Verklýðsblaðið - 01.03.1935, Blaðsíða 1

ÖTGEFAMÐ8: KOMMÚNISTAFLOKKUR ÍSLANDS DEILD ÚR ALÞJÓÐASAMEANDI KOMMÚNISTA
Reykjavík, föstud. 1. marz 1935.1
ÖREIGAR ALLRA LANDA SAMEINIST!
VI. árg., 18. tbl.
Fjármálaráðherra meðgengur landráðin
SÍMSKEYTI RÍKISSTJÓRNARINNAR TIL MAGNÚSAR SIGURÐSSQNAR STAÐFESTIR
ÁKÆItU VERKLÝÐSBLAÐSINS. .
ÞINGMENN VERÐA REKNIR HEIM BRÁÐLEGA, SVO 2. UMRÆÐA FJÁRLAGANNA
GETI RAUNVERULEGA FARIÐ FRAM í LONDON.
AFLEIÐINGARNAR AF PÓLITÍK RÍKISSTJÓRNARINNAR ERU GlFURIEGT AT.
VINNULEYSI OG DÝRTÍÐ FYRIR ALÞÝÐU OG HRUN FYRIR MILLISTÉTTIRNAR.
Afhjúpun Verkl.bl. á yfirlýs-
ingu ríkisstjómarinnar til brezka
bankaauðvaldsins vakti geysi-
lega athygli og umtal. Undireins
tók íhaldið, sem þagað hafði um
þetta og var ríkisstjóminni alger-
lega meðsekt, málið upp í Al-
þingi og gerði fyrirspurn til fjár-
málaráðherra. Hefir það síðan
reynt að nota þetta mál í blekk-
ingaskyni fyrir sig, eins og við
spáðum.
FjármáÍaráðherra og með hon-
um stjórnarblöðin, reyna hinsveg-
ar að klóra yfir þetta, en tekst
ekki betur en svo að þau viður-
kenna í rauninni allt, sem við héld-
um fram og meira til. Staðfesting
á ummælum okkar fæst einmitt
með símskeyti fjármálaráðherra
til Magnúsar Sigurðssonar, sein1
birtist í Alþýðublaðinu 27. febr.
og hljóðar svo:
„pað er stefna mín og áður yfirlýst
að koma lagi á innflutning og út-
Qutning íslanrts í því skyni, að
gfaldcyrisástand komist á ör-
nggan grundvöll, og á meðan foröast
frekari erlendar rikislántökur eöa að
ihjálpa til við erlendar lántökur ís-
þingi, að fresta verði þingi til
hausts.
Það þýðir, að stjómin sendir
þingið heim, stjórnar á meðan
með sjálfteknu valdi og útgáfu
bráðabyrgðalaga, kemur á raun-
verulegu einræði sínu og semur í
millitíðinni við brezka auðvaldið
um hvernig fjárlögum næsta árs
verði háttað. 1. umr. fjárlaganna
var í Reykjavík, síðan eru þing-
menn sendir heim. 2. umræða
verður í London og að henni lok-
inni verður Alþingi kallað saman
til að samþykkja það, sem þar
hefir verið ákveðið.
AFLEIÐINGARNAR.
í síðasta blaði var lýst afleið-
ingum þess, að ríkislán og ríkis-
ábyrgðir væru stöðvaðar: Vaxandi
atvinnuleysi sökum minnkandi
í'ramkvæmda.
Og afleiðingamar af ströngum
gjaldeyrisjöfnuði þýða enn ógur-
legra ástand. Andvirði útfluttra
vara 1935 verður vart yfir 30
milj. kr. Ef 10 milj. fara til að
greiða vexti, afborganir og aðrar
skuldbundnar greiðslur, þá eru
eftir 20 milj. kr. fyrir vörainn-
flutning.
Það þýðir því niðurskurð inn-
flutnings um helming.
Það merkir annarsvegar að
minnka hráefnainnflutninginn um
helming (vörur til útgerðar,
bygginga og innl. framleiðslu) —
en af því leiðir niinnkun þess-
arar atvinnu samsvarandi — Og
n
I svo minnkun á innflutning nauð-
I synjavara um helming, sem þýðir
matvælaskort og gífurlega vax-
J andi dýrtíð.
Þessi pólitík ríkisstjórnarinnar
þýðir fyrir verkalýðirm tvöföldun
atvinnuleysisins, okurverð á nauð-
synjum og þar af leiðandi raun-
verulega launalækkun.
