Tíminn - 16.06.1960, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, fimmtudaginn 16. júnl 1960.
Minningarorð:
Arnleif Lýösdóttir
fyrrverandi húsfreyja á Eiríksbakka
TILKYNNING
frá póst- og símamálastjórninni
Laugardaginn 7. maí s. 1.
fylgdu Biskubstungnamenn
háaldraSri heiðurskonu, Arn
leifu Lýðsdóttur, til hinnstu
hvíldar í Torfastaðakirkju-
garði.
Arnleif var Tungukona að
ætt og uppruna og þar var
hennar aðallífsstarf. Það var
ekki fyrr en aðalævistarfi
var lokið og hallaði undan
fæti hvað þrek og þol snerti,
að hún hvarf frá feðra slóð-
um, og sat eftir það í skjóli
sona og tengdadætra í fjöl-
býlinu við Faxaflóa, en fór
þó flest sumur til heima-
haga og andaði þar að sér
ilmi gróandi jarðar æsku-
stöðvanna, enda átti hún gott
athvarf hjá dó4-*"" sinni og
tengdasyni í E 'holti.
Arnleif var fæu.. dð Braut-
arholti 10. ágúst 1877, dóttir
Lýðs Þórðarsonar og Krist-
ínar Markúsdóttur, sem lengst
bjuggu á Eiríksbakka. Þórður
faðir Lýðs var Jónsson og bjó
i Gýgjarhálskoti, Bryggju og
Spóastöðmn (d. 1872) og var
kona hans Helga Jónsdóttir,
bæði komin af góðu bænda-
fólki í Biskubstungum. Jón,
faðir Þórðar var Gíslasoh og
bjó í Kjarnholtum, var kona
hans Sigríður Þórðardóttir
frá Hrafnkelsstöðum í Ytri-
hrepp, Jónssonar s. st. Jóns-
sonar lögréttumanns á Stóra-
Núpi, Magnússonar í Bræðra
tungu, Sigurðssonar sýslu-
manns á Reykhólum, Arason
ar sýslumanns í Ögri, Magn-
ússonar prúða, Jónssonar á
Svalbarða, Magnússonar.
Þórður og Helga, afi og
amma Amleifar áttu mörg
efnileg böm. Þeirra sonur
var Stefán, faðir dr Jóseps
Thórson hins nafnkunna lög
fræði'ngs, fyrrv. ráðherra,
dómsforseti í Canada og for-
seti alþjóðasambands lög-
fræðinga.
Kristín móðir Amleifar var
eins og áður segir Markúsd.
Torfasqnar prófasts í Hrana,
Jónssdnar prófasts s. -st.
Finnssonar, biskubs, Jónsson
ar hins fróða í Hítardal,
Halldórssonar. En kona Mark
úsar var Amdís Jónsdóttir,
Jónssonar prests að Klaustur
hólum. Kona séra Jóns var
Margrét dóttir séra Kolbeins
Þorsteinssonar í Miðdal, en
hann var kvæntur Amdísi;
dóttur séra Jóns eldra, Jóns- !
sonar á Gilsbakka, Eyjólfs-J
sonar prests að Lundi (d.1675) I
Jónssonar. Frá Sigríði systur
Arndísar, er Briemsætt kom-
in. í Grímsbakkaþulu kemur
Sigríður við sögu, er séra Kol
beinn lýsir fyrir Guðrúnu,
eldri dóttur sinni, móttöknn-
um, sem hún muni fá, er hún
heimsækir afa og öfnmu og
móðursystkini á Gilsbakka.
Guðrún þessi giftist Eiríki
hreppstj. Vigfússyni á Reykj-
um á Skeiðum, og eru miklar
ættir frá þeim komnar í Ár-
nesþingi (Reykjaætt). í Borg
arfirði o. v. eru miklar ættir
komnar frá þeim séra Jóni
á Gilsbakka og séra Kolbeini.
Árið 1902 giftist Amleif
Sæmundi Jónssyni frá Stritlu
(nú Dalsmynni) Bjarnasonar
s st. Sæmundur var greindur
maður og góðviljaður, en ekki
fjáraflamaður, enda ekki auð
velt að afla fjár á rýrum jörð
um á þeim árum En hann
var fróður um margt og
kunni vel þá list að segja frá,
svo að einatt gat lítið efni
orðið að nokkurri sögu. Var
; líkt sem skáldæð lægi í hugar
j djúpi hins fátæka manns, þó
aldrei fengi hún framrás —
Ungu hjónin byrjuðu búskap
í Hrauntúni, lítilli jörð og
ekki kostamikilli og bjuggu
anförnu unnið að endurbygg-
ingu Skálholtsstaðar ásamt
mörgum öðrum. Þessir synir
Arnleifar voru, .Jón múrara-
meistari, er kvæntur var Guð
laugu Sigfúsdóttur frá Eyrar
bakka og Kristinn trésmm.,
sem var kvæntur Kristínu
Ögmundsdóttur frá Syðri-
Reykjum. Önnur börn Arn-
leifar eru: Lýður, bóndi á
Gýgjarhóli, kvæntur Helgu
Karlsdóttur frá Gýgjarhóls-
koti, Kristrún, gift Kristni
Sigurjónssyni frá Hreiðri í
Holtum, bóndi á Brautarhóli
s. 1. 28 ár, Sveinn, blikksmið-
ur í Kópavogi, kvæntur Ingi
björgu Kristjánsdóttupr frá
Kirkjubóli í Önundarfirði og !
Ingibergur, lögregluþjónn íl
Kópavogi, kvæntur Sigríði
Halldórsdóttur frá Rauða-
felli.
