Tíminn - 19.03.1940, Blaðsíða 1

RITSTJÓRAR:
GÍSLI GUÐMUNDSSON (ábm.)
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON.
FORMAÐVR BLAÐSTJÓRNAR:
JÓNAS JÓNSSON,
ÚTGEFANDI:
FRAMSÓKNARFLOKKURINN.
RITSTJÓRNARSKRIFSTOFUR:
EDDUHÚSI, Llnria.rgftt.il 1 D.
SÍMAR: 4373 og 2353.
AFGREIÐSLA, INNHEIMTA
OG AUGLÝ SINGASKRIFSTOFA :
EDDUHÚSI, Llndargötu 1 D.
Slml 2323.
PRENTSMIÐJAN EDDA h.f.
Stmar 3948 og 3720.
24. árg.
Reykjavík, þriðjudagmn 19. marz 1940
31. blað
Reikníngsskíl mjólkursam-
sölunnar íyrír árið 1939
Aukníng mjólkurneyzlu í Reykjavík nam
rösklega 1000 lífrum á dag tíl jaínaðar
Mjólkursamsalan skilaði
hinn 13. marz reikningum
sínum fyrir síðastliðið ár, og
var það fimmta reikningsár
hennar. Tíminn hefir aflað
sér eftirfarandi upplýsinga
um rekstur hennar þetta
umrædda ár:
Samanlagt innvegið mjólkur-
magn mjólkurbúa verðjöfnunar-
svæðisins á árinu var 15,713,-
4951/a kg., en það er 2.531.623y2
kg. meira en árið áður, og er
þetta langmesta mjólkuraukning
hjá þeim á einu ári, allt frá þvi
að þau tóku til starfa.
Samsalan seldi á árinu 5.638.-
010y2 lítra af mjólk, og er það
280.6161/2 lítra meira en árið áð-
ur, eða að meðaltali 768 litra
aukning á dag. Hér ber þó einnig
á það að líta, að svonefndar und-
anþágukýr hafa verið talsvert
fleiri hér á bæjarlandinu árið
1939 en 1938, og er talið að þar
sé um 94.088 lítra mjólkuraukn-
ingu að ræða. Aukning neyzlu-
mjólkurinnar, sem um er vitað
í bænum, nemur því samtals
374.7041/2 lítra, en það samsvarar
rúmum 1026 lítrum að meðaltali
á dag.
Þess má geta í þessu sambandi,
að á árinu hefir það sama komið
í ljós og oftast áður, að þrátt
fyrir fjölgun fólks í bænum,
samkvæmt manntalsskýrslunum,
er svo að segja ekki um neina
aukna sölu á mjólk að ræða um
fjögra mánaða tíma að sumrinu,
frá því í maí og fram í septem-
ber. Þannig nemur mjólkursölu-
aukningin, mánuðina júní, júlí
og ágúst síðastliðna, aðeins 59
lítrum að meðaltali á dag. Þetta
virðist benda til þess, að því meir
sem bæjarbúum fjölgar, þess
fleiri þurfi að leita sér atvinnu
utan bæjar, að minnsta kosti að
sumrinu til.
Af rjóma voru seldir 231.030
lítrar, og af skyrí 248.09314 kg.
Alls seldi samsalan vörur á
árinu fyrir kr. 4,324,767.39, þar
af mjólk og mjólkurafurðir fyrir
kr. 3,817,085.10. Þetta er rúmri
hálfri miljón króna meiri vöru-
sala en árið áður, og er sú aukn-
ing svo að segja öll á sölu mjólk-
ur og mjólkurafurða.
Tekjuafgangur ársins, að frá-
dregnum afskriftum, nam kr.
356,412.46, en það er kr. 77,929.49
meira en árið áður, og var hann,
svo sem lög mæla fyrir, yfir-
færður til verðjöfnunarsjóðs.
Úr verðjöfnunarsjóði voru sam-
tals greiddar kr. 527,844.75 í
verðuppbætur á árinu, þar af kr.
226,274.31 sem ársuppbót á alla
innvegna mjólk hjá mjólkurbú-
um verðjöfnunarsvæðisins (iy2
eyrir á hvern innvegin mjólkur-
lítra). Eftirstöðvar í verðjöfn-
unarsjóði eru kr. 115,113.38, sem
yfirfærast til næsta árs. Af eft-
irstöðvunum frá árinu 1938, hafa
nú rúmar 100 þús krónur ver-
ið lagðar í byggingarsjóð, til
fyrirhugaðrar mjólkurstöðvar
hér í bænum, sem ákveðið var á
síðastliðnu sumri, að reist skyldi
eins fljótt og ástæður leyfa.
