Alþýðublaðið - 18.01.1986, Blaðsíða 1
Laugardagur 18. janúar 1986 12. tbl. 67. árg.
Albvðuflokkurinn íHafnarfirði:
Konurnar
storma fram
— Af níu frambjóð-
endum í prófkjöri Al-
þýðuflokksins í Hafn-
arfirði eru fimm konur
Guðmundur Árni Stefánsson, bæj-
arfulltrúi
eins 20 atkvæðum í síðustu kosn-
ingum að þriðji fulltrúinn kæmist
að. Annar núverandi bæjarfulltrúa,
Guðmundur Árni Stefánsson, gef-
ur kost á sér áfram, en Hörður
Zóphaníasson, sem setið hefur í
bæjarstjórn um langt árabil, hefur
ákveðið að draga sig í hlé og verður
því ekki með í prófkjörinu að þessu
sinni.
Þeir sem gefa kost á sér auk Guð-
mundar Árna eru: Erlingur Krist-
ensson, Ingvar Viktorsson, Jóna
Ósk Guðjónsdóttir, María Ásgeirs-
dóttir, Sigriður J. Sigurðardóttir,
Tryggvi Harðarson, Valgerður
Guðmundsdóttir og Þórunn
Jóhannsdóttir.
Svo virðist nú sem Alþýðuflokk-
urinn muni einn flokka treista sér
út í prófkjör með lýðræðislegum
hætti fyrir bæjarstjórnarkostning-
arnar í Hafnarfirði í vor. Allir hinir
flokkarnir eiga við ýmiss konar
innri vandamál að stríða, sem gera
það að verkum að þeir munu vænt-
anlega gera út um framboðsmál sín
með öðru móti.
Prófkjör Alþýðuflokksins fer
fram dagana 1. og 2. febrúar n.k. og
verður opið sem kallað er, þ.e. at-
kvæðisrétt hafa bæði flokksbundn-
ir félagar svo og almennir stuðn-
ingsmenn flokksins í Hafnarfirði.
Kosið er um röðun í 5 efstu sætin
á lista flokksins fyrir bæjarstjórn-
arkosningarnar og alls hafa 9
manns gefið kost á sér, en fram-
boðsfrestur rann út fyrir rúmri
viku. Athyglisvert er að af þessum 9
eru 5 konur, þannig að allar horfur
á því að fyllsta jafnrétti muni ríkja
innan bæjarstjórnar á næsta kjör-
timabili að því er varðar fulltrúa Al-
þýðuflokksins.
Alþýðuflokkurinn hefur á þessu
kjörtímabili átt 2 fulltrúa í bæjar-
stjórninni og munaði reyndar að-
Framsókn b vggir:
Hæð ofan á Hof
— Framsóknarflokk-
urinn hefur sótt um
leyfi til að byggja hœð
ofan á Hótel Hof við
Rauðarárstíg. Húsið
verðmætara í sölu með
byggingarleyfinu?
Húsbyggingarsjóður Framsókn-
arflokksins hefur sótt um leyfi til
Byggingamefndar Reykjavíkur-
borgar til að byggja eina hæð ofan
á Hótel Hof við Rauðarárstíg.
Mörgum koma þessi tíðindi kynd-
uglega fyrir sjónir, þar eð reiknað
hefur verið með því að undanförnu
að flokkurinn neyddist til að selja
þetta hús upp í skuldir þær sem
hlóðust upp á NT, einkum eftir að
Magnús Olafsson var hrakinn frá
blaðinu.
Vitað er að skuldir Nútímans hf.
eru samtals á bilinu 80—100 millj-
ónir króna, en að sögn Hauks Ingi-
bergssonar, framkvæmdastjóra
flokksins, og stjórnarmanns í Nú-
tímanum hf. á félagið útistandandi
skuldir upp í þetta að nokkru Ieyti.
