Ný vikutíðindi - 15.05.1964, Blaðsíða 1

BANNAÐ
er að lána
blaðið til af-
lestrar í búð-
om.
Aukaleikur í tollafgreiðslu
Tollpjónar bursta KR
Unnsteinn Beck, yfirmað-
Ur tollgæzlunnar á Islandi,
lætur ekki að sér hæða. Ár-
Ulu saman hafa íslenzkir
farmenn, sem fráleitt hafa
getað lifað á tekjum sínum,
skolfið undan ægivaldi þessa
skelegga embættismanns.
Komið hefur fyrir, að hann
hefur látið taka skip upp í
slipp og rifið af þeim brúna
°g megnið af yfirbygging-
ef hann hefur haft
um, að einhvers stað-
ar leyndist dropi af sprútti,
sem gleymzt hefði að gefa
uPp við tollinn.
Svo hræddir kvu for-
menn vera við Unnstein, að
það er talið til stórtíðinda,
ef þeir hafa getað haldið út
að sigla á millilandaskipum
í þrjú ár, án þess að fá
taugaáfall nokkrum sinnum
og vera svo endanlega flutt-
ir í spennitreyju inn á Klepp.
Það sem hér að framan er
sagt, eru ef til viH nokkrar
ýkjur, en því er ekki að
neita, að í þessu felst einn-
ig nokkur sannleikur.
Unnsteinn er ægigrimmur
og lætur sér fátt fyrir
brjósti brenna, ef hann held-
ur, að um emygl sé að ræða.
Það hefur mjög farið í
vöxt að keHingar hafa farið
utan, og þá aðaUega til Eng-
lands, í verzlunarerindum.
Ekki hefur toUyfirvöldunum
þótt ástæða tH að amast við
þessum verzlunarferðum,
þar tU nú fyrir skemmstu að
Unnsteini var nóg boðið.
TU hópferðar var efnt á
vegum K.R., tU þess að
horfa á knattspymukappleik
mUU Englands og Uruguay.
Þama var á ferðinni fríður
flokkur, margt kvenna og
mikið af tómum tuðrum og
Framhald á bls. 5
Broslegt fljótræði
f fyrra bentum við á seinaganginn í byggingamál-
um borgarsjúkrahússins í Fossvogi. Var þá brugðið
við hart og títt og ráðið starfsfólk, svo sem yfir-
læknar o. s. frv. Var gefið í skyn að spítalinn væri
tilbúinn til notkunar.
Á síðasta borgarstjórnarfundi kom fram fyrir-
spurn þess efnis, hvort sjúkrahúsið yrði tilbúið fyrir
næstu áramót. Því var svarað, að engar likur væru
til þess að fulllokið væri við það fyrr en í árslok
1966!
Hvað lá á því að ráða starfsfólk? Þarf ekki að
segja því upp aftur?
Hér gefur að líta hljómsv. Magnúsar Péturssonar,
sem leikur á hinum vinsæla veitingastað Klúbbnum.
Hana skipa (t.f.h.): Karl Lilliendalil, Sveinn Óli Jóns-
son, Bertha Biering, Hrafn Pálsson og Magnús Pét-
ursson. Yngsti meðlimur sveitarinnar er söngkonan,
Bertha, sem hefur ekki áður sungið á opinberum
skenmitistað hér í borg, en þeir félagar hyggja gott
til samstarfsins.
Dekrad vid amlóða
A KOSTNAÐ SKATTGREIÐENDA
Borgarstjóm hefur nú
samþykkt kaup á nýjum
húsum við Kaplaskjólsveg
Þetta eru fyrsta flokks íbúð
ir, sem kosta ca 2000 kr.
rúmmetrinn, og á að leigja
með 48 íbúðum, sem em j þær braggabúum og þeim,
ýmist 2 herbergi og eldhús sem nú búa í Pólunum, Sel-
eða 3 herbergi og eldhús. i búðunum, Bjamaborg og víð
Söluturnaeigendur sýna
Sig. Magnússyni klœrnar
Hrekja hann og postula hans aí fundi
Aðalfundur Fé'lags sölu-
f^riiaeigenda var haldinn fyr
,r stuttu og varð hann aU-
sÖgulegur. Eins og vænta
Watti var atvinnuskerðing
sÖIutumaeigenda eitt þeirra
Wala, sem á góma bar, og
iétu allir illa yfir framkomu
b°rgaryfirvaldanna í garð
þessarar stéttar.
Það vakti mikla athygli
fundarmanna, að þegar fund
urinn var um það bU að hef j
ast, birtist skyndUega fyrr-
verandi félagsmaður, en nú
verandi óvinur, Sigurður,
Mag-nússon. Hafði hann á
hælum sér hóp manna, og
var hann þama kominn með
það fyrir augum að ná völd-
um í félaginu að því er ýms-
ir héldu. Brosti hann sínu
blíðasta brosi, er hann birt-
ist, en það bros var fljótt
að hverfa, því móttökumar
vora öðravísi en haim hafði
vænzt.
Koma hans á fundinn oUi
þegar miiklu uppnámi og
gekk svo langt að við handa
lögmálum lá, enda urðu flest
ir fimdarmanna rauðir af
bræði, er Sigurður birtist.
Er það mál manna að ekki
hafi óvinsæUi maður vogað
að láta sjá sig á fundi í fé-
laginu, enda ekki nema von
eftir allt það sem á undan er
gengið. Hin mikla ólga, sem
skapaðist við komu Sigurð-
ar, oUi því að ikempan ihrædd
ist og sá sitt óvænna og forð
aði sér af fundinum með hóp
postula sinna trítlandi á eft-
ir sér, og má hann þakka
(Framhald á bls. 4)
ar fyrir sáralítið verð. Er
talið að stærri íbúðimar eigi
að kosta 1000 krónur á mán-
uði.
Út af fyrir sig er síður
en svo nokkuð við það að at-
ihuga, þótt íbúum í léleg-
ustu mannabústöðum sé út-
vegað mannsæmandi hús-
næði. En er þetta ekki ein-
lun of mikið? Gæti þetta
fólk ekki sætt sig við helm-
ingi ódýrara húsnæði?
Margir skattborgarar
þurfa nú að leggja nótt með
degi við að reisa þak yfir
höfuðið. Þeir flytja jafnvel
inn í íbúðir, sem ekki hefoir
verið lokið endanlega við og
þurfa að flytja á miUi her-
bergja meðan lokið er við að
fínpússa og mála íbúðina.
Málningardósir þvælast jafn
vel herbergi úr herbergi
mánuðum saman eftir að
fjölskyldan er flutt inn.
Þetta er harðduglegt fólk,
sem leggur hart að sér við
að ná því takmarki að eign-
ast eigin íbúð. Það fær
hvergi lán í bönkum eða
sparisjóðum, þótt oft bindi
það sér þunga skuldabagga,
(Framhald á bls. 4)