Sé afkoma samsölunnar mið-
uð við mjólk þá, sem hún seldi
á árinu, svo sem áður hefir ver-
ið gert, til yfirlits, verður allur
kostnaðurinn, sölu-, dreifingar-
og skrifstofukostnaður, ásamt
vörurannsóknum og afskriftum,
tæpur 1 eyrir (0.00.96) á hvern
seldan mjólkurlítra. Árið 1938
nam þetta iy2 eyri og hefir það
því lækkað um fullan þriðjung
á árinu, og er nú orðið lægra, en
kunnugir menn töldu, á sínum
tíma, að hæfilegt væri að greiða
fyrir aksturinn einsamlan, frá
mjólkurstöðinni til sölustaðanna
í bænum.
Reikningur mjólkurstöðvar-
innar, sem nú er rekin undir
stjórn samsölunnar, var lagður
fram samtímis. Innvegið mjólk-
urmagn á árinu nam 5,891,3851/2
lítra. Reksturskostnaður stöðv-
arinnar (svonefnt stöðvargjald)
nam sem næst 2,3 aurum fyrir
hvern innveginn mjólkurlítra, en
var árið áður 2y2 eyrir. Saman-
lagður reksturskostnaður, stöðv-
arinnar og samsölunnar, reynd-
ist því að vera sem næst 3 Vi eyri
(0,03,27) fyrir hvern lítra, sé
miðað við mjólkina eins og að
framan er greint, og er það %
eyri lægra á lítra en árið 1938.
Meðalverð til bænda hér á fé-
lagssvæðinu, fyrir 1. og 2. flokks
mjólk með tilskildu fitumagni,
en að frádregnum öllum vinnslu-
afföllum, varð kr. 0.26,114 á lítra,
og er það heldur hærra en árið
áður. Við þetta verð bætast svo
4 aurar á lítra sem verðjöfnun-
argjaldið nam á árinu, til bænd-
anna í bæjarlandinu, þeirra, sem
hafa tilskilið land á móti kúm
sínum.
Um mjólkurverðið á árinu, til
mjólkurframleiðenda hér vestan
fjalls, fórust framkvæmdastjóra
samsölunnar þannig orð á fund-
inum:
„Eftir því, sem ég nú írekast
veit, og þó litlu muni frá því,
sem var árið áður, 1938, þá er
þetta verð það hæsta meðalverð,
sem mjólkur- og mjólkurafurða-
verzlunin hér út af fyrir sig,
hefir getað skilað bændum í síð-
astliðin 8 ár, eða síðan 1931, þó
að undanskildum tveimur síð-
ustu reikningsárum samsölunn-
ar, 1938 og 1939, en bæði þau ár
hefði verið hægt að greiða nokk-
uð hærra verð en gert hefir ver-
ið, svo sem sjá má af reikning-
um hennar.
Ennfremur er þetta, á sama
hátt, það hæsta meðalverð síð-
astliðin 10 ár — eða allt frá því
að mjólkurstöðin hér tók fyrst
tíl starfa — ef dregið er frá út-
(Framh. á 4. síSu.)
Höfðíngleg gjöf til
skógræktar í Mýra-
og Borgarfjarðar-
sýslum
Sýslumaðurinn í Mýra- og
Borgarfjarðarsýslum hefir í sím-
tali tjáð tíðindamanni Tímans,
að sér hafi borizt tilkynning um
mjög höfðinglega gjöf til Borg-
arfjarðarhéraðs. Eru gefendurn-
ir hjónin Sigrún Stefánsdóttir og
Vigfús Guðmundsson gestgjafi í
Borgarnesi, en upphæð gjafar-
innar fimm þúsund krónur.
