Víðir - 01.03.1935, Blaðsíða 1

VI, ávg.
46. tbl
Vestmannaeyjuni, I. mars 1985
Brynjólfur Sígfússon
fimmfugur.
T3íynjólfur Sigfdsson, organleik-
ari og kaupmaður er flmt.ugur í
dag. Fæddur að jjöndum hér i
Eyjum, 1. mars 1885.
Foteldrar han? voru þau merk-
ishjónin, Sigfds Árnason organleik-
ari og ftú Jónína Biynjólfsdóttir,
Jónssonar, prests að Ofanleiti.
Er því fljöt takin sagan að
Brynjólfur er af góðu og göfugu
bergi brotinn.
Hugur hans hneigðist þegar á
æskuárum að sönglist.inni, —
drottningu alha lista. Mér er enn
i fersku mirmi er ég heyrði Biynj-
ólf leika fyrsta sálmalagið á otgel
fyrir oa. 37 árum. Það var á
Ofanleiti, hann var þangað kom-
inri ásamt skólasystkynum sínum
á fridegi skólans. — En faðir
minn sál. var þá skólakennari. —
Brynjólfur lék að þessu sinni
sáhnalagið „Lofið votn drottin".
Það var einsdæmi hér í Eyjúm í þá
daga, að svo ungur maður léki á
orgel og það af þeirri kunnáttu
sem Brynjólfur þá allareiðu hnfði.
Atið 1904 5. júní tók Brynjólf-
ur við organleikarastai fi föður
síns í Landakirkju — og hefir því
verið organleikari hér t 31 ár.
Brynjölfut i'efir spilaö héi við
marga skirnarathöfn, feinringu —
giftingu, og sungið yfir rnoldum
hundruðum rnanna.
r’egar við Vestmannaeyingar i
dag lítum yfir liðna tíð og öil
kirkjuleg störf Brynjólfs, er margs
að minnast. — í tnörgum lutga
muuu vakna og encíuröma kæt leiks-
nkar takkir fyrir stöif hans, —
sem svo margart minna á við-
kvæmustu augnablik lífsins. Vér
minnumst einnig hins miklasOng-
staifs er Brynjólfur hefir lagt hér
t.il á gleðifundum til ánægju alls
jtlinennings.
Jijúft ei mér á þessum merkis-
degi Brynjólfs að minnast þess
hér hve faðir minn sálngi dáðist
að sarnvinnu hans í Jjandakirkju.
É« minnist þessara otða föðtir
tníns: „B>ynjó!fur flytnr anda
minn með tónum sínum nær
h>mnunum“. — Fað vo:u og eiu
hreinar „Harrnonier® á millnm
þessata f. v. starfsbiæðra. Ekki
gleymi ég hinstu kceðju föður
míns er hann mælti við Biynjólf
augnabliki fyrir andlát sitt; „Biynj-
ólfur við syngjum saman á himn-
um“. — Fyrir hans munn er
þetta mælti: flyt ég þér af
himnum ofan — heillaösk — og
vona. að þær minni þig í dag á
hið hugljúfa samstaif okkar. —
Öllum hét' er kunnugt hve
Biynjolfut' er frábær staifs- og
reglumaðut, enda hefir honum
hlotnast ágætur áiangur af iðju
sinni. —
Þegar ég i dag lít, til baka og
minnist þess hve lengi við höfum
verið samferða, er mér hugþekt á
þessum timamótum æfi þinnar að
senda þér hlýjustu árnaðaróskir,
og nota til þess líóðlínur (Step.
G. Steph.):
„Láttu hug þinn aldrei
eldast eða hjartað.
Vinur aftansólar séitu
sotiur morgunsroðans veitu.
Páll OMgeirsson,
Bæjarstjórn-
arfundur.
var haldinn hér dagana 14., 15.
og 16. þ. m. Suniir kalla fund
þann fundinn mikla., því ekki var
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
X X
X Bestu þakkir til þeirra, er myntust mín X
v v
^ á fimtugsafmæli mínu. ^
X Anna Gunnlaugsson. X
X X
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
honum iokið á skemii tínia en
þremut venjuiegum fundardögum.
Mikið hefir víst verið geit segja
menn, t>n þeir sem kunnugastir
eru fullyrða að auðvelt h fði ver-
ið að gera a]t sem gert var á
einum verijulegum ínndaitima.
