Tíminn - 06.12.1969, Blaðsíða 6

TÍMINN
ÞORHF
REYKJAVIK SKOLAVORÐUSTIG 25
TIL
PABBA
GLEÐILEG
JÓL
SAFÍR mótor, ósigrandi, kraftmikill. Hámark-
safköst viö alla vinnu. Mikilvirkur viö borun,
sögun, pússun, slipun og hver-veit hvaö.
SAFÍR borvélin er afgreidd i vandaðri, rauðri
burðartösku.
TVEIR HRAÐAR,
meö sjálfvirkum WOLF rofa.
ALEIIMAIMGRUÐ
Örugg við allar aðstæður,
án jarðtengingar.
IÐNAÐARBORVÉLIN FYRIR
HEIMILI YÐAR
WOLF SAFÍR 73
10mm iðnaðarpatróna
WOLF SAFÍR 74
13mm iðnaðarpatróna
Heimilisborvélin, sem byggö er jafnt fyrir iðnað.
HRINGURINN
' Jólabazar og kaffisala Hringsins verður að Hótel
Borg á morgun (sunnudag), hefst kl. 3. — Gengið
inn á basarinn um suðurdyr. — Allur ágóðinn
rennur til styrktar taugaveiklaðra bama.
Okkar Innilegustu þakkir færum vi3 öllum þeim, er sýndu samúS
og vinarhug vi3 andlát og jarSarför bróSur okkar.
Einars Grímssonar,
bónda, Gröf, Laugardal.
Sérstaklega þökkum vi3 öllum þeim, er velttu aðstoS við leit að
honum.
Systkin hins látna.
wmmmmmmmmmmmmmmumumnmanammmmmmmmm
Innrlegar þakkrr fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför mannsins míns, föður okkar og sonar,
Ólafs R. Björnssonar,
húsgagnasmiðameistara
Eygló Stefánsdóttir og synir
Lára Guðjónsdóttlr.
HRÍFANDI
ÁSTARSAGA
er GRÉTA og þó einkum
VÍKINGADÆTUR
eftir Kristínu M. J. Björns-
son. Hrein ást, hrein sorg,
er hreinasti dýrgripur nú
á þessum æsitimum vit-
firrtra kynóra.
ÞAKKLÁTUR LESANDI
BÆNDUR
HESTAMENN
Tapazt hefur jarpt vetur-
gamalt trippi. Mark: Tveir
bitar fr. h. Upplýsingar í
síma 4180, Hveragerði.
Aage Michelsen.
ENSKIR
RAFGEYMAR
LONDON BATTERY
fyrirliggjandi
Lárus Ingimarsson,
heildverzlun.
Vitastíg 8 a — Sími 16205
AKRANES
Framsóknarfélag Akraness
heldur Framsóknarvist í fél-
agsheimili sínu, Sunnubraut
21, sunnudaginn 7. desember
kl. 20.30.
Öilum heimill aðgangur
meðan húsrúm leyfir.
REIKNA EKKI MEÐ . . .
Framhald af bls. 20
sparaS hefði borginni mikið fé.
Allmargir verktakar væru nú til,
svo að samkeppni gæti verið eðli-
leg og nær undantekningarlaust
hefði sú meginregla myndazt, að
taka lægstu tilboðum og ekki vik-
ið frá henni nema í ljós kæmi, að
bjóðandi vildi falla frá tilboðinu,
gæti ekki sett tryggingu eða aug-
ljóst væri getuleysi hans til verks-
ins.
Ekkert af þessu væri til staðar
í því tilfelli, sem hir væri rætt
um. Verktaki, sem byði lægst og
uppfyllti allar o. i kröfur, sem
gerðar væru í útboði og gildi til-
boðs, ætti siðferðilegan rétt til
þess að tilboði hans væri tekið
sam'kvæmt öllum almennum og
heiðarlegum leikreglum. Sé gengið
fram hjá lægstbjóðanda yrði að
rökstyðja það mjög sterklega, því
að það hlvti að verða álitshnekk
ir fyrir lægstbjóðanda, ef því væri
á þennan hátt lýst yfir, að verk-
LAUGAB.DAGUR 6. desember 1969
kaupi treysti honum ekki til verks-
ins. Kostnaður bjóðenda við að
reikna út lægsta 'raunbæft tilboð,
sem hann gæti gert, væri oft mik-
ill, og væri meginreglan um að
taka lægsta tilboði brotin hvað
eftir annað án eðlilens tilefnis,
misstu verktakar eðlilega al'lan
áhuga á því að undirbyggja til-
boð sín vel til og gera lág til-
boð. Þar með væri kostum útboð-
anna stefnt í beina hættu. Borg-
in væri stór opinber verkkaup-
andi, sem ætti öðrum meira undir
því að njóta þessara kosta og
yrði því að gæta þess vel að fylgja
fast meginreglum og sýna heiðar
leik til þess að njóta trausts verk-
taka.
