Tíminn - 05.02.1953, Blaðsíða 6

TÍMINN, íimmtudaginn 5. febrúar 1953.
28. þiað-
l. "■V.l.
PIÓ'DLEIKHÚSID
STEFMMÓTJÐ
Sýning í kvöld kl. 20.00.
SKEGGA-SVEINN
Sýning íöstudag kl. 20.
T OP AZ
Sýning laugard. kl. 20.00.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20.00. Símar 80000 og 82345
REKKJAN
Sýning að HELLU á Rangár-
völlum laugardaginn 7. febrúar
kl. 20.00.
Sýning að SELFOSSI sunnud.
8. febrúar kl. 15.00 og 20.00.
<
Anna Eucasta
Sýnd kl. 7 og 9.
Allt á öðrutn
endtmmn
Sprenghlægileg mynd með:
Jack Carlson.
Sýnd kl. 5.
NÝIA BÍÖ
Þú ert mér allt
(Xou are My Everything)
Dan Dailey,
Anne Baxter
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

BÆJARBÍÖ
— HAFNARFIRÐI —
Trompetleiharinn
Amerísk músík- og söngvamynd.
Aðalhlutverk:
Kirk Douglas,
Laureen Backer,
Doris Day.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.

HAFNARBIO
Óskar Gíslason sýnir
„ÍCIRVD-
Vegna fjölda fyrirspurna verður
myndin sýnd í kvöld og annað
kvöld kl. 5, 7 og 9.
Leikstjóri: Svala Hannesdóttir.
Tónlist: Reynir Geirs.
Leikarar: Knútur Magnússon,
Þorgrímur Einarsson, Svala
Hannesdóttir, Karl Sigurðsson,
Óskar Ingimarsson, Steingrím-
ur Þórðarson, Sólveig Jóhannes
dóttir o. fl.
Bönnuð innan 16 ára,
Alheims-
íslandsmeisturinn
íþróttaskopmynd
Aðalhlutverk: Jón Eyjólfsson.
Aukamynd: Frá Færeyjum o. fl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bilun
gerir aldrei orð á und-.
an sér. —
Munið lang ódýrustu og
nauðsynlegustu KASKÓ-
TRYGGINGUNA.
Raftækjatryggingar h.f.,
Sími 7601.
LEIKFÉIAG
REYKJAVÍKDR.'
Góðir eiginmenn
sofa heimu
\ Gamanleikur i þrem þáttum
eftir Walter Ellis.
Leikstjóri: Einar Pálsson.
Aðalhlutverk:
Alfreð Andrésson.
Sýning annað kvöld, föstudag,
kl. 8.
Aðgöngumiðasala kl. 4—7 í dag.
Sími 3191.
AUSTU RBÆIARBÍÓ
Dœturnar þrjár Í
The Daughter of Rosie O’Grady
Vegna fjölda áskorana verður
þessi afar skemmtilega og skraut
lega dans- og söngvamynd í eðli
legum litum sýnd í kvöld.
Aðalhlutverk:
June Haver,
Gordon MacRae,
Gene Nelson.
Sýnd kl. 5 og 7.
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
TJARNARBÍÓ
Allt fyrir
upphefðina
(Kind Hearts and Coronets)
[Heimsfræg verðlaunamynd, sem
jhvarvetna hefir hlotið gífurlega
j aðsókn og vinsældir.
Aðalhlutverk:
Dennis Price,
Valerie Hobson
og
Alec Guinness, sem leikur
8 hlutverk í myndinni.
Sýnd kl. 5. 7 og 9. ^
GAMLA BÍÖ
Falda þýfið
(Cry Danger)
Spennandi, -ný, amerísk saka-
málamynd eftir sögu Jerome
Cadys.
Dick Powell,
Rhonda Fleming,
William Courad.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.!
TRIPOLI-BÍÖ
Éy var ameríshur
njósnuri
Ann Dvorak,
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Langt inn í liðna tí«$
(Framh. af 4. síðu).
skemmt. Skagafjörður á sér
tvímælalaust margan lifandi
og dauðan langtum snjallari
en liöfund þeirra vísna, sem
þarna þirtast og ekki kann ég
annað né betra eftir Baldvin
Jónsson, svo að ég viti, er
mér næst að halda, að hærra
hafi hann ekki risið. En
þarna er einn höfundur, sem
gaman er að. Er það ísleifur
MARY BRINKER POST:
Anna
Jórdan
23. dagur.
