Vísir - 27.11.1912, Blaðsíða 1

461
4
Fötog Fataefni. siíSlfrmeste
úrval. Föt saumuð og afgreidti á 12-14 tímum.
Hvergi ódýrari en í ,DA aSBRÚN'. Sími 142.
I
Kemur venjui.ú: alla daga nema laugard, 25 blöð frá 24. nóv. kosta: A skrifst.50
Aígv.í suðurenda á Hótel Isl. ll-3og4-6. Send út um land 60 au —Cinst. blöð 3
a. Skrifstofa í Pcsthússtræti 14A.
a. lega opin kl. 2—4 og 6—S .
Venju-
Langbesti augl.staður í bænum. Augl.
sje skilað fyrir kl.3 daginn fyrir birtingu.
Miðvd. 27. nóv. 1912.
Háflóð kl. 7,55‘ árd. ogkl. 8,20‘ síðd.
Háfjara lijer um bil 6 st. 12‘ síöar.
Afmœli.
Sturla Jónsson, kaupmaður.
Frú Gabríella Benediktsdóttir.
50 ára,
Veðrátta í dag.
Loftvog 1 X JVindhraði Veðuilag
Vestme. 1 758,1 10,3 NNA 9 Heiösk
Rvík. i760,3' 7,5 N 5 Ljettsk.
ísaf. 762,4 9,5 0 Alsk.
Akureyri 754,0 9.0 NNV 4 Alsk.
Grímsst. 720,4 14,0 N 1 Snjór
Seyðisf. 755,4 9,1 NA 6 Snjór
Þórshöfn 740,0 4 N 5jAlsk.
Líkkisturnar
viðurkendu, ódýru, fást
ávalt tilbúnar á Hverfis-
götu 6.—Sími 93.—HELGI og EINAR.
>
Ur bænum
Perwie var á Akureyri í gær, á
leið hjeðan til útlanda. (Fór hjeð-
an 13. þ. m.).
Sterling var ófarinn frá ísafirði
í gærkveldi.
Vesta var ókomin til Vc^ímanna-
eya kl. 9 í morgun.
25°/0 af 25%, eða ’/JC hluti»Orða-
bókar íslenzkrar tungu að fornu
og nýju — í fjórum bindum — eftir
Jón Ólafssonc, kom útásunnudag-
inn og var þá seld hjer í bænum.
Bókin á að koma út í fjórum bind-
um; hvert bindi fjögur hefti. Þetta
fyrsta hefti nær yfir A — Áætlun.
Mynd höfundarins er ekki í þessari
útgáfu, en verka hans verður lítil-
lega vart þar. Hjer er sýnishorn:
(bls. 136)
andrænn 4 1. (um stærðir)
sem hefir þann eiginleika að minnka
þá stærð, sem það er lagt saman
við. (í öðrum vísindum) andstæðr,
gagnstæðr; sn.: neikvæðr — í báð-
um merkingum er a. á útlendu
vísindamáli nefnt negativ, JÓ, Vskf.
60 og ff. Fleiri samnefni: frum-
rænt og andrænt segulafl t. d. er
og nefnt aðhverft og fráhverft (Ág.
Bj.); í stærðfræðinni viðlœg og frá-
drœg stærð, (Ág. Bj.); um ljós-
myndir rjetthverf og ranghverf mynd
(Ág. Bj.); um staðhefðir jákvæð og
neikvœð (Mill. Fr.). En allar þess-
ar inerkingar hefir (frumrœnn og)
andrœnn í JÓ. Vskfr.
F i nnur.
íllviðrið í gær og fyrradag.
Sýnishorn A.
í íyrrakveld kom heldur fátt til
tíða í »bíóunum«. Á nýja Bíó varð
ekki embættað, en á gamla Bíó
varð þó messufært, komu 10 hræð-
ur allar fannbtrðar og skjálfandi
af kulda. 3 stúikur voru þar og er
'östud. 29. þ. m. — á aldarafmæli
Aðgöngumiðar í bókaverslun ísafoldar og Sigf. Eymundssonar.
sagt að þær hafi borið sig best,
voru þó að sögn langt að koninar,
ein á heima á Laugaveg 107, önn-
ur á Bráðræðisholti og hin þriðja
á Laufásveg 64. Jeg sel þettað þó
ekki dýrara en jeg keypti, en vel
má það satt vera, og sýnir að
»enn þá lifir andinn forni* hjá
íslensku kvenþjóðinni, iivað sem
Dr. Helgi segir.
Sýnishorn B.
Fimm klukkustundir var mjólk-
urpósturinn á leiðinni í gær frá
Elliðavatni til Baldurshaga, sem í
góðu er að eins fárra mínútna
ferð.
Putois.
Bæarstjómarfimdur
25. nóv. (aukaf.).
1. 3. umræða um frumvarp til áætl-
unar yfir tekjur og gjöld Reykja-
víkurkaupstaðar árið 1913; var
síðan samþykt með nokkr-
um breytingum (er síðar verður
frá skýrt í Vísi).
2. Ólafijónssyni á Laugalandi (?) veitt
leyfi að byggja íbúðarhús við
Laugalækinn með þeim skilyrðum,
að hann breyti núverandi íbúðar-
húsi sínu í hlöðu eða penings-
hús eða greíði í bæarsjóð % af
andvirði lóðar undir húsið og í
kringum það s, k. byggingargjörð.
3. Þessar brunabótavirðingar voru
samþyktar:
Á húsi Hjálmtýrs Sig-
urðssonar, Grettisgötu
nr. 44 B. kr. 9532
Á vjelahúsi við Lind-
argötu nr. 14 með vjel-
um (— 12716
Á húsi Kristjáns Krist-
jánssonar, Hverfisgötu
nr. 52 — 4863
Á liúsi ElíasarStefáns-
sonar, Laugaveg nr. 44 — 42316
Á húsi Láru Þ. B.