Þú ræddi Kristján nokkuð um
útreikninga gatnamálastjóra og
áætlun um þetta verk, sem nam
17,4 millj. kr. Öll tilboðin voru
lægri og þrjú þeirra 40—50%
lægri. Hlyti þessi áætlun að vekja
undrun og þá spurningu, hvað
verkið mundi kosta, ef borgin ynni
það sjálf. Væri erfitt að skýra
þann mun, en þó kæmi þetta nokk
uð í ljós af skýringum gatnamála
stjóra. Áætlun hans væri byggð
á töxtum vinnuvélaeigenda og
vélamiðstöðva, og virtust þeir
mjög óhagstæðir miðað við boð
þeirra verktaka, sem eiga stór-
virk og hentug tæki. Væri í þessu
fólgnar að verulegu leyti skýring
ar á muninum, og væri ekki óeðli
legt að borgin gerði líka ráð fyrir
slíkri tækni í áætlunum sínuim.
Fyrirtæki það, sem nú byði lægst,
hefði fyrr boðið lágt f stór verk
borgarinnar, jafnvel svo lágt að
munaði yfir 50% miðað við áætlun
borgarinnar, og staðið mjög vel
við það. Þess vegna væri vantraust
nú alveg óréttmætt.
Kristján sagði, að hér væri
ágreiningur um grundvallarreglu
en ekki einstaka verktaka. Per-
sónulegt mat og duttlungar mættu
ekki ráða. íhaldið virtist telja
bezt að hafa frjálsar hendur. Þetta
væri prófmál, og virtist íhaldið
vera að þreifa fyrir sér um und-
irtektir minniblutans við þann
óskadraum sinn að geta valið sér
verktaka að vild en þurfa ekki að
hlíta neinum meginreglum. Virt-
ist sem íhaldið fengi góðar undir-
tektir um þetta hjá Alþýðubanda-
lagsmönnum, eftir afgreiðslu máls-
ins að dæma.
Einar Ágústsson ræddi einnig
þetta mál og kvað hinn mikla mun
á tiiboðum og áætlun gatnamála-
stjóra hljóta að vekja furðu borg-
arstjórnarfulltrúa og kalla á skýr-
ingar. Hann kvaðst ekki enn hafa
heyrt þau rök meirihlutans, sem
réttlætt gætu að hafna lægsta boð-
inu í þessu útboði. Að 4% væri
svo lítill munur, að ekki þyrfti að
taka tillit til hans, kvaðst hann
ekki kalla rök. Sama væri órétt-
lætið gagnvart lægstbjóðendum,
og 400 þúsund væru líka pening-
ar. Hér væri farið út á mjög
hættulega braut. Þá væru einnig
þau rök meirihlutans haldlaus, að
ekki mætti velja aðrá verktaka
en þá sem hefðu sérstaka reynslu
í þeim verkum, sem boðin væru
út. Hvernig ætti að framkvæma
úthoð, ef ekki kæmu aðrir til
greina. Hringurinn mundi verða
nokkuð þröngur og útboð gagns
lítið. Einar kvaðst leggja áherzlu
á það, að mjög sterk rök yrði að
færa fyrir því að ganga fram hjá
lægstu boðum, og slík rök væru
ekki fram komin í þessu máli.
SÍLDARSÖLTUN
Framhald af bls. 20
ert hefir veiðzt af síld af venju-
legum Norðurlandssíldarstærðum.
Samningar hafa nú tekizt við
kaupendur í ýmsum löndum um
sölu á öllu því magni, sem fram-
leitt hefir verið og er í öllum
samningum gert ráð fyrir mjög
mikilli verðhækkun frá því sem
verið hefir.
Þá hefir og verið samið um
sölu á nokkru magni af flakaðri
síld, en afgreiðsla á flökum er
nokkrum erfiðleikum bundin, þar
sem ekki má líða nema mjög tak-
markaður tími frá því að flökun-
in er framkvæmd og þar til varan
kemur á maíkaðinn.