Haukur sagði í samtali við Al-
þýðublaðið í gær að brunabótamat
húseignar flokksins “ við
Rauðarárstíg væri nú upp undir
sextíu milljónir og kvaðst hann þess
fullviss að sú eign gerði betur en að
standa undir þeim skuldum Nútím-
ans sem eftir yrðu að árs uppgjöri
loknu.
Haukur sagði ennfremur að ekki
væru uppi neinar hugmyndir um að
selja húsið við Rauðarárstíg. Hins
vegar hefði lengi staðið til að bæta
einni hæð ofan á húsið og kvaðst
hann bjartsýnn á að byggingarleyfi
fengist, enda væru önnur hús í ná-
grenninu hærri og því ekki ástæða
til að ætla annað en leyfi fáist.
Fróðir menn sem Alþýðublaðið
hefur rætt við í þessu sambandi
segja hins vegar að hin raunveru-
lega ástæða fyrir því að sótt er um
byggingarleyfi núna, sé sú að húsið
verði verðmætara í sölu, ef tryggt sé
að leyfi 'fáist til að byggja ofan á
það. Ætlúnin muni því vera að selja
húseignina með byggingarleyfinu.
Bormrfulltrúi A Ibvðuflokksins:
Tvær tillögur
fóru í gegn!
— á maraþonfundi Borgarstjórnar í fyrrinótt
Siguröur E. Guömundsson,
borgarfulltrúi Alþýðuflokksins í
Reykjavík, fékk tvær ályktunar til-
lögur „sama sem samþykktar" á
maraþonfundi borgarstjórnar aö-
faranótt gærdagsins. „Aö fást við
íhaldið i borgarstjórn Reykjavíkur,
er eins og aö tala við vegg“, sagði
Siguröur í viðtali við Alþýöublaðið
í gær.
Með þessum orðum átti Sigurður
við það að meirihlutinn felldi yfir-
leitt undantekningarlaust allar til-
lögur sem kæmu frá fulltrúum
minnihlutaflokkanna, sama hvers
eðlis þær væru. Þegar fram kæmu
tillögur sem í raun og veru væri ekki
hægt að hafna, reyndi meirihlutinn
yfirleitt að vísa þeim eitthvert til
umsagnar og leggja síðan fram
sams konar tillögur í eigin nafni.
Framh. á bls. 2
Finnur Torfi ekki í framboði
— DV giskaði skakkt
Finnur Torfi Stefánsson, mun
ekki gefa kost á sér í framboð
fyrir Alþýðuflokkinn í Borgar-
stjórnarkosningunum í vor, eins
og haldið var fram í DV ígœr.
Finnur Torfi, sagði í samtali við
Alþýðublaðið ígœr, að það sem
rétt vœri íþessari frétt DV, vœri
það að til sín hefði verið leitað
af flokksfélögum sem hefðu
haft áhuga fyrir að fá hann í
framboð. Hann sagðist hins
vegar hafa tekið þá ákvörðun að
gefa ekki kost á sér að þessu
sinni.
rSUNNUDAGSLEIÐARI'
Verjum velferðarkerfið gegn
árásum markaðshyggjuaflanna
A slðustu misserum hafa orðið miklar um-
ræður I ýmsum löndum Vestur—Evrópu um
velferðarþjóðfélagið. Menn hefur greint á um
það hve langt skuli ganga til að tryggja ein-
staklinginn og sómasamlega afkomu hans frá
vöggu til grafar.
Jafnaöarmenn hafa ávallt litið svo á, að mark-
aðskerfið geti ekki tryggt réttláta tekju- og
eignaskiptingu. Jafnvel að kjarasamningar
launþegasamtaka tryggi ekki réttmæta hlut-
deild launþega I þjóðartekjum, eins og svo ber-
lega hefur komið I Ijós hér á landi.
Mikill fjöldi þjóðfélagsþegna verður ávallt af-
skiptur í markaðskerfi, m.a. vegna aldurs, sjúk-
dóma, slysa og af ýmsum öðrum ástæðum.
