Alþýðublaðið - 18.11.1988, Blaðsíða 5

Föstudagur 18. nóvember 1988
5
Jón Baldvin Hannibalsson
Yfirlýsing frá utanríkisráðherra
Palestínumenn sýna vax-
andi skilning á að ofbeldi
leysi engar deilur
UMRÆÐA wm
Magnús Marisson skrifar
Hallinn eilífi
„...full ástæða til að huga miklu nánar að
innheimtumálum ríkissjóðs áður en farið er
að leggja á nýja skatta og hækka gamla, “
segir Magnús Maríasson m.a. í grein sinni.
I tilefni af yfirlýsingu Pale-
stinska þjóðarráðsins
um stofnun sjálfstæðs rikis
Palestinumanna og viöur-
kenningar á þeirri samþykkt
Öryggisráðs S.Þ. nr. 242 vill
Jón Baldvin Hannibalsson ut-
anrikisráðherra láta eftirfar-
andi koma fram:
Viðurkenning Palestínska
þjóðarráðsins, á samþykkt
Öryggisráðs Sameinuðu
þjóðanna nr. 242 frá 22. nóv-
ember 1967 sýnir vaxandi
skilning samtaka Palestínu-
manna á því að ofbeldi leysir
engar deilur. Þessi samþykkt
þjóðarráðsins felur í sér
óbeina viðurkenningu á til-
verurétti Ísraelsríkis og gæti
þv( orðið skref til frekari
samninga milli deiluaðila.
Samþykkt Palestínska þjóðar-
ráðsins þarfnast þó um
margt frekari skýringa áður
en afstaða er tekin til hennar.
Enn skortir t.d. eindregna viö-
urkenningu Palestínska þjóð-
arráðsins á tilverurétti og
öryggi ísraels.
Vænlegasta leiðin til að
koma á varanlegum friði í
Mið-Austurlöndum er að efna
til alþjóðlegrar ráðstefnu
undir merki Sameinuðu þjóð-
anna þar sem samningaum-
leitanir verði grundvallaðar á
ályktunum Öryggisráðsins nr.
242 frá 1967 og 338 frá 1973.
Einnig má minna á athyglis-
verðar tillögur George P.
Shultz utanríkisráðherra
Bandarikjanna.
í þeim viðræðum verður, ef
til kemur, skilyrðislaust að
tryggja tilverurétt og öryggi
ísraels sem og sjálfsákvörð-
unarrétt Palestínumanna. Þá
þarf að liggja óumdeilanlega
fyrir hver skuli vera í forsvari
fyrir Palestinumenn á slíkri
ráðstefnu.
Það er ótímabært og í and-
stöðu við viðurkenndar reglur
og venjur í þjóðarrétti að við-
urkenna það ríki, sem Palest-
ínska þjóðarráðið hefur lýst
yfir að hafi veriö stofnað.
Stofnun palestínsks ríkis
hlýtur að verða eitt af megin-
viðfangsefnum hugsanlegra
samningaviðræðna, enda
ekkert tekið fram um slíkt ríki
í ályktunum Öryggisráðsins
nr. 242 og 338, sem nær öll
ríki viðurkenna sem eðlilegan
samningsgrundvöll.
Eitt af höfuömarkmiðum
okkar jafnaöarmanna er
verndun og viðhald velferöar-
ríkisins. Um þetta markmið
er ekki deilt meðal jafnaöar-
manna þótt menn greini á
um leiðir og hversu langt eigi
að ganga í útþenslu velferð-
arríkisins. Býsna algengt er i
umfjöllun um þessi mál að
sett séu samasemmerki á
milii útþenslu ríkisbáknsins
og tilvist velferðarrikisins
þótt þarna sé um tvö algjör-
lega óskyld hugtök að ræöa.
Ástæðan fyrir þvi aö hér er
verið að hugleiða þessi mál
er sú aö nú eru á döfinni um-
ræður og fyrirhugaðar að-
gerðir vegna mikils fjárlaga-
halla ríkissjóðs sem nú
stendur staurblankur eina
ferðina enn. Uppi eru hug-
myndir um nýja skatta á hitt
og þetta og hugmyndir um
aukna skattaprósentu í eldri
sköttum. Á sama tíma og
menn velta fyrir sér hug-
myndum um fleiri skatta og
hærri skatta berast fréttir af
því og það frá sjálfum fjár-
málaráðherranum um það að
heilar þrjú þúsund milljónir
króna vanti upp á að sölu-
skatturinn skili sér til ríkis-
sjóðs. Þessi staðreynd ásamt
því að undirritaður getur ekki
varist þeirri hugsun að ekki
séu öll kurl komin til grafar
varðandi skatta- og tekjuskil
til ríkissjóðs veldur því að
full ástæða er til að huga
miklu nánar að innheimtu-
málum ríkissjóðs áóur en
farið er aó leggja á nýja
skatta og hækka gamla.
