blaðið - 11.10.2005, Blaðsíða 8

24 I BÍLAR
ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 2005 blaöiö
Hefur aldrei séð draug
-Bjarni bílstjóri eyðir dögunum á veginum
Bjarni Kristján Gunnarsson,
39 ára gamall höfuðborgar-
búi, hefur eytt stórum hluta
síðustu sextán ára á þjóðvegum
landsins; yfirleitt á leið til ísafjarðar-
kaupsstaðar með ýmsar nauðsynja-
vörur eða frá honum með ferskan
fisk og annan varning til útflutnings.
Bjarni keyrir stóra vöruflutningabif-
reið, með tengivagni. Hann leggur
af stað um fimmleytið síðdegis og
er yfirleitt um átta klukkustundir á
leiðinni ef færðin er góð, stundum
lengur. Hann keyrir einn legg leið-
arinnar hvern virkan dag og að vik-
unni liðinni á hann jafnan að baki
2500-3000 kílómetra.
„Leiðin hefur vissulega breyst sið-
an ég byrjaði í þessu og þar munar
mest um Hvalfjarðargöngin. Áður
tók aldrei undir tíu tímum að keyra
hvorn legg og oft mun lengri tíma.
Þessa dagana er ástandið skárra og
við sjáum vonandi fram á enn betri
tíð þegar og ef farið verður í þverun
Mjóafjarðar við ísafjarðardjúp, veg-
urinn sem þar er fyrir er rúmlega
hálfrar aldar gamall og ber engan
veginn þá umferð sem lögð er á hann.
Frá 1990 hefur verið stöðug aukning
i landflutningum, því valda m.a. sí-
vaxandi kröfur um aukna þjónustu,
tíðari ferðir og meiri hraða. Sam-
gönguyfirvöld verða að bregðast við
því. “ segir Bjarni.
Skrifstofa á rosalega
mörgum hjólum
Bifreiðin sem fylgir Bjarna í allar
þessar langferðir er gul og blá að lit,
risastór og dregur á eftir sér viðlíka
tengivagn. Undir henni er svo fjöld-
inn allur af dekkjum. Hún er skrif-
stofa hans og þar eyðir hann drjúg-
um hluta daga sinna. Hann þarf þó
ekki að hafa hana fyrir gististað, líkt
og tíðkast meðal sumra bílstjóra, þar
eð faðir hans er búsettur á Isafirði
og veitir húsaskjól þegar svo ber und-
ir; „Það er enginn friður til að sofa
í bílunum, það er yfirleitt byrjað
að lesta þá sjö á morgnana og slík-
ar aðgerðir virka truflandi á menn
sem hafa kannski verið að keyra
fram á rauða nótt. Þannig að ég fer
til pabba,“ segir Bjarni og þvertekur
fyrir að honum leiðist sérstaklega
mikið á þessari leið sem hann keyr-
ir yfirleitt ekki sjaldnar en hundrað
sinnum ár hvert.
„Nei, ég get ekki sagt það. Ætli þetta
sé ekki eins og hver önnur dagvinna,
það koma vissulega þannig dagar
eins og allstaðar, en það er mikill
fjölbreytileiki í þessu, sérstaklega
yfir vetrartímann þegar færið breyt-
ist frá degi til dags, með ýmsum af-
leiðingum. Síðasta vetur fór ég t.d. á
hliðina í fyrsta skiptið, þá vegirnir
snævi og klaka þaktir og ég lenti í
því að mæta bifreið á einbreiðu slit-
lagi í Hrútafirðinum. Sem betur fer
urðu engar skemmdir, hvorki á varn-
ingi né bíl, en það er alltaf leiðinlegt
að lenda í svona löguðu.
Við tökum líka oft farþega ef vini
eða kunningja vantar far og þá er
hægt að spjalla við þá. Það er sérstak-
lega ef fólk er á leið til útlanda og
flugsamgöngur liggja niðri að mað-
ur getur komið að góðu gagni. Svo
eru bílstjórar sem fara sömu leiðir
alltaf í samfloti; okkur er öllum vel
til vina og hittumst oft á leiðinni, t.d.
í Hólmavík, og ræðum málin eða þá
að við hringjumst á. Oft er líka gott
að drepa tímann með því að hlusta
á tónlist eða útvarpið, þar sem það
næst.“
Greinilegt er að vinna vörubílstjór-
ans er ekki einsleitari eða leiðinlegri
en annarra. Jafnvel mætti leiða líkur
að því að þeir þekktu afkima lands-
ins betur en margir. En skyldi Bjarni
hafa rekist á einhverja vegadrauga á
ferðum sínum? „Nei, ég hef aldrei
séð draug enda trúi ég ekki á slíkt.
Ég held að þetta starf sé erfitt fyrir
þá sem eru auðtrúa á svoleiðis, mað-
ur er mikið einn í myrkrinu, t.d. úti
að keðja við ýmsar aðstæður. Maður
hefur nú heyrt af mönnum sem þykj-
ast hafa séð ýmislegt, en ég læt vera
að ljóstra því upp.“
haukur@vbl.is
Öll hjólin eru
með 745 ccm
mótor. Rafkerfi
er 12 volt, raf-
og fótstart. Öll
koma með
bakkgir. Ranger
og Sportsman
hafa drif á
hliðarvagni og
henta vel fyrir
vegl og
vegleysur.
Vetur, sumar,
vor og haust.
