Morgunblaðið - 15.10.2005, Blaðsíða 40

40 LAUGARDAGUR 15. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Bragi ÓlafssonThoroddsen
fæddist í Vatnsdal
við Patreksfjörð 20.
júní 1917. Hann
andaðist í Heil-
brigðisstofnuninni
Patreksfirði 8.
október síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Ólafur Einars-
son Thoroddsen
bóndi og útgerðar-
maður í Vatnsdal, f.
4. janúar 1873, d.
17. nóvember 1964,
og Ólína Andrésdóttir húsfreyja í
Vatnsdal, f. 23. september 1883, d.
4. september 1959. Bragi var 8.
barn í röð 14 systkina þeirra
hjóna einnig átti hann tvo hálf-
bræður frá föður.
Bragi kvæntist 12. maí 1945
Þórdísi Haraldsdóttur, f. á Þor-
valdsstöðum í Bakkafirði 26. júní
1920. Foreldrar hennar voru Har-
aldur Guðmundsson bóndi og
kennari f. á Öngulsstöðum í Eyja-
firði 8. október 1888, d. 1. júní
1959, og Þórunn Þórarinsdóttir
húsfreyja og ljósmóðir, f. á Þor-
valdsstöðum í Bakkafirði 18. des-
ember 1891, d. 3. september 1973.
Börn þeirra Braga og Þórdísar
eru:1) Úlfar f. 17. júlí 1945, eig-
inkona Helga Bjarnadóttir f. 19.
júní 1947, þau eiga þrjá syni auk
þess á hann einn son, 2) Eiður f.
16. október 1946, eiginkona Sig-
ríður Sigurðardóttir, f. 8. febrúar
búnaðarskólann á Hvanneyri og
lauk þaðan prófi í búnaðarfræð-
um. Bragi tók þátt í öllum búverk-
um eftir því sem aldur og þroski
leyfðu og stundaði sjósókn með
bræðrum sínum. Á 18. árinu lá
leiðin á Vateyrartogarana og var
hann þar að mestu í 13 ár eða
fram yfir seinna stríðið. Árið 1945
gerðist hann verkstjóri hjá Pat-
rekshreppi og var í því starfi í 10
ár. Árið 1955 réðst hann sem
verkstjóri til Vegagerðar ríkisins
og gegndi því starfi fram á árið
1986 er hann lét af því embætti
vegna aldurs. Bragi bjó allan bú-
skap sinn á Patreksfirði. Bragi
var ötull í félagsmálum og góður
liðsmaður þar sem hann lagði
hönd og huga að verki. Hann var
lengi í kirkjukór Patreksfjarðar-
kirkju, einn af stofnendum karla-
kórs Patreksfjarðar, stofnfélagi í
Lionsklúbbi Patreksfjarðar, starf-
aði í Leikfélagi Patreksfjarðar,
endurreisti Skógræktarfélag Pat-
reksfjarðar, stofnaði félag eldri
borgara á Patreksfirði. Var í
stjórn sjálfstæðisfélagsins Skjald-
ar Patreksfirði og í stjórn kjör-
dæmisráðs sjálfstæðisfélaganna í
Vestjarðakjördæmi. Hann gegndi
margvíslegum trúnaðarstörfum
fyrir sókn, hrepps- og sýslufélag,
sat í stjórn Eyrasparisjóðs, í
stjórn Kaupfélags Patreksfjarðar
og Hraðfrystihúss Patreksfjarðar
hf. Bragi tók þátt í björgunaraf-
rekinu við Látrabjarg árið 1947
og kom að björgun skipsverja
togarans Sargons er fórst undir
Hafnarmúla í Patreksfirði árið
1948.
Útför Braga verður gerð frá
Patreksfjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
1947, þau eiga fimm
börn, þrjá syni og
tvær dætur, 3) Er-
lingur f. 15. júlí 1948,
eiginkona Ágústa
Valdís Svansdóttir, f.
31. júlí 1952, þau
eiga eina dóttur auk
þess á hann tvo syni,
4) Björg, f. 20. nóv-
ember 1950, var gift
Jon Færöy, f. 5. júlí
1950, þau skildu,
eiga þau tvær dætur,
5) Ólína f. 26. febr-
úar 1952, eiginmað-
ur Paul Dudley Weighman, f. 14.
sept. 1944, þau eiga tvær dætur,
og 6) Ólafur f. 25. júlí 1953, eig-
inkona Þóra Ákadóttir, f. 27. maí
1954, þau eiga þrjá syni.
Bragi ólst upp á mannmörgu
heimili í Vatnsdal hjá foreldrum
sínum. Vatnsdalsheimilið var
menningarheimili á gamla vísu og
mótuðust menningarleg viðhorf
Braga í því andrúmslofti. Þótt
formleg skólaganga væri ekki
löng þá bætti hann úr því með sí-
felldu sjálfsnámi og fylgdist vel
með fram á síðasta dag. Bragi
nam barnaskólalærdóm hjá föður
sínum. En faðir hans annaðist
kennslu barna og bjó auk þess
unga menn undir nám í skip-
stjórnarfræðum. Um fermingu
var Bragi vel að sér í þeim fræð-
um enda nam hann þau ásamt
barnaskólalærdómi er hann hafði
til þess þroska. Bragi fór síðar í
Kveðja til bróður, ort við andlát
Braga Thoroddsen:
Farinn ert héðan, friðarhönd þig leiði
ferlið sem hafið er á nýjum slóðum.
