Siglfirðingur - 14.05.1974, Blaðsíða 1

Málgagn Sjálfstæðismanna í Siglufirði
5. tölublað Þriðjudagur 14. maí 1974. 45. árgangur
Hraksmánarleg endalok
vinstri stjórnar
Á aðeins þrem árum tókst henni að binda einhvern
illleysanlegasta hnút á efnahagsmál þjóðarinnar sem
þekkst hefur, og endar svo feril sinn sem þingbundin
lýðræðisstjórn, með gerræðislegustu stjórnarathöfn
lýðveldistímans
Gífurlegur efnahagsvandi.
Það er nú viðurkennt af
öUum vitibomum mönnum,
meira að segja flestum fram-
ámönnum kommúnista, að
'þrátt fyrir undangengin góð-
æri eru efnahagsvandamál
þjóðarininar gífurieg um þess
ar mundir. 1 aðalmjálgagni
rlkisstjómarinnar, Tímanum,
kemur m. a. fram í forystu-
grein s. 1. föstudag, að ef
etkkeif væri að gert mundi
Ikaupgjald hækka um allt að
17% um næstu mánaðarmót,
sem sé mi‘klu meira en at-
vinnuvegimir igeta borið.
Tíminn segir afleiðingu þessa
mundu verða stöðvun margra
atvinnugreina og atvinnu-
leysi, sem við óbreyttar að-
stæður mundi leiða til gengis
falls krónunnar um meira en
helming, en slíkri gengisfell-
ingu mundi fylgja stórkost-
leg verðbólga og kjararým-
un fyrir launafólk. — Ófög-
ur lýsing á afleiðingum
þriggja ára vinstri stjómar,
í aðaJmiálgagni sjálfs forsæt-
isráðherra, Tímanum.
Velta vandanum
á undan sér
Það hefur margsinnis kom-
ið fram, að núverandi rík-
isstjóm hefur ekiki á tak-
iteinum neina raiunverulega
lausn á efnahagsvandanum.
Efnahagsmálafrumvarp ríkis
stjómarinnar, eins og það
var í upphaflegri mynd, mið-
aði aðeins að því, „að gefa
svigrúm til ákvarðana um
frekari aðgerðir til frambúð-
ar“, eins og forsætisráðherra
orðaði það, og átti að gilda
til haustsins eða, fram á vet-
urinn. Með því var raunveru-
lega enginn vandi leystur. Og
þegar Ólafur Jóhannesson
var að því spurður í þættin-
um „Landshom" í sjónvarp-
inu s. 1. föstudagskvöld, (þ.e.
eftir þingrofið) til hvaða að-
gerða ríkisstjórnin muni
grdpa varðandi efnahaigs-
málin, svaraði hann á þá leið,
að hún mundi leitast við að
„forða þjóðarbúinu frá vem-
legum skakkaföllum, þar til
þjóðin hefur kveðið upp sinn
dóm í kosningunum 30. júní‘.
Áframlhaldandi seta núver-
andi rílkisstjórnar ber því
síst af öllu vott um „ábyrga
afstöðu til lausnar vandamál
anna“, eins og stuðnings-
menn ríkisstjómarinnar hafa
reynt iað halda fram, heldur
eitthvað allt annað. Allar til-
lögur crg aðgerðir núverandi
stjórnvalda miðast við það
eitt, að velta vandamálunum
yfir á herðar næstu ríkis-
stjómar.
„Málefnagrundvöllurinn
óbrostinn!“
Eitt af því, sem núverandi
stjórnarherrar færa sér til
ágætis, er það, að málefna-
grundvöllur vinstri sjómar-
innar sé enn í sínu fulla gildi,
og að á honum sé áframhald
andi samvinna framsóknar-
manna og kommúnista reist.
Hér er að sjálfsögðu átt við
hinn fræga „Málefnasamn-
ing“, loforðalistann, sem sam
inn var í upþhafi stjómar-
samstarsins. Þetta segja
iþeir þrátt fyrir það, að
stjómarathafnir ríkisstjóm-
arinnar hafa gengið þvert
svo til hverju einasta atriði l
þessa endemis plaggs. Þetta '•
segja þeir þrátt fyrir það, j
að undanfarin stjómarsam-1
vinna þriggja vinstri flokka |
hefur leitt meiri efnahags-1
vanda yfir þjóðina á áðeins !
þremur lárum en áður hefur
orðið síðan ísland varð lýð-
veldi, þrátt fyrir einmuna
hagstæð viðskiptakjör út á
við og góðæri til lands og
sjávar. „Málefnagrundvöllur-
inn óbrostinn" var orðið! Ó-
neitanlega minnir slíkt tal
meira á rakalausan málflutn-
ing óheflaðra götustráka en
rökræður menntaðra stjóm- 1
málamanna um erfið og al-
varleg þjóðfélagsvandamál.
