Fram - 10.12.1921, Blaðsíða 1

S Nýkomið: {
5 Epli, Fíkjur, Rúsínur, Sveskjur, iT
jflj Haframjöl, Sago, Oerdnft, Nat-
jy ron, Kanel. Kardemommur, Pip- j.
ar, Allehaande
^ Versl. Helga Hafliðasonar.
V. ár. Siglufirði 10. des. 1921.
Fyrst mn sinn verður gefinn X
frá 15—30 prc. afsláttur af
ýmsum vörum í versl, minni. «
Páll S. Dalmar. ^
47. blað.
Pingmálafundargerð.
Pingmálafundur var haldinn í leik-
fimishúsi barnaskólans á Siglufirði
sunnudaginn 4. desember 1921, kl.
4 síðdegis.
Mættur var alþingismaður Stefán
Stefánsson frá Fagraskógi og setti
fundinn.
Fyrir fundarstjóra var kosinn séra
Bjarni Þorsteinsson og fundarskrif-
ari Ouðm. Hafliðason.
Annar þinginaður Eyjafjarðarsýslu,
Einar Árnason frá Eyrarlandi, var
ekki mættur.
Var því næst byrjað á ræðuhöld-
um og tók Stefán alþm. Stefánsson
fyrstur til orða og skýrði frá ýms-
um málum frá síðasta alþingi.
Næstur tók fundarstjóri til máls og
þakkaði alþingismanninum fyrir upp-
lýsingarnar.
Var því næst Henrik lækni Thór-
arensen leyft orðið og hélt hann
ræðu um samningana milli Spáuar
og íslands og lagði fyrir fundinn
svolilj. tiilögu:
»Fundurinn skorar á Alþingi og
ríkisstjórn að gera nú þegar alvar-
lega gangskör að því að gera svo-
felda samninga við Spánverja, að
innflutningsgjald á íslenzkum salt-
fiski til Spánar hækki ekki úr því
sent nú er. Krefst fundurinn þess,
að Alþingi breyti lögum um aðflutn-
ingsbann á áfengi svo sem nauð-
syn krefur til þess að slíkir samn-
ingar náist.«
Um tillöguna urðu miklar um-
ræður.
Enn fremur kom fram tillaga frá
Þormóði Eyjólfssyni í sama máli
svo hlj.:
»Fundurinn væntir þess, að þing
og stjórn komist að sem hagkvæm-
ustum samningum um fisksölu fyr-
ir ísland og fari svo, að ekki tak-
ist að ná sem hagkvæmustum samn-
ingum án þess að eitthvað verði
slakað til á bannlögunum, þá að
gera það sem allra minst að nauð-
syn krefur og með þeirri mestu
gætni og lipurð, þar eð bannmálið
mun meðfram vera hið mesta til-
finuingamál flestra íslendinga.«
Einnig kom fram tillaga fráOuðm.
Hannessyni bæjarfógeta svohlj.:
»Með þvíað hagkvæmir tollsamn-
ingar við Spán um skilýrði þess,
að íslendingar geti orðið samkepn-
isfærir við aðrar þjóðir og selt fisk
Sinn til Spánar með hagkvæmum
kjörum, en slíkt aftur undirstaða at-
vinnu og afkomu svo rhargra lands-
manna, er stunda fiskveiðar, skcrar
fundurinn á hið háa Alþingi að slaka
til á bannlögunum, ef eigi verður
hjá því komist, til þess að ná sem
hagkvæmustum tollsamningum við
Spánverja um fiskflutning vorn til
Spánar.«
Frá Friðbirni Níelssyni kom enn
fremur tillaga svohljóðandi:
»Fundurinn skorar á þing og
stjórn að breyta ekki bannlögunum
fyr en öll sund eru sannanlega lok-
uð til þess að ná hagkvæmum toll-
samningum við Spánverja án slíkra
breytinga.«
Frarah.
ATHS. Eins ogtillögurnar í Spánarsamn-
ingamálinu bera með sér altar fjórar, var
eiginlega engin ágreiningur mn að' slaka
bæri til á banninu ef í nauð r ræki, þó
tillaga sú sem samþykt var væri áaveðn-
ust; má því óhætt telja að ekkert atkvæði
væri móti efni hennar, heldur mun mein-
ing þeirra sem mótti henni greiddu atky.
hafa v rið. sú að samþvkkja heldur ein-
hverja af þeim síðarfrainbornu tillögum
með mildara orðalagi, en sem auðvitað
féllu allar við samþykt hinnar fyrstu.
Ritstj.
Athugasemd
við grein sveitamanns.
í »Fram« 26. nóv. s. 1. stendur
grein eftir einhvern sveitam. með
yfirskriftinni »íllur útbúnaður.« Orein
þessi er á miklum rökum bygð, en
margt þar sagt, sem þarf athugun-
ar við, enda vafalaust að höfundur
hefur farið meira eftir sögusögn
annara en sinni eigin sjón ogreynd.
Er það auðheyrt að hann heldur
taum sjómanna, en vill heldur halla
að útgerðarmöntfum; en öll mál
verður að skoða frá fleiri hliðum,
þegar dæma skal.
Sveitam. spyr hversvegna mótor-
bátar að eins frá Sigluf., sigli ekki
með hin lögboðnu Ijós. Hve svegna
segir sveitam. að eins frá Siglu-
firði, því tekur hann ekki Eyja-
fjörð og Skagafjöið með; eg held
það sé óhætt og þó víðar væri ieit-
að (auðvitað undanteknirgari.
