Siglfirðingur - 31.10.1936, Blaðsíða 1

Blað Sjálfstæðismanna í Siglutirði.
IX. árg,
Siglufirði, laugardaginn 31. okt. 1936
30. tbl.
Fj árhagsástæður
bæjarins.
Frh.
Tekjuöflunarleiðir
kaupstaðarins.
í Sigifirðingi var fyrirstuttu minnzt
á bráðabirgðaráðstöfun, er meirihluti
bæjarstjórnar gerði í haust til þess
að bjarga bænum frá greiðsluþroti
fram yfir áramótin.
Far var einrig bent á meðferð
tekjuöflunarmálanna á Alþingi, og
kjósendur minntir á svik sjórnar-
liðsins í því máli. Sérstaklega væri
þess brýn þörf að sýna betur en
gert hefir verið, hvernig hinir tveir
„regluiegu" þingmenn Siglufjarðar
brugðust þar herfilega skyldu sinni
gagnvart siglfirzkum kjósendum.
Uppbótaþingmaður kjördæmisins
barðist aftur á móti drengilega fyrir
málinu og flestir atkvæðamestu
þingmenn Sjálfstæðisflokksins beittu
sér fyrir því, að það næði fram að
ganga, og allir greiddu þeir því at-
kvæði, að einum undanskildurn.
Siglfirðingar hafa alltaf verið að
búast við því, að háttvirtir þing-
menn heimsæktu hina kæru kjós-
endur sína hér í Siglufirði, og stæðu
þeim reikningsskap ráðsmennsku
sinnar í aðalviðreisnarmáli bæjar-
ins, svo kjósendum gaefist færi á
að þakka þeim fyrir trulega haldin
kosningaloforð og alla baráttuna
fyrir heitasta áhugamáli þessarra
manna, er lyftu þcim upp í þing-
sætin.
En það er eins og þingmennirn-
ir hafi ekki kært sig um að gera
hér nein reikningskil. Peir hafa ekki
ennþá hitt opinberlega að máli
kjósendur Siglufjarðar né rætt með
þeim þau mál, sem þeim var gefið
umboð til að flytja á löggjafarþing-
inu, og sem þeir vissu að fjárhag-
ur bæjarins stóð og féll með. Ein-
ungis sá fulltrúi Siglfirðinga, er
Sjálfstæðisfiokknum fylgir að mál-
um, reyndist málstað þeirra trúr.
Hinir tveir sviku á lúalegasta hátt,
þegar mest á reyndi.
Pað er undarlegt langlundargeð,
sem siglfirzkum kjósendum er gefið,
að hafa ár eftir ár liðið þingmönn-
um sínum það, að hundsa sig og
málefni sín í bókstaflegasta skiln
ingi. Peim hefir liðizt það, ár eftir
ár, að svíkja umbjóðendur sína af
flokkslegum þrælsótta, þrátt fyir
það, að þeirra trúustu fylgismenn
hér hafi sett þeim rækilega fyrir
sjónir nauðsyn þess, að Siglufjörð-
ur fengi að afla sér tekna með að-
stoð löggjafans. Og hefðu ekki
þessir háttvirtu þingmenn brugðizt
þar, eins og oftar, trausti kjósenda
sinna, hefði Siglufirði verið borgið
að því leyti, sem umbeðin réttar-
bót gat að gert.
En ennþá er tími fyrir háttvirta
þingmenn að bæta fyrir þessi svik
við kjósendurna. Peir geta það með
því að finna siglfinka kjósendur
að máli, hlýða á kvartanir þeirra
og kröfur og kynnast högum þeirra
og sjá með eigin augum, hvar skór-
inn kreppir.
Akureyrarbær hefir nú til með-
ferðar og nndirbúnings samskonar
tekjuöflunarundirbúning og Siglu-
fjörður hefir haft. Hefir þingmað-
ur þeirra Guðbr. ísberg, sýslumað-
ur, rætt mál þessi við borgarana
og bæjarstjórnina og lagt á góð ráð
til undirbúnings undir flutning á
Alþingi.
Væri nú til of mikils mælzt þó
bæjarstjórnin hérna og borgararnir
krefðust þess af þingmönnum sín-
um að þeir kæmu hingað til skrafs
og ráðagerða um þessi fjáraflamál
bæjarins ? Er ekki sjálfsagt fyrir
Siglfirzka kjósendur og borgara að
kveðja þessa herra til fundar við
sig, ræða við þá þessi mál. og
mælast til þess að þeir stæðu betur
á verði og^rðu trúrri málstað kjós-
enda sinna á komandi þingi en
næstliðnu.
Siglfirðingur þykist mega lofa
því, að eigi skuli standa á þing-
manni Sjálfstæðisflokksins, Garðari
Porsteinssyni, til þessara ráðagerða.
Pessar fjáraflatilraunir bæjarins
er alltof alvöruþrungið tnál til þess
að ekki sé reynt að vinna að því
eftir megni. Og Siglfirðingur er
þess fullviss, að einmitt með því
að fá fulltingi allra þingmannanna
þriggja til þess að tryggja framgang
málsins á þingi, sé stígið stærsta
sporið málinu til Jramdráttar, og
í rauninni eina sporið sem að
nokkru haldi getur komið. Séu
þingmenn hinsvegar alráðnir í því
enn einu sinni að bregðast kjósend-
um sínum, þá er ekki ólíklegt að
þeir fái algjörlega frí frá þingstörf-
um næsta kjörtímabil.
Tíð
hefir verið mjSg óstillt og rysjótt
undanfarið. Ekki hefir gefið til róðra
svo teljandi sé og hefir þessvegna
verið allmikill skortur á nýjum fiski í
bænum. En dágóður afli hefir feng-
izt í grunnmiðum þegar bátar hafa
komizt á veiðar,
\
V