Tíminn - 16.07.1961, Blaðsíða 1

Ríkisstjórnin býst til að hleypa
fleiri þjóðum inn í landhelgina
Sunnarlega á Djúpalónssandi, skammt frá hinum fornu ver-
búðum í Dritvík, liggja fjórir fraegir aflraunasteinar, sem
nefndir hafa verið Fullsterkur, Hálfsterkur, Hálfdrættingur
og Amlóði. Þreyttu vermenn þann leik fyrr á tímum að
koma þessum steinum upp á mlttisháan bergstall. En erfttt
var að festa hendur á steinum þessum, því að þeir eru
brimsorfnir mjög og ávalir, svo að Iftla handfestu var að fá.
Steinarnir voru vegnir árið 1906 að beiðni Einars Þorkelssonar rithöfundar. Gerðu þelr, sem að því störfuðu,
svolátandi grein fyrir athöfninni:
„Það gerum vér, Helgi Árnason, búandi i Gíslabæ á Hellisvöllum, Jón Helgason, vinnumaður á sama bæ,
og Pétur Pétursson, vinnumaður í Malarriti, góðum mönnum kunnugt með þessu voru opnu bréfi, að þá er
liðið var frá guðs burði 1906 ár og fimm mánuðir, vorum vér staddir á Djúpalónssandi austan Dritvíkur i
Uaugarbrekkuþingsókn undir Jökli, til þess að beiðni annars fornskjalaritarans, herra Einars Þorkelssonar í
Reykjavík, að vikta hin fornu steinatök fyrri alda vertiðarmanna í Dritvík, er svo nefndust: Fullsterkur, Hálf-
sterkur, Hálfdrættingur og Amlóði.
Svo reyndist oss þyngd steina þessara, að Fullsterkur vó 310 pund, Hálfsterkur 280, Hálfdrættingur 98 og
Amlóði 46".
Verbúðirnar eru löngu horfnar, en steinarnir liggja þarna enn, Hálfsterkur og Hálfdrættingur uppi á
stallinum, en Fullsterkur og Amlóði, klofinn í tvennt, fyrir neðan hann. (Ljósmynd: Ólafur Pálmason).
steinatokin a
Djúpalónssandi
Einstæð hrakningasigling til Englands
AHÚFNIN GERÐI UPPREISN
Eysteinn Jónsson krafðist þess á
fundi utanríkismálanefndar í gær-
morgun, að þing yrði kallað saman
I gærmorgun gerðust þau
tíðindi, að utanríkismálanefnd
var fyrirvaralaust kölluð sam-
an á fund, og var þar frá því
greint, að viðræður hefðu að
undanförnu staðið yfir milli
ríkisstjórnarinnar og vestur-
þýzkra stjórnarvalda um að
Vestur-Þjóðverjar fái sams
jkonar fríðindi og undanþágur
I innan fiskveiðitakmarka við
| ísland og Bretar fengu í vetur.
Umræður um þetta hafa farið
fram, án þess að utanríkismála-
nefné Væri höfð í ráðum, og fram
kom, að fleiri þjóðir, að minnsta
kosti Danir og Svíar, hafa einnig
I hreyft því, að þeim yrði veitt svip-
, uð fríðindi.
Það var og Ijóst, að ríkisstjórn-
in vill verða við tilmælum Vestur-
Þjóðverja, enda greiddu fulltrúar
s'tjórnarflokkanna í utanríkismála-
nefnd, Emil Jónsson, Jóhann Haf-
stein og Gísli Jónsson, atkvæði
með því. Gegn því greiddu at-
kvæði Eysteinn Jónsson og Finn-
bogi Rútur Valdimarsson.
EYSTEINN JÓNSSON krafðist
þess þegar, að engir samn-
ingar um undanþágu innan land-
lielginnar verði gerðir við
nokkra þjóð, án þess að alþingi
verði fyrst kvatt saman til þess
að fjalla um málið. Jafnframt
(Framhald á 2. siðui
Frá þrotabúi
viðreisnarinnar
Þegar kreppumenn hófu að
þvinga fram samdrátt og kjara-
skerðingu, sögðu þeir að menn
yrðu ag þola versnandi lífskjör
til að grynnka á skuldunum
við útlönd, þær yrðu oig skyldu
lækka árlega sem svaraði af-
borgunum af erlendum Iánum.
Lántökur yrðu að' hætta. Hvað
segir svo reynslan?
Skuldir þjóðarinnaj jýð út-
Iönd hækkuðu 1960 um 546
milljónir og þar af meira í
stuttunr lánum en nokkru sinni
fyrr.
Ofan á þetta bætist að þessi
ríkisstjórn tekur lán með verri
kjörum en þekktust áður.
í stað þess að taka engin
lán 1960, urðu lántökur erlend
is því 546 milljónir ('skulda-
aukning) að viðbættu sem svar
ar afborgunum eldri lána á ár-
inu, a.m.k. 280 milljónum kr.,
eða samtals nýjar lántökur a.
m.k. 826 milljónir á einu ári.
Þetta gerðu þeir sem sögð-
ust kreppa að til að hætta er-
lendum lántökum og lækka
eldri skuldir árlega sem svar
aði afborgunum lánanna !!
Hakakross límdur á
vestur-þýzka fánann
í fyrrakvöld vöktu nokkrir
i ungir íslendingar ósmekklega
i athygli á sér á Hótel Borg.
I Skáluðu þeir óspart fyrir
jAdolf Eichmann, lýstu aðdáun
jsinni á honum og vinnubrögð-
um hans, gerðu aðsúg að
þýzkum gestum og óvirtu
vestur-þýzka fánann.
Skammt frá borði þessara að-
dáenda Eichmanns sat ferð^-
mannahópur við borð, og var þar
aðallega töluð þýzka. Stóð einn
piltunganna upp frá borði sínu,
dró fram armboiða með þýzka
hakakrossinum og veifaði framan
í ferðafólkið, þótt það virti hann
ekki viðlits. Settist hann að svo
búnu og héldu þeir félagar áfram
að dá nazismann hástöfum. Þegar
(Framhald a 2 siðui
Einstæða hrakningasiglingu
átti vélskipið Baldur frá Dal-
vík nu fyrir skömmu frá ís-
landi til Englands, og er sú
hrakningasaga orðin fræg um
allt England af blaðaskrifum.
Ferðin hófst með strandi í
Hornafirði. Þar bræddi vélin einn-
ig úr sér. Er til Englands kom,
átti handhafi skipsins enga pen-
inga handbæra til þess að borga
laun skipverja og viptir skipsins,
ekki heldur fyrir tryggingu,
hafnargjöldum og löndunartækja-
leigu. Skipshöfnin gerði uppreisn
og neitaði að sigla út úr Grimsby.
Handhafi skipsins týndist í Lond-
on með kvenkokknum. Var skipið
um hálfan mánuð í reiðileysi í
Grimsby, og á endanum fór eig- ■
andinn með lögfræðing með sér til |
Englands tii þess að bjarga mál- j
inu.
Vélskipið Baldur hafði lands-
kunnur maður, Njáll Gunnlaugs-
son frá Dalvík, tekið á leigu til
eins árs af Jóni Franklín útgerð-j
(Framhatd á 2 síðu) I
Bréfmlöinn, sem límdur var á vestur-þýzka fánann á Hótel Borg.