Morgunblaðið - Sunnudagur - 18.05.2014, Blaðsíða 48
Viðtal
48 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18.5. 2014
Þ
orsteinn Bachmann er stífrakaður,
vel til hafður og léttur í lund
þegar hann tekur á móti mér á
heimili sínu í Vesturbænum. Býð-
ur af sér svolítið annan þokka en
úfna örlagaskáldið og utangarðsmaðurinn
Þormóður Thorlacius, Móri, sem hann leikur
af mikilli innlifun í nýrri kvikmynd Baldvins
Z, Vonarstræti. Þyngra er yfir þeim ágæta
manni – í öllum skilningi. Það tekur mann
eiginlega smástund að ná utan um þá stað-
reynd að þetta sé einn og sami maðurinn.
Þorsteinn vísar til stofu, þar sem hann
býður upp á te, vínarbrauð og rúnnstykki
með osti. „Og bíddu aðeins, ég hélt að ég
hefði keypt rækjusalat líka,“ segir hann og
skundar aftur inn í eldhús til að leita af sér
allan grun. Allt kemur fyrir ekki. „Jahérna.
Ætli frúin hafi ekki falið rækjusalatið, hún
veit að ég hef ekki gott af því,“ bætir hann
við sposkur á svip.
Það reynist ekki vera. Spúsa Þorsteins,
Rannveig Jónsdóttir, er sýkn saka.
„Nú, ætli Móri blessaður sé þá ekki bara
kominn í rækjusalatið. Það er svo sem ágætt,
hann er hvort eð er meiri óhófsmaður en ég,“
segir Þorsteinn.
Verði honum að góðu!
Móri er auðvitað skáldaður en þegar menn
lifa með slíkum persónum í þrjú ár fara þeir
óhjákvæmilega að finna fyrir návist þeirra.
Alltént ræðir Þorsteinn um Móra eins og
hann sé manneskja af holdi og blóði. Gamall
vinur miklu frekar en viðfangsefni. Og hver
veit nema hann sé það?
Leitar skjóls á flöskubotni
Móri er réttnefndur bóhem og utangarðs-
maður. Lífið hefur ekki farið um hann mjúk-
um höndum og sorgin hvílir á honum eins og
mara. Eins og gengur leitar Móri skjóls á
flöskubotninum til að fresta uppgjörinu. En
allt hefur sinn tíma. Inn í sögu hans fléttast
tvö ungmenni, einstæða móðirin Eik og
bankamaðurinn og fyrrverandi stormsenter-
inn Sölvi. Líf þeirra er heldur ekki opin bók.
Baldvin Z lýsti yfir því á síðum þessa blaðs
um liðna helgi að hann hefði frá upphafi haft
Þorstein í huga þegar kom að því að velja
leikara í hlutverk Móra.
„Ég kynntist Baldvin meðan ég bjó og
Að spegla sig
í harminum
„ÞAÐ FYRSTA SEM ÉG HUGSAÐI
VAR „NÚ ER TÆKIFÆRI!“ MÓRI ER
MJÖG AFGERANDI KARAKTER, BÆÐI
LÍKAMLEGA OG ANDLEGA. ÉG HEF
EKKI LEIKIÐ ÞESSA TÝPU ÁÐUR OG
SATT BEST AÐ SEGJA HEF ÉG EKKI
FUNDIÐ MEIRI ÁSKORUN Í NOKKRU
HLUTVERKI Á MÍNUM FERLI,“ SEGIR
ÞORSTEINN BACHMANN SEM VAK-
IÐ HEFUR MIKLA ATHYGLI FYRIR
TÚLKUN SÍNA Á ÖRLAGASKÁLDINU
MÓRA Í KVIKMYNDINNI VONAR-
STRÆTI. ÞORSTEINN LIFÐI SIG INN Í
HLUTVERKIÐ OG BJÓ MEÐAL ANN-
ARS TIL TVO DRAUGA.
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Mynd: Kristinn Ingvarsson kring@mbl.is
„Ég var þarna með hörðustu nagla tárvota í fanginu. Myndin hafði haft svona djúpstæð áhrif á þá. Margir sáu sig í Móra, aðrir harm sinn. Þetta voru
gríðarlega sterk viðbrögð,“ segir Þorsteinn Bachmann. Að hans dómi eru viðtökurnar alltaf bestu laun leikarans.
Morgunblaðið/Kristinn