Ei það útgerðann. að kenna ef
hann afhendir Ijósker í bát sinn,
en það er ekki notað, eða vanhirt
svo það verði ónýtt? Eg heid ekki.
Mér er það ókunnugt að bátar héð-
an af Sigluf. fari seglalausir; en að
þau séu fúin getur vel komið til
greinaenekki erþað heldurútgerðinni
að kenna, þó seglin séu svo illa
hirt að þau fúni, brenni eða kaðl-
ar fari í óhirðingu svo ekkert sé
nothæft.
Pá sjá allir að ekki er það út-
gerðarm. að kenna þó áttavita sé
gleymt í landi, því ekki skil eg í
því að nokkur formaður taki svo
við bát, að ekki hafi hann fengið
áttavita með honum; en hvað
skekkju þeirra viðvikur, þá mun
það brenna víðar við en hér í Sigluf.
og það jafnvel á stærri skipum.
Legufæri báta hér, ætla eg ekki að
tala um, en benda að eins á það,
að enginn bátur mér vitanlega hef-
ur farist á öðrum liöfnum, nema
einn og biluðu ekki festar þar, held-
ur brotnaði hann á stjóranum.
Alt sem aflaga fer á bátunum álít
eg formrnni að kenna en ekki út-
gerðarm. því siimír þeirra eiu ó-
kunnugir öllu þess háttar og verð-
ur því form. að ráða meiru.Pólög-
in skipi ekki fyrir um þetta og þetta,
þá ætti það að vera á hvers manns
meðvitund að það er siðferðis-
leg skylda að hafa bátana vel út-
búna og það á formaður að sjá
um, en því miður eru stór vanhöld
á slíku.
Sjómenn koma bátnum að bryggju
og binda hann. Ef svo kemur land-
lega, þá fara þeir f mógrafir, hey-
skap eða aðn vinnu oghngsaekk-
ert um að þi rk segl eða hirða
veiðaifæri; þó má taka marga nnd-
an en þeir finuast sem svona eru
og það get eg borið um af eigin
reynd og sannað ef krafist verður.
Pað ætti að skoða bátanaog útbún-
að þeirrá um leið og skrásett er,
en lögin nefna ekkert um það; þess
vegna er óþaríi fyrir sveitam. að
kasta steini að skoðunarmönnum,
þar sem þeir eru ekki til.
Mimdu það ekki frekar vera aðr-
ir- skoðunarmeim sem hetðu illa
drauma, þó ekki væri ne.na þegar
hart er í vori? Pá skal eg eftir mínu
viti svara spurningum sveitamanns.
Fyrsta spurningin er: Hvernig
þarf sLip að vera útbúið til þess
að það geti talist sjófært?
Svar: B.itur og vél þarf að vera
traust, góð segl og reiði, árar, land-
festai', Ijós, áttaviti, slökkviáhöld og
fleira.
önnur spurning: Hverjum er það
oft og tíðum að kenna þegar skip
farast vegua þess að vanrækt heí-
ur verið að hafa eftirlit með útbún-
aði þeirra?
Peirri spurningu er því miður
stundum hægt að svara með einu
orði og það er: formanninum.
Priðja spurning. Hvers er að lita
eftir að það eigi sér ekki stað sem
hér á uodan hefir verið talið upp?
Að ekki hlotnist slys af því hvern-
ig útbúnaður bátanna er, eiga þeir
að annast um í félagi útgerðarm.
og form.
Úgerðarm, Eg vona að þið látið
ekki fyrirfarast að leggja til það sem
ykkur ber svo sveitam þurfi ekki
að blanda sér í þau mál, og heimt-
ið svo skilyrðislaust af formönnum
ykkar að þeir fyrst og fremst noti
bæði Ijós og segl, og í öðru lagi að
þeir hiiði alt sem bátnum við kem-
ur, og sýni áhuga fyrir því sem þeir
eiga að gjöra. Annars eru þeirekki
vaxnir verkinu, og eiga ekki sinn
formannshlut eða formannsnafn.
Hver á að líta eftir að Ijósker séu
notuð þegar þau eru til, liver á að
gæta að áttaviti sé ekki skilinn eft-
ir f.landi eða hirtur svo illa að hann
komi ekki að notum þegaráaðfara
að nota hann?
Hver á að líta eftir að seglin ekki
fúni eða brenni? Hver á að lítaeft-
ir að vélam. gleymi ekki eða taki
svo litla steinolíu að ekki sé nóg
til ferðarinnar? Alt þetta er formanns-
ins og hans eins, hann ber ábyrgð
á þessu öllu að ekki hlotnist tjón
af, en útgerðarni. ef hann neitarað
láta-af hendi það nauðsynlegasta
sem með þarf.
Sjómaður.
t
Baldvin Jóhannsson,
bóndi á Siglunesi,
andaðist að heimili sínu 3. þ. mán.
eptir lauga sjúkdómslegu; var ha'nn
66 ára að aldri, fæddur á Siglunesi
10. okt. 1855, giptur haustið 1881
Marsibil Friðbjörnsdóttur og hafa
þau búið allan sinn búskap nær40
árum á Siglunesi. Baldvin var um
eitt skeið meðal betri bænda þess-
arar sveitar og oddviti hreppsnefndar
var hann 1886 -89, Hann var mjög
gestrisinn og greiðvikinn, sjómaður
duglegur og selaskytta. Eina dóttur
átti Baldvin áður enn hann giptist,
og býr hún sem ekkja hjer í kaup-
staðnum; en þau Baldvin og jcona