Allt fram á þennan dag má
segja að það hafi verið hálf-
gert feimnismál að nefna
sparnað hér á landi og hafa
fáir verið þar undanskyldir
hvorki einkaaðilar né opin-
berir aðilar og má ekki á milli
sjá hver mest og best hefur
gengið fram i því að for-
dæma spamað í verki þótt
sífellt sé verið að blaðra um
að peningavanti í hitt og
þetta. Þeir sem ekki vilja trúa
en þurfa að taka á, ættu að
fá sér gönguferð um þær
hallir sem bæði einkaaðilar
og opinberir aðilar hafa reist
Mammoni til dýrðar á liðnum
árum, þá skildu þeir af hverju
vörurnar sem þeir kaupa og
þjónustan sem þeir fá, er svo
dýr svo sem raun ber vitni.
Eins ættu þeir sem setja
samasemmerki á milli út-
þenslu og sóunaráráttu ríkis-
báknsins, aó reyna að afla
sér upplýsinga um í hvað
skattpeningar þeirra raun-
verulega fara og hvort sú
eyðsla sé nokkuð viðkomandi
velferðarríkinu. Það hlýtur að
vekja upp margar spurningar
að hiö svokallaða fjárveit-
ingavald Alþingis fjallar
aðeins um ca. 12-15% af fjár-
lögum rikisins, hitt er fast
reyrt í alls kyns lagabálkum
sem virðast vera ósnertan-
legir. Haldi menn ekki vöku
sinni sitjum við uppi með vel-
ferðarkerfi rikisbáknsins og
„pilsfaldakapítalismans“ í
stað velferðarríkis alþýðunn-
ar. Ef menn þurfa vitnanna
við geta þeir kynnt sér sögu
og árangur hinna svokölluðu
austantjaldsríkja þar sem
báknið hvílir eins og mara á
alþýðunni í stað þess að
vinna fyrir hana.
Því miður verður það að
segjast að okkur virðist ekk-
ert miða við að koma lagi á
efnahagsóreiðuna hjá okkur
þrátt fyrir að sífellt sé verið
að vinna að lausn mðala og
varla komist nokkuð annað
að í islenskri fjölmiðlaum-
fjöllun um þjóðmál. Greini-
legt er að það er vitlaust gef-
ið í hinu íslenska efnahags-
spili og þörf er á að stokka
upp spilin með mannaskipt-
um og aðferðaskiptum við
framkvæmd íslenskra efna-
hagsmála, reynslan hefur
kennt okkur það að fyrri að-
ferðir duga ekki og þá er að
taka til annarra ráða.
Magnús Marisson
Bústaðarvegarbrúin til umfjöllunar í byggingarnefnd
Meirihlutinn mótfallinn kynningu
Meirihluti byggingarnefnd-
ar Reykjavikurborgar felldi
s.l. miðvikudag tillögu um að
fram fari nágrannakynning
vegna fyrirhugaðrar brúar-
byggingar til að tengja Bú-
staðaveg yfir Miklubraut í
Snorrabraut. Fyrir fundinum
lá umsókn um leyii vegna
brúargerðarinnar, en sem
kunnugt er hefur þegar verið
ákveöið að hefja framkvæmd-
ir. Gissur Símonarson fulltrúi
Alþýðuflokks i nefndinni og
Gunnar H. Gunnarsson full-
trúi Alþýðubandalags lögðu
fram tillöguna og fóru fram á
að málinu yrði frestað á með-
an kynning færi fram í nær-
liggjandi hverfum. Tillagan
var felld með þremur atkvæð-
um gegn tveimur.
Hilmar Guðlaugsson, Sjálf-
stæðisflokki, formaður
nefndarinnar lagði fram til-
lögu um að málinu yrði frest-
að, útfærsla á brúarhandriði
endurskoðuð og leyft að
hefja byrjunarframkvæmdir.
Málið var að sjálfsögðu af-
greitt á þann veg, með þrem-
ur atkvæðum en Gissur og
Gunnar sátu hjá.
í greinargerð með tillögu
minnihlutans segir, að eðli-
legt hefði verið að skipulags-
yfirvöld borgarinnar hefðu
látið fara fram nágrannakynn-
ingu á málinu, þegar það var
til umfjöllunar í Skipulags-
nefnd Reykjavíkurborgar s.l.
vetur. Tillöguna lögðu þeir
m.a. fram með hliösjón af því,
að brúarmannvirkið sé
óaðskiljanlegur hluti af
gatnakerfi, sem mun m.a.
innihalda breikkaða og færða
Miklubraut, sem auk þess
liggi í gegnum núverandi hús
og lóðir á svæðinu.
Vegna afgreiðslu málsins
gerðu Gissur og Gunnar eftir-
farandi bókun: „ Við erum
sammála að athugað verði
um betri hönnun brúar-
handriðs. Einnig hefðum við
viljað að endanleg hönnun
gönguleiða og lýsing á upp-
græðslu svæðisins í næsta
umhverfi hefði legið fyrir
fundinum. Við getum ekki
fallist á að byrjunarfram-
kváemdir veröi leyföar á
þessu stigi málsins, saman-
ber að tiílaga okkar um ná-
grannakynningu hefurverið
felld fyrr á fundinum."
Meirihlutinn sætti sig að
sjálfsögðu ekki við þessa
athugasemd minnihlutans og
lét taka fram, að upplýst
hefði verið að brúin hafi verið
kynnt fyrir þeim aðilum sem
hagsmuna ættu að gæta. Þá
tók meirihlutinn fram að
gatnagerð almennt heyrði
ekki undir byggingarnefnd og
greinargerð minnihlutans því
á misskilningi byggð.