Verklýðsblaðið - 01.05.1931, Blaðsíða 1
VERKLYÐSBIAÐIÐ
ÚTGEFANDI: KOMMÚNISTAFLOKKUR ISLANDS (DEILD ÚR A.K.)
II. árg. Reykjavílt 1. maí 1931 19. tbl.
Dagur yerkalýðsins -- J. maí.
Á alþjóðaráðstefnu verkamanna, er haldin
var í París 1889, voru kröfurnar um 8 stunda
vinnudag fyrst teknar til rækilegrar meðferð-
ar. Var þar samþykkt að verkalýðurinn gerði
1. maí að frídegi sínum, og var þá ákveðið að
1. maí skyldi framvegis vera helgaður barátt-
unni fyrár 8 stunda vinnudegi.
Pyrstu ki’öfugöngurnar, sem haldnar voru á
þessum frídegi verkalýðsins fóru fram 1. maí
1890 og hafa jafnan verið háðar síðan.
Brátt varð 1. maí að alþjóða frídegi verka-
manna og helgaður þeim kröfum er verkalýður
hafði tekið upp á baráttustefnuskrá sína og
hlaut að berjast fyrir samkvæmt stéttarað-
stöðu sinni.
1. maí varð því ekki aðeins frídagur verkar-
lýðsins heldur miklu fremur kröfudagur og
baráttudagur hans.
Kröfur verkalýðsíns.
Atvinnuleysistryggingar!
Heimskreppan, sem lagt hefur hramma sína
yfir gjörvallan auðvaldsheiminn, hefur látið
okkur finna áþreifanlega í vetur hvað atvinnu-
leysið er. Og framundan virðist vera sama at-
vinnuleysið fyrir fjöldann allan af verkamönn-
um og sjómönnum yfir sumai'tímann. Við höf-
um aldrei fundið eins áþreifanlega sem nú ör-
yggisleysi verkalýðsins gegn duttlungum auð-
valdsskipulagsins, sem fylgja því eins og
skuggi þess meðan það er við líði. Kreppur og
atvinnuleysi eru fylgifiskar auðvaldsskipulags-
ins og móti þeim vágestum stendur verkalýður-
inn vemarlaus. Þess vegna hlýtur krafan um
atvinnuleysistryggingar á kostnað atvinnurek-
enda, að verða nú ákveðnari en nokkru sinni
1. ixiaií
Almenn verklýdssamkoma
verður haldin á gamla fiskplaninu við Steinbryggjuna
kl. 11|.2 e. h.
Ræður verða haldnar. Lúðrasveit leikur verklýðssönéva
Söngflokkur verkamanna syngur.
Munið hina fjölbreyttu kvöldskemtun í K.^R. húsinu.
Kröfuganga.
1 dag ganga enn einu sinni erlendis stétt-
arbræður okkar fylktu liði og bera fram sínar
sameiginlegu kröfur undirstéttarinnar gegn
valdi borgarastéttarinnar.
í dag eigum við, íslenzkur verkalýður, einrtig
að fylkja okkur um sameiginlegar kröfur okk-
ar á hendur borgarastéttinni.
En foringjar sósíaldemókrata, sem eru orðn-
ir býsna fínir menn og lítt lagaðir til gangs
margir hvierjir, vilja ekki að farin sé hér la'öfu-
ganga í dag, né verkalýðurinn beri fram sam-
einaður sínar eigin kröfur. Þeir vilja fá að
velja kröfurnar sjálfir, svo þær verði ekki í
ósamræmi við þær kröfur, sem þeir báru fram
aameiginlega með íhaldinu í sameiginlegri
kröfugöngu með þ^ví um daginn: „Verum lítil-
látir, íslendingar“ og „Fylkið ykkur um þing-
meirihlutann“.
Fyrir því hefir Kommúnistaflokkur Islands
ákveðið að boða til almennrar verkalýðssam-
komu á gamla fiskplaninu við steinbryggjuna.
Verða þar ræðui' haldnar og verkamenn bera
sameiginlega fram kröfur sínár.
Samkoman hefst kl. lí/2 e. h. Þar verða allir
verkamenn að mæta.
fyrr. Og sú krafa verður að vera borin fram af
verkalýðnum sjálfum. Og verkalýðurinn verður
sjálfur að berjast fyrir henni, en láta sér ekki
lcngur nægja að feitir smáborgarar geri gælur
við þessa réttháu kröfu í atvinnuskyni. Það er
samfylking verkalýðsins ein, sem getur borið
þá kröfu fram til sigurs.
Stytting vinnudagsins.
