6. árg. Reykjavík, janúar 1948. 1. tbl. Aðþ au um Með þessari yfirskrift birtist forustu- grein í Reader's Digest, október 1947. Mér þótti sérlega gaman að rekast á skoðanabróður í þessu víðlesna riti. Fyrir nokkrum árum flutti ég út- varpserindi, sem ég kallaði: Draumur æskunnar. Þar var því haldið fram, að það væri heilög skylda þjóðfélagsins að J, búa æskumönnum þau menningar- og atvinnuskilyrði, að þeir gætu stofnað til hjúskapar á unga aldri og komið upp sínu eigin heimili. í marzblaði Einingar 1946 birti ég svo grein, sem heitir: Hvaö leiddi hernámið í Ijós ? Þar er þetta sjón- armið einnig varið og rökstutt. En nú snúum við okkur að greininni í Reader's Digest. Þar segir: „Ég vildi ógjarnan vera 22 ára og trúlofaður, eins og nú árar. Hvernig ^ ætti ég að sjá fyrir konu? Hvar gæti ég fengið íbúð, og hvernig gæti ég ser- menntað mig? En sérmenntunar er krafizt fremur nú en nokkru sinni áð- ur. Áh fjárhagslegrar aðstoðar gæti ég þetta ekki". Andspænis þessum vanda standa nú einmitt ungir menn í Ameríku svo þus- undum skiptir. „Ég verð orðinn gráskeggjaður áður ^Wen ég get gift mig", sagði Hal Smith. Hal Smith hefur 30 dollara tekjur á viku'. „Gifting er „lúksus", sem við getum ekki látið eftir okkur", segir Jean Fostér. Kærastinn hennar er lækna- nemi. Þetta, að hundruð þúsunda æsku- manna, sem öll sund eru lokuð, geti gift *sig á hinum heppilegasta aldri, er ekk- ert tilfinningamál. Það er hvorki meira né minna en að bjarga unga fólkinu frá því að fara í hundana, varðveita heimilislífið og stöðva flóðöldu lausung- ar, afbrota og hjónaskilnaðar. Unglingum innan við tvítugt er inn- rætt allavega, að hjúskapur og stofnun heimila sé hið eftirsóknarverða mark- mið. Og líffræðilega skoðað verður því ekkí neitað, að æskuþroski Hal Smiths og Jean Fosters gefur þeim fullan rétt á hjúskaparlífi og foreldraréttindum, og knýr jafnvel fast að því marki. Þetta markmið er gyllt fyrir æskulýðnum í skáldskap, kvikmyndum og öilum ljóma ævintýrabókmenntanna. En svo gerum við hinn glæsilega draum hans að engu og segjum: „Gerðu þig ekki að flóni, unga stúlka. Það er hreinasta brjálæði að giftast ungum manni, sem þénar aðeins 30 dollara á viku". Eða við segj- um við unga manninn: „Láttu þér ekki til hugar koma að gifta þig fyrr en þú hefur lokið námi þínu". Niðurstaðan verður svo alls konar kynferðisleg vandamál. Biðstofur sál- sýki- og geðsjúkdómalæknanna eru þéttsetnar af ungum konum og körlum, sem þjást af hugarangri og truflun á geðsmunum, sökum þess að líf þeirra og sambönd í kynferðismálum, án hjú- skaparlífs, er á villigötum, eða svo finnst þeim aö mmnsta Kosti sjálfum". I, þessa grein eru teknar nokkrar irá- sagnir um ófarir ungra hjúa, sem af- leiðing þessara vandkvæða á stofnun hjúskaparlífs á hinum hentuga tíma. Sögumaðurinn er læknir, dr. Janet Fowler Nelson. Svo heldur greinarhöfundur áfram: „Gerði þjóðfélagið æskumönnum fært að stofna til hjúskapar um tvítugt eða 22 ára, þá mundi það vera í fullu sam- ræmi við þroska og eðliskröfu þeirra. Dr. James F. Bender, formaður stoín- unar þjóðarinnar, er leiðbeinir mónn- um í hjúskapar- og sambúðarmálum — The National Institute for Human Rela- zions, segir: „Sambúð þeirra hjóna, sem gifta sig ung, tekst miklu betur, bæði sálarr og líkamlega, cn hinna. Þeir sem leita minna ráða, eru ekki fólkið, sem giftir sig ungt, heldur miklu fremur hinir, cr stofnað hafa til hjúskapar meira komnir til ára og vcitir þv' crfið- Heimilið.
Beinir tenglar