Alþýðumaðurinn - 01.01.1941, Blaðsíða 1

ÁLÞYÐUMADORINN
XI. árg. Akureyri, Miðvikudaginn 1., Janúar 1941. | 1. tb).
TILKYIVNING.
Á fundi Verklýðsfélags Akureyrar. sem haldinn var 29. Des. 1940,
var samþykkt að taxti félagsins frá 25, Apríl 1937 skyldi gilda sem grunn-
taxti félagsins frá 1. Janúar 1941 með eftirtöldum breytingumt
1. Að allir liðir taxtans hækki um fullt dýrtíðarprósent ársfjórðungs-
lega, eins og það er reiknaö út af kauplagsnefnd; í fyrsta sinn 1. Janúar
1941 með 42%" og síðan 1, Aprll 1941 með því dýrtíðarprósent sem þá
verður og svo frv.
2. Komi til lækkunar á dýrtíðinni meðan taxti þessi er í gildi, fer
lækkunin fram eftir sömu reglum og hækkunin. f*ó getur sú lækkun
aldrei farið uiður fyrir grunntaxtan.
Stjórn félagsins heimilast að semja við atvinnurekendur bæjarins um
taxtann á þeim grundvelli, sem að ofan greinir, og auglýsa hann, sem taxta
félagsins, ef samningar ekki nást.
Stjórninni heimilast einnig að láta koma til vinnustöðvunar ef þörf
krefur til þess að fá taxtann viöurkendan.
Taxta þessum er hægt að segja upp með þeim fyrirvara sem greind-
ur er í lögum um stéttarfélög og vinnudeilur frá 11. Jú„í 1938.
Kauptaxti félagsins er birtur hér í blaðinu samkvæmt þessari sam-
þykkt og samningi þeim, sem gerður hefir verið við Vinnuveitendafélag
Akureyrar.
Akureyri 30. Des. 1940.
F. h. Verklýðsfélags Akureyrar
Erlingur Friðjónsson, Haraldur Forvaldsson, Árni Þorgrímsson,
foimaður. gjaldkeri. ritari.
Heiga Jónsdóttir og Jóhannes Jóhannesson
meðstjórneridar.
Tilkynning.
Á fundi í Verkamannafélagi Glæsibæjarhrepps,
29. Des, 1940. var ákveðið með samhljóða at-
kvæðum, að sami kauptaxti skuli gilda á félagssvæði Verkamannafélags
Glæsibæjarhrepps og settur er af Verklýðsfélagi Akureyrar 29. þ. m. eöa
samið um við atvinnurekendur á Akureyri. Þetta gildir þar til öðru vísi
veröur ákveðið.
F. h. Vei kamannafél, Glæsibæjarhrepps 30. Des. Í940.
Marteinn Pétursson, formaður.
Nýtt ár.
Pað verða venjulega engar stór-
vægilegar breytingar á örlögum
landa og þjóða þau augnablik, sem
4ímatalið er að koma áraskiftunum
í framkvæmd. Nýja árið erfir illt
og gott frá liðnu ári. Áhrifa þess
gætir f lífi manna og þjóða eins
og morgundagurinn ber svip og
dám af deginum í dag.
Pað er því að nokkru leyti sjálfs-
blekking að ætlast til nokkurra
annara breytinga við áramót, en
þeirra, sem venjuleg reikningsskil
gefa hverjum þeim, sem er svo
hamingjusamur, að geta greitt
hverjum sitt við áramót. Nýtt ár-
lal er að vísu komið í notkun.
Pað er aðal breytingin.
Vér erum fæstir spámenn í orðs
ins réttu merkingu, en þó virðist
það sameiginleg ástríða margra
manna, að spá fram í tímann um
áramót, þótt óskir og vonir fjöld-
áns hafi ekki náð uppfyllingu á
liðnu ári. Óvissan egnir til mynd-
unar nýrra vona — jafnvel krafa til
framtíðarinnar.
Aftur virðist það vanrækt um of
að setja sér takmark til að vinna
að á nýja árinu. Qera kröfur til
sín að vinna sjálfur eftir mætti að
því að eitthvað af þeim vonum,
sem lyfta sér til flugs við áramót-
in, megi rætast. í þessu liggur
aðalveilan — máske aðalorsökin til
þess hvað vonirnar láta sér oft til
skammar verða.
Vafalaust hefir þess sjaldan verið
meiri þörf en um þessi áramót að
gera kröfur til sjálfs sín um dáð-
ríkt starf á komandi árum. Allar
ástæður þjóðar og einstaklinga eru
þannig nú, að fyllsta þörf er fyrir
að enginn dragi af sér í þeirri bar-
áttu, sem heyja verður fyrir fjöri og
frelsi þjóðarinnar. Ef áramótin
gætu orðið til þess að ýta af stað
hreyfingu í þessa átt væri vel farið.
Pá mætti segja a.ð með þeim byrj-
aði nýr og mikilvægur þáttur í lífi
þjóðarinnar.
Hér verður aðallega vikið að
þeim þætti þessa mikilvæga starfs,
sem hinn vinnandi lýður landsins
kemur til með að ynna af hendi.
Reyndar hefir það ætíð verið svo
HÁSKÓLABÓKASAFN