Verklýðsblaðið - 25.10.1930, Blaðsíða 2

En það munu þeir ekki gera sig ánægða með
nú fremur en áður. Aðkomumenn, sem telja
mestan hluta af hinu keypta vinnuafli Eyjanna,
hafa verið það markið, sem atvinnurekendur
nú á seinni árxim hafa miðað á og hæft hingað
til. Hafa þeir, aðkomumennimir, því orðið, öðr-
um fremur að skotspæni hinna örgustu arðræn-
ingja í Eyjum.
Þetta eru margendurteknar staðreyndir og
svo dýrkeyptir lærdómar, að þeir mega ekki
ónotaðir látnir, sérstaklega í tilliti til þess, að
aldrei eins og nú í haust mun reynt, af hálfu
útvegsmanna í Eyjum að skella þunga markaðs-
kreppunnar og árferðisins, á bök verkalýðsins.
Undanfarin ár hafa. atvixmurekendur Eyj-
anna, með stærstu arðsugumar í fararbroddi,
reynt á allar lundir að rýra vinnulaun fiski-
mannanna. Á meðan fiskverðið var hátt lék allt
í lyndi og atvinnurekendui- rökuðu saman auðn-
um af vinnunni, börðust þeir sem óðir menn
á móti því að nokkur maður fengi hluta af afla,
en vildu þá aðeins greiða fastakaup, en þegar
skipulags- og stjórnleysi þeirra í atvinnurekstr-
inum höfðu komið í ljós og markaðsörðugleikar
höfðu gert vart við sig, sneru þeir við blaðinu
og börðust á móti fastakaupi, en otuðu fram
premíum eða hlut.
Nú er það augljóst, að í haust verður það
hluturinn, sem þeir rétta að fiskimönnunum.
Fátt sýnir betur hvemig efnastéttin reynir ætíð
að velta byrðum „erfiðu tímanna“ og sinna eig-
in afglapa yfir á herðar verkalýðsins.
„Góðu árin' ‘og hnossin, á meðan allt leikur
í lyndi, eru einkaeign yfirstéttarinnar, en byrð-
ar kreppanna, afleiðingar hins brjálaða auð-
valdsskipulags, má verkalýðurinn eiga óskiptur.
Þetta er hin marg endurtekna saga kúgara
og kúgaðra í heimi stéttaskiptingarinnar.
Gegn þessu á verkalýðurinn eitt einasta vopn..
Það er: hans eigin samtök, hans andlegu og
líkamlegu kraftar sameinaðir til miskunnar-
lausrar baráttu gegn arðráns-stéttinni.
Lærdóma þessa verður hinn íslenzki verka-
lýður að hagnýta sér út í æsar, því aldrei hefir
þess verið eins mikil þörf og nú.
Kaupdeila sjómannanna í Vestmannaeyjum
á þessu hausti er fyrsti þáttur þeirrar baráttu,
sem bíður nú íslenzkra verkalýðssamtaka, bar-
áttu , sem krefst virkrar þátttöku alls verka-
lýðs á sjó og landi.
Sjómenn í Eyjum, verða nú þegar að birta
kröfur sínar og gera þær öllum verkalýð kunn-
ar. Sjómannasamtökin þar verða nú betur en
nokkurn tíma áður að brýna raust sína til allra
vekalýðsfélaga landsins, til hinna ófélags-
75 milljónir
manna veslast upp
og deyja
Meira atvinnuueysi en dæmi eru til í auðvalds-
heiminum. Launalækkun og lengdur vinnutími.
Atvinnukreppan er farin að koma þungt
niður á verkalýðnum um heim allan. Strax og
kreppan skall yfir urðu stórir skarar atvinnu-
lausir og bætist alltaf í hópinn. Verður þetta til
að gera kjör verkalýðsins ennþá aumari en þau
hafa verið og baráttuna erfiðari.
