Neisti - 14.01.1950, Blaðsíða 1

2. tbl. Laugardaginn 14. jan. 1950.
A-
listinn
18. árgangur.
Sigluf jarðarprantsmiðja h. f.
Bærinn okkar
og kommúnistar
| Hörmulegt sjóslys |
Þau válegu tíðindi bárust hingiað aðfaranótt s.l. sunnudags, að
vélbáturinn Helgi frá íVestmannaeyjum hefði farist á Faxaskeri
við Vestmanhaeyjar. Með bátnum fórust 10 menn og fara nöfn
þeirra hér á eftir:
HALLGRÍMUK JÚLÍUSSON, skipstjóri, 43 ára, kvæntur og
lætur eftir sig 2 böm og 3 st júpbörn.
GÍSLI JÓNASSON, stýrimaður, Siglufirði, 32 ára, ókvæntur.
JÓN VALDIMARSSON, 1. yélstjóri, 34 ára. Lætur eftir sig
konu og ungbam.
GÚSTAF RUNÖLFSSON, 2. yélstjóri, 27 ára, kvæntur og,
lætur eftir sig 4 böm.
ÓSKAR MAGNÚSSON, háseti, 22 ára, ókvæntur.
SIGURÐUR GlSLASON, háseti, 26 ára, ókvæntur, en hafði
fyrir aldraðri móður að sjá.
HALFDÁN BRYNJÓLFSSON, matsveinn, 23 ára, nýkvæntur.
ARNÞÓR JÓHANNSSON, skipstjóri, Siglúfirði, 42 ára,
kvæntur og lætur eftir sig 3 böm.
HALLDÓR E. JOHNSON, prestur frá Vesturheimi.
ÞÓRÐUR BERNHARÐSSON, 16 ára, frá Ólafsfirði.
Er þessi sorgarfrétt afdrif þessara liugdjörfu manna barst
hingað til Siglufjarðar setti menn hljóða. Þarna hnigu í valinn
tveir valinkunnir Siglfirðingar, þeir Arnþór Jóliannsson, skipstjóri
og Gísli Jónasson, stýrimaður og verður þeirra minnzt nánar hér
í blaðinu á næstimni.
„Neisti“ vill hér með tjá syrgjendum hinna látnu nær og f jær
innilegustu samúð sína og liluttekningu vegna þessa sorgléga
atburðar.
Blekkingar ogósannindi
íhalds-ritstjórans
kommúnista í Mjölni. Þessi sið-
I blaðinu „Mjölni“, sem út kom
11. þ.m. er smágrein, sem nefnist
„Bærinn okkar“. Er þar kvartað
um óorð, sem af Siglufirði fari og
útbreytt sé um byggðir landsins.
Noikkuð er til í því, að misjafnt
orð hafi farið af Siglufirði hér fyrr
meir, og átti það rót sína að rekja
til hátternis slarksamra Norð-
•, manna og Islendinga, er litu á
þennan bæ sem verstöð, staðsetta
utan við lög og rétt. En þetta er
nú breytt. Lítið mun nú bera á
þeirri tiihneigingu að hnjóða í
Siglufjörð. Það sem hér er yel
gert er að fullu metið af lands-
mönnum og á vissum tíma árs
mæna augu alra landsmanna-
, á Siglufjörð og líta á hann sem
ibjargvætt þjóðarinnar og iblessa
staðinn, er honum tekst að gegna
þv'i hlutverki. En þó er einn blett-
ur, sem enn er óþveginn af Siglu-
firði, en sem verður að hreinsast
af í náinni framtíð, ef ibærinn á að
halda heiðri sínum óskertum. En
það er hin þjóðhættulega mold-
■> vörpustarfsemi kommúnista,
Eins og kunnugt er hafa komm-
únistar haft hér styrka aðstöðu,
allt frá því sá ósómi festi rætur
hér á landi, til miíkillar vansæmdar
fyrir bæinn út á við. Hér fór fram
þeirra fyrsta styrkleikaæfing, sem
var Dettifossslagurinn illræmdi,
í Iþar sem þeir sýndu eðli sitt með
þvii að berja á saklausum borgur-
um. Hér hafa þeir stofnað kaup-
félag (þótt annað væri fyrir) og
var það auðvitað fyrirfram dauða-
dæmt vegna óráðsíu vesalinganna,
sem þar stjórnuðu. Hér hafa þeir
unnið skipulega að því að eyði-
1 leggja verzlunarsamtök aJþýð-
unnar, Kaupfélag Siglfirðinga, og
beitt í þeim átökum svo fáheyrð-
um aðferðum, að slíkar fyrirfinn-
ast ekiki annars staðar en austan
járntjalds. Hér hafa þeir látið
verkalýðinn dansa, til þess að for-
ingjarnir gætu haft sinn fram-
i færslueyri. Hér hafa foringjarnir
dansað sinn línudans og hrökklast
út af, allt eftir því, hvernig austan
vindamir blésu í það og það sinn.
