Verkalýðsblaðið - 15.03.1977, Blaðsíða 1

Baráttuleiðin
komin út!
Baráttuleið albýðunnar er
stefnuskrá Einitigarsamtalca
kommitnista (marx-lenínista).
Baráttuleiðin er biturt
vopn f státtabaráttunniJ
Sendiö pantanir f pásthálf
5186, Rcykjavfk cða f sfma
84210 Reykjavfk á opnunar-
tíma Oktáberbdðarinnar
iaugavegi 178.
Sjá nánar á baksfðui
3.árg. 3.Tbl. I5.mars-I8.april 1977 700 kr.
Krafa verkafólks:
IAIIIM EKKI ASI-FORYSTUNA FA
I
■
Höldum samninssvaldinu í stéttarfélögunum
Ná er samningstímabilið farið
að styttast og nokkur félög
hafa þegar sagt kjarasamningum
sfnum lausum. Flest bendir til
þess að ætlunin sá að hafa sama
fyrirkomulagið á samningunum ná
og verið hefur undanfarin ár, að
fámennur hápur háttsettra em-
bættismanna verkalýðshreyfingar-
innar semji fyrir heildina, en
hin einstöku fálög og félagsmenn
hafi engin áhrif á gang mála f
samningunum. Svokallaðar "bak-
nefndir" í samningaviðræðunum
breyta hér engu um, því nefndar-
menn fá litlar sem engar upplýs-
ingar um viðræðurnar og fái
þeir eitthvað að vita, hafa þeir
„KFI/ML”
er verkalýös
fjandsamleg
Míka
Olafur Ingálfsson (Mynd: VERKALfDSBLADIÐ) ,
Um sfðastliðin áramát sögðu nokkrir fálagar í svokölluðum
"Komiministaflokki Íslands/ML" skilið við hann, þar á meðal
er ðlafur Ingálfsson fyrrum ritstjári Státtabaráttunnar -
málgagns flokksins. VERKALÍÐSBLAÐIÐ innti ðlaf eftir því,
hver hafi verið ástæðan fyrir drsögn hans og hinna fálaganna
ár "KFfAlL" og fara svör hans hér á eftir.
-Við álítum engan starfs-
grundvöU fyrir komiminista innan
þessa flokks og hann er i reynd
verkalýðsfjandsamleg klíka og
öllu framsæknu starfi til
bölvunar. Við höfum reynt að
starfa innan flokksins og breyta
honum til betri vegar, en það er
vonlaust verk. Þeir sem starfa
enn innan hans með það fyrir aug-
um að breyta honum, verða að
gera sár ljást að með veru sinni
þar hjálpa þeir til að "lappa
upp á" andlit flokksins át á
við og tefja auk þess uppgjörið
við endirskoðunarstefnuna. Eft-
ir að marx-lenfnistar gengu át
um áramátin, hefur endurskoð-
unarstefna flokksforystunnar af-
hjápast æ betur og mun vafalaust
koma enn betur í ljás á næstunni.
f faðma við trotsk-
Fallast
ismann,
-Dœmin sem nefna má um henti-
stefnu og klofningsstarfsemi
"KFí/ML" eru fjöldamörg. Flokk-
urinn klýí'ur verkalýðsstíttina
f reynd með starfi sínu, sem er
rökrátt afleiðing af státtgrein-
ingu flokksins (skrifstofufálk
og afgreiðslufálk er afgreitt
sem "smáborgaralegir millihápar"
eða smáborgarar", en ekki sem
hluti verkalýðsstáttarinnarl).
Afstaðan til fjöldabaráttunnar
er ekki grundvallarafstaða
flokksins, heldur eingöngu til
að upphefja sjálfan sig, enda
er flokkurinn algerlega áfær um
að leiða baráttu.
Þá eru mörg dæmi um það hve
áfær flokkurinn er um að skoða
vandamálin raunliæft og vilja
hlaupa yfir mörg stig f bar-
áttunni. "Byltingaráþreyja"
þeirra lýsir sár þannig f þvf
að flagga stöðugt "byltingar-
sinnuðum" frösum og kröfum.
Frh. bls. 4
ekki umboð til að láta þær fara
lengra.
