Tíminn - 25.02.1953, Blaðsíða 3

45. blað.
TIMINN, miðvikudaginn 25. febrúar 1953.
-7“
“7 ilenclirLgalDættir
Fimmtugur: Halldór Guðmundsson
4.hyeí-jum1:d;egi eiga marg-
ir menn afmælisdag. Þeir
hafa*j 'þá: bætí einu ári við
starMerjþjsihn. ,hér á jörð-
inm,. .Margjr, staldra við á af-
mæiisdagjnn sinn og líta um
nxl, og þeir eru til, sem þá
og síðar bera höfuð halt, og
-einblína á liðna tímann —
lifa í endurminningunum. —
Aiíjrir stara. inn í móðu fram-
tíðarinnar, og reyna að sjá
hvað sin bíði þar.
viljann, sem ævinlega var
þeim samferða, eru þér færð
ar þakkir nú á tugafmælinu.
Ég veit að í dag staldrar
Halldór við og litur um öxl
og brosir. Hann brosir brosi
hins ánægða manns, sem er
sér þess meðvitandi, að hafa
tekið virkan þátt í fram
vindu heildarinnar, og getáð
með því létt oSrum lífsstritið.
En þótt Halldór líti um öxl
i dag, þá varir það stutta
Fleiri eða færri þurfa að stund, og höfuðið verður
færa aimælisbörnunum þakk
-ir og óska þeim til hamingju.
-Á hveTSdágsalmælisdögum,
elcki halt á eftir, því Halldór
er einn þeirra manna, sem á-
vallt horfir fram á við, og lít-
iiiiimiimumuiiiimiiiiiiiuuiiiuiiniimiiiiiiiiiiiiiiiua
sem köma árlega, eru færðar ur nðeins á liðna tímann til
iþakkir fyrir síðustu 52 vikurn' Þess, af honum að geta dreg-
-ar og óskað til hamingju á
næstu 365 dögunum, en á
tugafmæli þá eru afmælis-
barninu íærðar saman safn-
aðar ttu-ára þakkir, og hon
ið lærdóma fyrir framtíðina.
Halldór lítur ekki á það, sem
framundan er, til þess að
reyna að sjá hvað sín bíði,
þess þarf hann ekki. Hann
Fjársöfnun
i Kvennadeild Slysa;
ivarnafélags ís-
ilands í Reykjatík i
\ Minnisblað yfir nokkr- i
i ar vörutegundir sem i
I vér höfum á boðstólum ;
i I
;um óskað til hamingju 3650;hefir sáð hinu góða sæði, og
'daga fram í tímann. Það erl^ann veit hvað upp af þvíj
því sitt hvað hversdagslegir)vex- Hann hefir ávallt lagt.
árlegir afmælisdagar eða tug s*£ r verk sín, Unnið að þeim

afmælisdagar, enda nefna
blöðin aldrei þá hversdags-
legu, nema kóngar eða for-
setar eigi í hlut.
af alhug og óskiptur, og á-
vallt með það sjónarmið fyr-
ir augum, að Iáta það ekki
einungis koma að notum á
liðandi stund, heldur leysa
. . . . . .. ,T þau líka og jafnframt þann-
f. I dH á emn bond! Vopn- f hendi að árangurinn
f fr komi að fyrir framtið-
bondi,.Guðmundsson a As- ina
brandsstöoum er fimmtugur.l Q , Haiidór lítur
Guð gaf Halldóri haga hðnd fr£| “ s
ng gott hjarta. Hvort tyeggja að aðgæta á hvern hátt hann
veL U^geti helzt samrýmt starf sitt,'
ára"* ^r hann venð .starfl heUdarinnar, og þa^ -
■boðmn oe tam^il þess aö með bezt stutt að eðlilegril
-reota nagronnum og sveitung markvissri framþróun. I
Aim hjálparhond Og hann Á tugafmælisdaginn fæJ
hefn- lagt gjorfa hond a'sveit heilla.j
margt.^Verfo hefir hann að óskir nægtu 365Q !
verki ýtðast.. hvar, þar sem 1
Dömudeild:
Léreft, ýmsar breiddir.
Léreft, dún og fiðurhelt
Sirs, ýmsar gerðir og
breiddir.
Tvisttau.
Flonel.
Gardínuefni
Kjólatau, fallegt úrval.
Samkvæmiskjólataú
Peysufatasvuntuefni
Kvennærföt
Magabelti
Brjósthöld
Undirföt
Náttkjólar
Peysur
Pils
Hanzkar
Handklæði
Höfuðklútar
Slæður
Sloppar
Kápur
Dragtir
Snyrtivörur, ýmsar teg.
ana. Þær óskir munu létta
þér starf þitt og styðja að
öruggari framþróun málefna
- ^ ., , . , sveitarinnar, en að því véit
sem kom-i-stað opnu eldsto- . , . ... „. *
ieg að Þu alhr Vopnfirð-,
-vafn hefir verið leitt í bæina.
