Mánudagsblaðið - 29.10.1962, Blaðsíða 1

ÐÍaÉ fyrir alla
15. árgangur
Mámidagnr 29. október 1962
37. tölublaff
Þátttaka í efnahagsbandalagimi veld-
ur f járniálamaimastraiuni hingaS —
Oteljandi möguleikar
Beykvíkingar hafa veitt því athygli, að á þesu hausti hefur
verið óvenjumikið um átlendinga hér í höfuðstaðnum, miklu
meira en undanfarin haust. Sumir þessara manna eru hér í
venjulegum erindum, viðskiptaJegs eðlis, sem þeir hafa stundað
hér ár eftir ár, aðrir eru á ferðalagi, þótt fcrðamannastraum-
urinn, sem slíkur, sé að mestu búinn. En hér er og f jöldi manna,
sem hingað koma einungis I þeim erindum að athuga gaum-
gæfilega þá möguleika, sem fyrir hendi eru á Islandi, eftír
að við höfmn gengið í Efnahagsbandalagið.
Oteljandi
MÖGULEIKAR
Það er á allra vitorði, að
möguleikar til allskyns iðn-
aðar og framleiðslu á ýms-
um sviðum eru hér á landi
ákaflega miklir, enda býður
náttúrn. landsins upp á góða
Það hefur vakið geysilega athygli og allmikla gremju hjá
kaupsýslumönnum, að Þórður Sveinsson og C5o. (eigandi Bjöm
Ólafsson fyrrv. ráðherra), auglýsir um þessar mundir ítalskan
lakkrís, en influtningur á öllu sælgæti hefur verið stranglega
bannaður um árabil. Bjöm, sem er forstjóri og einn aðaleigandi
Cora Cola, sem veltir kr. 20 milljónum, fer þama inn á ákaf-
lega vafasama braut í viðskiptum.
Sú er aðferðin að þessu sinni,
að Þórður . Svainsson og Co.
flytja inn lakkrísrót, sem fell-
ur undir tollskrá 17—17, og
sleppur þannig gegnum gat eða
smugu á tollskránni, því þar
em gjöld miklu lægri, en ef
flutt væri inn undir tollskr 17
—18, en þar myr.di lakkrísinn-
flutningur undir falla. Borgar
Þ. Sveinss. og Co. þannig fyrir
influtning hráefnis en fær lakk-
rís.
Það er undarlegt hve tómlega
Unnsteinn Berk, tekur í þetta
mál, eni þó mun honum vorkr
unn. Þessi áðferð Þ. Sveinsson-
ar og Co er einstaklga lúaleg
og algjört „moralskt'!‘ brot
gagnvart kaupmönnum. Við svo
bætist að auglýst er að næsta
sending komi í desember n. k.,
og sézt að fyrrverandi ráðherra
er ékki af baki dottinn, frekar
en í ráðherratíð hans er „frí-
listavörur" vom skyndilega aug
lýstar og voru komnar í „sum-
ar“ verzlanir fáum dögum
scinna.
Það er að vísu gott, að geta
smogið löglega framhjá lögum
og reglum, og hvl vorkennir
ekki alþýða Birni bónda, sem
ekki veltir nema kr. 20 millj.
á Kók-sullinu sinu og hefur
puttanta í ýmsu öðra góðmeti.
— Sagt _r að álagningini á lakk
r'srum erði ekki nema milli
50—3 %, — Við gætum sent
Birni nokkur blöð í hverfið
hans — ef hann skortir skot-
silfur — kr. 1,25 á blað í sölu-
laun.
orkukosti og ýmislegt ann-
að, sem nágrannar vorir, svo
ekki sé talað um meginland-
ið, búa ekki við. ísland er
að mörgu leytí ónumið
Iand í þessum efnum
og má þar, að venju, kenna
um f járskorti og of oft fnam
taks- og hugsjónaleysi
þeirra, sem við völd hafa
setið.
VANTAR FÉ
Brezka máitækið: „It takes
money to make money“ (Það
þarf fé til aá græða fé) er orð
tæki, sem íslendingar einir
þjóða hafa ekki fengizt tn að
viðurkenna. Þjóðin hefur verið
að kurfast áfram með smálán,
óhagstæð, alltaf of lítið og
og aldrei getað gert verulega
innrás í auðlindir og orku larnds
síns. Við höfum krukkað þetta
á yfirborðinu, en aldrei krufið
neitt til mergjar. Væntanlega
ber þjóðin gæfu til að ganga í
Efnahagsbandalagið, enda er
vart um annað að ræða, þótt
byrjuraarörðugleikar kunni áð
vera nokkrir.
KYNNA SÉR
LANDH)
Það er þessvegna, sem full-
trúar ýmissa auðfyrirtækja
hafa undanfarið heimsótt land-
ið, rætt við ýmsa forustumenn
á hinum margvíslegu sviðurn
iðnaðar og framleiðslu. Vilja
þeir kynna sér sem gleggst
hvemig ástandið er almennt,
hverjir möguleikar eru fýsileg-
astir og hvar íslenzk fram-
leiðsla 5 hverju formi, sean húni
er getur staðizt samkeppni úti
í hinum mikla heimi.
