Búnaðarrit - 01.01.1975, Blaðsíða 370
342
BÚNAÐARRIT
voru fullorðnu lirútarnir 10,8 kg þyngri og jafnframt
þeir þyngstu. Sama er að segja um veturgömlu hrútana,
sem voru 9,4 kg þyngri en jafnaldrar þeirra. Af 25 hrútum
2ja vetra og eldri hlutu 16 I. verðlaun eða 64,0%, en af
22 veturgömlum lilutu 7 I. verðlaun eða 31,8%. Vetur-
gömlu hrútarnir voru þroskamiklir, og er það að þakka
góðu uppeldi og sumarhögum. Þarna kom fram þyngsti
veturgamall hrútur, er ég hef vigtað. Höttur Árna Magnús.
sonar, sem vó 115,0 kg, en hafði ekki nema 104 cm í
brjóstmál, en 144 mm legg. Beztir af veturgömlum lirút-
um voru taldir Svanur Árna Magnússonar, ættaður frá
Öngulsstöðum III, sonur Blæs 856, þroskamikill og vöðva-
fylltur, en fullgrófbyggður, Sómi Þórhalls Guðmundsson-
ar, sonur Felds 128. Iiausgrannur, með afbragðs bak- og
malaliold, linur í lærum, mjófættur, og Gráni Árna
Magnússonar, þroskamikill, en hefur tæplega nógu góð
hakliold.
Af 2ja vetra lirútum voru taldir beztir: Nökkvi Kjart-
ans í Viðarholti, framúrskarandi vcl gerður, holdmikill
og læri frábær, en lieldur linur í kjúkum, Fífill Árna
Magnússonar, sonur Nixons 127, er bringu- og útlögumik-
ill, holdmikill á baki og inölum, en tæplega nógu liarður
í lærum, og Aron Jóns Kjartanssonar, ættaður frá Sól-
bergi, jafnvaxinn og lioldgóður. Af eldri hrútum voru
beztir: Bjartur Félagsbúsins á Naustum III, ættaður
frá Merkigili, sonur Ófeigs, úrvalskind, klettþungur, jafn-
vaxinn og harðholda, en fætur í veikara lagi, Spakur
Ólafs Sölvasonar, ættaður frá Naustum III, bringu- og
útlögumikill, holdgóður, en grófur yfir krossbein, og
Bætir Arnbjörns Karlessonar, ættaður frá Hríshóli, þungur
og lioldmikill, en fullkviðaður. Hrútastofn Akureyringa
er að verða hálfgerðir stórgripir, og er Frosti Kristins
Björnssonar, sem er 139 kg og með 144 mm legg, dæmi
um hvert þetta stefnir, en slíkir hrúlar eru ekki æskilegir
til framleiðslu á sláturlömbum, en í góðum liögum geta
þessi hrútatröll orðið holdmikil.