Söltun Suðurlandssíldar nálgast
nú 100 þúsund tunnur og er það
nálægt fimm sinnum meira magn
en framleitt var á allri vertíðinni
í fyrra.
Þar sem fitumagn síldarinnar
fer nú ört minnkandi og vegna
versnandi útlits á sölu smásíldar,
má búast við að söltun á smásíld
verði bráðlega hætt.
Rússar hafa þó tjáð sig reiðu-
búna að kaupa töluvert magn af
smásíld, en þeir hafa reynzt ófá-
anlegir til að samþykkja það verð,
sem saltendur telja sig geta fram-
leitt fyrir, miðað við núgildandi
fersksíldarverð og hinn háa fram
leiðslukostnað.
Útflutningsandvirði saltsíldar
þeirrar, sem framleidd hefir verið
til þessa, er áætlað um 600 milljón
ir króna, og er þá meðta'lin sú síld,
sem söltuð var um borð í veiðiskip
um á Hjaltlandsmiðum í sumar.
„VÉR ÍSLANDS BÖRN"
Framhald af bls. 20
Þriðji þátturinn nefnist „Þetta
bölvað beinamál“ og er þar rakin
ítarlega hið mitola og langfræga
beinamál, sem upp reis í Húna-
þingi eftir að Höfðajaktina Há-
karlinn bar að landi við Hjalta-
bakkasand 1802. eÞtta er mikil
frásögn og margslungin.
Fjórði þátturinn nefnist „É1
á AuðnaMaði. Þar segir frá þeim
atburði, sem varð 1865, er elding
laust reykvíska skipshöfn á hlað
inu á Auðnum á Vatnsleysuströnd
svo að manntjón varð. Hafði skips
höfn þessi hleypt þarna upp.
Fimmta frásögnin er hin mesta
í bókinni og nefnist Dagur er upp
kominn. Er þar rætt um þær hrær
ingar, sem urðu hér á landi eftir
frelsisumbrotin suður í álfu um
og eftir 1878, en Ihingað bárust
þó nokkur ölduföll þeirra. Er
þarna brugðið upp ýmsum svip
myndum af mönnum o'g málefnum,
kemur m. a. inn í þá sögu stofnun
elztu blaðanna Ihér á landi, og
eru til að mynda leidd rök að
því með skýrum iheimildum, að
Páll Melsted hafi aldrei ætlað
sér að verða ritstrjóri Þjóðólfs.
MJÓLKURBÚ FLÓAMANNA
Framhald af bls. 20
sátu þennan hátíðarfund, ems og
áður er sagt. Að lokinni rœðu
Sigurgríms söng Kaiilakór Sel-
foss undir stjóm Pálmars Eyjólfs
sonar nokkur lög. Heimir Guð-
mundsson lék undir á píanó. Þá
voru ræðuhöld og söngur.
Sigurgrúni Jónssyni, stjórnarfor
manni, var afhent mynd af honum
sjálfum, sem Örlygur Sigurðsson
málaði, en Sigurgrímur hafði á
s. 1. vori, setið 40 ár samfleytt í
stjórn Mjólkunbús Flóamanna og
tók hann við formennsku af Sr.
Sveinbirni Högnasyni, er hann
féll frá fyrir nokkrum árum.
SOLSJENITSIN
Framhald af bls. 13
staðnum: Hættum umræðun-
um. Þér mistúlkið forystuhlut-
verk fiokksins. Öllum, nerna
yður sjálfum, er það Ijóst.
Rithöfundurinn Franz Tau-
rin: Stjórn rithöfundasam-
takanna mun rannsaka mál yð
ar. Aðalatriðið er að þér haf-
ið ekki sýnt óvinunum mót-
þróa. Enginn óskar að beygja
yður. Þessi fundur er tilraun
til að hjálpa yður til að losna
við það sem Vesturlönd hafa
látið yður lenda í. Hinn aldni
rithöfundur Fedin hefur ákært
yður: Gegið eftir: Standið gegn
Vesturlöndunum:
f lok fu'1 arins var ákveðið
að víkja Solsjenitsyn úr rit-
höfundasamtökunum. Fimm
greiddu atkvæði með því, og
einn gegn (Solsjenitsyn sjálf-
ur).