Burðarás
íslensks þjóðlífs
Undanfarið stjórnarsam-
starf framsóknarmanna,
komma og samtalka frjáls-
lyndra og vinstri manna hef-
ur sýnt, svo ekki verður um
villst, að foystumenn ís-
lenskra vinstri manna em
rneð öllu óhæfir til að fara
með ýfirstjóm málefna ís-
lensku þjóðarinnar. Hinsveg-
ar hefur það einnig sýnt sig,
að Sjálfstæðisflofckurinn er
sá burðarás í íslensku stjórn
málalífi, sem þjóðin hlýtur
að treysta á þegar vandamál
skjóta upp kollinum, hvort
sem um er að ræða vanda-
mál af óviðráðanlegum or- (
Sökum, svo sem þau, sem
urðu á árunum 1967-1969
vegnia verðhruns á afurðum
okkar erlendis, aflabrests og
lélegrar afkomu landbúnaðar
Hver er vígstaðan í
komandi bæjarstjórnar-
kosningum?
Fjögur atkvæði skyldu á milli 3ja
manns Sjálf stæðisf lokksins og komm-
únista í síðustu kosningum
. .1 síðustu bæjarstjórnarkosningum, 1970, voru at-
kvæðatölur flokkanna hér í Siglufirði þannig:
Alþýðuflokkiu*.................. 244 atkvæði
Framsóknarflokkur .............. 263 atkvæði
Sjálfstæðisflokkur ............. 317 atkvæði
Kommúnistar (Alþ. bl.) ......... 321 atkvæði
Samtals...... 1145 atkvæði
Aðeins 4 atkvæði skildu á milli þriðja manns
Sjálfstæðisflokksins og þriðja manns kommúnista.
Baráttan stóð þá, eins og nú, um það fyrst og
fremst: HVORT SJÁLFSTÆÐISMENN EÐA
KOMMÚNISTAR NÆÐU ÞREMUR MÖNNUM
KJÖRNUM.
Alþýðuflokkur hafði nokkurt atkvæðamagn um-
fram tvo menn kjöma, en vom 77 atkvæðum lægri
en kommúnistar og skorti jafnmörg í 3ja mann.
Framsóknarflokkurinn hafði nolckru meira atkvæða-
magn umfram 2 kjörna, en var 58 atkvæðum lægri
en kommúnistar og skorti jafnmörg atkvæði í þrjá
menn. Hjá báðum þessum flokkum vom því all-
mörg umframatkvæði, sem féllu áiirifalaus í kosn-
ingunum, þar sem þeir höfðu og hafa engar líkur
á fleiri kjörnum en tveim hvor.
Þetta er mergurinn málsins. Þessi er vígstaðan,
sem sigfirskir kjósendur verða að glöggva sig á.
Sjálfstæðisflokkinn skortir aðeins herslumun til að
feiia þriðja mann kommúnista. Urslitin geta oltið á
einu einasta atkvæði. Það er því áskorun tíl allra
andkommúnista í Siglufirði, að þeir geri skyldu sína
til jákvæðra úrslita í komandi bæjarstjórnarkosn-
ingum, með því að styðja Sjálfstæðisflokkinn í
Siglufirði.
Varanlegt slit-
lag á göturnar
Áireiðanlega er það draum-
ur allra siglfirðinga, að hér
mætti sem fyrst koma var-
lanlegt slitlag á allar götur,
svo losna mætti við forina
ins vegna ills árferðis, eða
vandamál af innlendum rót-
um runnin vegna óhæfrar
yfirstjómar iá efnahagsmál-
um þjóðarinnar, svo sem nú
er. iSjálfstæðisflokikurinn er
það styrfka afl í íslensku þjóð
lífi, sem þjóðin hlýtur að
setja traust sitt á 1 næstu
kosningum.
og rykið, sem angrar fólk
til sikiptis, allan þann tíma
sem jörð er auð. Áð vísu eru
uppi áætlanir um steypingu
alls gatnakerfisins, en þær
framkvæmdir eru svo óhemju
dýrar, að þær mundu vísast
takia rnarga áratugi. En hvað
er þá til ráða?
Hér hefur það sjónarmið
verið ríkjandi, að vegna veð-
urfars og snjóþyngsla hent-
aði vart annað slitlag á okk-
ar gatnakerfi en steinsteypa.
Á það er bent, að undirbygg-
ing gatna er dýrasti hluti
Framhald á 3. síðu.