Ný vikutíðindi - 13.08.1965, Blaðsíða 1

GRIKKUR
Gamansaga eftir
Guy de
Maupassant
á bls. 7.
Föstudagur 13. ágúst — 1965 — 30 tbl. — 6. árg. Verð lO.oo krónur.
Leiðindasaga um
eldhúsinnréttingu
Er almenningur réttlaus gagnvart iSnaðarmönnum?
Nýlega réðist kona nokk-
ur með fimm böm í ómegð,
í það stórræði að kaupa sér
íbúð, sem var tilbúin undir
tréverk. Gerði hún ráð fyrir
að geta flutt inn í íbúðina í
vor.
En þá kom bobb-4 bátinn-
Smiðurinn, sem tók að sér
eldhúsinnréttinguna, sveik
flest, sem hann átti að gera,
og hafði peninga út úr kon-'
Unni fyrir fram, án þess svo
að standa við gerða samn-
inga.
Eldhússkápamir áttu t. d.
að vera kantlagðir með harð
Viði, en fura var notuð —
og hún víst síður en svo góð.
Allf var þetta hrákasmíði,
svo að ekki þykir viðlit að
nota hana skammlaust. Tel-
nr konan sig alls ekki geta
samið um lækkað verð á inn
réttingunni af þeim sökum.
Kannske hefur smiðurinn
talið að konan myndi láta
bjóða sér þetta, þar sem hún
hafði lítið vit á slíkum verk-
um og gat auk þess ekki
haft eftirlit með þeim á
staðnum vegna heimilisað-
stæðna. En aðstandendur
hennar munu samt hafa
séð hvers kyns var og stapp-
að í hana stálinu með að
láta ekki hlunnfara sig
þannig, enda mun verðið
hafa verið í öfugu hlutfalli
við gæðin.
Krafðist hún þess nú af
smiðnum að hann tæki burtu
innréttinguna og endur-
greiddi sér það, sem hann
hafði fengið greitt fyrir
fram. Reiknaði hún fastlega
með því að geta flutt með
börnin inn í íbúðina í haust.
Þegar hann neitaði því, bað
hún um að mat yrði látið
fara fram á smíðinni, þótt
það kosti hana no'kkur þús-
und krónur.
En ekki er sýnilegt að
hún komist inn í íbúðina í
haust, því ekkert miðar á-
fram í málinu — né smíð-
inni. Þurfa þá þrjú elztu
bömin brátt að fara í skóla
— og er ekki gott að segja
hvenær, né hvernig þessu
Framhald á bls. 4.
Elizabet Taylor og Richard Burton. — Grein er
inni í Maðinu um Burton, bráðlyndi hans, drykkju-
skap og fleira. — Á myndinni er hann að aka heim
með glóðarauga, sem hann hlaut í slagsmálum eftir
knattspyrnukappleik í London.
Viðskotaillur lœknðr
Píslarganga milli Pílatusar og Heródesar.
Góður læknir þarf að vera
mörgum góðum kostum bú-
inn, og er þá auðvitað fyrst
að nefna hæfni og kunnáttu
í starfi. En ekki nægir lækni
að vera hámenntaður og f jöl
hæfur, ef hann hefur ekki
til að bera einn kost, sem er
sannast að segja talsvert
þungur á metunum, en það
er Iipurð og jafnvel fóm-
fýsi. Á þetta að sjálfsögðu
Barnaþrœlkun hér á landi
Villimennska, sem tafarlaust verður að afnema
Það verður væntanlega
fyrsta verkefni Alþingis á
hausti komanda að semja og
^iuþykkja lög um afnám
barnaþrælkunar á íslandi-
^á smánarblettur á íslenzku
þjóðinni, að láta böm vinna
erfiðisvinnu, samræmist ekki
hugsunarhætti siðaðra þjóða
og lengur verður ekki unað
við slíka villimennsku.
Það, sem er alvarlegast
við þetta mál, er sú stað-
reynd, að sá hugsunarháttur
virðist ríkja meðal margra,
að ekkert sé sjálfsagðara en
að láta börn um fermingar-
aldur vinna að uppskipun,
fiskverkun og almennri
verkamannavinnu, að ekki
sé nú talað um landbúnað-
arstörf, en þar nær hneyksl-
ið hámarki.
Sjö og átta ára böm eru
miskunnarlaust sett á mann
drápstæki eins og traktora
Framhald á bls. 4,
sérstaklega við um þá lækna,
sem stunda starf sitt í dreif-
býhnu.
Því miður virðast ekki all-
ir læknar vera þessum ágæta
kosti búnir, og ekki ætti að
saka, þótt á þetta sé bent
á opinberum vettvangi.
Okkur hafa borizt bréf frá
Selfossi, þar sem kvartað er
sáran yfir ólipurð læknisms
þar, og sannast að segja eru
ásakanimar í öðm þessara
bréfa svo harðorðar, að ekki
þykir rétt að birta þær.
Við höfum því snúið okk-
ur til fólks, sem þekkir til
á Selfossi og reynt að fá
hlutlausar upplýsingar um
það, hvort eitthvað sé hæft
Framhald á bls. 4
iburðurinn minnir ó „ioot nótt
##
Ríkisbanki stækkar við sig.
Einn af ríkisbönkunum is-
Isnzku hefur undanfarin ár
látið vinna að mikilli stækk-
1111 á bankabyggingu sinni,
þannig að húsinu er breytt í
hokkurs konar skýjakljúf,
hiiðað við íslenzka stað-
hætti.
Á s. 1. ári var lokið við að
steypa upp aðalbygginguna,
og var þá tekið að klæða
húsið allt utan marmaraplöt
nm og öðrum dýrindis
skreytingum.
Innréttingum er nú svo
vel á veg komið, að viðskipta
menn stofnunarinnar eru
farnir að geta gert sér nokk
uð grein fyrir tilhögun og
fyrirkomulagi.
Um skraut og búnað mun
helzt stuðst við lýsingamar
í „Þúsund og einni nótt“,
fært til nútímatækni. Inn-
réttingar eru allar úr dýr-
ustu harðviðartegundum,
sem venjulegt fólk kann ekki
nöfn eða skil á.
Á lofthæðunum em svo
fundarsalir, starfsmannasalir
og hvíldarstofur, þannig að
þegar bygging þessi kemst
til fullra nota, sem stefnt er
að að verði um næstu ára-
mót, þá þarf ekki lengur
að senda þreytta bankastjóra
til útlanda til hvíldar og
hressingar.
Eldhús eru þarna, og
fleiri en eitt miðuð við að
hægt sé að matreiða þama
fyrir hundmð manna, og þar
eru samankomin á einn stað
öll þau dýrustu og vönduð-
ustu tæki til matseldar, sem
Framhald á bls. 4