í gjafabréfi þeirra hjóna er svo
fyrir mælt, að fé þetta skuli lagt
í sjóð, er heiti Minningarsjóður
Ásdísar og Guðrúnar Vigfús-
dætra, en þær dóu báðar böm að
aldri. Árlega skal verja % hlut-
um af vöxtum sjóðsins til verð-
launa til þess einstaklingseðafé-
lagsskapar, sem mest og farsæl-
legast hefir unnið að skógrækt
í Borgarfjarðarhéraði (Mýra- og
Borgarfjarðarsýslum) næstu
fimm árin áður en úthlutunin
fer fram, með þeim takmörkun-
um, að aldxæi fái sami aðili verð-
laun úr sjóðnum, nema einu
sinni á hverjum fimm árum.
Verðlaunin úr sjóðnum eru því
aðeins veitt fyrir unnin verk. —
Stjórn sjóðsins skal skipuð fimm
mönnum, sýslumanni Mýra- og
Borgarfjarðarsýslu, formanni
Ungmennasambands Borgar-
fjarðar, formanni Skógræktar-
félags Borgfirðinga og skóla-
stjórum bændaskólans á Hvann-
eyri og héraðsskólans í Reyk-
holti, en varamenn í sjóðsstjórn-
inni séu oddvitar Andakílshrepps
og Borgarnesshrepps. Loks er
kveðið á um að gefendum sjálf-
um og öðrum unnendum sjóðsins
sé heimilt að auka hann að fé
með gjöfum, áheitum eða ann-
arri fjársöfnun.
Gefendurnir, Sigrún og Vigfús,
eru hverjum Borgfirðingi kunn.
Þar hafa þau innt af höndum
mikið af æfistarfi sínu. Meðal
annars hafa þau, eins og kunn-
ugt er, haft með höndum veit-
ingastörf um langt skeið 1 Borg-
arfirði, nú hin síðari ár, og skipt
svo með sér verkum, að Sigrún
hefir einkum verið í Brákarey í
Borgarnesi, en Vigfús að Hreða-
vatni. Vegna þessarar starfsemi
sinnar, hafa þau notið mikilla
(Framh. á 4. síðu.)
Hversvegna sveik Stalin
Kuusinen?
Hann vantreysti rauða hernum og óttaðist
Bandamenn
Það hefir vitanlega vakið mik-
ið umtal, hversvegna Rússar
hættu því áformi sínu, að koma
leppstjórn Kuusinens til valda
í Finnlandi og sömdu skyndilega
við Finna, þegar vörn þeirra var
að þrotum komin.
Það er talið, að einkum hafi
þrjár ástæður valdið þessari
stefnubreytingu Rússa. Eru þær
þessar:
1. Óttinn við aukin afskipti
Bandamanna og þau endalok,
að Rússland lenti í Evrópustyrj-
öldinni með Þjóðverjum.
2. Finnlandsstyrjöldin hafði
sýnt rauða herinn miklu van-
máttugri, en stjórnendur Rúss-
lands hafa álitið hann vera.
3. Vaxandi óánægja í Rúss-
landi gegn valdhöfunum. Var
byrjað að brydda á henni á ýms-
an hátt og mátti vel álykta, að
hún gæti leitt til byltingar, ef
landið hefði lent í stórvelda-
styrjöld.
Margir hernaðarsérfræðingar
líta þannig á, að Rússar yrðu
óðara háðir Þjóðverjum, ef þeir
lentu í styrjöld við Bandamenn.
Rauði herinn myndi ekki hafa
bolmagn til að veita her Banda-
manna mótstöðu og Rússar yrði
því að kveðja þýzka herinn til
hjálpar. Þá myndu Rússar ekki
hafa síður þörf fyrir þýzka sér-
fræðinga til að koma skipulagi
á hergagnaframleiðsluna. Styrj-
öldin í Finnlandi hefir leitt í
ljós svo mikla ágalla á þessum
málum í Rússlandi, að álitið á
rauða hernum hefir gerbreytzt.
Þessir hernaðarsérfræðingar
tejla, að Stalin hafi þótt það ó-
skemmtileg tilhugsun, að verða
algerlega háður miskun Hitlers.
Þessvegna hafi hann svikið Kuu-
sinen, hætt við undirokun Finn-
lands og samið frið áður en í-
hlutun Bandamanna byrj aði fyr-
ir alvöru.