En hér hafa þeir líka haft sitt
skipulagsbundna áróðurskerfi, með
3—4 fasta starfsmenn, fjölmenn-
ara en aillra annarra flokka í bæn-
um samanlagt, reiðubúnir að
hremma það, sem tiltæikilegt væri,
og skipuleggja það í fylkingar
gegn lýðræði og iborgaralegu frelsi.
Og nú kemur „Mjölnir“ og bið-
(Framh. 2. síðu.)
OrðsendingtilÞórodd-
ar Guðmundssonar
Ég hef ekki ætlað mér að gera
Elliða eða hans mál að blaðaiþrætu-
málmn og mun ég reyna að forðast
það svo lengi sem kostur er. En
þar sem þú, Þóroddur, sendir mér
kveðju þína í Mjölni á mjög óvið-
eigandi hátt, vil ég taka fram eftir-
farandi:
Grein þln er auðsjáanlega skrif-
uð á sérstöikum auðvirðilegum
augljósum tilgangi. Málið er ég
reiðubúinn að ræða við þig á rétt-
um vettvangi, sem sé í útgerðar-
stjórn togarans, sem og önnur
mál, er skipinu viðkoma. Þar áskil
ég mér rétt til, eins og aðrir
stjómarnefndarmenn geta gert, að
skjöl hvers máls út af fyrir sig
séu lögð á iborðið,
Ég hef aldrei dregið á efa dugn-
að skipshafnarinnar á Eliliða við
störfin á hafinu. Hinsvegar tel ég
það enga goðgá — þar sem þú
varst á skipinu í umræddri Eng-
landsför og aninni þitt var ekki
betra, þegar þú komst hingað en
það, að þú mundir elkki eftir því,
að þú hefðir fengið vörur út úr
tolli í förinni, hvað þá að þú mynd-
ir að þær höfðu verið allt að helm-
ingi meiri en venjulegir hásetar
fá, þó að einhVerjum verði á að
láta sér detta í hug, að frásagnir
Iþínar geti verið ofurlítið blendnar,
þegar þú ert að skýra frá atburð-
um, sem átt hafa að ske hér heima
eða annarsstaðar á sama táma og
þú varst úti.
En ef þér finnst þú ibezt geta
þjónað lund þinni og tilhneiging-
Kommúnistar hafa hingað til
verið einir um það að vinna eftir
þeirri siðfræði sinni, er þýzkt
kommúnistablað lýsti á eftirfar-
andi hátt:
„Að nota lygina einis og komm
únistar gera í dagblöðunum,
það er ekki að ljúga, heldur
bláköld nauðsyn“. (Die rote
Fahne 1923).
Þessi siðfræði kommúnista nær
alltaf hámarlki sínu rétt áður en
kosningar fara fram og geta menn
greint þetta mjög vel í skrifmn
um með þvá að leggja mig og aðra
Alþýðuflokksmenn í einelti nú
fyrir bæjarstjórnarkosnintgarnar
eða endranær, með sögum, sem þú
segir, að þér hafi verið sagðar, þá
þú um það. i
Kristján Sigurðsson
fræði kommúnista er fordæmd af
öUmn sönnum lýðræðisunnendum.
FETAR 1 FÓTSPOR
KOMMÚNISTA
Piltur sá, sem stýrir ritstjóra-
penna íhaldsblaðsins virðist samt
vera undantekning frá sönnum
lýðræðissinna. Hann heldur, vegna
þess að skammt er til bæjarstjórn
arkosninga, að hann hafi leyfi til
þess að nota sömu bardagaaðferðir
og kommúnistar, er Alþýðuflokk-
urinn á í hlut.
SKULDIR IlIALDSINS
1942—1946.
I Siglfirðingi, er kom út í gær,
segir m.a.:
„Síðastliðið kjörtímabil (1946—
(Framliald af 4. síiu),
T