Einn af mörgum fylgifiskum
hinna stáru samflota f samning-
unum (þegar samningsvald fjöl-
margra verkalýðssamtaka um
ad.lt land er dregið á fáeinar
hendur í viðræðum sem fram fara
f Reykjavík) er einmitt sá,
að komið er í veg fyrir þátt-
töku hins almenna fálagsmanns
f baráttunni. í raun og veru
berst ASl-forystan fyrir þvf
að viðhaldið sá þeirri ávirkni
og doða sem einkennir starfsemi
státtarfálaganna. ASÍ-for-
ystan veit líka að hán yrði
ekki langlff í stjámarstálum,
ef ábreyttir fálagsmenn í verka-
lýðsfálögunum tækju til sinna
ráða og hættu að láta hana
ráðskast með hagsmuni sína.
Státtasamvinna og undir-
gefni við atvinnurekendur.
Stáru samflotin í samningun-
um urðu fyrst að reglu 1964.
Auk síminnkandi lýðræðis eru
það fyrst og fremst tvö önnur
atriði sem einkennt hafa ástand-
ið sfðan þá. Annars vegar er
það sjaldan eða aldrei sem
kjarabaráttan hefur verið ris-
minni frá upphafi vega og árang-
ur baráttunnar lakari. Verka-
lýðsstáttin hefur á þessum ár-
um mátt þola stárfellt kauprán
hvað eftir annað, án þess að
forystan hafi hreyft hönd eða
fát til vamar. Um þessar
mundir mun kaupmáttur launa til
dæmis vera lægri en nokkurn tíma
hefur gerst sfðan á tímum ann-
arrar heimsstyrjaldarinnar.
Þokkaleg frammistaða þaðl
Frh. bls. 4
Flestir hjákrunarfræðingar á
Landakoti, Borgarspftalanum og
Vífilsstaðahæli hafa sagt upp
störfum sfnum frá 1. aprfl n.k.
svo sem kunnugt er af fráttum.
Tfðindamaður VERKALÍÐSBLAÐSINS
ták af þvf tilefni viðtal við
viðtalinu kemur fram, að hjákrun-
arfræðingar eiga ekki aðeins við
harðvítugt rfkisvald að etja f
kjarabaráttunni heldur einnig
forystuna í eigin fálagi, sem
gerir sitt besta f þágu rfkis-
ins til að telja baráttukjarkinn
tvo hjákrunarfræðinga á Landakoti, ár þeim. Þær stöllur, Heiðbrá
þær Heiöbrá Sæmundsdáttur og
Önnu Bimu Ragnarsdáttur. I
Fundur í Sókn:
Stjórnin af hjúpar sig!
Starfsmannafálagið Sákn hált félagsfund 16. febráar. Vom
þar á dagskrá skattamál, kjaramál,og almenn félagsmál. Vom
margar fálagskonur undrandi á þessari dagskrártilhögun, þar
sem státtafélögin halda ná mörg fundi um kjaramál eingöngu, og
veitir ekki af fundartímanum til þeirra umræðna.
En í Sákn fár 1 l/2
tfini f skattamál, hálftími f
kaffihlá og hálftfmi í kjaramál!
Vakti þessi tilhögun almenna
áánægju. En þrátt fyrir þetta
urðu umræður snarpar þennan hálf-
tíma. Fram komu tvær tillögur
um 100-þás. krána vísitölutryggð
lágmarkslaun, önnur að hálfu
Frh. bls. 3
og Anna Bima sýna einnig fram
á, að gegn þessum tveimur and-
stæðingum dugir aðeins ein leið,
samstaða og baráttuvilji hjákr-
unarfræðinganna sjálfra - auk
samáðar og stuðnings annarra
starfshápa, einkum á spítölunum.
VERKALYlJSBLABH) ftrekar enn
fyrri orð sfn um skilyrðislausan
stuðning við baráttu hjákrunar-
fræðinganna.
- Hver er aðdragandinn að
uppsögn hjákrunarfræðinga?
- Hjiíkrunarfræðingar hafa ná
f langan tfma verið áánægðir með
láleg kjör sfn. Sárstaklega
vegna þess hve kaupmáttur launa
okkar hefur farið minnkandi á
undanföraum ánn. Fálag okkar
hefur verið gersamlega máttlaust
við að gæta hagsmuna okkar. For-
Frh. bls. 3
v verkaföfk fær að ráða litnum á kaffistof un