Alþýðublaðið - 31.08.1985, Blaðsíða 1

Laugardagur 31. ágúst 1985 165. tbl. 66. árg.
Lögvernd:
„Verðtryggingin er
mannréttindabrot!
Kennaraskorturinn:
Helmingur
nýráðinna
réttindalausir
Samtökin Ixigvernd hal'a opnað
skrifstofu að Ármúla 19 í Reykjavík
og var blaðamönnum boðið á
kynningarfund á fimmtudags-
kvöldið, af því tilefni.
Samtökin Lögvernd voru stofn-
uð um miðjan marsmánuð í ár og
hafa fyrst og fremst að markmiði
að vinna gegn því að mannréttindi
séu brotin á íslandi. Á blaða-
mannafundinum kom frain að for-
ráðamenn samtakanna telja mann-
réttindi hins alinenna borgara mjög
fótum troðin hérlendis og voru á
fundinum nefnd ýmis dæmi þessu
til staðfestingar.
— Aflétting yfir-
vinnuþaksins til vitnis
um ástandið segir
Kristján Thor/acius.
Samkvæmt könnun um kennara-
ráðningar sem Kennarasamband ís-
lands gekkst fyrir, í lok þessa mán-
aðar, hefur það fengist staðfest sem
flestir þóttust vita, að kennara-
skorturinn i grunnskólum landsins
verður ekki leystur með öðrum
hætti en ráðningu réttindalauss
fólks til kennslu, og botnlausri yfir-
vinnu.
I könnuninni kemur fram, að enn
Framh. á bls. 2
Meðal annars töldu forsvars-
menn samtakanna að fólki reyndist
oft erfitt að fá lögfræðiaðstoð, sem
allir ættu þó rétt á. „Þeir sem þessa
þjónustu fá,-standa oft frammi fyr-
ir þeirri staðreynd að því virðast
engin takmörk sett hversu dýrt lög-
menn geta selt vinnu sínaþ sagði
Lögverndarfólk einnig.
Þá var því einnig haldið fram á
Nú þykir Ijóst að réttindalaust fólk muni verða látið leysa kennarana af hólmi á vetri komanda. En hvað skyldi
framtíðin bera í skauti sér?
— Samtökin Lög-
vernd aðstoða fólk við
að ná rétti sínum og
hafa opnað skrifstofu
í Reykjavík.
fundinum að það væri tvímæla-
laust mannréttindabrot að verð-
tryggja allt nema laun.
— Verðtryggingin „lög-
legur þjófnaður“?
Að áliti Lögverndar er útfærsla
verðtryggingar hérlendis notuð sem
forsenda fyrir stórkostlegum „lög-
legum“ þjófnaði, sem bitnar ein-
göngu á hinum almenna launþega.
„Við sitjum ekki við sama borð og
aðrar þjóðir í þessum efnum“,
sögðu Lögverndarmenn og bættu
því við að hérlendis hefðu myndast
ýmsir sérhagsmunahópar sem
græddu endalaust á verðtryggingu.
Þessir hópar séu varðir af stjórn-
völdum og af þeim sökum streymi
til þeirra fjármagn í stórum stíl sem
í raun og veru tilheyri almenningi.
Til sannindamerkis var bent á
hinn mikla fjölda nauðungarupp-
boða sem auglýst eru í hundraða-
og þúsundatali.
Samkvæmt upplýsingum sem
fram komu á blaðamannafundin-
um er til svokölluð bókun 188A frá
árinu 1954, sem gefin var út af
Efnahags- og samvinnunefnd Sam-
einuðu þjóðanna, og fjallar um
hversu reikna skuli verðtryggingu
þannig að verðtrygging haldist í
hendur við verðbólgu. Að sögn
Þorgils Axelssonar hjá Lögvernd
hefur þessari reikningsaðferð aldrei
verið beitt á íslandi, þótt hún sé
notuð í flestum eða öllum ná-
grannalöndum okkar.
Framh. á bls. 2
Suðurnes
á uppboð
í síðasta tölublaói Víkurfrétta í
Kcflavík eru auglýst hvorki ineira
né minna en 47 nauðungarupp-
boó. í flestum tilvikum er hér um
að ræða fasteignir, yfirleitt hús
eða íbúðir einstaklinga.
Auglýsandinn er bæjarfógeta-
cmbættið í Keflavík, Grindavík
og Njarðvík og Sýslumaðurinn í
Gullbringusýslu, sem allt er sama
embættið.
Sigurður Stefánsson hjá em-
bættinu, kvað þennan auglýsinga-
fjölda að vísu í meira lagi en hins
vegar hefði borið allmikið á nauð-
ungaruppboðsauglýsinguin upp á
síðkastið.
Sigurður kvaðst ekki rcikna
ineð að allar þessar eignir yrðu
seldar, heldur yrði skuldin í lang-
flestum tilvikum gerð upp áður en
af uppboðinu yrði.
En þótt ekki verði af uppboði,
þarf hinn skuldugi cigandi engu
að siður að greiða auglýsingar-
kostnaðinn og fer hann að sjálf-
sögðu eftir stærð auglýsingarinn-
ar en mun í flestum tilvikum vera
á bilinu 7—800 krónur.