Og fyrir millistéttirnar þýðir
það stöðvun á útgerðinni, minnk-
un verzlunar og handverks og
þessvegna hrun fyrir smáútveg-
inn, iðnaðarmenn, smákaupmenn
og aðra millistéttamenn.
Stjórnarblöðin svara með ró-
legri kaldhæðni vellaunaðra um-
boðsmanna blóðsugnanna: Ja,
hvað er annað að gera, er ekki
sjálfsagt og eðlilegt að lánar-
drottinn heimti þetta.
Jú, það er „sjálfsagt og eðli-
legt“ að „lánardrottinn“ íslenzka
auðvaldsins í London theimti, að
íslenzk alþýða svelti og verji
fjórðungi eða þriðjungi allrar
framleiðslu sinnar til að greiða
blóðþyrstu auðvaldi Bretlands
Framh. á 2. síðu.
Hæstíréttur staðíesti*' svívirðilegasta
stéttadóm sem kveð'nn hefír verið upp
aí íslenzkri borgarastétt
5 alþýðumenn daemdir í samtals 11 mmaða óskilorðsbundid fang'elsi fyrir að
óvirða bióðtána H tlers. — En b enuuvargar ihaldsins sleppa við retsingu.
lenzkra þegna, meö því að veita rik-
fsábyrgð11.
Með þessu skeyti er staðfest
að ríkisstjórnin hefir lofað Eng-
iandsbanka því:
1) að tryggja gjaldeyrisjöfnuð,
2) að taka ekki ný ríkislán,
3) að ganga ekki í nýjar ríkis-
ábyrgðir.
Eftir að þessi skilyrði brezka
bankaauðvaldsins eru orðin yfir-
lýst stefna stjórnarinnar, fæst
íánið.
Ef ríkisstjórnin þorir að birta
ÖII skeyti Magnúsar Sigurðssonar
til hennar, mun það koma enn
Ibetur í ljós hvaðan þessi pólitík
er fyrirskipuð.
ALÞINGI
VERÐUR FRESTAÐ.
Verklýðsblaðið spáði því enn-
fremur seinast, að þingmenn yrðu
sendir heim. Þetta kemur nú á
daginn. Fjármálaráðherra og-Héð-
inn Vald. tala báðir um það á Al-
í fyrrasumar, á tyllidegi
þýzku blóðstjórnarinnar, fóru
nokkrir verkamenn á Siglufirði
póroddur Guðmundsson.
að húsi þýzka konsúlsins og skáru
niður hakakrossfána, sem dreg-
inn hafði verið á stöng, í tilefni
dagsins.
Þessi verknaðnr, sem var ekki
annað en endurtekning á þeim
atburðum, sem þá voru að gerast,
svo að segja í hveri hafnarborg
um allan heim, hafði vitaskuld
i-öaibjörn Péíursson.
samúð allrar alþýðu á Siglufirði.
En sambræðslustjómin, sem
þá sat að völdumi, lét liöfða mál í
umb'oði Hitlers. Þegar „stjórn
hinna vinnandi stétta“ tók við,
varð henni ekki að vegi að stöðva
þessi hneykslanlegu málaferli,
heldur tók við af fyrirrennurum
sínum, sem umboðsstjórn Hitl-
ers.
f haust féll svo dómur *í þessu
máli fyrir undiirétti. Hann var á
þá leið, að hinir ákærðu verka-
menn og verklýðssinnar vom
dæmdir í samtals 13 mánaða
fangelsi, óskilorðsbundið.
Þeir fél. Þóroddur Guðmunds-
son, forseti Verkalýðssambands
Norðurlands, Eyjólfur Árnason og
St. Steinarr fengu 3 mánuði, en
fél. Gunnar Jóhannsson, formað-
ur V erkamannaf él. Siglufjarðar
og Aðalbjörn Pétursson, fengu 2
mánuði hver.
Þessir menn voru dæmdir al-
gerlega af handahófi. Þeir báru
ekkert frekar ábyrgð á þessu
sjálfsagða verki, að skera niður
fánann, en aðrir, sem þarna voru
viðstaddir. — Þeir Gunnar og
Aðalbj : rn voru aðeins áhorfend-
ur. — Dómurinn yfir þeim er
því aðeins hefnd fyrir drengilega