Náttúrufræðingurinn - 1933, Blaðsíða 11

NÁTTÚRUPR.
137
II.
Hérar.
Hérar voru fyrst fluttir hingað til landsins 17.84, eða skömmu
á eftir hreindýrunum, en refir höfðu orðið þeim að bana. Árið
1861 voru nokkrir hérar fluttir til Viðeyjar: frá Færeyjum, en
munu hafa þótt styggja æðarvarpið og voru drepnir. Á Færeyj-
um eru hérar nú algengir, voru fluttir þangað um miðja 19. öld
frá Noregi, en í Færeyjum eru margar tófur. (Þ. Th. Lýsing
íslands II, 453—454).
Mér hefir verið sagt, að
kaupmaður einn í Vestmanna-
eyjum (Bryde?) hafi flutt ein
hérahjón til Vestmannaeyja og
sleppt þeim þar; hafi annað
dýrið drepist fljótlega, en að
hitt dýrið hafi lifað nokkuð
lengi og sézt öðru hvoru. Ekki
hefi eg þó getað fengið áreiðan-
legar sagnir af þessu. Ennfrem-
ur hefi eg heyrt, að í tíð „milj-
ónafélagsins“ hafi danskur
starfsmaður við félagið flutt
héra til Viðeyjar, en eg hefi
ekki heldur fengið það staðfest.
Hérar eru vlðast hvar um
allan heim1), margar tegundir,
og talsvert frábrugðnar hver
annari, eftir því hvernig um-
hverfið er, sem þeir lifa í. Þeir J hérBvéiðum (EimmBin l<)29).
eru nagdýr, lifa af ýmiskonar
blöðum og jurtum, helzt safamiklum. í hörkum nagar hérinn stund-
um börk af trjám og getur því valdið nokkrum skemmdum á skógi.
Einnig getur komið fyrir, að hann valdi skemmdum á ræktuðu
landi, þar sem þéttbýlt er og hann hefir fengið næði til að tímg-
ast of ört. En þar sem maðurinn hefir ekki raskað jafnvægi nátt-
úrunnar, t. d. með því að útrýma rándýrum, þá er varla hætta á,
ao aukningin verði um of, enda þótt viðkoman sé mikil. Alls-
1) Af stœrri löndum munu þnð aðeins vera- Ástralía og' Madagaskar,
si m þeir hafa ekki átt heima í upprunalega; fyrir i'nnfhitning eru þeir orðn-
ir almennir í þessum löndum.