■SUNNUDAGSLEIÐARI"
Á barmi glötunar
Fréttir af manndrápum og misþyrmíngum ógnar-
stjórnar hvíta minnihlutans, sem ræöur ríkjum (
Suður Afríku eru þessa dagana fastir liðir f fréttum
íslenzkra fjölmiðla. Nærfellt hvert einasta kvöld
opnast á (slenzkum heimilum skjár sjónvarpsins þar
sem við okkur blasa barsmíðar og linnulausar mis-
þyrmingarásaklausu fólki, sem ekkert hefurtil saka
unnið, annað en ef til vill það eitt að vilja safnast
saman til friðsamlegra mótmæla,- og svo auðvitað
það sem öllu máli skiptir í augum valdhafa Suður
Afrfku, nefnilega að fólkið er af öðrum litarhætti en
þeir, sem landinu ráóa. Lýðveldið Suður Afrika ramb-
ar nú á barmi glötunar.
Fólk um víða veröld stendur höggdofa andspæn-
is þeim harmleik, sem rlkisstjórnin í Suður Afríku
hefur með aðgeröum sínum sett á svió á undanförn-
um vikum, og virðist staðráðin í að leika til sinnaeig-
in endaloka, sem með sama áframhaldi og atburða-
rás geta vart veriö langt undan.
Margra ára viðleitni Sameinuðu þjóöanna til þess
aó fá rtkisstjórn Suður AfiXu með góðu eða illu til
að láta af kynþáttaofsóknum hafa ekki borió árang-
ur. Samtök heimsþjóðanna hafa þar reynst vanmátt-
ugt verkfæri. Skýring þess er ef til vill sú helzt, að
stórveldin svonefndu hafaekki beitt sérf málinu. Af-
staða Bandaríkjastjórnar til dæmis hefur veriö
linkuleg gagnvart Suður Afrlku að ekki sé meira
sagt.
En hvað er til ráða? Eigum við aö horfa aðgerða-
laus úr stofunum okkar hér heima, á harmleikinn
sem er að gerast í Suður Afrfku, þótt i órafjarlægð
sé? Ástandið I Suður Afríku kemur okkur vió. Það
kemur öllum mönnum við.
Einhverjir kunnaað segja, að orð og athafnir smá-
þjóða megi sín ekki mikils í þessu sambandi. Það er
rétt, en aðeins að hiuta. Við íslendingar gætum til
dæmis beitt okkur fyrir þvi, að utanrlkisráðherrar
Norðurlandanna kæmu saman til sérstaks fundartil
þess að f jalia um þetta mál. Norðurlöndin eru virt af I
á alþjóðavettvangi og geta þar haft veruleg áhrif, ef
vilji og samstaða er fyrir hendi. Hér geta íslendingar
tekið frumkvæöi og það er ekki eftir neinu að blða.
Jafnframt þessu eigum við að sjálfsögðu þegar i
stað að hætta öllum viðskiptum við Suður Af ríku og
hefðum átt að gera fyrir löngu. Þau eru reyndar ekki
mikil, og væru þetta þvl nánast táknræn mótmæli,
en mótmæli samt. Þaöan fluttum viðinn í fyrravörur
fyrir tæpar tuttugu og átta miiijónir króna, einkum
ávexti. Þeir eru auöfengnir annars staðar. Þangað
seldum við i fyrra vörur fyrir rúmar fjórar milljónir
króna. Einkum veiðarfæri og útgeröarvörur. Þeim út-
flutningi ætti að vera auðfundinn annar markaður.
Alþýðublaðió skorar á íslensk stjórnvöld að beita
sér fyrir þvi, að hætt verði þegar f stað öllum við-
skiptum við ofbeldis- og kúgunarstjórnina í Suður
Afríku. e.g.
Er þeim treystandi?
Forystumenn Sjólfstæðisflokksins hafa gumað af
þvi iáratugi, i utanrikis- og varnarmálum væri aöeins
einum stjórnmálaflokki treystandi, — Sjálfstæóis-
flokknum. Sú meginstaðreynd blasir nú við þjóð-
inni, að helztu forystumenn Sjálfstæðisflokksins
eru komnir í hár saman út af þv! hvernig túika skuli
varnarsamninginn miili íslands og Bandarikjanna.
Fjármálaráöherrann, Albert Guómundsson, segir
eitt, en utanrikisráðherrann Geir Hallgrímsson, fyrr-
verandi formaður flokksins segir annað, og athygli
vekurað Geir læturembættismenn sinaí utanríkis-
ráóuneytinu aðmestu um að flytjafjölmiðlum skiln-
ing sinn á varnarsamningnum.
Þessi deíla innan forystusveitar Sjálfstæðisf iokks-
ins hefur vakið athygli að makleikum. Kominn er í
Ijós alvarlegur þverbrestur innan flokksforystunnar.
En hliðin sem snýr að kjósendum flokksins er auð-
vitað sú, hvort Sjálfstæðisflokknum sé yfir höfuð
lengur treystandi I utanrlkls- og varnarmálum. Það
er kjarni málsins. E.G.