Tíminn - 16.12.1989, Blaðsíða 15

Tíminn - 16.12.1989, Blaðsíða 15
Tíminn 15 Laugardagur 16. desember 1989 Arni Leví Tómasson Fæddur 18. júní 1895 Dáinn 3. desember 1989 Ámi lést á sjúkrahúsi Akraness og var hann jarðsettur að Hjarðar- holti laugardaginn 9. desember sl. að viðstöddu fjölmenni. Hann fæddist að Gilhaga í Bæjar- hreppi, Strandasýslu. Foreldrar hans vom hjónin Guðrún Ámadóttir, Einarssonar frá Grænumýrartungu og Tómas Tómasson, Tómassonar frá Litlu-Þverá í Miðfírði, V-Húna- vatnssýslu. Þau hófu búskap í Gil- haga árið 1891 og bjuggu þar til ársins 1898 að þau fluttu að Gilla- stöðum í Laxárdalshreppi, Dala- sýslu, og bjuggu þar í 2 ár, en flytja aldamótaárið til næsta bæjar að Lambastöðum og bjuggu þar til 1943 að þau fluttu til Búðardals. Böm þeirra vom 4: Ámi, Ólafur, Stefán og Guðlaug. Öll vom þau í foreldra- húsum til fullorðins ára og unnu heimilinu og stunduðu vinnu annars staðar þar á milli. Ólafur lærði trésmíði og þótti hann harðduglegur og vandvirkur smiður. Stefán bjó á Goddastöðum sem er næsta jörð við Lambastaði. Báðir em þeir bræður látnir fyrir allmörgum ámm. Guðlaug var um skeið við smjör- gerð hjá Kaupfélagi Hvammsfjarðar en flutti síðar til Reykjavíkur. Hún dvelur nú á Hrafnistu í Hafnarfirði. Öll vom þau systkinin mannkosta- fólk. Ámi Leví var elstur systkina sinna og vandist hann fljótt til vinnu en bókhneigður var hann. Þegar hann hafði aldur til þá stundaði hann nám við unglingaskóla sem þá var í Hjarðarholti. Ámi var námfús, skarpgreindur og stálminnugur, svo námið kom honum að miklum notum. Hann var líka vel sjálf- menntaður, því hann las fræðandi bækur og tók ungur þátt í félagsstörf- um, einkum ungmennafélagi, og síð- ar þegar hann hóf búskap varð hann virkur bæði í búnaðarfélagi, veiðifé- lagi og starfsemi samvinnufélaga. Hann fylgdist líka vel með í lands- málum þótt það væri erfitt á þeim ámm sem póstferðir vom strjálar og blaðaútgáfa ekki mikil. Ámi var aldrei langdvölum að heiman. Fjölskyldan var samhent og hjálpaðist að við að byggja upp á Lambastöðum og rækta túnið og girða það. Þama var fjölskyldubú- skapur þar sem hver og einn vann eftir bestu getu og hafði í staðinn arð af kindum sínum og að sjálfsögðu fæði og húsnæði. Ámi hóf búskap á Lambastöðum árið 1920 og bjó hann þar ásamt foreldmm sínum sem þá vom famir að reskjast. Það var ekki góðæri á þessum ámm. Frostavetur 1918, fannavetur 1920 og ofan á þessi harðindaár varð mikið verðfall á útflutningsvömm bænda. Það vom á þessum ámm ýmis vandamál í land- búnaði engu síður en í dag. Þrátt fyrir allt þetta búnaðist Áma vel, því hann var fyrirhyggjusamur og bú- höldur góður. Snemma hlóðust margþætt trúnaðarstörf á Áma. Hann átti lengi sæti í hreppsnefnd Laxárdælahrepps, Veiðifélags Laxár og fulltrúi og síðar deildarstjóri á aðalfundum Kaupfélags Hvamms- fjarðar og um skeið átti hann sæti í yfirkjörstjóm Dalasýslu. Margt fleira var honum falið, enda naut hann fyllsta trausts allra þeirra er honum kynntust. Ámi var alla tíð bókari, Búðardal framsóknarmaður og samvinnumað- ur. Hann ólst upp við vaxandi út- breiðslu kaupfélaganna og aukna starfsemi þeirra. Hann gerðist starfsmaður hjá Kaupfélagi Hvammsfjarðar árið 1943 þegar mesta blómaskeið þess hófst og hjá því vann hann í rúm 45 ár. Hann var lengi bókari félagsins og sá um margs konar skýrsluhald. Hann fékk hvers manns lof fyrir þau störf, því hann hafði bæði fallega rithönd og greinilega. Talnaglöggur var hann og fljótur að finna villur ef þær leyndu sér einhvers staðar. Trú- mennska og heiðarleiki vom hans aðalsmerki í starfi. Þegar honum sjálfum fannst hann ekki afkasta nógu miklu þá fór hann að lengja vinnutímann og vann um helgar, nema ekki á stórhátíðum. Um orlof og laun sín ræddi hann aldrei um. Þegar hann hafði frístundir las hann góðar bækur eða tók í spil þegar um spilakeppni var að ræða eða góðir gestir komu. Hann ferðaðist ekki mikið en skemmtilegur ferðafélagi var hann, því kynntist ég er við fómm þrír á hestum yfir Gaflfells- heiði norður til Bitmfjarðar þann 8. ágúst 1961. Þriðji ferðafélaginn var Bjami Sigvaldason. í þeirri ferð sá ég fyrst katlana í ánni Fáskrúð, Jóhannes skáld kenndi sig við þessa katla. Ámi sýndi okkur þennan fagra