Norðlingur - 22.01.1930, Blaðsíða 1

Jðn Antonsson
frá Arnarnesi andaðist á heimili sinu
á Hjalteyri sunnudaginn 19. þ. m., í
hárri elli; hann hafði ekki haft fótavist
síðasta misserið. Með honum er fall-
inn í valinn einn af mestu dugnaðar-
og framíaramönnum hjer við Eyjafjörð.
Hann var fæddur 13. júní 1845 f
Amarnesi, sonur merkishjónanna Vil-
helms Antons Sigurðssonar, gestgjafa
á Akureyri, og Margrjetar Jónsdóttur,
hreppstjóra á Siglunesi. Jón var e'zt-
ur af 10 börnum þeirra hjóna. Hann
var smiður góður, og aflamaður mik-
ill á sjó. Formensku byrjaði hann
19 ára gamall.
Árið 1872 giítist Jón Guðiaugu
Helgu Sveinsdóttur, fiá Haganesi,
hinni mestu ágætiskonu; er hún enn
á lífi. Pau byrjuðu búskap í Arnar-
nesi árið 1873, og bjuggu þar fyrir-
myndar- og rausnarbúi í 30 ár, þá
fluttu þru sig til Hjalteyrar, og hafa
búið þar síðan.
Hann stundaði, sem þilskipaformað-
ur, bæði bákarla- og þorskveiðar, en
auk þess var hann skytta með afbrigð-
um, og stundaði selaveiðar af kappi
hjer við Eyjafjörð.
Árið 1883 fór hann til Noregs og
keypti þar þilskip, . er hann kallaði
»Helga«; stundaði hann þorskveiði
á því í mörg ár. 1898 bygði hann
sjálfúr skip, 20 smálestir að stærð;
var það *Gestur«, sem hann hjelt
sjálfur úti í fjölda ára, og þótti happa-
skip. Hann var ágætur formaður, og
öll umgengni hans á skipunum var
fyrirmynd,
Pegar þau hjón fluttu til Hjalteyrar
bygði Jón þar stórt og myndarlegt
íbúðarhús, og í brekkunni þar, og á
möiinni, hefir hann ræktað út stórt
og fallegt tún og matjurtagarða.
Á veturna fjekst hann við báta-
smfði, og aldrei var hann óvinnandi.
Pau bjónin eignuðust 13 börn; af
þeim dóu 5 á barnsaldri, en 3 upp-
komin, Jón, Sveinn og Helga. Pessi
5 eru á lífi: Margrjet, g'ft Sigtr.
Benediktssyni. gestgjafa á »Hótel Ak-
ureyri«, Vilheltn Anton, útgerðarmað-
ur á Akureyri, giftur Margrjeti Magn-
úsdóttur, Vigfússonar, frá Reykjavík,
Árni, útgerðarmaður á Hjalteyri, gift-
ur Póru Stefánsdóttur frá Fagra^kógi,
Kristín, listmálari, gift Valtý Síefáns-
syni ritstjóra, og Jónína, gift Gunnari
Schram símastjóra á Akureyri. Öll
eru þau hin maunvænlegustu og vel
gefm, enda nutu þau hins besta upp-
eldis hjá foreldrunum og fengu góða
mentun.
Síöustu æfiárin var Jón orðínn lú-
inn, sem ekki er að furða, og þjáði
gigtin hann mikið, en samt var hann
altaf kátur og fjörugur, Ijek við hvern
sinn fingur, og var sönn unun að
heimsækja þau hjón, því gestrisin voru
þau með atbrigðum. Hann unni
sjer aldrei hvíldar í lifandi lífi, á með-
an hann gat sig hreyft, en nú fá hans
lúnu bein að hvíla í só og friði, og
munu allir, er nokkur kynni höfðu
af honum, blessa minningu hans.
t
Skúli Jdnsson,
framkvæmdastjóri í Reykjavík, er ný-
látinn þar úr lnngnabólgu. Hann var
maður á besta skeiði, milli þrítugs og
fertugs, óvenju duglegur og framtaks-
samur, og drengur hinn bezti. Hjer
nyrðra munu margir kannast við hann,
því hann dvaldi hjer á sumrin urn
síldartítnann, síðustu árin við útgerð
e.s »Sindri«, og minnast hans með
hlýjum hug.
AKUREYRAR BIÓ
Fiintudagskvöld kl. 8'/s:
Kvikmyndasjónleikur í 7 þáttum.
Aðalhlutverkið ieikur
MACISTE
Hvar sem Mrciste hefur komið
f«am í kvikmynd, hefir orðið
húsfyllir, því afburða afl hans
vilja allir sjá. Hann er jafnan
verndari hinna veiku og«vinnur
að sigri þess góða, og það jafn-
an með góðum árangri, því eng-
inn strnst tröilatök hans nje
risakraíta.
Sýnd f síðasta sinn!
»Pjer fers! flekkur
al yeitaf«
Steinþór Guðmundsson var eitt-
hvað að glepsa í »íhaldið« sem hann
kallar, og tala um að »búið sje að
brjóta úr því vígtennurnar* — og
»Dagur« spangólar auðvitað undir
með samherjanum. f’eim herrum
er óhætt að halda áfram, því hvorki
»íhaldið« gamla, nje Sjálfstæðisíllokk-
urinn nú, hafa nokkurn tíma borið
þessháttar vopn — Sjálfstæðismenn
eftirláta þau þeim, sem þau tilheyra,
sem sje mótstöðumönnunum, og hafa
skemt sjer vel nú upp á síðkastið,
þegar þeir samherjarnir hafa verið
að höggva þeim hvor í annan.