Meðal ýmsra forvígismanna
Bandamanna var ríkjandi
nokkur tregða í því, að hefja
styrjöld við Rússland vegna
Finnlandsmálanna. Þeir óttuð-
ust að það myndi gera Rússland
að þýzku áhrifasvæði og álitu að
það væri að fara úr öskunni í
eldinn. Jafnframt telja þeir, að
A. KROSSGÖTUM
Mónám austan fjalls. — Deila vegna póstflutninga yfir Atlantshaf. —
magnsbilanir í Reykjavík. — Fiskileysi í Vestmannaeyjum. —
Raf-
í síðastliðinni viku var stofnað á
Eyrarbakka samvinnufélag, sem hefir
það markmið, að sinna innlendri eld-
neytisöflun. Heitir það Mónám Eyr-
bekkinga. Er fyrirhugað, að félagið
hefji hið nœsta sumar mónám í stór-
um stil til eldneytis, bæði handa félags-
mönnum sjálfum og öðrum,er kunna að
vilja kaupa mó af fyrirtækinu. Jafn-
framt er einnig gert ráð fyrir, að fé-
lagið annist innkaup á öðru eldsneyti
handa félagsmönnum, ef heita þykir.
Félagið mun taka land á leigu að Árbæ
í Ölfusi, en þar er móland mikið og
gott, eftir því, sem gerist hér sunnan-
lands. Fyrirhugað er, að félagið fái
tæki til eltimósiðju, og mun unnið að
smíði þeirra í Reykjavík. Eyrbekkingar
hyggja gott til, að tryggt er að kaup-
túnið verði sjálfbjarga, hvað eldsneyti
snertir, þótt aðflutningsteppa, verð-
hækkun eða gjaldeyrisvöntun, allt til
samans eða eitt af þrennu, kunni að
torvelda eða gera ómögulega útvegun
kola. Jafnhliða skapar þessi nýjung
nokkra atvinnu, Ekki er ólíklegt, að
takast mætti talsverð sala á eltimó til
nálægra byggðarlaga. Er mónám í
Árbæjarlandi vel sett með það fyrir
augum.
f t t
Að undanförnu hefir Goðafoss legið
í höfn í New York, albúinn ferðar aust-
ur um Atlantshaf, en eigi getað látið
úr höfn vegna deilu þeirrar, er Banda-
ríkjamenn eiga í við Englendinga um
skoðun á pósti þeim, er fer frá Banda-
ríkjunum til hlutlausra landa í Ev-
rópu. Hafa málin til skamms tima
staðið svo, að Bandaríkjamenn hafa
bannað útlendum skipum að láta úr
höfn, án þess að taka póst, en Eng-
lendingar krafizt þess, að öll skip, er
sigldu með póst austur um Atlantshaf,
kæmu við til skoðunar í brezkri eftir-
litshöfn. Vegna þeirrar miklu tafar,
sem af slíku hefði leitt, hefir eigi þótt
fært, að Goðafoss léti úr höfn á meðan
við þetta sat. Nú hafa máhn nýlega
færzt í það horf, að Norðurlandaskip
hafa fengið þá undanþágu, að þau
mega fara leiðar sinnar með póst, án
þess að Englendingar krefjist póst-
skoðunar. Þessi undanþága er þó að
sögn aðeins gildandi fyrst um sinn.
Goðafoss getur því samkvæmt þessari
bráðabirgðalausn á póstdeilunni, farið
óhindraður ferða sinna heim.
t r t
Rafmagnsbilanir hafa, eins og al-
menningi er bezt kunnugt um, verið
mjög tíðar hér í höfuðstaðnum síðasta
misseri. Allt frá þvl í fyrra sumar hefir
hver bilunin rekið aðra, þannig að raf-
magnslaust hefir iðulega verið í bæn-
um stundum saman. Hefir þetta verið
mjög bagalegt oft og tíðum. Vélar, sem
ganga fyrir rafmagni hafa stöðvazt, svo
að vinna hefir orðið að falla niður, þar
til bráðabirgðaviðgerð hefir farið fram,
og húsmæður hafa lent í vandræðum
með matseld, einkum þar sem þessar
bilanir undantekningarlítið orðið að
morgni til eða laust fyrir liádegisbilið.
Nú í morgun varð slík bilun á raf-
magnsleiðslum og orsakaði það meðal
annars töf á útkomu blaðsins, þar eð
vélar í prentsmiðju þess stöðvuðust all-
ar af rafmagnsleysi. Steingr. Jónsson
rafmagnsstjóri hefir tjáð Tímanum, að
bilanir þessar séu á jarðstrengjum, er
liggja til bæjarins frá Elliðaám.