Fallin er grein af frændaríkum meiði
fögur og sterk af ættarstofni góðum.
Megirðu aftur heilsu og hreysti finna
horfinn til Guðs og látnu vina þinna.
Æðrulaus tókstu áföllunum þungu
á þig er sóttu lífsins hinstu árin.
Örlaganornir illa seiði þuldu
yfir þér sjúkum, ýfðu þungu sárin.
Lífsþráðinn rufu en ráði’og viti’ei kunnu
ræna þig meðan heljarvef sinn spunnu.
Hér skal ei syrgja, hans var ei að geði
hugvíl né tregi yfir dánum vini
heldur skal minnast hans með bljúgri gleði
með hlýhug svo þakka landsins góða syni.
Minningin lifir, ljóssins englar góðir
leiði þig himins brautir, látni bróðir.
Magdalena Thoroddsen.
Góður maður er genginn – lífssag-
an öll. En um leið og lífsbókin lokast
vitja minningarnar okkar hinna sem
nú kveðjum horfinn vin. Gegnum
grámósku tímans birtast þær okkur
og verða ljóslifandi á ný líkt og end-
urheimtir vinir.
Sem lítil stúlka átti ég því láni að
fagna að eyða sólríkum sumardögum
hjá frændfólkinu mínu fyrir vestan.
Þrjú sumur var ég í vegagerðinni hjá
Braga frænda mínum og Dísu kon-
unni hans. Í vegavinnuflokknum var
líka nafna mín Ólína, dóttir þeirra
hjóna sem þá var unglingsstelpa, sjö
árum eldri en ég – en systkini hennar
fimm voru við sumarvinnu í fiski eða
sveit. Á þeim árum var verið að
leggja niður gömlu Þingmannaheið-
ina og byggja nýjan veg úr Vatnsfirði
um Kjálka- og Kerlingarfjörð og
áfram suður. Það voru ógleymanlegir
dagar og mikið ævintýri að ferðast
með vegavinnuflokki, búa í skúrum
og tjöldum, hlaupa með stikur við
vegkantinn milli þess sem maður
fékk að sitja frammí hjá vörubílstjór-
unum við efnisflutningana. Á kvöldin
söfnuðust menn svo í eldhússkálann,
þægilega þreyttir eftir daginn, spjöll-
uðu og supu kaffið sitt með vægan
gasilm fyrir vitum. Bragi frændi
sagði ævinlega bestu sögurnar, með
blik í auga og kersknislegt bros um
varir – svolítið nefmæltur, orðsnjall
og skemmtinn. Já, það voru góðir
dagar.
Bragi móðurbróðir minn var barn-
góður maður og átti sjálfur barnaláni
að fagna. Það var því oft líf og fjör á
heimili þeirra Dísu þegar ég fór að
venja komur mínar vestur, um það
leyti sem barnahópurinn þeirra var
kominn á unglingsár. Oftar en ekki
var Bragi sjálfur sá sem við mændum
upp á í óblandinni aðdáun og hlýdd-
um á leiftrandi frásagnir hans frá
ýmsum æviskeiðum. Hann átti ekki
langt að sækja frásagnargleðina,
kominn af breiðsfirskum skáldum,
höfðingjum og bændum – stórlyndur,
stríðinn og skáldmæltur. Bragi ólst
upp á rausnarheimili í Vatnsdal í
Rauðasandshreppi, áttunda barnið í
fjórtán systkina hópi foreldra sinna,
Ólafs Thoroddsen útvegsbónda og
Ólínu Andrésdóttur, konu hans. Á
heimilinu var margt um manninn.
Ólafur, var skútuskipstjóri til þrjátíu
ára, kenndi piltum undir stýrimanna-
skóla, annaðist kennslu ungmenna á
yngri árum sínum í hreppnum, og tók
að sér ýmis trúnaðarstörf fyrir sveit-
ina. Ólína var betur að sér um ýmsa
hluti en þá var títt enda uppalin hjá
frú Magdalenu Jónasdóttur og séra
Þorvaldi Jakobssyni sem lengst af
var prestur í Sauðlauksdal. Vatns-
dalsheimilið bar upplagi þeirra hjóna
glöggt vitni, þar var oft glatt á hjalla,
leikið, sungið, ort og kveðið – jafnvel
dansað á góðum stundum. Þetta var
menningarheimili og veganestið það-
an skilaði systkinahópnum og afkom-
endum þeirra mörgum ógleymanleg-
um frásögnum frá bernskudögum
þeirra í Vatnsdal.