Þessir einstaklingar geta ekki lifað því mann-
sæmandi menningarlífi, sem þeir eiga rétt á,
nema hið opinbera gæti hagsmuna þeirra og
tryggi þeim nauðsynlegar tekjur.
Þetta hefur verið einn af rauðu þráðunum I
starfi og stefnu jafnaðarmannaflokka. Til að ná
þessu marki hafa þeir barist fyrir almanna-
tryggingakerfum. Með sjúkratryggingum, líf-
eyristryggingum, fjölskyldubótum, slysatrygg-
ingum, örorkubótum, atvinnuleysísbótum og
lágmarkstekjutryggingu hefur náðst stórkost-
legur árangur í átt til tekjujöfnunar. — Enginn
getur lengur hugsað sér þjóðfélag án þessa
kerfis, og allir viðurkenna réttmæti þess.
Þessu til viðbótar hafa jafnaðarmenn barist
fyrir húsnæðislánakerfinu svo að hinir tekju-
lægri og raunar allur almenningur eigi þess
kost að afla sér húsnæðis, sem ekki væri unnt
ef markaðsöflin ein réðu framboði og eftir-
spurn.
Svo aflamegi fjártil þessatekjuöfiunarkerfis,
þarf skattalöggjöfin að vera þannig, að allir
þjóðfélagsþegnar og öll fyrirtæki greiði til
sameiginlegra þarfa f skynsamlegu og réttu
hlutfalli við greiðslugetu.
Þannig er í grófum dráttum sú stefna á sviði
almannatrygginga, heilsugæslu, húsnæðis-
mála og skattamála, sem nefnd hefur verið
félagsmálastefna og leggur grundvöll að vel-
ferðarþjóðfélaginu. Jafnaðarmenn hafa ávallt
verið brautryðjendur I baráttunni fyrir þessari
stefnu, sem í grundvallaratriðum hefur nú hlot-
ið almenna viðurkenningu eftir áratuga bar-
áttu.’
Það fer hins vegar ekki hjá því, að enn sé deilt
um þaö hversu langt skuli ganga á þessu sviði,
hve rækilega afkoma einstaklingsins skuli
tryggð og hvort sú hætta sé fyrir hendi, að
þetta kerfi dragi um of úr framtaki einstakling-
anna sjálfra til að bjarga sér.
Þegar erfiðleikar steðja að á efnahagssvið-
inu, grípa aft'urhaldsöflin til þeirra kenninga,
að velferðarríkið sé þjóðfélaginu of dýrt. Þess
vegna þurfi að skerða þá tryggingu, sem ein-
staklingurinn hefur fyrir þvf að fá að lifa mann-
sæmandi lifi, hvort sem hann getur aflað til
þessteknaeðaekki. — Fjármunum, sem þann-
ig sparast sé betur varið á vettvangi atvinnu-
rekstrar.
Þegar helkalt frumskógarlögmálið tekur við
og hefur vald til að herja á velferöarrfkið, er
mannleg reisn og frelsi f hættu. Þeir, sem vilja
standa vörð um félagsmálastefnuna, verða þá
að grfpa til sinna ráða. Það hefur stundum
reynst erfitt, þegar þeir hafa ekki getað be'nt á
leiðir til að fjármagna með eðlilegum hætti
það velferðarkerfi, sem byggt hefur verið upp.
Það hefur einnig komið fyrir, að þeir hafa ekki
getað komið sér saman um hversu langt skuli
gengið f sjálfri velferðinni.
Nú, þegar markaðshyggjuöflin reyna hvar-
vetna að brjóta niður velferðarkerfið, er meiri
nauðsyn en nokkru sinni fyrr, að félagshyggju-
fólk slái skjaldborg um þann árangur, sem
náðst hefur. Ennfremur þarf að taka til endur-
skoðunar viðhald og uppbyggingu velferðar-
kerfisins og meta hver skuli vera hin réttu við-
brögð gegn áróðri markaðshyggjuaflanna.
Þetta er brýnt verkefni allra þeirra, sem hafna
frumskógarlögmálinu.