stað og minntist á Jóhannes og hans skáldskap, m.a. á kvæðið Karl faðir minn. Árni var náttúmunnandi og kunni vel við sig við lækjamið og fuglasöng. Þessi ferð er mér ógleymanleg, hún var fróðleg og skemmtileg. Árið 1922, hinn 1. janúar, kvænt- ist Ámi Þóreyju Kristínu Þorleifs- dóttur, Jónssonar Ólafssonar, Hom- stöðum í Laxárdal, kona hans var Elínborg Elísabet Kristmundsdóttir, Guðmundssonar frá Þverá í Núpsdal, V-Húnavatnssýslu. Þau bjuggu víða bæði í Strandasýslu og Dalasýslu. Þórey fæddist að Þambárvöllum í Strandasýslu og ólst upp hjá foreldr- um sínum. Hún var myndarleg kona, glaðleg, dugleg og alltaf reiðubúin til að hjálpa öðmm ef þess þurfti með. Hún var að eðlisfari hjúkmnar- kona þótt ólærð væri, hún var ná- kvæm og næm og hjúkraði af lífi og sál, eins og margir í hennar ætt. Heimili þeirra Þóreyjar og Áma var oftast mannmargt og gestkvæmt, en húsrými lítið, einkum fyrstu árin í Búðardal. Það var ekki alltaf auðvelt að taka á móti gestum undir þessum kringumstæðum, en þrátt fyrir þrengsli og þröngan fjárhag tókst húsbændum vel að gleðja gesti sína. Þau vom ljúf í lund og hjarta- hlý svo það leið öllum vel í návist þeirra. Yfir heimilinu hvíldi friður, ró og reisn. Síðustu æviárin vom foreldrar Þóreyjar á Lambsstöðum og nutu þar umhyggju og hlýju til hinstu stundar. Foreldrar Áma fóm með fjölskyldunni til Búðardals og vom þar til dauðadags. Tómas dó 1944 en Guðrún kona hans varð nær 90 ára gömul. Hún lést 1953. Öll þessi gamalmenni nutu umhyggju hús- bændanna og höfðu hjá þeim ömggt athvarf í ellinni. Þórey var heilsulaus síðustu árin og þurfi stundum að vera á sjúkrahúsi, en þess á milli var hún á dvalarheimilinu á Fellsenda. Hún lést 24. mars 1980. Eftir að Þórey varð lasin og gat ekki hugsað um heimili fór Ámi Leví til sonar síns Haraldar og Ingu og var hjá þeim í Búðardal, þar leið honum vel í faðmi fjölskyldu og vina og átti sólríkt ævikvöld. Þau Þórey og Ámi eignuðust tvo syni. Gunnar dó 4 ára gamall. Har- aldur Leví er aðalbókari hjá sýslu- manni Dalasýslu, Búðardal, kona hans er Inga bankagjaldkeri Þorkels- dóttir frá Hróðnýjarstöðum. Þau eiga þrjú böm. Gunnar Leví, sjómaður í Stykkishóími, í sambýli með Hrönn Bemharðsdóttur, sonur þeirra heitir Sölvi Leví. Hafdfs Hrefna hárgreiðslukona, Búðardal, sambýlismaður hennar er Sváfnir Hreiðarsson og eiga þau tvær dætur, Kötlu Dögg og Ingu Dröfn. Ámi Þorkell, bifreiðarstjóri í Búðardal. Ámi Leví var hraustmenni og náði háum aldri og hélt andlegri reisn til hinstu stundar. Sfðustu árin fann hann til lasleika og var þá stundum á sjúkrahúsi, en heim kom hann á milli og fór þá fljótlega á skrifstofu sína, því þar kunni hann vel við sig. Ámi var skráður bóndi í 23 ár en hann vann við bú foreldra sinna strax á bamsaldri og þar til hann fór sjálfur að búa. Hjá Kaup- félagi Hvammsfjarðar vann hann í rúm 45 ár. Starfsaldurinn er því óvenju hár og ævistarfið mikið. Ámi Leví var myndarlegur maður, þéttur á velli og þéttur í lund. Hann var félagslyndur, sam- vinnuþýður og málafylgjumaður góður, heiðarlegur og farsæll maður. Hans mun lengi verða minnst sem mannkostamanns. Að leiðarlokum er margs að minnast. Persónulega þakka ég Áma fyrir hugulsemi við mig og heimili mitt frá fyrstu kynnum. En ég leyfi mér líka að þakka mikilvirt og farsæl störf í þágu Dalahéraðs. Aðstandendum öllum votta ég samúð. Blessuð sé minning þessa mæta manns. Ásgeir Bjamason Dl Tilkynning um skuldabréfaútboð Byggingarsjóóur ríkisins IESl]|[lMai[aMai|3gE]l Húsbréf 1. flokkur 1989 kr. 2.000.000.000,- - krónur tvöþúsundmilljónir 00/100 - Bréfin eru til 25 ára. Endurgreiðsla með útdrætti fjórum sinnum á ári, í fyrsta sinn 15. febrúar 1991. Vextir 5,75%. Einingar bréfa: kr. 5.000,-, kr. 50.000,-, kr. 500.000,- Útgáfudagur 15. nóvember 1989. Umsjón með útboði og viðskiptavakar á Verðbréfaþingi íslands: & LANDSBREF Verðbrófamarkaöur Landsbankans Landsbréf hf. L Landsbanki íslands Banki allra landsmanna □10 1 oi d15 p SOGUR AF SONUM EFTIR JON DAN Söguraf sonum eftir Jón Dan Sögurtilaðlesa Sögurtilaðlesa Sögurafsonum eina og eina og hugsa um eftir í ró og næði í góðu tómi Jón Dan Bókaútgáfan Keilir Stóragerði 12 Sími 39698

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.