Viða hefir hann verið með i
því að setja upp eldavélina,
Dánarminning:
Einar E. Sæmundsen
Hann andaðist snögglega
af hjartabilun h. 16. þ.m. og
verður í dag borinn til hinztu
hvíldar. Með Einari er horf-
inn úr hópi aldamótakynslóð
arinnar fjölhæfur gáfumað-
ur og sérkennilegur, sem
trauðla mun gleymast þeim,
er áttu samleið með honum.
Einar var fæddur 7. okt.
1885 að Hrafnabjörgum i Jök
ulsárhlíð, sonur Einars Sæ-
mundsen frá Brekkubæ í
Reykjavík og Guðrúnar Jóns-
1 dóttur frá Surtsstöðum. Hann
ólst upp i Vopnafirði til ferm
ingaraldurs, en þá um hríð
í Stykkishólmi hjá Sigurði
i prófasti Gunnarssyni og
1 Soffíu Emilíu, föðursystur
|sinni. Þar mun Einar hafa hann margt hálfunnið, sem
j fengið undirstöðumenntun honum entist
eigi dagur til
sína og hana „góða, því að aö !júka_
lengi býr að fyrstu gerð. i Ég fékk að lesa handrit Ein
Árið 1905 verða-þáttaski] ars að alllangri skáldsögu, þar
í ævi Einars. Þá gengst Hann sem hestur er aðalpersónan.
es Hafstein fyrir því, að 4 petta verk hafði hann haft
ungir og efnilegir menn iengi j smiðum, svo lengi að
skyldu sendir til Danmerkur i handritinu má fylgjast með
til þess að læra skógrækt. vaxandi leikni hans í meðferð
Var Einar einn þeirra, sem mais og söguefnis. Ég hvatti
fyrir valinu varð. Dvaldist hann til að endurskoða þetta
hann svo við bóklegt og verk- . sums staðar, „því að eftir þinn
iegt nám í Danmörku árin dag Verður það gefið út, hvort
1905—’'08. Eftir heimkomuna sem þér iikar betur eða ver“.
gerðist hann fyrst skógarvörð _ En verkefnin, sem næst
ur að Vöglum í Fnjóskadal, voru hendi, voru of mörg, svo
en síðan á Suðurlandi. Alls aþ Sagan varð ekki endurskoð
gegndi líann skógarvarðar- uð _ og hún var ekki heldur
starfi í 36 ár, en fékk þá lausn sogð til enda. Samt er það
vegna vanheilsu, árið 1944. tráa min> að hún mundi njóta
Er hér farið fljótt yfir sögu, mikiliar hylli og þykja hug-
enda munu aörir, mér kunn- þekk bók> ef ut væri gefin.
ugri, rita um skógræktar- _ ___
störf Einars. Ég læt nægja að Kynni okkar Einars urðu
minna á það, að skógræktin ekki löng, en mér var sönn
var fyrst og fremst hugsjón ánægja að þeirri viðkynningu.
og vordraumur vaknandi Fundum okkar bar saman í
þjóöar, um það leyti sem Ein- sambandi við 1. bindi Hrakn-
ar hóf störf sín. Sáralítið ing-a og heiðavega, sem Einar
fé var veitt til framkvæmda-^skrifaði mj0g veigamikinn
T. d. voru laun skógarvarða þátt i; en það var hin ævin-
lengi fram eftir aöeins 80 kr. týralega för Einars Brynjólfs
á mánuði. Urðu þeir því að
gefa sig að ýmsum öðrum
anna í eldhúsunum. Seinna,
þegar eldavélin gekk úr sér,
ingar vilja vinna.
. . ... . .v. , . *! Megi starf þitt ætíð verða
lagði hann hond aö þyi að m þegs að auka velgengni t
gera við hana og; nu hefir • syeltinni þinni meg? m
hann enn orðið til þess að, *
taka marenr heirra niður „„ í tllgafmæll hvers Vopnfirð-
taka margar þeirra mður, og . yerða ástæða til að
apa Zl ái Tx f °'- l>akka Sóð handtök við fram-
AGA- eldavélar. Við byggmg- vindu heUdarinnar.
ar margar, bæði á íveruhus
um og útihúsum í sveitinni,
hefir Halldór unnið og alls j
staðar með sömu trúmennsk
unni. ____ |
Og nú, á tugafmælinu eru
þakkirnar færðar afmælis-
barninu. Húsmæðurnar muna
hver breytingin varð, þegar
þær fengu þá aðstöðu, að
geta staðið á eldhúsgólfinu
og ski;úfað frá einum krana,
og þá buhaði-vatnið í fötuna. ]
Áður þurftu þær sjálfar að
Sækja vatnið í fötuna í brunn
húsið eða lækinn, hvernig
svo sem veðrið var, þvi vatns
laus gat bærinn aldrei verið.
