Fram - 17.12.1921, Blaðsíða 1

Nýkomið:
Ep!í, Fíkjur, Rúslntir, Sveskjur,
Haframjöi, Sago, Oerduft, Nat-
ron, Kanel, Kardemommur, Pip-
ar, Allehaande
^ Versl. Helga Hafliðasonar.
>hfC¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥9&
Fyrst vnn sinn verður gefinn
frá 15 30 prc. afsláttur af
ýmstim vörum í versl. minni.
Páll S. Dalmar.
V. ár.
Siglufirði 17. des. 1921.
48. blað.
+
Porsteinn
Arnljótsson.
Sú fregn barst hingað fyrir nokk' u
með kunnugum og skilorðum manni,
að látinn væri Por&teinn kanpmaður
Arnljótsson í Pórshöfn á Langanesi.
Hann hafði ekki verið veikur venju
framar og fengið gott og hægt
andlát.
Porsteinn heitinn hefir verið um
hálfsextugt þegar hann lézt. Hann
var sonur séra Arnljóts Olafssonar,
sem var þjóðkunnari maður en
svo, að hans þurfi að geta hér frek-
ar, og konu hans, frú Hólmfríðar
Poi steinsdóttir Jónssonar prests ffá
Hálsi í Fnjóskadal. Sr. Arnljótur vac
Húnvetninguir að artt og uppnma,
kominn af >Vindhælingum« gömlu
og er ættbálkur þeirra hjóna, sr.
Arnljóts og frú Hóliníríðar, allmik-
ill og mörgum kunnur og bernur
víða við ýmsamerkisinenn ogmerk-
iskonur þjóðar vorrar.
Porsteinn hafði ekki v.erið veikur
venju- framar og fengið gott og
hægt andlát, sagði fregnberinn og
var Porsteinn honum hanndauði
eins og hverjum manni, er kyntist
honum nokkuð að mun. Pað er líka
trúlegt, að hann hafi ekki verið veik
ur »venju framar«, því að mestalla
æfi átti hann við þunga og erfiða
vanheilsu að búa, sem hann bar þó
ekki að eins með þolinmæði og still-
ingu, heldur var síkátur og fjörug-
ur, manna skemtilegastur í viðræð-
um og »hrókur alls fagnaðar«,flug-
skarpur, víðlesinn og margfróður og
ósínkur á að miðla fróðleik sínum
þeim er við vildu taka og við gátu
tekið. Mátti svo heita, að hann væri
jafnvígur á fróðleik flestan, eða svo
fanst flestum, sem honum kyntust
og þar á meðal þeim, sem þessai'
línur skrifar og kyntist honum all-
mikió um eitt skeið. Og honum
finst líka, að um Porstein megi segja
líkt og Bólu-Hjálmar kvað: »Meðan
að nafir | norðurhafið I nuggar
grand | og brimi skafinn sverfur
sand, | slíkar gjafir, | gullnir stafir ;
glansa um ftera landj | dregnir á
dei iantsband« og enn' það, sem
Hjalmar segir á öðrum stað: — —
»hræsnaranna hreinskilni mistrygði,
hróður sinn á eigin reynsiu bygði. |
Hann er dauður hér — en lif-
ir þó«.
En þessar línur eru engin »graf-
skrift« yfir Porstein. í hugum vina
sinna og kunningja setti hann sér
sjálfur grafletur, slíkt sem Bólu-
Hjálmar heftir kveðið, með mann-
kostum. sínum og framkomu. Hann
var prýðilega gefinn til sálar og lík-
ama, þótt vanheill væri, og »stór-
höfðinglegur að líta.«
B.
Alvörumál.
Nl.
»Meðau á þessum ógnum stend-
ur er alt komið undir því, að sér-
hver þjóð leiti þt irra varnarráða, er
bezt virðast svara tilgangi. Menn
bíða þess með eftirvæntingu, hverj-
ar tillögur stjórnin geri til þess að
vernda heima-iðnað vorn og menn
bíða þess með engu minni eftir-
væntingu, hvað stjórnin ætli sér að
gera til þess að veita öll.um þessum
þúsundum verkamanna atvinnu.
En hér verður líka að gæta að
sér og rasa ekki fyrir ráð fram svo
sannarlega sem þjóðfélagið er |iess
ekki megnugt, eins og nú á stend-
ur, að standa straum af öllum þess-
um aragrúa með eintómum styrk-
veitingum, er áuk þess hafa Ijós-
lega sýnt það, að þær liafa siðspill-
andi áhrif.
Á þessu þingi verða allir flokkar
að losa sig við gamla hleypi-
dóma svo sannarlega seni það er
víst, að tímarnir eru aít aðrir en þeir
voru þegar mann knésettu og héldu
óbrigðular þær kenningar, senr nú
eru orðnar ganrlar og ú,reltar.«
Atvinnuleysið og bjargráðavand
ræðin krefjast þess öllu framar, að
menn snúi sér að núlímanum, að
þeim ástæðum, sem nú eru fyrir
hendi — að Iffinu sjálfu frem
ur-en að kreddtim ogkenningum
En þetta á engu síður við skatta-
löggjöf þá, sem nú er í vændum.