Hversu stór er nú þessi her atvinnulausra
manna? Þó hinar borgaralegu hagskýrslur
reyni jafnan að draga úr tölunum svo sem hægt
er, sýna þær hryllilegt ástand. Má fyrst telja
Bendaríkin með 6,6 milljónir atvinnulausra
manna.
Þá kemur Þýzkaland með um 4 milljónir.
England með yfir 2 milljónir atvinnulausra
manna, Japan með 2 milljónir, Ítalía með
800,000, Póiland með 400,000, Austurríki með
Tillögur kommúnistaílotks
Þýzkalands í ríkisþinginu
Berlín 2. okt.
Brúning-stjómin þýzka leggur til að 5112
milljónir séu lagðar árlega á herðar alþýðunnar.
Kommúnistaflokkurinn leggur til að 7150 mill-
jónum marka, sem nú er kastað í gin peninga-
mannanna, sé varið til styrktar hinum bág-
stöddu. Tillögumar era þannig:
Allar greiðslur vegna Young-
samþykktarinnar skulu
stöðvaðar ...............
Öll útgjöld til ríkisvamarliðs-
ins skulu hverfa.........
Öll aukaútgjöld vegna borg-
arastríðsins til lögreglunn-
ar skulu hverfa..........
Aukaskattur á milljónamær-
inga.....................
Skattur á ágóðahluta .. . .
A ukaskattur á hálaunaða
eftirlitsmenn............
Aukaskattur á árstekjur yfir
50000 mörk...............
Allur ríkisstyrkur til auð-
valdsfyrirtækj a skal hverfa
Lækkun á launum hálaunaðra
embættismanna (yfir 8000
mörk)....................
Öll útgjöld til kirkju, ritskoð-
unar og sáttasemjara í
kaupdeilum skulu hverfa .
2000 millj. á ári
750 millj. á ári
600 millj. á ári
1900 milj. á ári
320 millj. á ári
200 millj. á ári
380 millj. á ári
500 millj. á ári
200 millj. á ári
300 millj. á ári
Samtals 7150 millj. á ári
„Rauði fáninn“ (höfuðmálgagn kommúnista-
flokksins) skrifar í dag: „Studdur af 4,6
milljón kjósendum ber kommúnistaflokkurinn
fram kröfur hins vinnandi fjölda í borgum og
sveitum, gegn ránsfyrirætlunum fjármálaauð-
valdsins, sem Brúning er fulltrúi fyrir og fas-
istarnir og sósíalfasistamir styðja. ... Kommún
istaflokkurinn hvetur alla alþýðu til að skipa
sér í eina sveit gegn auðvaldinu og fasisman-
um“.
Til kaupeada
Verlclýðsblaðsins
Þessir kaupendur eru beðnir að tilkynna af-
greiðslu Verklýðsblaðsins í Lækjargötu 4 (sími
2184) núverandi heimilisfang sitt:
Erlendur Erlendsson, Suðurgötu 10.
Sigurður Sveinsson, Tjarnargötu 16.
Haraldur Lárusson, Baldursgötu 20.
Guðm. Guðmundsson, Bergstaðastæti 1.
Jens Pálsson, Laugaveg 17.
Jón Pálsson, Smiðjustíg 6.
Brynjólfur Stefánsson, Bárugötu 2.
Gísli Eybert, Gróðrastöðinni.
Jón Þorleifsson, Bakka við Bakkastíg.
Björgvin Stefánsson, Ljósvallagötu 14.
Jón Kristjánsson, Njálsgötu 7.
Jón Rögnvaldsson, Nýlendugötu 16.
Kaupendur eru vinsamlega beðnir að gera af-
greiðslunni strax aðvart, ef vanskil verða á
blaðinu.
bundnu til sjávar og sveita og hvetja þá til
samstarfs. Fyrsta og höfuðkrafa þeirra verður
að vera um afnám hlutaráðningunnar og kaup-
greiðsla í peningum.