Þs^rjnuna líka hvernig þær
urðú rauðeygðar af reyknum
í gdtúJu ^.hlóðareldhúsunum,
ög eftir öskureyknum, sem
fylgdi -^ýejrðinum, og hver
■munur' það er nú að hafa
Esso- eða AGA-eldavélina.
Ög m sumar húsmæðurnar
muhá; stríðið, sem þær áttu
í, þegar þær voru að reyna
éð-baka brauðið í eldavél-
inni, sem allt var dottið inn-
án ijr, og hye fegnar og þakk
látár þser voru, þegar þú
MHry% það. f x. ,,.
ug' fyrir allt þetta, öll góðu
handtökin þín, og allan vel-
24.2. 1953,
Pál Zóphóníasson.
niiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiif
„FENNER”

Herradeild:
Herraföt
Rykfrakkar
Úlpur
Hattar
Húfur
Skyrtur
Bolir
Nærbuxur, stuttar og
síðar
Bindi
Náttföt
Sokkar
Belti
Axlabönd
Rakvélar
Ferðatöskur
Lyklaveski
Peningaveski
O. fl. 0. fl. o. fl.
sonar árið 1772, er hann rakst
á Fjalla-Eyvind og Höllu á
I störfum til þess að vinna sér Sprengisandi og handtók
brauð.
| i Árið 1917 gekk Einar að
I eiga eftiilifandi konu sína, heimildir í gömlum skjölum
| Guðrúnu S. Guðmundsdottur um þetta atvik Shk stor£
I Ua U5aini}ðii > SkagaíiiÖi. voru honum yndi og eftirlæti.
| Eignuðust þau þrju born og Hann yar stalminnugur) ætt.
| eru tvo á lífi: Einar skóg- fróður mannfróður. Þrátt
! frse®m^r °SJor^ór\'SkóS~ fyrir hálflamaðar hendur,
I ræktarféiags Reykjavikur, og skrifað hann á r-thönd
I Guðrun, gift Lofti Emars-
þau. Hafði Einar Sæmundsen
fyrstur manna grafið upp
b>
z I
| Einnig reimskifur fyrir |
V-reimar. \
| Flatar reimar,
breiddir.
margar =
i Reimalásar, allar stærðir |
Fyrirliggjandi.
1 Sendum gegn póstkröfu. í
I Verzl. Vald. Poulsen. h. f. I
| r Klaþp. 29-. Sími 3024. í
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiimiiini ]
Kaupið góðar vör-
jur og styðjið gott
málefni.
| Ragnar
I Blöndal h.f.
syni frá Geldingalæk. Eina
dóttur misstu þau i bernsku.
í spönsku veikinni 1918
fékk Einar þungt áíall á
1 heilsu sína. Lýsti það áér í
í vöðvarýrnun í höndum og
| aflleysi, er ágerðist um 10
Í ára skeið á eftir, en stöðvað-
|. ist þá. Þrátt fyrir þetta ann-
I, aðist Einar störf sín við skóg
|' rækt að sumrinu, og taum-
| hald gat hann haft á hestum
Í sínum, enda var hann ann-
i ’ álaður hestamaður og hesta-
| vinur.
[ Fyrstu hjúskaparár sín
| áttu þau hjónin heima í Ár-
| nessýslu, en 1921 fluttust
|, þau fyrir fullt og allt til
f .Reykjavíkur. Var Einar þá
1 j um mörg ár þingskrifari, og
Í j stundum vann hann við
i: blaðamennsku.
og allt, sem hann ritaði, ber
vitni um kunnáttu og staka
vandvirkni.
Ljóðmæli lágu Einari laust
á vörum. Hann var lands-
kunnur hagyrðingur og
kunni aragrúa lausavísna.
Hestavísur voru kjörsvið
hans, og átti hann mikið
safn þeirra.
Síðustu tvö árin ágerðust
brjóstþyngsli Einars, og með
köflum var hann rúmfastur,
en óðar var hann kominn of-
an í Landsbókasafn, ef hon-
um létti eitthvað, og veður
lét hann lítt hamla för sinni.
— Vonir stóðu til, að hann
fengi verulegan bata á þess-
um kvilla, er æviþráður hans
var svo skyndilega slitinn.
Heimili Einars var kyrrlátt
Ritstjóri og ánsegJuiegt. °S hann naut
ijDýraverndarans var hann!ástrikis *onu sinnar-. barna
111930-37 og aftur 1943-47. og ðarnaðarna- Til þexrra ber
i i Hann samdi bókina Hesta á-
|: samt Daníel Daníelssyni, og
ijárið 1949 kom út stór bók,
1 Fákur, sem Einar tók saman
fyrir Hestamannafélagið.
Loks ritaði Einar fjölmargar
greinar og frásagnir i blöð
og tímarit um margvisleg
minm>w«iiiiii«iiiiiiiiiin"iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Qg j fóruin sinuiu átti
ast í dag hlýjar samúðar-
kveðjur frá hinum mörgu vin
um Einars.
Jón Eyþórsson.