Neisti - 29.01.1950, Blaðsíða 1
Siglufjarðarprmtsniiðja h. f.
4. tbl. Suiuiudagur 29. jan. 1950.
18. árgangur.
—NEISTI—
VIKUBLAÐ
Ctgefandi: Aíþýðufl.féL Slghrfj.
Abyrgðarmaðnr:
ÓLAFUB H. GUÐMUNDSSÖN
Áskríftagjald kr. 20,00 árg. —
Gjalddagl blaðsins er 1. júlí
Afgr. bl. er í Aðalgötu 22
Siglf irzkir
kjósendur!
KosningabaráttUnni er nú senn að verða lokið að þessu sinni.
Þið hafið nú hlustað á rök stjórnmálaflokkahna fyrir því, hvers-
vegna beri frerhur að kjósa fulltrúa beirra, en annarra flokka. til
að skipa bæjarstjórn Siglufjarðar |næstu fjögur ár.
Og nú er það ykkar að dæma, lwerjum þið treystið bezt að
fara með umboð og gæta hagsmuna ykkar og bæjarfélagsins.
Afkvæðaseðillinn, sem þið fáið í hendur á morgun, er vopn,
sem þið getið notað tíð vild.
Hann er vopn, sem hefur mismunandi áhrif, eftir því hvernig
því er !beitt. 1 I ' . i
, Þið getið beitt því til að koma á afturför og öngþveiti í atvinnu-
lífi þjóðarinnar, koma aftur á tímum einokunar og einstaklings-
kúgunar. Koma á aftur þeim tímum, þegar engin samlijálp sjúkra
og öryrkja átti sér stað. Koma á tímum fátækraflutnings og afnámi
kosningaréttarins, nema menn eigi vissa upphæð í löndum eða
lausum aurum. Það gerið þið, ef þið sthðlið að auknu fylgi Sjálf-
stæðisflokksins.
Þið getið notað þetta vopn til að viðhalda því tilviljanakennda
fálmi, sem ávallt einkennir störf Framsóknarflokksins, þegar um
stefnu- og framfaramál bæjarfélaganna er að ræða.
Og þið getið nottíð það til að snúa snaran þátt þess fjöturs
miðaldasvartnættis, sem íslenzka þjóðin yrði lögð í, ef kommúnistar
næðu þar völdum, þar sem þetta eina vopn hins óbreytta borgara
kjörseðillinn, er af honum telcinn. Þar \sem fáeinir valdhafar segðu
við fólkið: Þið eigið ekki að hugsa, bara hlifða. Hætt er við, að þá
mundi hinni frjálshuga, menntuðu íslenzku þjóð þykja þröng fyrir
dyrum. Aukin ítök kommúnista benda á möguleika þessara stað-
reignda. , , , ; ,
Eini flokkurinn, sem þið getið léð fylgi ykkar, ekki einungis
án þess að glata nokkru af þeim réttindum, er þið nú hafið eignast,
heldur öðlast aukin réttindi, aukna lífsmöguleika, bjartari framtíð,
ér Alþýðuflokkurinn.
Stefnu sinni trúr mun hann þoka áhugamálum sínum áfram
fet fyrir fet. 1 samvinnu við aðra, þar sem tækifæri gefast, meðan
hann hefur ekki sjálfur bolmagn til að gera það uipp á eindæmi.
En smámsaman munu augu fjöldans opnast fyrir þeirri staðreynd,
að jafnaðarstefnan er eina stefnan, eina hagkerfið 4 heiminum, sem
skapar þjóðunum velgengni og frið. Eina stefnan sem skapar gró-
andi þjóðlíf. Eina stefnan, sem gerir mönnunum kleift að lifa í
sátt og samlyndi, og með fullu frelsi á öllum sviðum, er siðmennt-
aður maður krefst. j ,
Með sigri A-listans á morgun getum við færst stóru skrefi nær
því framtíðarlandi, er Þorsteinn Erlingsson sá fyrir hugarsjónum
sínum. Landi frelsis, jafnréttis og bræðralags.
Er þetta þaðf
sem koma skaí?
