrifa
stúdenta hefur mætt. Sú ákvörðun
var tekin að gefa þeim er væru
frumvarpinu fylgjandi tækifæri til
þess að koma fylgi sínu á framfæri.
I Undirbúningsnefnd var kosin og
undirskriftasöfnun fór af stað.
Markmiðið var að þær sem lýstu
fylgi sínu við frumvarpiö væru
ábyrgar konur með kosningarétt
þannig að þingmennirnir, sem
flytja frumvarpið á Alþingi viti að
það er vilji kjósenda á bak við und-
irskriftirnar, en ekki óábyrgra ungl
inga. Undirskriftirnar hafa gengið
framúrskarandi vel. Ýmsar framá
konur úr samtökum kvenna í land-
inu hafa orðiö fyrstar til þess að
j rita nöfn sín. I hópi fyrrverandi
nemenda skólans hafa ótalmargar
lýst sig fýsandi málsins. Undir-
skrifasöfnuninni lýkur fyrir um-
ræðufund háskólastúdenta á miö-
vikudagskvöld. Listar hafa veriö í
gangi um bæinn og streyma nú
óðum inn til undirbúningsnefndar-
innar. Niðurstöður undirskrifta-
söfnunarinnar verða sendar til
efri deildar Alþingis.
2-3 þásund ntanns
sbðuðu HekBu
® 2—3 þúsund manns notuðu
sér tækifærið og skoðuðu nýju
Heklu á sunnudag á þremur
klukkutímum, nánar tiltekið á
tímabilinu á milli kl. 2 og 5
Má heita aö stanzlaus straumur
fólks hafi verið frá og aö borði
skipsins. Almenningur hreifst af
sýnilegum fyrimyndar vinnubrögð
um handverksmanna, sem einkum
komu vel í Ijós í harðviðarinnrétt-
ingum og húsgögnum í hýbýlum
áhafnar og farþega. En margt fleira
þarf til að skip teljist gott og vand-
að og sker revnslan vonandi úr, um
að Hekla hin nýja teljist gott og
vandað sjóskip, sem hún er glæsi-
leg á að líta fyrir auga almennings.
Hekla fer í sína fyrstu áætlunar-
ferð í dag og þá austur um land.
íslendingar fá
greiðari aðgang
að Swazilandi
Þar situr konungur með 90 eiginkonur
Það er auöveldara nú en áður
var fyrir islendinga að heimsækja
Sobhuza konung og þegna hans í
Swazilandi og öfugt, en um áramót
in gekk í gildi samkomulag milli
ísiands og Swazilands um gagn-
'kvæmt afnám vegabréfsáritana
fyrir ferðamenn miðaö við allt að
þriggja mánaða dvöl.
Nú nægir að hafa venjulegt vega-
‘bréf í pússi sínu áður en lagt er af
stað til Swazilands, sem er í Suð-
austur-Afríku nær algjörlega um-
kringt hinu miklu stærra Suður-
afríska Iýðveldi.
Swaziland var áður undir brezkri
stjórn, en öðlaöist sjáifstæði sitt
árið 1968. Var þá kosið til alþingis
samkvæmt hinni nýju stjórnarskrá
og konungur valinn. Konungsættin
í Swazilandi rekur upphaf sitt fjór-
ar aidir aftur í tímann, og er ein
síðasta, ríkjandi konungsætt í
Afríku.
Sagt var að konungur hefði 90
konur, en til að komast hjá öllu
ósamlyndi var engin þeirra drottn-
ing. í stað þess var gömul frænka
útnefnd sem hin opinbera drottn-
ing.
L
Aáunrli UAHr. oVhi
iviuíiai „nesn SIOIÍI eKKI
vekja heimsathygli svona?
HELREIÐIN heitir eitt
af verkum Ásmundar
Sveinssonar. Listaverk-
ið er heima í garði Ás-
mundar við Sigtún. Það
er þjóðsagan, sem hefur
blásið Ásmundi Sveins-
syni þetta magnaða
verk í brjóst, draugurinn
ríður hesti og snýr aftur,
ásjónan er ógnvænleg
og hesturinn virðist
trylltur af ótta.
Ásmundur kom nýlega fram
í sjónvarpsþætti þar sem hann
var látinn tala um verk sín og
viðhorf. Þar kom að vonum
margt skemmtilegt fram, m. a.
það aö hann hefði áhuga á að
stækka þessa mynd sína þannig,
að hún væri yfir götu og nefndi
hann þar Reykjaveginn, sem
liggur niður meö garöi hans i
átt að Laugardalsvelli.
Okkur datt í hug aö gera til-
raun með hvernig listaverk eins
og þetta er, þegar það hefur
verið stækkað margfalt upp, —
og á myndinni sjá lesendur út-
komuna, sem sannast sagna
er mun hrikalegri og stærri en
hugmynd Ásmundar, enda völd
um við Ártúnsbrekkuna, þar
sem götur eru mun breiöari og
stækkun verksins þarf aö verða
mun meiri en á mjórri götum.
Hér er aöeins um hugmyndir
að ræða en ekki neinar ákvarö-
anir neinna framkvæmdaaðila,
en hins vegar munu menn velta
því fvr:r sér hvort ísland
yrði ekki frægt fyrir slíkt verk.
Mundu t. d. erlendir fjölmiðlar
ekki verða fullir af myndum af
slíku verki, ef það væri sett
upp. Áreiðanlega yrði það alveg
einstakt i sinni röð. Kostnað-
inn getum við því miður ekki
reiknað út en gætum imyndað
okkur að miðað við þá stækkun,
sem á myndinni er, — þá yröu
tölurnar heldur glannafengnar.
Vandamál hjónalífs
í opinskárri kvikmynd
® Klám eða ekki klám? Oft reyn-
ist erfitt að skilja þar á milli, en
allir viðurkenna riauðsynina á
fræðslu um kynlífið og önnur
vandamál í sambandi við hjúskap.
Kvikmyndin „Undur ástarinnar",
sem sýnd er í Kópavogsbíói um
þessar mundir er t. d. gerð undir
leiðsögn dr. Hans Giese, prófessors
í kynlífsvísindum við háskólann 1
Hamborg og dr. Wolfgang Hoch-
heimer, prófessors f sálarfræði og
uppeldisfræðum við háskólann í
Berlín að frumkvæöi Oswais Kolle.
1 myndinni er fjallað um sam-
skipti karls og konu og myndin
hefði vakið mikla hneykslun fyrir
nokkrum árum. Eru tekin fyrir
ýmis vandamál, sem skjóta upp
kollinum í flestum hjónaböndum
á einhverju tímabili og eru þau
tekin og skýrð á fræðilegan og
þó jafnframt almennan hátt, upp-
tök vandamálanna rakin og sýnt
fram á leiðir til að ráða fram úr
þeim.
Þar er meðal annars tekið fram
mikilvægi þess fýrir gagnkvæma'
hamingju í hjónabandi, að makarn-
ir ræði vandamál sín af einlægni
og leitist viö að finna lausn á.
þeim. Vandamálin geta orðið jafn
margvísleg og m.'vnneskjurnar eru
ólíkar, og sama er að segja um leið
irnar úr .ógöngunum. — Þær eru
eins ólíkar og manneskjumar, en
byggjast þó allar á því sama, að
aöilarnir vilji ráða bót á þeim.