Á stríðsárunum var Bragi til sjós á
togurum sem gerðu út frá Patreks-
firði. Hann var meðal annars um
borð í Verði þegar þýsk herflugvél
gerði loftárás á skipið. En lengst af
ævi var hann vegavinnuverkstjóri í
Barðastrandarsýslum. Minnisstæð
eru mér þau ummæli ónefnds vega-
vinnuverkfræðings sem mér þótti
vænt um að heyra, að „ef öll umdæmi
hefðu á að skipa öðrum eins verk-
stjóra og Braga Thoroddsen þá væri
vel komið vegamálum“. Bragi var
nefnilega dugandi maður í besta
skilningi þess orðs. Hann var athug-
ull, skipulagður og gaf sig af alhug í
hvert verk. Fáir voru liðtækari þegar
eitthvað lá við, enda kom hann
ósjaldan að þar sem liðsauka var
þörf. Hann aðstoðaði við þá frægu
björgun þegar breskur trogari
strandaði við Látrabjarg árið 1942.
Sömuleiðis var hann í hópi þeirra
sem leitað var til þegar annað breskt
skip strandaði undir Hafnarmúla ári
síðar.
Já, góður maður er genginn – löng
leið að baki. Ég þakka frænda mínum
þær stundir sem við áttum saman, þó
langt sé um liðið. Guð blessi minn-
ingu Braga Thoroddsen.
Ólína Þorvarðardóttir,
Ísafirði.
BRAGI ÓLAFSSON
THORODDSEN
GUÐMUNDUR SIGMUNDSSON
fyrrum sjómaður,
Akureyri,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju mánudag-
inn 17. október kl. 13.30.
Rut Ófeigsdóttir, Hólmsteinn T. Hólmsteinsson,
Sigmundur Ófeigsson, Anna Lilja Stefánsdóttir,
Soffía Ófeigsdóttir, Lárus L. Blöndal,
Ófeigur Örn Ófeigsson, Anne Vik
og fjölskyldur.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra er auðsýndu
okkur samúð og vinarhug við andlát og útför ást-
kærs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
bróður, mágs, stjúpa, afa og langafa,
ERLENDAR LÁRUSSONAR
fyrrverandi forstöðumanns
Vátryggingaeftirlitsins,
Krosshömrum 11,
Reykjavík.
Anna Sigurðardóttir,
Lárus Erlendsson, Sýta Rúna Haraldsdóttir,
Stefán Erlendsson, Vilborg Helgadóttir,
Pálmi Erlendsson, Kristín Jónsdóttir,
Pálmi Lárusson, Elsa Vilmundardóttir,
Ellert Birgir Ellertsson,
Hákon Varmar Önnuson,
Úlfhildur Dagsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Ástkær kona mín, móðir okkar, dóttir og systir,
SIGRÚN GUNNARSDÓTTIR,
Austurgötu 26,
Keflavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðviku-
daginn 12. október.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstu-
daginn 21. október kl. 14.00.
Þórarinn Þórarinsson,
Gunnar Ragnar Sveinbjörnsson,
Bjarni Jón Sveinbjörnsson,
Þórarinn Örn Þórarinsson, Guðlaug Finnsdóttir,
Þorgils Arnar Þórarinsson,
Gunnar Ragnar Sveinbjörnsson, Þóra Halldórsdóttir,
Ágústa Sigríður Gunnarsdóttir, Halldór A. Þórarinsson,
Valdís Þóra Gunnarsdóttir,
Sara Lind Gunnarsdóttir, Páll Þórir Jónsson,
Þóra Björk Halldórsdóttir,
Ólöf Ösp Halldórsdóttir, Jón Gauti Jónsson,
Andri Fannar Tómasson.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð
og hlýju við andlát og útför
UNNAR GRÉTU KETILSDÓTTUR.
Starfsfólki LSH í Kópavogi færum við sérstakar
þakkir fyrir góða umönnun.
Hrólfur S. Gunnarsson,
Margrét Ingunn Ólafsdóttir,
Anna Rún Hrólfsdóttir,
Rögnvaldur Arnar Hrólfsson, Ella Kristín Björnsdóttir,
Gunnar S. Hrólfsson, Díana Oddsdóttir,
Jónas S. Hrólfsson, Aðalheiður Guðjónsdóttir,
Sigríður A. Hrólfsdóttir, Ingólfur J. Sigurðsson,
Ólöf Ketilsdóttir, Haraldur Ágúst Bjarnason,
Jónas Ingi Ketilsson, Sigríður Hrönn Helgadóttir,
Eggert Ketilsson, Rannveig Jónsdóttir
og barnabörn
Ástkær móðir okkar,
ANNA KRISTÍN VALDEMARSDÓTTIR
Stekkum
lést á Kumbaravogi fimmtudaginn 13. október.
Börn hinnar látnu.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, afi
og langafi,
SIGURSTEINN GUÐSTEINSSON,
áður til heimilis
í Veghúsum 31,
Reykjavík,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Eir að morgni
mánudagsins 3. október, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju mánudaginn 17. október kl. 15.00.
Freyja Guðrún Erlendsdóttir,
Guðrún Sigursteinsdóttir,
Ella Lilja Sigursteinsdóttir,
Guðrún Sigursteinsdóttir Girgis,
afabörn og langafabörn.