Þorsteinsdóttur, Bjarg-
arstíg nr. 5 — 6251
Á húsi Guðm. Páls-
sonar við Grandaveg í
Bráðræðistúni — 3424
Á nr. 6 við Aðalstræti — 6228
Skip ferst.
í gær barst ræðismatins-skrifstof-
unni þýsku símskeyti frá Öræfum;
er í því sagt frá því að þýskt botn-
vörpuskip hafi nýlega strandað þar
fyrir söndunum. Drukknaði einn
maður af skipshöfninni, en hinir
komust af 11 að tölu og var skip-
stjóri einn þeirra.
Nánar frá ofviðrinu
nyrðra.
'Akureyri þriðjudag.
Bærinn þar sem fjósið tók út,
sem um er getið í Vísi 458 tbl. \
voru Læknisstaðir á Sljettu. Um
30 fjár fórst á Gunnólfsvík í Skeggja-
ítaða-hreppi.
Raddir
almennings.
Til Dr Helga Pjeturss.
Eftir því sem »Vísir« skýrir frá
í gær, hafið þjer sagt, í fyrirlestri
í Iðnó á sunnudaginn var, að Kristur
hafi »átt barn« og að þjer hafið
þessutilsönnunar »vitnað í Biblíuna.*
Úr því að jeg var ekki svo heppinn
að hafa tækifæri til þess, að heyra
fyrirlestur yðar, sem áður er nefnd-
vir, leyfi jeg mjer að spyrja yður:
1. Hafið hjer viðhaft þessi um-
mæli? Sje svo:
2. Hvar í Biblíunni finnið þjer
þeim orðum yðar stað, að »Krist-
ur hafi átt barn?«
Flestum mönnum kemur þessi
iræðsla* á óvart.
Sá, sem þetta ritar, þykist þekkja
t ilsvert til Biblíunnar og þykist geta
staðhæft, að orð þessi sjeu algerlega
staðlaus.
Og hafið þjer farið hjer með
itleysu, þá á hún að minni hyggju
ekki að standa ómóímæld.
Gerið svo vel, herra doktor, að
gefa skýringu í »Vísi« sem fyrst út
af þessu.
Almúgamaður.
■ isggaiBBaBBBaBnHWBEBnmaBKmnMnBa
$^s ^ólliesU.
(Þýtt).
---- Frh.
»Nú jæja,« hjelt hún áfram »frænka
nín er heima stundu fyrir þrjú, og
l íður mín. Eftir þann tíma veit
j g ekki, hvert hún ætlar sjer, hún
í ætíð svo annríkt. En ef þjer
f rið nú undir eins af stað á hjól-
hestinum, þá hljótið þjer að geta
ríð henni, og segið henni hvernig
1 efur farið fyrir mjer, og að — að
hinu verði að fresta, og að hún
verði að hugga hann — hún skilur
hvað »hitt« og »hann« þýðir. Biðj-
iö hana líka, að koma og sækja
núg í vagni og flytja mig heim til
S''n«.
»Jeg skal nákvæmlega framkvæma
skipan yðar«, mælti jeg, »en hvaða
nafn á jeg —?«
*Ó! nefnið einungis Flórí. það
er nóg. Verið þjer sælir, farið þjer
vel. Flýtið yður einungis! Þjer
þurfið alls ekki að koma aftur,auð-
vitað! Og þareð við að líkindum
aldrei munum sjást aftur, æt!a jeg
að þakka yður mikillega fyrir vin-
semd yðar og hjálpsemi við mig«.
Jeg var eigi beinlínis frá mjer
numinn af ánægju út af því, að
vera þannig umsvifalaust vísað á
braut, en jeg vogaði mjer eigi að
bíða lengur, og stökk á hjólhest
minn. og knúði hann áfram af öll-
um mætti.
Klukkuna vantaði 5 mín. í þrjú,
er jeg kom að húsi því, er hún
hafði vísað mjer á. Jeg stökk af
hjólhestinum, sá vagn standa fram-
undan innganginum, og gekk að
I dyrunum. Á dyraplötunni var letrað:
Skrásetninga-skrifstofa fyrir Norð-
austur borgardeildina.
»Æ«, hugsaði jeg, »fallega vin-
an mín Flóríætlaðihingað til aðgift-
ast! hm hm —«. en áður en jeg kæmist
lengra i hugsunum mínum varþrif-
ið í axlir inínar af tveim mönnum
og mjer lyft inn í vagn þann, sem
jeg hafði sjeð standa fyrir framan
húsið. En vagnstjórinn ljet hjól-
hest minn upp á vagnþakið ogsvo
var ekið í flýti af stað norður til
Lundúna. Jeg var svo reiður og
forviða út úr þessari snöggu árás,
að jeg gat ekki komið upp einu
einasta orði. Jeg starði mállaus á
mennina, er færðu mig burt. Jeg
þekti hvorugan þeirra. Þeir — virt-
ust eiga heima hver í sinni stjett.
Sá, er sat við hlið mjer á forsæt-
inu var digur, þóttalegur maður,
sem var líkaslur dyraverði, en mað-
urinn, er sat gagnvart mjer, sem
einnig var hár og þrekinn, var aft-
ur a móti fyrirmannlega búinn.
Hann hafði dökkrauða rós í hnappa-
gatinu og gild gullfesti hjekk niður
úr vestisvasan im. Mjer virtist hann
vera nálægt fimtugu.
Það var þessi maður, sem fyrst
tók til máls. í drýgindalegum róm
mælti hann: »Þjer hjálpuðuð mjer
ágætlega, Tylcr, og þjer skuluð ekki
hafa unnið fyrir gýg. Frh.