Alþýðublað Hafnarfjarðar - 01.12.1977, Blaðsíða 1

'
Og svo komu jólin
Nú eru jólin að koma Þau einkenna athafnir þinar þessa
dagana, fylla huga þinn að meira eða minna leyti og lýsa
upp skammdegið, hversu létt sem þér annars liggur á
tungu að tjá þann veruleika. Ef til vill ert þú lika einn
þeirra, sem hafa týnt jólunum. Ef svo er ástatt með þig,
ætla ég að biðja þig að skyggnast aftur eina stund og rifja
upp þær stundir, þegar þú enn hafðir hæfileika til ab upp-
lifa og gleðjast. Og ef þú nú finnur jólin einhvers staðar
þarna i minningunni, þá skaltu draga þau fram, dusta af
þeim ryk daganna og aðgæta hvað það var, sem skóp
hjarta þinu lifandi gleði, þegar enn voru jólin. Það kann að
vera að þú komist að raun um að þá hafi þig skort flest það,
sem við nú teljum til sjálfsagðra lifsgæða. Hitt kann einnig
til að bera, að þú hafir haft gnægð alls, sem efnaleg gæði
geta veitt. Trúlega hefur þú lika fyrir löngu komist að
þeirri niðurstöðu, að það var hvorki allsleysið né nægtirn-
ar, sem sköpuðu jólafriðinn og gáfu hátiðinni ljós og lit i
minningunni. En hvað var það þá, sem þú áttir, en gleymd-
ir i rás áranna sem siðan hafa liðið? Já, hvað heldur þú?
Undanfarna mánuði hefur dunið yfir heimsbyggðina
frétt eftir frétt af hryðjuverkum og ofbeldi, morðum,
manndrápum og öryggisleysi. Og inn um gáttir fjölmargra
heimila heimsbyggðarinnar hefur óttinn læðst með veggj-
um og slegið ugg i sál og sinni. Ef til vill er það óttinn og
öryggisleysið, sem öðru fremur einkennir okkar tima.
Margt af þvi, sem kynslóðir hafa treyst á og talið sannindi,
óhagganlegt og öruggt, hefur i okkar samtið riðað og fallið
og skilið eftir sig tóm og tilgangsleysi. En slik timabil hafa
áður komið. Á valdatima Ágústusar keisara sendi róm-
verska heimsveldið út boðskap um skrásetningu þegn-
anna. Þessi boðskapur vakti ugg og ótta hjá fjölmörgum
kúguðum og þjáðum, sem óttuðust enn verri tima, ógnir og
skelfingar, en þeir þegar höfðu lifað og var þó af nægu að
taka i þvi efni. Inn i slikan heim hljómaði boðskapur hinna
fyrstu jóla, raust engilsins er sagði: Verið óhræddir, þvi
sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mún öllum
lýðnum: þvi að yður er i dag frelsari fæddur, sem er
Kristur Drottinn i borg Daviðs.
Og svo komu jólin. Ljósi friðar og gleði brugðu þau upp i
örbirgð og alsleysi i auði og gnægtum, i ótta og öryggis-
leysi og i hversdagslegri tryggri tilveru. Hver svo sem ytri
ramminn var sköpuðu þau alls staðar innri auðlegð, þar
sem við þeim var tekið af opnu hjarta, vegna þess að hann,
sem ekki kom með mætti né mikilli dýrð heldur i allsleysi
litils barns var i heiminn borinn. Þeir voru margir hags-
munahóparnir, hermenn, gistihúseigendur borgarar og
daglaunamenn, sem ekki sáu dýrð hinna fyrstu jóla, né
heyrðu boðskap þeirra og voru þó i næsta nágrenni, jafn-
vel þátttakendur i sjálfri atburðarásinni. Það voru fátækir
hirðar sem einir úti i nóttinni sinntu starfi sinu, sem urðu
þessa hvorutveggja aðnjótandi. Við sjáum þá fyrir okkur
bessa menn langt aftur i örófi aldanna. Einir með sjálfum
sér — og Guði — með opinn hug og sinni lifðu þeir hin fyrstu
jól, heyrðu boðskap þeirra og sáu dýrð þeirra, af þvi þeir
áttu opið hjarta, hæfileikann til að þiggja og lofa gleðinni
að ná tökum á sér og útrýma úlfúð, illindum og ótta.
Og nú þegar þú rif jar upp minningar þinar um jólin, sem
þú áttir einu sinni, skaltu spyrja sjálfan þig hvort þú eigir
enn þann sveigjanleika sálarinnar að þora að gleðja og
gleðjast. Og ef svo skyldi nú vera, vektu þá barnið i brjósti
þinu og taktu glaður, já hjartans glaður, við boðskap jól-
anna: Verið óhræddir, þvi sjá, ég boða yður mikinn fögnuð,
sem veitast mun öllum lýðnum, þvi yður er i dag frelsari
fæddur, sem er Kristur Drottinn i borg Daviðs. Og hafið
þetta til marks, þér munuð finna ungbarn reifað og
liggjandi i jötu.
Sigurður H. Guðmundsson
Alþýðublað Haínarfjarðarog Alþýðuflokkurinn
í Hafnarfirði óska öllum Hafnfirðingum
gleðilegra jóla og gæfu og gengis á komandi ári