Pað tjáir ekki lengur að ganga þá
braut, sem gengin hefir verið nú
um nokkur ár og íhaldsflokkurinn
er e nmitt æ réttri leið þar sem hann
segi að »sanngjörn niðurjöfnun á
beinuni og óbeinum sköttum er sú
meginregla, sem flokkur vor vill
halda fram.«
Pað er óþarft í þessu sanibandi
að hafa upp aftur þá ágætu varnar-
ræðu fyrir óbeinum sköttum, sem
herra Edv. Brandes hélt í landsþing-
inu á sínum tíma — og heimtaði
síðan óvægur allskonar og seni allra
flesta beina skatta, eins og hans
flokksmönnum er tamt — því að
nú er svo komið, að nálega hver
maður, sem skattskyldur er, finnur
glögglega til þess, að beiuu skatt-
arnir eru orðnir alt of margir og
miklir og að þarna verður að aka
seglum svo að ekki hljótist afkoll-
sigling.
íhaldsmenn vara réttilega við þvi
að ganga að vetrarstörfunum eftir
herblæst'i þeim, sem einkurh hefir
heyrst úr herbúðum sósíaldemókrata,
Tímarnir krefjast þess, segjaíhalds-
menn, »að allir góðir kraftar sam-
einist og láti alvarleg og áríðandi
störf sitja f fyrirrúmi,« enda kveðst
flokkurinn vera þess albúinn að
veita sína aðstoð til þess, að ráð-
ið verði framúr öllum verulegum
vandamálum á viðúnanlegan hátt —
»í þeirri von að með gagnkvæmri
tilhliðrrun og dyggilegri sam-
vinnu takist mönnum aðfinnaþau
ráð, er leiði land vort og þjóð ó-
hult út úr |Deim stórkosttegu vand-
ræðum, sem nú vofa yfir öllu þjóð-
félaginu og ógna því.«
Bæjarstjórnarfundur
var haldinn hér í fyrri viku og voru
þar 3 mál á dagskrá, sem lireyft var
unuæðum um.
1. Lesið upp bréf fiá uokkrum
borgurum bæjarins út af niðursetn-
ing á húsi við Suðurgötu, sem byrj-
að er að smíða, í boga þeim sein
gatan myndar. Hefur af mörgum
verið lialt horn í síðu þéssa óþarfa
boga á veginum. Fór bréf þetta fram
á að bugðan á götunni yrði tekin
burt óg Aðalgata kæmi beint upp í
Suðuigötu, og umrædd nýbygging
látin fylgja þeirri fyrirhuguðu línu.
Fyrstur talaði séra B, P. og lagði
eindregið á móti þVí, aðbreytt yrði
veginum og vildi að húsið skyldi
standa eins og ákveðið hefði verið,
þótti bæði vegurinn og húsið fög-
ur fyrirmynd í bæ, sem væri að byggj-
ast nú á nýjuni tímum. Oat bæjar-
fulltrúinn þess í lok ræðu sinnar,
Jarðarför
Baldvins sál. Jóhaunssonar frá
Siglunesi er ákveðin að fari
fram að öllu forfallalausu mánu-
daginn 19 þ. m, frá Kirkjunni
kl. 11 f. h.
Ekkja, börn og barnabörn.
að því fastar héldi hann þvf fram
að engu yrði hér um breytt, þar
sem ókurteis ritháttur væri á bréf-
inu. Aðrir er töluðu í máli þessu,
voru bréfriturunum samdóma um
að enga prýði mundi bugðan á veg-
inum og hiðskakkahús skapa bæn-
um í framtíðinni, en vegna kostnað-
ar á færslu gatnanna, féllti þeir þó
frá að breytt yrði stefnu hússins.
Var að foktim bæjarfógeta falið að
leita samkomulags við húseigendai
um að hann skæri hornin af frattt-
hlið hússins. Kostnaður við færslu
gatnanna virðist þeiin er vit hafa á,
veragrýla ein, þar eð sá kostnaður
mtindi ekki fara fram úr 200 kr.
2. Lesið upp bréf til bæjarstjórn-
ar frá nokkrum mönntim þess efn-
is, að biðja uin að fá leigt leikfimis-
húsið til sjónleikasýninga í vetur, ef
mögulegt yrði að koma þeim í fram-
kvæmd. Tók bæjarstjórnin vel í mál-
ið og samþ. tillögu frá J. O. uni
að leigja húsið fyi ir 20 kr. þau kvöld
setn leikið væri, en taka ekkert fyr-
ir æfingar.
3. Séra B. Þ. bar fram tillögu um
að Gtiðm. T. Hallgrímssyni héraðs-
lækni yrði veitt lausn úr bæjarstjórn,
samkv. beiðni lians síðastl. vor, þar
eð hann hefði aldrei setið fund síð-
an. Till. saniþ. með meiri hl. atkv.
2 á móti. Fr. Níelsson hafði krafist
þess að kosinn yrði maður í liafn-
arn. í stað O. T. H. sem aldrei
kæmi þar á fund og annar nefndarm.
fjarverandi nú um langan tima; kvaðst
að öðrum kosti neita að vinna í
nefndinni: Var samþ. að kjósa mann
í nefndina, en meiningamtmur varð
um það hvort kjósa skyldi aðat-
mann eða varamann í sætið fýrir
þann tíma er G. T. H. átti eftir að
sitja í nefndinni; fór svo að vara-
maður var kosinn: Jón Ouðm. semv
aldrei hefði átt úr þeirri nefnd að
fara.
All einkennileg þótti mörgum*
Ritstjóri: Soplius A. Blöndat
Afgreiðsluni.: S o p li n s Árnason.
Siglufjarðarprentsuiiðja.