að þeir komast til borgar með gull í pckum sínum, unna
hláturnáma. Þættir hans úr
Leirunni, þar sem þeir tal-
ast við Jón grásleppa, fróm-
ur og nafni hans, Sólarhring-
ur, og eins uppteknir tals-
mátar Vilhjálms á Stóra-
Hólmi eru sprenghlægilegir,
þeir kynnu einnig að duga
sem skýring á mörgum kulda
svörum annarra manna, af
því að víðar eru hvassar tung
Gíslason. Hann er hreinasta þejr S£r engrar hvíldar, fyrr en öllu hefir verið eytt. Þeir
eru orðnir mjög þytstir af stöðugum gullgreftri og þeir munu
snúa andlitum sínum i átt að Ægissíðu til að slökkva þann
þorsta.“
Móðir hennar haffli á réttu að standa. Á hverju kvöldi
voru salarkynnin Ægissíðu þéttsetin gullgrafarmönnum,
sem eyddu fé eins hratt og þeim var unnt; eins og þeim
væri mikið í miin: að losna við peningana sem fyrst, svo
þeir gætu á ný^haldið til gullsvæðanna að hætta lífi sínu
við að grafa eftir mciru.
Tónlist heyrðist frá píanóinu, drukknar raddir sungu,
hrópuðu og þrumuðu blótsyrði allt fram á morgna. Innan
ur en í Leirunni forðum og um þennan hávaða heyrðist stundum brothljóð í glösum,
jafnvel beitt við börn. eða að stólum var velt. Stundum heyrðust kvenmannshróp.
Eitt er eftirtakanlegt viðjAnna hlustaði á þessi margþættu hljóð, sem bárust til
ritsmíðar aljlýðumanna atlt .hennar að neðán, þangað sem hún lá í rúmi sínu. Mæja
fram á síðustu tíma, en það hlustaði líka, milli.þess hún hóstaði. Hún hafði mjög stríð-
er orðfæri og frásagnarhátt- an hósta.
ur þeirra, sem oftast er til j Móðir þeirra hafði nú minni tíma til að skipta sér af
fyrirmyndar, hvort sem illar systrunum en áður, Öðru hverju var hún samt vön að líta
kennslubækur eða slæmir inn og grennslast eftir líðan Mæju og gefa henni skammt af
kennarar hafa spillt lærðu ^ beisku meðali, sem kom henni til að grípa andann á lofti,
en bætti ekki kvefið. Kittý hafði tvo þjóna nú. Hún hafði
mönnunum, sem betur ættu
að geta. Má þar til dæmis
nefna greinarkorn eftir Þor-
björn Þórðarson lækni, mæt
an mann. Hann gerir, þrátt
fyrir skólagöngu og ólík kjör,
engu betur en þeir aðrir höf-
undar bókarinnar, sem hafa
enga bendingu fengið frá
öðrum en kolugum kerling-
um og jafningjum þeirra um
það, hve orðum skal haga.
Gestrisið fólk varð fegið,
þegar það heyrði barið að dyr
um. .Þó munu öllum hafa
þótt þeir gestir virðulegri,
sem komu nokkurra erinda
en hinir, sem héldu sér uppi
á flakkinu.
Hvorn flokkinn fyllir svo
þessi bók?
Ég ætla að hún leggi erindi
sitt fram í lokin, eins og reikn
að dæmi, með þætti Þóru G.
Guðmundsdóttur. En boð-
skapur hennar er sá, að ó-
happajörðin, sem segir þar
frá í upphafi, er í lokin orðið
ástsælt heimili með góða af-
komu og tryggð viö torfuna.
Fer þá vel, ef svo má að
sönnu enda.
Óska ég svo Kristmundi
Bjarnasyni í Sjávarborg, og
öllum þeim, sem hann hefir
kynnt fyrir mér sem skrif-
andi menn og fræöavini,
hinna beztu heilla með starf
semi sína, hvort sem þeir
því ekki annað aö gera en ganga um veitingastofuna og
sjá til þess, að þjónarnir létu ekki vanta í glösin, og að drykk
irnir væru greiddir samstundis og óróaseggir væru fjar-
lægðir.
Anna lét ekki sjá sig í veitingastofunni og neitaði að
dansa, þegar möðir hennar fór fram á slíkt við hana. Hún
vann löngum í eldhúsinu og þ’voði glös, auk þess sá hún
um það, að alltaf væri til nægur viðbítur með bjórnum.
En eitt kvöldið leysti móðir hennar af henni svunturia og
ýtti henni af stað, jafnframt hún sagöi: „Fyrst þú vilt ekki
dansa, þá getuifðu aljteins fariö fi’am og sungið. Þeir eru
að kalla eftir skemmtiatriðum. Mæsa er frammi. Hún mun
leika fyrir þig“.
Anna þráaðist við og leit skarplega til móður sinnar.
„Ekki nema þú látið mig hafa helminginn af þeim psningum,
sem kastað veröur til mín“.
Kittý virti dótfur sína gaumgæfilega fyrir sér, siðan
hló hún nokkuð dimmt. „Þá segjum við þaö, .dóttir ,góð. Ef
til vill verður þú eins gljúfrin í viöskiptum, er tímar líöá,
og móðir þín“.