1 „Mjölni“, sem út kom þann
18/1, er grein d tveimur breiðum
dálkum, sem ber yfirskrif tina:
„Tvær stefnur". Grein þessi á að
vera samanburður á því, hvað
verði gert af ibæjarstjórn, ef lýð-
ræðissinnaðir fulltrúar verða
kosnir, og hvað verði gert ef komm
únistar fái meirihluta í kosning-
unum á morgun. Það er ekkert
smáræði, sem þeir kommarnir
ætla þá að gera. Það er lákast því,
að Áki sé orðinn „Stalín"’ á íslandi,
og Þóroddur og Kristmar álíti, aði
þeir þurfi ekki annað en taka við
rúblunum úr lófa Áka til fram-
kvæmdanna.
Eitt af því, sem hinir vísu Stal-
íns þjónar ætla að gera, er að inn-
heimta bæjargjöldin með harðfylgi
sérstaklega hjá öðrum en verka-
mönnum. Þegar ég sá þetta, datt
mér í hug aumingja Þóroddur. Það
er óheppilegt fyrir hann, að hanm
er hættur að láta skrifa sig verka-
mann. Nú ætlar hann að innheimta
með harðfylgi bæjargjöldin hjá
sjálfum sér, en slókt er ekki nema
gott fyrir bæinn, því fá fyrirtæiki
eru skuldugri bænum en fyrirtæki,
sem hann er forstjóri fyrir.
Fyrst er það útsvar h.f. Milly,
,svo er það lán til sama hlutafélags.
1 bæjarstjóratíð Hertervigs kom
fram ibeiðni frá nokkrum mönnum,
um að bærinn ábyrgðist fyrir þá
60 þúsund kr. lán, sem stóð hjá
Óskari Halldórssjmi, sem var kaup
verð á skipi því, sem nú heitir
Millý. Buðu þeir sem veð, snurpu-
nót, snurpubáta, ásamt öðrum veð-
rétti í skipinu. Bæjarstjórnin varð
við þessari beiðni, gegn atkvæð-
um Álþýðuflokksmanna, sem töldu
þetta umrædda skip of gamalt,
enda lágu fyrir upplýsingar um að
mikið þyrfti að gera við skipið. —
Leið heldur ekki á löngu þar til
ikom beiðni frá sömu mönnum um
að géfa eftir veðið í nót og bátum.
Var það samþykkt af sömu aðilum
og áður.
1 sept. 1947 kom bréf undirskrif-
að af Þóroddi, þar sem tilkynnt
var, að eigendur skipsins gætu
ekki staðið í skilum við Óskar
Halldórsson lengur en þeir væru
búnir að greiða skuldina niður um
10 þúsund. Eftirstöðvarnar fimm-
tíu þúsund, væri Óskar ófáanlegur
til að umlíða þá um, og myndi
hann ganga að bænummeðgreiðslu
á þeirri upphæð, Kvaðst Þóroddur
í bréfinu athuga möguleika á, að
hluthafarnir gengu í persónulega
ábyrgð gagnvart bænum. Aðspurð-
ur hverjir væru hluthafar, kvað
Þóroddur það vera hann sjálfan,
konu hans, Gunnl. Einarsson,
Hrein Gunnlaugsson og Halldór
Guðmundsson.
Um þessar mundir skuldaði Ósk-
ar Halldórsson bænum, útsvar,
vatnsskatt, lóðagjöld og rafveitu-
gjöld. Var þvlí gjört upp við' hann,
og lán þetta greitt, sem hluthaf-
amir áttu svo að greiða bænum
með jöfnum afborgunum.
Árið 1947 leið isvo, að ekki kom
ábyrgð hluthafanna, en seint á ár-
inu 1948 kom Þóroddur með hlut-
hafaábyrgðina, en þá var Halldór
Guðmundsson týndur úr hluthafa-
skránni.
En hvernig eru þá viðskipti
iþessa hlutafélags við bæinn nú í
byrjun ársins 1950. Þau eru
þannig. Þóroddur gat komið þvl í
gegn vegna iklaufalegs orðalags í
greiðslusamningnum, að honum
bæri ekki að greiða afiborgun af
láninu á árinu 1948, en enginn vafi
á um greiðsluskyldu 1949, en sú
greiðsla hefur heldur ekki komið
enn. En hvernig eru þá önnur við-
Framhald á 3. síðu