Framsóknarblaðið - 24.10.1962, Blaðsíða 1
Útgefandi
Framsóknarfélag
Vestmannaevia.
Málgagn Framsóknar- og sam-
vinnumanna í Vestmannaeyjum
25. árgangur.
Vestmannaeæjum, 24. okt. 1962.
17. tölublað.
T
ÁRNI ÁRNASON
SÍMRITARI
Hinn 13. þ. m. andaðist á
sjúkrahúsi í Reykjavík Árhi
Árnason símritari. jarðarför
lians fór fram frá Landakirkju
s. 1. laugardag, Iiinn 20. þ. m.
að viðstöddu miklu fjölmenni.
Árni var fæddur 19. marz
1901. Foreldrar hans voru Árni
Árnason á Grund hér í bæ og
kona hans Jóhanna Lárusdóttir
hreppstjóra Jónssonar á BÚa-
stöðum. Börn þéirra voru fimm,
og eru þrjú þeirra enn á íífi.
Árni ólst upp í foreldrahús-
um á Grund, og kenndi sig jafn
Bátur brennur
S. 1. mánudag kom upp eld-
ur í m/b Sjöstjörnunni, þar
sem báturinn var að draga línu
norðvestúr áf Stdnaskeri. Eldur
inn var magnaður, og þar sem
hann var í nánd við olíutank-
ann, óttuðust skipverjar, að
sprenging kynni að verða í bátn
um, og yfirgáfu liann eftir að
þeir voru búnir að hafa sam-
band við land. Jafnframt höfðu
jDeir géngið frá sleftógi úr bátn
um og settu þeir belg á end-
ann.
Eftir að mennirnir 4 að tölu
höfðu verið í gúmmíbátnum í/2
klst. komu skipin Drangajökull
og Sigurfari á staðinn og fóru
mennirnir Um borð í Sigurfara.
Hafnarbáturinn Lóðsinn kom
nú á vettvang og drógu Lóðsinn
og Sigurfari bátinn til hafnar.
Eftir að komið var á ytri höfn-
ina tókst fljótlega að ráða nið-
urlögum eldsins.
Báturinn er stórskemmdur af
völdum brunans. Radar og önn
ur tæki eyðilögð. Skipstjóri á
bátnum yar Sveinn Valdimars-
son. Upptök eldsins voru í raf-
magnstöflunni.
an við þann stað. Árni mun
ekki hafa notið mikillar skóla-
göngu í æsku- frekar en þá var
títt, en hann var gæddur fjöl-
hæfum gáfum, og komu þær
honum vel í ábyrgðarmiklu og
vandasömu ævistarfi.
Árið 1919 gerðist hann skrif
stofumaður hjá Landssimastöð-
inni hér í Eyjum, og tveimur
árum síðar varð hann símritari,
og hafði liann það starf á hendi
í 40 ár. Árni símritari, eins og
hann var venjulega nefndur hér
í bænum, var kunnur fyrir
skyldurækni og samvizkusemi
og öll hans störf einkenndust
af sérstakri vandvirkni.
Framan af ævi stundaði liann
íþróttir og var lengi virkur fé-
lagi í ÍJiróttafélaginu Þór.
Veiðiskap í úteyjum stundaði
liann fram á síðustu ár, og var
hann aðalhvatamaður að stofn-
un Félags bjargveiðimanna, og
formaður þess frá upphafi.
Árni kom allmikið við sögu
Leikfélags Vestmannaeyja, Vest
mannaeyingafélagsins Heima-
kletts, Félagsins Akóges og Odd-
fellowreglunnar. Munu störf
hans innan allra þessara félaga
halda nafni hans á lofti meðal'
félaga Jæirra. Árni hafði sérstakt
yndi af sögulegum fróðleik.
Hann skráði margt um sögu
Vestmannaeyja og um ættfræði.
Bjargaði hann frá gleymsku ým-
is konar fróðleik einkum í sam-
bandi við félagsstarfsemi hér í
Eyjum.
Auk áðurnefndra starfa átti
Árni sæti í Byggðarsafnsnefnd
Vestmannaeyja s. 1. 10 ár.
Árni var Vestmannaeyingur
af lífi og sál, og helgaði átthög
unum alla sína starfskrafta.