Anna þurrkaöi af höndum sínum á handklæðinu, strauk
hárlokkana, sem losnað höfðu við uppþvottinn, braut upp
ermarnar á hvítu blússunni sinni, svo að mjúklaga og hvit-
ir handleggir hennar komu í ljós. Síöan gekk hún fram í
salinn, tignarleg í fasi.
Það var þéttsetið við barborðið og þéttsetið við litlu
kringlóttu borðin. Mæsa var í eldrauðum satínkjól, sem
var svo fleginn, aö brjóst hennar komu í ljós. Hún sat við
píanóið og sumir gestanna höfðu safnazt í kringum hana,
svo Anna kom varla auga á hana. Hún kom lauslega við
öxl eins gestsins við píanóið, þrekvaxinn, og svipmikinn
náunga með stíft skegg. Gullgrafarinn hló stutt og
hneigði sig djúpt um leið og hann rýmdi fyrir henni.
Anna og Mæsa horfðust í augu. Mæsa brosti til hennar,
en augnaráð' hennar skerpist við að sjá þessa fimmtán ára
stúlku, sem hafði svo mjúkan líkama, svo hvíta húð og
rjóðar varir. Og hárið, þaö var eins og eldur. Fyrir ekki
svo löngu hafði hún verið smákrakki, sem -orkaði
Svarta ófreshjan |
Johnny Sliefficld
sem Bomba.
Sýnd kl. 5.
RANNVEIG
ÞORSTEINSDÖTTIH,
héraðsdómslögmaður,
Laugaveg 18, simi 80 205
Skrifstofutíml kl. 10—ll’.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Siml 5833.
Heima: Vitastíg 14,
ætla sér að flytja áróður fyr-jþannig á þessa drottningu hjá Konsídínu, að hún vai*ð
ir sveitavjst eða aðeins að^mjög sorgmædd og tölug um hinn glataða hreinleik siim.
halda til haga fróðleik frá En nú hafði krakkinn vaxið. Hún var oröin fögur, og í
fyrri tíma. hverri fagurri konu sá Mæsa haröan keppinaut.
Sigurður Jónsson, „Leiktu Fuglinn í fjörunni, Mæsa“, sagði Anna.
frá Brún. „Hvar hefir þú verið allan þennan tíma vinkona“, draf-
aði í Mæsu. „Þú hefir ekki komið til Ieikhússins svo 'árum
skiptir“.
„Mamma hefir bannað mér það“, sagði Anna. Henrii
h H , ■ I ■ , 11 Idð illa að sjá Mæsu, einsog hún var nú. Hún hafði veriö
U t I I | O S \ | fögur eins, og drottning, og hún hafði verið þýðlynd og
1 Ijelskuleg. Nú var hún tekin í andliti og óeólileg-a granri-
Imeð húsnúmeri nýkomin. | jholda, andlitsfarðinn gat ekki dulið hið raunverulega út-
i Ennfremur mikið úrval i ht hennar. Rödd-hennar fól einnig i sér grófleika. sem
RmuniiuuuHiuuuui
1 af eldhús- og baðherberg- |
I islömpum. Sérstaklega i
Anna hafði ekki orðið vör við áður.
„Jæja, kannske þú sért orðin of gömul til þess“. Mæsa hló
| vilj um við benda á lampa, I biturlega.
I sem eru mj ög hentugir í \
1 útfh-ús, kosta aðeíns kr. |
f 35,75. i
\ Véla og raftækjaverzlunin, |
Þú ert að verða mjög fullorðinsleg, vinkona. Vera má
að móðir þin haldi aö þér kunni að detta ýmislegt í liug
við slíkar heimsóknir“.
Hún hló enn og brá fingrum sínum um nótur hljóðfæris
Tryggvagötu 23 Sími 81279. ijins og lék kjarna iagsins. Gullgrafararnir í kringum píanó
i ið nlöppuðu saman höndunum eftirvæntingarfullir. Og bég
tatiuiiixuTmiiiiiiiiiiiaiikiiKtiiiiiiiiiiiuiiiciiiiiMKtnnte *' ..
ar Mæsa hafði leikiö fyrstu laglmuna, hóf Anna songmn.
Rödd hennar var ekki þýð og dreymin, eins og rödd Mæju,
en hún hélt laginu vel og var lág og hlý og aðhæfðist vel
hinu unga andliti^ennar og mjúklaga líkama.
Þögn sló á í salrium. Og er hún hafði lokið við að syngja
fyrsta erindiö, störðu allir til hennar og hlustuðu. Hún
virti áheyrendur sína fyrir sér með litilsvirðingu. Síðan
• ■ T' Í IVI I N N' ”•
tfughjáit í TítttaHunt
• KiiiijXlii^^f^UPOlVlipHnfOÍÍiiÍ-NílÍÍ^ÍÍiNiiiÍiiÍÍ #