Strengir þessir voru lagðir árið 1937.
Ástæðan til þess, að þeir bila nú svo
títt er sú, að sögn rafmagnsstjórans, að
þeir t hafa dregið í sig raka um
samskeytin. Viðgerðir á strengjunum
hafa átt sér stað að undanfömu og var
þeim talið langt komið, en reynslan
sýnir enn, að ekki hefir verið svo um
búið, að enn sé einhlítt.
t t t
Mikil aflatregða er nú á fiskislóðum
við Vestmannaeyjar. Nokkrir bátar
hafa lagt net, en ekkert fiskað. í dag
fóru margir bátar eklci á sjó, vegna
aflaleysis, þótt bezta veður sé 1 Eyjum.
Undanfarin ár hefir ávallt komið nokk-
ur aflahrota um eða eftir páska og
vona menn, að fiskiganga komi einnig
um svipað leyti nú. Páskar em hins
vegar miklu fyrr í ár en venjulega.
Jósep Stalín.
Stalin muni hér eftir fara gæti-
legar í stuðninginn við Þýzka-
land, þegar hann sé búinn að
tryggja sér bætta aðstöðu við
Eystrasalt. í fyrsta lagi muni
hann gera stuðninginn dýr-
keyptari, ef til vill heimta að
Þýzkaland hjálpi Rússum til að
undiroka Noreg og Svíþjóð. í
öðru lagi muni hann ekki sjá
sér hag í sigri Hitlers, því að þá
muni Ukrainudraumarnir vakna
til lífsins á ný.
Framtíðin sker úr gildi slíkra
spádóma. En hitt er víst að það
var vantrú á rauða hernum og
óttinn við Bandamenn, sem varð
þess valdandi, að Stalin sveik
Kuusinen og samdi frið við
finnsku stjórnina, sem hann var
margsinnis búinn að segja „ó-
löglega" og telja glæpalýð, er
yrði að má af jcrðunni.
Aðrar fréttlr.
Mussolini og Hitler hittust í
gær í Brennerskarði Ítalíumeg-
in við landamærin. Ræddust þeir
við í nær þrjár klukkustundir.
Ribbentrop og Ciano greifi voru
viðstaddir. Margar getgátur eru
um þessar viðræður, enginn
þeirra hefir hlotið staðfestingu.
Óvíst er einnig hvor hafi átt
upptök þess, að fundur þessi
átti sér stað. Sumar fregnir
herma, að Hitler vilji fá Musso-
lini til að styðja friðartilboð
sem hann leggi fram, en Þjóð-
verjar muni hefjastórfelldasókn,
ef því sé hafnað. Aðrir telja, að
Hitler vilji reyna að koma á
bandalagi milli ítala, Þjóðverja
og Rússa. Nokkrir setja þennan
fund í samband við ferðalag
Sumner Wells, erindreka Roose
velts, en það þykir þó yfirleitt
ósennilegt, að Bandaríkjastjórn
eigi hér hlut að máli. — í blöðum
Bandamanna var í gær tekið
skýrt fram, að Bandamenn
myndu aldrei semja við þýzku
nazistastjórnina.
Roosevelt forseti flutti ræðu
fyrir nokkru, þar sem hann
sagði að ekki yrði hægt að tala
um raunverulegan frið fyrr en
sjálfstæði smáþjóðanna væri
tryggt gegn uppvöðslusemi stór-
þjóðanna.
Sumner Wells, erindreki
Roosevelts, er kominn aftur til
Rómar eftir að hafa rætt við
helztu stjórnmálamenn ófriðar
þjóðanna. Hann hefir aftur rætt
við páfa, Mussolini og Ciano
greifa.