ÓTTAST
LANDRádDAMENN
Islenzk yfirvöld hafa að
vonju verið, oplnberlega,
heldur tómlát gagnvart öttn,
sem leiða myndi nýtt og
ferskt fjánnagn inn í landið
og anka velgengni þess í hví
Vestur-Þióðveriar bœta fyr
ir glœpi nazista —
— ilusiur-Þfóðverjas: neiia öllum greiðslum —
Kemmar „njóia” alþjóðaiyrirlitningar
Fyrir tíu árum voru samningar milli Vestur-Þjóðverja og
ísraelsmanna undirritaðir í dvergríkinu Luxemburg. Bæði samn-
ingana og undirskriftir þeirra varð að gera utan Þýzkalands
eftir hina illu meðferð Þjóðverja á Gyðingum. Það var ekki1
mögulegt að biðja Israelsmenn að tala við þýzka í því landi þar
sem þeir höfðu vérið dreppnir, ofsóttir og gerðir landrækir úr.
Vestur-Þjóðverjar greitt u. þ. b.
1.600.000.000 sterlingspund, en
ki það er um fimm prósent af
.æfi skattatekjum þýzka ríkisins.
þann Hvað samningsupphæðina snert-
með- ir, hefur Israel fengið 240.000.000
sterlingspimd, en hitt verður
greitt fyrir árið 1965.
GREIÐSLUR
V.-ÞÝZKRA
Báðir aðilar v.::.
peningar né veralu.
önnur gátu þurrkað út
blett á Þjóðverjum, sem
ferðin á Gyðingum hafði sett á
þá.
En í skaðabótaskyni gagnvart
Gyðingum samþykkti Vestur-
Þýzkaland að greiða ísrael u. þ.
b. 300.000.000 sterlingspund. Ut-
an þess arna samþykkti vestur-
þýzka stjómin að greiða kröfur
á hendur Þjóðverjum frá Gyð-
ingum sem misst höfðu ættingja,
heimili og aðrar eignir.
5% ÞJÓÐARTEKNA
dag, tiu árum síffar,
hafa
SVIVIRÐILEG
FRAMKOMA
AU STUR-Þ J ÓÐ VER.T A
Én í sæluríki kommú
lustur-Þýzkalandi, hefur ekk
jinn einasti eyrir veriff greidd
ur til fsraels né þeirra, sem
mest misstu undir stjóm naz-
ista, En þar er enn þann dag
í dag hrópaff hæst og mest
Framhald á 7. síðu.
Framhald á
'
7. síðu.
Hroðalegt kæruleysi
Slys bein afleiðing simmleysis
yfirvaldanna
Það er leitt en aff yissu leyti gott, að geta rekið
slys til þeirra aðila, sem ábyrgir eru Umferðaryfirvöldin
hafa gert það skynsemdarbragð, að láta Bústaðavegiim
vera aðalbrauf allt að Grensásvegi, en síðan missir hann
aðalbrautarréttinn, að því dæma má eftir skiltum, og
hefur þá aðeins venjulegan „rétt“ úr því.
Þarna hafa orðið tvö stórslys, annað á mömun en
hitt bakaði bíleiganda a- m. k. 60—70 þúsund lcróna
tjóni. Umferðaryfirvöldin eru liér hin seki aðiIi.Þau
verða að koma upp merkjum þegar þau láta aðalgötu
skyndilega missa sinn aðalbrautarrétt. Það er Iögreglu-
stjórans, og íramkvæmdastjóra umferðarnefndar að sjá
um að skilti séu á götunum; hitt er glæpur gagnv&rt
bifrciðaelgendum, sem aðeins má rekja til þessara háu
aðila.
Meðal annarra orða: Getur lögreglustjóri fóðrað
fyrir sinni góðu samvizku,að Skothúsvegur hefur rétt-
inn fram yfir Tjarnargötu, sem er alveg rétt — en
Bjarkargatan, tengiliður milli Ilringbrautar og Skothús-
vegar, hefur jafnan rétt á við Skothúsveginn og endar
þó gatan þar. Þetta er Iirein svívirðing og ætti að vera
refsivert að ábyrgir aðilar liagi sér svona. Hvorki lög-
reglustjóri né framkvæmdastjóri uniferðamefndar em
hafnir upp yfir lögin.
Jæja bræður og systur. Þessi fallega mynd verður eflaust til að setja siðferðiseftirlitið á arnian
endan, enda hefur blaðið aldrei birt svona „djarfa mynd“ áður. En — hví að hneykslasf?
Þegar á allt er litið er þetta ein fyrsta sýnin sem gleður mannskcpnuna eftir að hún sér
þessa heims Ijós, auk þes, sem allar betri bóka-búðlr landsins em fullar af blöðum með svona
myndum og enn „djarfari“, Svona myndlr gerðu Marllyn heitna Monroe fræg- ? ?ssi unga
stúlka, Phillis Davis, er oss hið mesta augnagaman.
«