En sú krafa, er upphaflega var helguð 1.
maí — stytting vinnudagsins — á enn svo
langt í land hér hjá okkur, að um þá kröfu
verður verkalýðurinn að fylkja sér nú og hefja
öfluga baráttu fyrir henni. I fyrra stigum við
það spor, að stytta hinn óheyrilega langa
vinnutíma hér við höfnina úr 11 stundum og
niður í 10 stundir. Og þrátt fyrir það, þótt hin-
ir svokölluðu forráðamenn alþýðunnar gerðu
allt sem þeir gátu til að fresta þessum sigri og
jafnvel brutu á okkur lög til að koma í veg
fyrir hann, var samfylking okkar svo góð, að
mótstaða varð engin. En þá þegar var öílum
j stéttvísum verkamönnum það ljóst, að þetta
I var aðeins fyrsta sporið og að næsta sporið
yrði að stíga mjög bráðlega. Það getur varla
heitið sæmandi verkalýðshreyfingu, sem starf-
að hefir í fullan aldarfjórðung, að láta sér
Frh. á 4. síðu.
Alþýðan gengur tíl
kosnínga.
Aðeins einn sannur verklýðsflokkur, Kom-
múnistaflokkur íslands, hefir fram-
bjóðendur í kjöri.
Kommúnistaflokkur íslands hefir ákveðið að
hafa frambjóðendur í kjöri í helztu verklýðs-
kjördæmum landsins, við kosningarnar til Al-
þingis, sem fram eiga að fara 12. júní. Listi
flokksins í Reykjavík hefir þegar verið ákveð-
inn, eins og skýrt er frá í blaðinu í dag.
Við kosningarnar 1927 stóð verkalýðurinn
sameinaður um frambjóðendur Alþýðuflokks-
ins. Allir þeir, sem nú eru fylgismenn kom-
múnistaflokksins greiddu krötunum atkvæði
þá. Nokkrir voru þeir ef til vill, sem renndi
grun í það, að þetta myndi vera í síðasta
skifti, sem stéttvísir verkamenn gætu léð for-
ingjum Alþýðuflokksins lið sitt, en hinir voru
þó miklu fleiri, sem treystu því, að eittlivað af
hinum fögru loforðum krataforingjanna yrðu
haldin.
Þegar íhaldið komst í minnihluta fluttu
kratarnir þann boðskap, að alþýðan hefði unn-
ið mikinn sigur. Og alþýðan leit á sig sem sig-
urvegara, og bjóst við miklum umskiftum á
högum sínum. Og mikill sigur hefði líka verið
unninn, hefði flokkur sá, sem alþýðan taldi
sinn, verið raunverulegur verklýðsflokkur.
Menn bjuggust við því, að tollabyrðarnar
myndu lækka, að almennum tryggingum yrði
komið á, að vinnutíminn yrði styttur, að kaup
við opinbera vinnu hækkaði, að dýrtíðin í land-
inu minnkaði, að verkamannabústaðir yrðu
byggðir, að atvinnan og lífsbjargarskilyrðin
ykist að miklum mun.
Og svo liðu 4 ár. Engar tryggingar, engin
tollalækkun, engir verkamannabústaðir. Flins-
vegar hafa tollabyrðamar hækkað um miljónir
árlega, kaupkúgun við opinbera vinnu eins og
verst hefir verið, atvinnuleysi og neyð og enn-
þá meiri hörmungar framundan. — Miljóna-
töpum bankanna skellt á herðar alþýðu, Iög-
regla notuð í verkföllum, foiingjar verka-
manna fangelsaðir, skoðanakúgun í skólum og
sjúkrahúsum — og loks einræðisstjórn, sem
stöðvar allar opinberar framkvæmdir — stofn-
uð til höfuðs verkalýðnum, sem á við hina sár-
ustu neyð að búa.
Og hver hefir stutt þessa stjóm í 4 ár?
Þingmenn Alþýðuflokksins.
Þegar alþýðumenn greiddu krötunum at-
kvæði sitt við síðustu kosningar, vom þeir því
að styðja Framsóknarstjórnina til valda gegn
vilja sínum.
Eftir að þingið var rofið lýstu þingmenn
krata því yfir, að þeir væru reiðubúnir að
mynda sambræðslustjórn með íhaldinu.
Með framkomu sinni og margendurteknum
yfirlýsingum hafa kratamir sannað það, að
þeir munu styðja fjandaflokka alþýðunnar til
skiftis, eftir því hvorir betur bjóða.
Hvort styðja þeir Framsókn eða íhaldsflokk-
inn á næsta Alþingi? Það er allt í myrkrunum
hulið, en töluverðar líkur eru fyrir því, að það
verði íhaldið.
Þeir verkamenn, sem kjósa kratana við
næstu kosningar, renna því blint í sjóinn.
Annaðhvort eru þeir að styðja Framsóknar-
stjórn eða íhaldsstjórn til valda. En þieir vita