Hvað var svo ger;t ?
Byijið var á að kjósa r hinar
fóst.ir nefndir bæjarsljóinaririnar.
Ma segja að það iteng: greiðlega,
enda muti alt kosningunni við-
komandi hafa verið sæmilega i
pottinn búið áður.
Næsta mál á dagskrá var bréf
fiá verkamannafélaginu Drífandi,
sem bæjarstjórn hafði borist fyrir
alllöngu síðan.
Hljóðaði það eitthvað um at-
vinnumál, og fylgdi þvr tillaga
um aukna atvrnnu til handa þeim
sem nenna að vinna.
Jón Rafnsson rejfaði rnálið og
stóð ræða hans yfir á anuan kl,-
tima.
Þó að Jón só mælskur vel,
týndi hann brátt efninu og talaði
mest um fisksölusamlalagið, ráð-
ningarkjöi sjómanna, (Jötunss-imn-
inginn) o. íi., sern bæjarstjórn,
sem shkri, kemur bókstaflega ekk-
ert við.
Páll Þorbjarnarson (krati) og
Ólafur Auðunssoti (Sjálfst.m.) ráku
mestu fjaislæðuirrar ofan i Jon.
Um þetta jöguðust þeir fram á
nótt. Var þá Liilaga Konrmanna
borin undir atkvæði og feld.
Svona eru vinnubiögð þeina
kommanna. Það er engu likara
en að þeirra áhugamál sé að tiota
bæjarstjóinarfundina til þess að
æfa sig í því að halda ræður og
útbreiða kenningu sír.a, Kommún-
ismann. Stjórn bæjarins virðist
þeirn aukaatnði, eða ekki verðuv
betu' séð. þegar þessar geysi lóngu
læðui iu h ildnar urrr mal, sem
stjórn bæjarins kerrrur ekki hið
allra minsta við.
Annan fundaidaginn var fjár-
hagsrætlun bæjarins til fyrri um-
ræðu.
Um lratra var allmikið þrefað.
vsvo að iieyia á Kotmnum, að
meirihluti fjárhagsuefndar væri alt
of sparsamur á fé bæjarins iil
ónauðsynlegi a framkvæmda. Og
ekkr vildu þeir heyra það nefnt
að framlengt yrði lrafnargjaldið,
sem til bæjarirrs gengur, heldur
yiði alit bo’gað með álögðum út-
svörum, Irvort seni þ u vætu inn-
hBÍmtarileg eða ekki.
Páll Boihjainaison stitddi hálf-
biæður stna i því mali eftir mætti
og talaði eins og sa sem valdið
ht-fii um það, að þingið mundi
ekki samþykkja fiamlenging hafn-
atgjaldsins. Við skulurn ætla að
hann viti það blessaður.
Aætlunin var samþykt óbreytt
til annarar umræðu.
Briðji da urinn eyddist að mestu
í gagnlaust þref um fátækrafull-
trúann, sem þeim kommum og
krata í bæjaistjórn er meinilla við.
Fulltiúinn stóð jafnréttur ef ekki
réttari eftir áhlaupið.
Svona fór um sjóferð þá.
Herkjaskráin
Skrá yfir veiðafæramerki Vest-
mannaeyja fiskibáta verður fufl-
prentuð, fyrri hluta træstu viku.
Vaila þarf að efast um það, að
allir bátaeigendur vilji eignast
skrána.
Kostnaður við útgáfuna er auð-
viað talsverður, en hann ætti að
fást greíddur ef alltr verða með,
sem í raun og vetu ætti að
skyfda þá til.
Verði tvö eintök tekin handa
hveijum bát, sem virðist mjög
hæfilegt. Annað só t. d.'geymt
um borð í bátnum, en hitt i
beitusktpnum. Mundi þá hægt
að selia eintakið a ki. 1,50 og
fá þostnaðinn að mestu eða öllu
leyti borgaðattn.
Eins og vitanlegt er þa>f eð
gefa út fleiii eintok en nota þaif
í augnablikinu, kví óvíst er að
allit veiði jafn h'tð.n-erni’ ;>ð poets
ski aai innai,
Skrá yfii veioautwraureiki er
*