Hann lifði rnikla breytingar-
tíma bæði í atvinnuháttum og
í lífsvenjum bæjarbúa. Hann sá
Eyjarnar breytast úr fátæku
fiskiþorpi í reisulegan bæ. Árni
átti sinn þátt í þessari þróun,
með einstakri skyldurækni í
starfi, og margskonar uppbygg-
ingu á sviði félagsmála.
Kvæntur var Árni Katrínu
Árnadóttur frá Ásgarði. Þau
eignuðust eina dóttur, Hildu,
sem er gift Herði Svanbergssyni
yfirprentara hjá prentverki
Odds Björnssonar á Akureyri.
Auk þess ólu þau upp tvö
fósturbörn.
Framsóknarblaðið s endir að-
standendum Árna sál. innileg-
ar samúðarkveðjur.
Enn um ábaldahúsið
Þegar framkvæmdir voru hafn
ar við stækkun áhaldahússins,
létu oddvitar Sjálfstæðisflokks-
ins Morgunblaðið birta nokkr-
ar myndir af sjálfum sér, ásamt
vinnuvélum bæjarins, sem þarna
voru að verki. Þar með skyldi
landsmönnum bent á, að hér í
Vestmannaeyjum væri innan
Sjálfstæðisflokksins menn, sem
hefðu tekið tæknina í sína þjón
ustu, og hefðu skilning á að
vélarnar og verkfærin þyrftu
húsaskjól og aðstöðu til viðgerð
ar og endurnýjunar. Slík aug-
lýsingastarfsemi hefur sennilega
náð tilgangi sínum út á við, en
heima fyrir datt botninn úr
framkvæmdinni og grunnurinn
við áhaldahúsið stóð óhreyfður
árum saman. Verkfæraeign bæj-
arins fer þó vaxandi með hverju
árinu sem líður, og hefur þörf-
in fyrir aukið húsrými vegna
þeirra aukizt að sama skapi.
Aðstaða til viðgerðar í áhalda-
húsinu mun þar að auki vera
með frumstæðasta móti og verð
ur að því vikið síðar. Talsvert
fjármagn hefur legið þarna í
grunninum ásamt steypustyrkt-
arjárni, sem ætlað var til bygg
ingarinnar, án þess að koma
nokkrum að gagni.
Á bæjarstjórnarfundi 11. sept.
bar fulltrúi Framsóknarflokks-
ins frain ■ tíllögu þess efnis, að
hafizt yrði handa á ný við Jressa
byggingu, svo hún kæmi að til-
ætluðum notum. Guðlaugur bæj
arstjóri lagði til, að tillögunni
yrði vísað til bæjarráðs, á Jreim
lorsendum, að byggingin eins og
hún væri upphaflega formuð
yrði óhæfilega dýr og Jryrfti
bæjarráð að fjalla um málið og
finna heppilegri lausn. Gísli
Gíslason kom í veg fyrir að til-
lagan dagaði uppi í bæjarráði
með því að leggja fram viðauka
tillögu þess efnis, að niðurstaða
bæjarráðs lægi fyrir næsta bæj-
arstjórnarfundi.
Á bæjarstjórnarfundi 4. þ. m.
var svo málið afgreitt á þá leið,
að byggt skuli eftir hinni upp-
haflegu teikningu mcð þeim
rökstuðningi bæjarstjóra, að þó
dýrt væri að byggja yfir vélarn-
ar, þá væri þó enn dýrara fyr-
ir bæjarfélagið að láta þær
ryðga niður. Og nú er verkið
hafið að nýju og ber að fagna
Jdví.
Að þessu máli er vikið hér í
blaðinu vegna þess, að áhalda-
húsið ásamt verkfæraeign bæjar-
ins, sem rekin er í tengslum við
það, er orðinn stór liður í bæj-
arrekstrinum. í vélakosti bæjar
ins liggur mikið fjármagn, svo
það skiptir máli, hvernig að hon
um er búið. Framkvæmdir bæj-
arfélagsins byggjast líka fyrst og
fremst á afköstum véíanna, svo
það veltur á míklu, að góð að-
staða sé til viðgerða, þegar á
Framhald á 4. síðu.