Alþýðumaðurinn - 14.07.1934, Blaðsíða 1

ALÞ YSQ M AÐURINN
IV. árg.
Akureyri, Laugardaginn 14, Júlí 1934.
tbl.
Á veiðum.
»Sulturinn er bestur«»
Auðvaldinu hefir iengi verið um
það brugðið, að það notaði sér
neyð verkalýðsins til að kúga hann
efnalega og andlega. Þetta er einn
af mörgum svörtu blettunum á því
voða valdi, sem haldið hefir, og
heldur, þjóðunum í áþján. Eftir
því sem lýðræðið er meira, og
meira frjálslyndi í atvinnumálum,
því minna ber á útilokunarstefn-
unni, og vérkalýðurinn hefir um
frjálsara höfuð að strjúka.
Hér á landi hefir verkalýðurinn
aldrei haft mikið af útilokunarstefn-
unni að segja, á móts við verka-
lýð ýmsra annara landa. Þótt for-
ingjar verkalýðsins, hér á árum áð-
ur, meðan verklýðshreyíingin var
ung og lítils megnug, fengju að
kenna á því hvar þeir stóðu í fylk-
ingu, náði útilokunarstefnan ekki
til verkalýðsins yfir höfuð, og hvar-
vetna þar sem bólað hefir á þess-
um ósóma í seinni tíð, hefir sam-
eiginleg fyrirlitning fjöldans hvílt á
þeim, sem kúgunarvaldinu hafa
ætlað að beita.
Vert er að geta þess í þessu
sambandi, að þar sem verklýðssam-
tökin hafa náð nokkrum þroska,
hefir engum atvinnurekanda liðist
það, að synja verkamanni um at-
vinnu af þeim ástæðum, að hann
væri í sérstöku verklýðsfélagi, eða
í sérstökum pólitískum flokki. Og
verklýðsfélögin hafa verið afar frjáls-
lynd gagnvart utanfélagsfólki; svo
frjálslynd, að t. d. félögin á ísafirði
og í Reykjavík, sem ekki vinna með
ófélagsbundnu fólki — hafa sam-
þykt það — útfæra þetta hvergi
nærri eftir samþyktunum.
Hér á Akureyri hefir, að minsta
kosti s.l. 20 ár, aldrei bólað á því,
að verkamenn eða konur hafi verið
útilokuð frá atvinnu vegna þess
hvar fólkið hefir staðið í stjórn-
málum, eða vegna þess að það
hafi verið í sérstökum félögum.
Síðan Ieiðir skildu með verkalýðn-
um hér hefir engin breyting á
þessu orðið. Fólk úr öllum verk-
lýðsfélögunum og ófélagsbundið
fólk hefir unnið hlið við hlið á
öllum atvinnustöðvum, og enginn
haft neitt við þetta að athuga.
Þó hefir eitt atvinnufyrirtæki
skorið sig úr í þessu efni. Það
er hið svokallaða Söltunarfélag
verkalýðsins, sem kommúnistar
hafa ráðið og ráða yfir. í önd-
verðu voru þau ákvæði sett inn í
lög þessa félags, að enginn fengi
þar vinnu nema hann væri félagi í
Verkamannafélagi Akureyrar eða
Verkakvennafélaginu »Eining*. Auð-
vitað var þetta vitleysa, þvf þar
sem félagarnir í Söltunarfélaginu
bera alla ábyrgð á rekstri þess og
eiga sameiginlegra hagsmuna að
gæta, var skilyrðið um inngöngu í
þessi félög ekkert annað en kúgun
við fólkið og þverbrot á allri at-
vinnu- og viðskiftareglu. En þetta
herbragð kommúnistanna tókst.
Vegna atvinnunnar fór fólkið inn í
félögin, þó það hefði engan áhuga
fyrir verklýðsmálum, og hékk þar
meðan atvinnan varði, en kommún-
istarnir öfluðu sér þarna aðstöðu
til að ná atvinnuvaldi yfir fólkinu
og hafa notað það miskunarlaust í
pólitísku augnamiði, svo enginn
atvinnurekandi í bænum hefir nokk-
urntíma komist þar í hálfkvisti við.
Það er nú aftur sératriði, að
þessi félagsrekstur hefir verið sví-
virðing frá upphafi, þar sem for-
sprakkarnir hafa setið með gróðann,
en verkafóikið með tapið. En það
er sérstakt mál, og verður máske
tekið fyrir síðar.
En það er aftur full ástæða til
að rifja þetta upp nú, þegar sú
frétt er að berast út um bæinn, aðv
kommúnistarnir séu komnir á stúf-
ana einu sinni enn, og séu að
lokka fólk inn f kommúnistafélögin
með því að þykjast ætla að hafa
stóra síldarsöltun hér á Tanganum
í sumar, þar sem enginn fái vinnu
nema það fólk, sem sé í Verka-
mannafélagi Akureyrar og » Einingu «.
Það á að nota atvinnuleysið —
sultinn — til aö kúga fólkið inn f
þann félagsskap, sem það vill ekki
vera í.
f viðbót við það, að þetta er
sama svívirðingarathæfið og stjórn
Söltunarfélagsins hefir haft fráupp-
hafi, ber þess að gæta, að atvinna
þessi er öll uppi í skýjunum enn
sem komið er, og þar sem hver
verkamaður og kona eíga sjálf að
bera ábyrgð á fyrirtækinu, og útlit-
ið með sfldina er alt annað en
glæsilegt, er alt annað en útlit fyrir
að hér sé um nokkuð það að ræða,
sem keppandi sé eftir, enda hefir
það strax heyrst frá fólki, sem áð-
ur hefir verið með í Söliunarfélag-
inu, að það sé búið að fá meir
en nóg af að láta troða á sér. Og
líklega er það á parti þess vegna
að kommarnir eru nú komnir á
veiðar. Það á að fá nýtt og
ókunnugt fólk til að reisa atvinnu-
veg forsprakkanna á á ný, þegar það
gamla var búið að fá nóg.
(Framh.).