Slmi: 896-1191
Ural á Islandi
Flest hjól eru nú
að fara í vetrarfrí
... en ekki URAL
VéUijólasport
vaxandi iþrótt
Fjölskyldufyrirtækið JHM sport
hefur verið við Stórhöfða 35 í eitt
ár. Áður var það í kjallara í heima-
húsi en er nú stærra og fjölbreyttara.
Jón Hafsteinn Magnússon, eigandi
fyrirtækisins hefur verið viðriðinn
vélhjólabransann frá því árið 1970
og nú hafa orðið kynslóðaskipti þar
sem börnin hans eru komin á fullt í
sportið. Dóttir hans, Klara Jónsdótt-
ir, vinnur í JHM sport auk þess sem
hún er sjálf á fullu í sportinu.
„Ég var alltaf á litlu hjóli þegar
ég var lítil og hætti svo í smá tíma.
Núna er ég byrjuð á fullu. Þetta er
ótrúlega gaman, það skemmtileg-
asta sem ég geri,“ segir Klara.
Mikil aukning hefur orðið á vél-
hjólasporti undanfarin ár og eru
fjölskyldur farnar að stunda þetta
saman. Sportið hefur verið land-
lægt síðan fyrir 1970. Fyrst voru
það aðallega karlar sem stunduðu
vélhjólasport en konur hafa sótt í sig
veðrið undanfarin ár og eru farnar
að keppa í vélhjólasporti, þ.e. mótor-
krossi og Enduro. I motorkrossi er
keppt á tilbúnum brautum en í end-
uro á vegslóðum. Þá eru hjólin skráð,
' ' t.Ál
með ljósi og annað slíkt. Á þeim hjól-
IJHM sport er hægt aö fá allan búnaö fyrir vélhjólasport, meöal annars þennan flotta
galla og hjálm I stíl.
um má keyra innan bæjarmarka en
á mótorkross hjólunum má einung-
is vera á lokuðum svæðum. Þess má
geta að sonur Jóns Hafsteins er nú-
verandi íslandsmeistari í enduro.
Búnaður skiptir öllu máli þegar
byrja skal í þessu fjöruga sporti.
Nauðsynlegt er að hafa hjálm,
hanska og brynju sem fer annað
hvort innan undir eða yfir utanyf-
irflikina. I JHM sport er hægt að
fá allt í tengslum við vélhjólasport-
ið auk þess sem þar vinnur fagfólk
sem veitir persónulega ráðgjöf. ■
Buick Skylark
trá árinu 1968
Það má segja að fyrir sumum sé bíll-
inn lífsstíll. Sumir hafa átt sama bil-
inn í mörg ár en það á einmitt við
um Jón Böðvarsson en hann eign-
aðist Buick Skylark árið 1968 þegar
hann var búsettur í Bandaríkjunum.
Árið 1975 flutti hann bíllinn til lands-
ins og hann er sem nýr enda hefur
eigandinn hugsað vel um hann og
svo sannarlega gefið honum ást og
umhyggju. Skylarkinn er tveggja
dyra, 8 sílendra og 350 kúbik.
Umhyggjan skiptir öllu máli
Margir velta því eflaust fyrir sér
hvað búi að baki þess að bíllinn hafi
enst svo lengi sem raun ber vitni.
Jón segir margt hafa áhrif þar á.
Bílnum var meðal annars lagt árið
1986 þegar hann var aðeins farinn
að slappast og var ekki eins hress
og áreiðanlegur og áður. Þá hófst
Jón handa við að safna varahlutum
og upplýsingum um bílinn og alveg
þangað til í fyrra var hann að dytta
að honum. En það var þó ekki fyrr
en árið 1991-2 að Jón fór fyrir alvöru
að safna i hann og kanna hvar hægt
væri að fá hluti sem þurfti til að laga
eða skipta út. Varahlutirnir voru
allir keyptir erlendis og eitthvað af
vinnunni unnin í Bandaríkjunum
en þó mest hér heima. Vinnan hef-
ur að einhverju leyti verið í höndum
Jóns en hann hefur aðallega fundið
til mismunandi sérfræðinga og verk-
stæði til að gera við, eftir því hvort
um var að ræða sjálfskiptingu, upp-
gerð á vél eða bólstrun.
BIFREIÐAVERKSTÆOI
FRIÐRIKS ÓLAFSSONAR
Smíöjuvegi 22 (Gran gata) - 200 Kópavogi
Síml: 567 7360 • www.bfo.is
ALLAR ALHLIÐA VIÐGERÐIR
shf.
r-in-.aiiirri
HONDA
NI5SAN
Bílnum lagt yfir veturinn
Að sögn Jóns er billinn eins og nýr
bæði að innan sem utan. Galdurinn
liggur í því að hugsa vel um bílana
sína. Til að auka endingu bílsins er
hann látinn standa í bílskúrnum
að mestu yfir veturinn og þá skipt-
ir miklu að hafa góðan bílskúr. Þá
segir Jón að hugsunin sem hann
hafi haft í upphafi var að eiga bílinn
lengi og hafi hann því alltaf hugsað
vel um hann. Bíllinn er því aðallega
góðviðrisbíll og þannig helst hann
eins og nýr í lengri tíma. Hann var
í upphafi hugsaður af Jóni sem fram-
tíðareign og hefur það alltaf verið
stefnan að eiga hann til frambúðar.