Öllum verkalýðsfélögum landsins og málgögn-
um verkalýðsins er skylt að hvetja allan verka-
lýð til samúðar og baráttu með sjómönnunum
í Vestmannaeyjum nú í haust.
Engum verkamanni til lands eða sjávar má
400,000, Suðurameríka með IV2 milljón o. s.
frv. Tölur eru engar til um atviimuleysi í Ind-
landi, Kína og nýlendunum. En jafnvel þar er
atvinnuleysi svo geysilegt, að aldrei hefir
þekkst þvílíkt. Óhætt mun vera að gera ráð fyr-
ir, að tala atvinnulausra manna muni vera kom-
in yfir 20 milljónir. Frá ýmsum löndum koma
fréttir um það að vinna sé lögð niður við ýmis-
konar fyrirtæki og f jölda fólks vísað út á gadd-
inn.
Ef taldar eru með fjölskyldur þessara at-
vinnulausu manna, sem enginn er til að sjá fyr-
ir, má ætla fyrir víst, að
yfir 75 milljónum manna vofi nú sultur
og dauði.
Aðeins örlítill hluti nýtur styrks, en þar sem
um einhvern styrk er að ræða, svo sem í Eng-
landi og Þýzkalandi, er hann mjög af skomum
skamti. Hann er ekki nægur til viðhalds líf-
inu, heldur treinir hann það þannig, að fólkið
er lengur að veslast upp og deyja.
En þessi ógurlegi sveltandi her atvinnulausra
manna er ekki einn um að bera byrðar þær,
sem á verkalýðnum hvíla. Milljónir verkamanna
fá ekki að vinna fullan vinnutíma og lifa því við
sult og seyru, þó ekki séu þeir taldir með hin-
um atvinnulausu.
Það er ekki eingöngu atvinnuleysið, sem auð-
kennir ásigkomulag verkalýðsins í dag. Krepp-
dyljast að líf og velferð hans er óaðskiljanleg
baráttusamtökum . verkalýðsins, .að .einungis
hann sjálfur í eflingu og uppbyggingu þeirra
á grundvelli stéttabaráttunnar megnar að
lmekkja hinum yfirvofandi árásum yfirstéttar-
innar og frelsa stéttina sina undan oki auð-
valdsins.
Jón Rafnsson.
an er ennfremur orsök til nýrra ofsókna gegn
launum og kjöriun verkalýðsins yfirleitt.
Kreppan og vinnustöðvunin í auðvaldsheim-
inum hefir leitt til þess, að lífsskilyrði þau, sem
verkalýður auðvaldsríkjanna hefir átt við að
búa upp á síðkastið hefir ennþá versnað að
mun. Nokkrar tölur úr hagskýrslunum sýna
þetta ennþá greinilegar: Frá því í maí 1929 og
þangað til í maí 1930 hafa lífskjör þýzka verka-
lýðsins versnað um 13%. 1 Englandi hafa laun
kolanámuverkamannanna lækkað á fjórum ár-
um um 19%, á sama tíma hefir framleiðslan
stígið um 23%. í baðmullariðnaðinum hefir
álíka lækkun átt sér stað. I Frakklandi hafa
launin lækkað um 4%. Fyrir tæpu ári lækkuðu
laun á ítalíu um 20%.
Slíkar tölur má tína til í það óendanlega. Þær
sýna. greinilegast hver blekking það er, að
segja að kjör verkalýðsins séu að „batna“
Lengri vinnutími
er afleiðing af kreppunni og ofsókn auðvalds-
ins. Jafnvel atvinnuskrifstofur — og á þeim
sitja menn, sem falsa tölur — geta ekki komist
hjá að geta um að vinnutími sé að lengjast. Eft-
ir upplýsingum frá skrifstofum þessum vinna
29% af verkamönnum í Póllandi, 30% af verka-
mönnum á Ítalíu og 29% af verkamönnum 16
annara landa, þar sem þetta hefir verið
athugað, yfir 8 tíma á dag. Ástandið í
Ameríku verður bezt séð á athugunum, sem