Alþýðublaðið Sunnudagsblað - 30.07.1939, Blaðsíða 7

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
7
AlþýðulPireðskapiir.
---♦---
SLÁTTUVÍSUK.
Ú standa yfir heyannir í
sveitum landsins, og er þá
ekki úr vegi að rifja upp nokkr-
ar vísur tilheyrandi þeim störf-
um.
Sláttumaður kvaddur til verka.
Sólin ekki sinna verka sakna
lætur.
Jörðin undan grímu grætur,
grasabani, komdu á fætur.
Ef þú hefir heiftarhug við heilög
stráin.
Nú, þar dagsins birtir bráin,
berðu að þeim hvassa ljáinn!
Sigurður Breiðfjörð.
Niður setja má ég mig,
meðan hvet ég ljáinn.
’Svo skal hetjan hermannlig
honum etja á stráin.
Þorbergur Björnsson,
snikkari, Þingeyrum.
Grundu á ég geri slá,
gljúfrið háa viður,
fagurbláum fyrir ljá
falla stráin niður.
Baldvin Jónatansson,
Þingeyingur.
Kveðið við slátt,
Núna fljótast fyrir þér
falla hljóta stráin.
Fríðum snótum angur er,
ei mun þrjóta Ijáin.
Rakstrarkonur.
Fjórar raka fróni á
fingra jaka grundir.
Hátt í brakar hrífum þá,
hamrar taka undir.
Kári S. Sólmundarson.
Einyrkja-hjónin.
Á mig kallar heiðin heið
heim að fjallabænum.
Veginn alla á ég leið
eftir hjalla grænum.
Stend ég hjá og horfi á
hjónin knáleik þreyta.
aldurhá og hærugrá
hrífu og ljá þau beita.
Örmum lúnum hann og hún
hart að túni ganga.
Svitanúning römm er rún
rist á brún og vanga.
Má þar líta óða önn.
Örugt bítur ljárinn,
Grasið þýtur grænt í hrönn,
glottir hvítur skárinn.
Hrundin veikum hrindir strám
hratt um bleikar grundir,
flekkja hreykir bylgjum blám,
blærinn leikur undir.
Jón Magnússon.
Og svo koma hér að lokum
nýjar sláttuvísur. Munu þær
hafa verið gerðar nú í sláttu-
byrjun. Þykja þær báðar góðar.
Bjarni Ásgeirsson á íteykj-
um kvað:
Brautarholtstúnið grænkar og
grær
og grasið leggst á svig,
Ólafur slær og Ólafur slær
og Ólafur slær um sig.
Þá kvað Kolbeinn í Kolla-
firði:
Ólafi skal ekki lá,
en aðra menn ég þekki.
Peir eru a'ð slá og þeir eru að slá
þótt þeir slái ekki.
Til þess aff fá gott loft í sjúkra-
herbergi er ágætt að hella dálitlu
af terpentínu í sjóðandi vatn inni
í herberginu.
Grænsápa verður mikið drýgri,
ef þér sjóðið hana og látið á flösk-
ur, gætið þess þó að hafa hana
ekki of þunna.
Skák.
Leningrad 1939.
NIMSOVITCH-VÖRN
Hvítt: S Reshevsky.
Svart: Tolush.
1. d2 — d4; Rg8 —f6.
2. c2—c4; e7—e6.
3. Rb 1 — c3; Bf8 —b4-
4. e2 — e3; Rb8 — c6.
Svartur ætlar sér með þess-
um Ieik að leika e6 —e5
hið fyrsta.
5. B f 1 — d 3; e6 — e 5.
tí. Rgl—e2; 0 — 0.
Ágætt áframhald fyrir svart-
, an væri 6. —„—; e5xd4.
7. e3xd4; d7 —d5-
7. 0 — 0; H f 8 — e 8.
Of hægur leikur, en var bezt
að leika e5xd4- Nú fær
svartur þröngt tafl og erfitt
8. d 4 — d 5 ! R c 6 — b 8.
Betra er R — e7.
9. e3—e4; a7 — a5.
Til að styrkja reitinn c5 fyr-
ir riddaranum, eða að öðrum
kosti að opna a-línuna.
10. a2 — a3; Bb4 —f8-
11. Re2—g3; d7 —d6.
12. h2 — h3.
Undirbýr 13. B — e3 og
hindrar svartan í að' leika
R —g4.
12. g7 —g 6.
Betra er nú að leika Rb8
— a6 og næst til c5.
13. B c 1 —e3; c7 —c5?
Hingað á drottningarriddar-
inn tvímælalaust að fara, en
nú hefir hann engan góðan
reit.
Dönsku konungshjónin koinu nýlega tíl Fredericia. Tóku börn á móti þeim með fána í höndum,
eins og sézt á myndinni. Bak við konungshjónin er borgarstjórinn og stiptamtmaöurinn.
14. D d 1 — d2; Rb8 — d7.
15. Be3 — h6; Bf8— e.7.
16. Rg3 — f5; Rf6 — h5-
Auðvitað ekki g6xf5, vegna
D — g 5 -j- og mát í næsta
leik.
17. Rf5xe7; Dd8xe7-
18. B d 3 — e 2; Rh5—g7.
(Ef 18. ; R —f 6, 19.
B — g 5.)
19. f2 — f4; e5x f4.
20. D d2xf 4; He8 —f8-
21. Rc3 —b5; Ha8 —a6.
Svartur á ekkert betra. Ef t.
d. 21. —; R—e5, 22. B
— g5; D — d 7. 23. B —f 6
og hótar bæði R x d 6 og
B x g 7, sem væri auðveld-
lega unnið á hvítt.
22. Be2 —g4; Rd7 —e5.
23. Bh6 — g5; f7—f6.
Svartur varð að láta skipta-
muninn.
24. Bg5xf6; Hf8xf6.
25. Df4xf6; De7xf6.
26. Hflxf6; Bc8xg4-
27. h 3 xg4; Re5xc4.
28. Rb5 —c7; Ha6 — b6.
29. Rc7—e6; Rg7xe6.
30. d5xe6. Gefið. Ó. V. ,
Dönsku konungshjónin.