Eining - 01.10.1965, Blaðsíða 1

ÁFEIIIGI OC UMFERÐARÖRYGGI
Svo heitir erindi, sem hinn þekkti
sérfræðingur þessara mála, G. C. Drew,
prófessor sálfræðideildar Lundúnahá-
skóla, flutti 21. október 1961 og bind-
indissamband brezka samveldisins —
United Kingdom Alliance — hefur
gefið út. — Formála ritsins skrifar
Elton lávarður, þingmaður lávarðadeild-
arinnar. Formáli þessi er allmarkvert
spjall og verður hans aðallega getið hér.
Lávarðurinn mælir á þessa leið:
„Síðastliðin 24 ár hef eg lagt mig all-
an fram hvað eftir annað með vissu
millibili, bæði í þinginu, fyrirlestrum og
blaðagreinum, til þess að reyna að vekja
samvizku almennings og áhuga fólks á
að kynnast umferðarslysum, sem eru
okkar mesta félagslegt vandamál á þess-
um árum. Hlutur hins ölvaða manns í
slysum þessum, bæði við akstur og á
göngu, fer sívaxandi.
Eftir öllu sjáanlegu að dæma, er eg
hræddur um, að árangurinn af þessari
viðleitni minni sé fjarri því að vera
mikill.
Áður en eg bar fram, fyrir tveim ár-
um frumvarp í lávarðadeildinni, hafði
eg framkvæmt dálítið sérstaka rann-
sókn eða könnun. Ég lagði eina spurn-
ingu fyrir 40 vini mína og kunningja,
sem eg áleit vera sæmilega góða heildar-
mynd af samfélaginu. Spurningin var
þessi:
Hve margir haldið þið að látið hafi
lífið eða verið slasaðir í umferðinni
síðastliðið ár?
Niðurstaða þessarar könnunar var
bæði mikilvæg og furðuleg. Forstjóri
heimsvíðtæks fyrirtækis gizkaði á 7000,
rektor eins frægasta Oxford-mennta-
skólans nefndi 6000, forstjóri umfangs-
mikils vélaiðnaðar 10,000, ökustjóri
almenningsvagns 2000. Aðeins tveir
héldu að fleiri en 50,000 hefðu farizt
eða slasast í umferðinni þetta ár. Marg-
ir nefndu eitthvað undir tíu þúsundum,
en staðreyndin var sú, að þeir voru
305,000 árið 1960 og hefur fram að
þessu (okt. 1961) fjölgað í 350 þúsund.
Ef einhver framandi óvinur leiddi yf-
ir þjóðina slíkt mannfall, er ekki erfitt
að hugsa sér, hversu þjóðin myndi rísa
upp einhuga og átakasterk til þess að
koma í veg fyrir slík manndráp. En
hingað til hefur engin stjórn landsins
haft þrek til að gera róttækar varúðar—
ráðstafanir til þess að afstýra mannfall-
inu á þjóðbrautunum.
Áhugi pólitísku flokkanna á þessu
umferðarvandamáli er alls enginn. Það
er hvergi á starfsskrá þeirra. í fulltrúa-
deild þingsins, þar sem flokksáhrifin
eru aðalvaldið, er varla minnst á þetta
mál. Árum saman hafa allar umræður
um umferðarslysin farið fram í lá-
varðadeildinni, og skyldi einhver ykkar
hafa í hyggju.að fá afnumin hin gömlu
ákvæði, vona eg að sá minnist þess, að
í þessum efnum, eins og vissulega mörg-
um öðrum, er það ekkert smáræði, sem
deildin hefur afrekað.
Á síðasta þingi eyddi lávarðadeildin
nokkrum vikum í að ræða stjórnar-
ákvæði, sem myndu að minnsta kosti
hafa dregið úr hættunni við ölvun við
akstur, en þegar frumvarpið var lagt
fram í fulltrúadeildinni, var það fljót-
lega lagt á hilluna, því að flokksmenn
voru of önnum kafnir við flokksmál sín
til þess að geta sinnt máli, sem fremur
varðaði almenningsheill en flest flokks-
mál þeirra.
Hinn háskalegi þáttur áfengisneyzl-
unnar í umferðarslysum er mjög aug-
ljós. Hvert kvöld um 10 leytið er bíla-
þvaga utan við öll vínveitingahús og
allar ölkrár, og innan stundar renna
bílar þessir út á illa lýstar götur, undir
stjórn margra, sem eru raunverulega
drukknir, en miklu fleiri sem eru, þótt
ekki beinlínis drukknir, í mjög hættu-
legu ástandi sökum áfengisáhrifa um
stundarsakir og eru miklu verri öku-
menn en ella, en halda sig vera miklu
hæfari.
1 umræðum þeim, sem eg áður nefndi,
líkti fyrrverandi yfirdómari sakamála,
Hættulegur í umferðinni.