Frumv. um raiveítu-
lánasjóð vísað ti
ríkísstjórnarinnar
Þau tíðindi gerðust á þingi í
gær, að frumvarpi Framsóknar
manna um rafveitulánasjóð var
vísað til ríkisstjórnarinnar. Er
þar með hindraður framgangur
málsins á þessu þingi. Flutnings
menn tillögunnar um frávísun
frumvarpsins voru Jón Pálma
son og Ásgeir Ásgeirsson
A víðavangi
Klemens Kr. Kristjánsson á
Sámsstöðum er hinn fyrsti korn-
ræktarmaður í nýjum sið á ís-
larxdi. Enn hafa næsta fáir jarð-
yrkjumenn haft framtak og
stórhug til þess að gagnfæra sér
brautryðjanda- og tilraunastarf
Klemensar, og sumir þeirra, er
reynt hafa, -;kki haft elju og
natni til þess að gæfa yrði með
í verki hjá þeim við þessa rækt-
unarnýjung. Vissulega þarf þó
enginn að örvænta um það, að
kornyrkja verði viða,er fram líða
stundir, _j afn sjálfsagður liður
búnaði íslendinga og aðrar bú-
greinar. Og þegar til þess er lit-
ið, hvernig gekk á sínum tíma
að fá íslenzka bændur til að
xreifa fyrir sér um kartöflurækt
og hvernig gengið hefir að efla
hana og koma henni í þolanlegt
horf, þá þarf engan að undra,
xótt nokkurt árabil liði, þar til
dálítill akurblettur þykir sjálf-
sagður við hvern bóndabæ í
hinum góðviðrasamari héruðum
landsins.
* * *
Nýlega hefir Klemens látið
svo um mælt, að kornyrkjan hafi
verið sá þáttur jarðræktarinnar
á Sámsstöðum, sem mestan arð
hafi veitt sumarið 1939. Og hann
bætir því við, að svo hafi oftar
verið. Að sönnu var tíðarfarið
venju fremur hagstætt síðast-
liðið sumar. Hlýindi mikil, sól-
far i bezta lagi og litlar siðsum-
arsúrkomur. Og ekki hefir held-
ur brostið á um vinnslu og að-
búnað að kornJandinu á Sáms-
stöðum. En hin hagstæða tíð og
umhyggja fráfcærs jarðræktar-
manns hefir einnig komið til
góða öðrum jarðargróða á Sáms-
stöðum, svo að árangurinn af
annarri ræktun hefir líka orðið
umfram meðallag. Því er þessi
frásögn Klemensar um hina
fjái-hagslegu niðurstöðu af
kornyrkjunni svo íhyglisverð, að
hún ætti að vekja af svefni þá
menn í landinu, er láta sig
ræktunarmál nokkru skipta, en
lítinn gaum hafa til þessa gefið
kornræktarmöguleikum hér á
landi.
* * *
Sennilega eru þó næsta marg-
ir, sem enn um skeið verða lítil-
trúaðir á kornyrkju í íslenzkri
mold. Þeir menn munu mæla á
xessa leið: — Hvað stoðar það,
xótt kornyrkjan geti heppnast
í góðum árum.ef húnbregst.þegar
út af ber um tíðarfar? En áður
en þessir menn sannfæra sjálfa
sig og áður en þeir leitast við að
sannfæra aðra, ættu þeir þó að
gefa því gætur, að jafnvel á svo
köldu og síðkomnu sumri sem
var árið 1938 heppnaðist korn-
yrkjan vel. Á móti hinu skal vit-
anlega ekki borið, að svo ill sum-
ur geta komið, og koma öðru
hvoru, að kornspretta bregðist,
og það jafnvel í hinum veður-
sælustu og hlýviðrasömustu
sveitum landsins. En engin rækt-
un er óbrigðul á íslandi. Garð-
rækt bregst þegar tíðarfar er
óhagstætt, gi'asspretta bregst oft
hrapallega og svo framvegis.
Fiskimiðin bregðast og síldveið-
in bregst. En þó fer fjarri því
að menn gefist upp við að rækta
jörðina, eða gera út skip til
veiða. Og þegar menn hafa van-
izt á, að líta á kornræktina eins
og aðrar greinar framleiðslu-
starfsemi í landinu, þurrkast
þessi vanans villa burt úr hug-
um manna. Þá ræktun, sem veit-
ir dágóðan arð í meðalárum og
mikinn í góðærum, á vitanlega
að stunda af fullri alúð, þótt svo
kunni að bera að, að hún svari
ekki tilkostnaði í harðærum,
sem til fádæma teljast.
Greiddu atkvæði með henni
Sjálfstæðismenn allir nema
Pétur Ottesen, kommúnistar og
Alþýðuflokksmenn. Á móti henni
greiddu atkvæði Framsóknar-
menn allir, Bændaflokksmenn,
Pétur Ottesen og Jón ívarsson.
Var hún þannig samþykkt með
16 atkvæðum gegn 13.