Amleif Lýðsdótti'r var hin
mesta höfðingskona, þó að
hún færi á mis við, og vant-
aði flest, hvað ytri aðstæður
snerti, sem oft er talið höfuð
atriði til að öðlast slíkt
sæmdarheiti. En hún var rík
af öðru, sem meira var um
vert; afbragðsgáfum, skap-
styrk og viljafestu og heil-
brigðu lífsviðhorfi Enginn
heyrði hana kvarta, hve harð
ur sem andblástur lífsins var.
Hún bar sorgir sínar og aðra
erfiðleika, með höfðyiglegri
ró og æðruleysi.
f framhaldi af fréttatilkynningu póst- og símamála-
stjórnarinnar, dags. 13. þ. m., þykir rétt að upp-
lýsa að aðalbókari póstsins, Þorgeir Þorgeirsson,
fann í morgun umrætt rit eftir E. Lundgaard verk-
fræðing, dagsett í ágúst 1941 í óuppröðuðum
skjalabunkum og bókum í einu af geymsluher-
bergjum póstmálastofunnar.
Póst- og simamálastjórnin 15. jún( 1960.
‘ ALLT Á SAMA STAÐ
Ljósasamlokur
Ljósaperur
Stefnuljós
Sendum gegn kröfu.
Egill Vilhjálmsson h.f.
Laugaveg 118. Sími 2-22-40.
Afgreiðslustúlka
TÍMANN vantar afgreiðslustúlku nú þegar. Upp-
þar í tvö ár. Þaðan fóru þau
að Torfastaðakoti (nú Vega-
tunga) og bjuggu þar í nokk
ur ár, en fluttu bú sitt þaðan
að Eiríksbakka og dvöldu þar
mestallan sinn búskap. Þau
voru mjög fátæk og skortur
brýnustu líf snauðsynj a svo
mikill einatt, að nútímafólki
myndi þykja sem lygasaga,
ef sögð væri. Þó veit ég að
að Arnleif taldi sig hamingju
sama í sambúð við mann
sinn og stóran barnahóp. En
um miðjan aldur fór að
draga upp dimman skugga á
hamingjuhiminn hennar. Árið
1922 misstu þau hjónin 8 ára
gamla dóttur, Guðbjörgu að
nafni og 6 árum seinna missti
Arnleif mann sinn, brá þá
búi en fór svo að Tjarnar-
koti og bjó þar um stund með
syni sínum. Þá var kreppan
í algleymingi og allar leiðir
lokaðar fjárhagslega. Þeir erf
iðleikar hurfu þó fyrir þeim
harmi, að Sigríður dóttir henn
ar, 18 ára efnisstúlka varð
helsjúk og andaðist 1932. Eftir
þetta hvarf Arnleif frá bú-
skap, til sona sinna og átti
þar athvarf að vild og á Braut
arhóli á sumrin hjá dóttur
og tengdasyni. Næsta 20 ára
tímabil varð henni því gott
og hagstætt, líkt og hlýtt og
milt haust eftir annasamt
sumar. „En bilið er mjótt milli
blíðu og éls“, það mátti Arn-
leif sanna, er tveir synir
hennar gengu saman á
skammdegiskvöldi rétt fyrir
jólin 1955 í vök í Hvltá hjá
Iðu, er þeir voru á leið til
góðra vinafunda sunnan ár-
innar, en þeir höfðu að und-
Enn er eins ógetið, sem
mjög reyndi á þessa ágætu
kosti hennar, að alla búskap
artíð hennar annaðist hún
um mág sinn, sem var hið
mesta ógæfubarn. Við fimm
ára aldur, tók hann ókenni-
lega sótt, sem varð honum að
slíku meini, að eftir það
hafði hann ekki vit á við árs
gamalt bam eða tæplega það.
Því verður varla lýst, hví-
líkt fórnarstarf hún innti af
höndum með umönnun þessa
ósjálfbjarga vesali'ngs. En
sælir eru miskunnsamir, því
þeirn mun miskunnað verða.
Þetta er hið mikla fyrirheit.
Arnleif var vel hagmælt,
unni ljóðum og lausavísum
og kunni vel að meta það sem
vel var gert á því sviði. Hún
var félagi í Kvæðamannafé-
laginu Iðunni, hafði af því
yndi og lagði því lið, sem hún
mátti.
Hún var mikil þrekkona,
bæði til líkama og sálar, þó
að það væri mjög niðurbrotið
síðustu árin, eftir langan og
erfiðan ævidag. Það var gott
við hana að ræða, hún var
fróð um marga hluti og kunni
á mörgu skil, sem .dulið er
eftirlætisbömum þessa heims
jafnvel þó þau hafi þreytt
skólanám áratugum saman.
Hlutskipti Arnleifar var að
sitja á hinum harða skóla-
bekk lífsins sjálfs. Og hún
bar mikið úr býtum af mann
legum þroska.
Við vottum henni við leiðar
lok, virðingu og þökk fyrir líf
hennar og starf.
Þorsteinn Sigurðsson.
lýsingar á skrifstofu blaðsins.
Tilkynning
um áburðarafgreiðslu í Gufunesi.
Frá og meS mánudeginum 20. iúní n. k, verður
áburðarafgreiðsla þannig:
Alla virka daga kl. 8.00 f. h. — 5.00 e. h.
Laugardaga engin afgreiðsla,
ÁBURÐARVERKSMIÐJAN H.F.

Síldarsöltun
Höfum til leigu söltunaraðstöðu á Raufarhöfn. Oss
vantar einnig síldarstúlkur á tvær söltunarstöðvar
vorar, Borgir og Skor. — Nánari uppl í síma
32737, þriðjudag, miðvikudag og fimmtudag
eftir kl. 19.
Kaupfélag Raufarhafnar
Byggingafálag verkamanna
Kópavogi.
Ein íbúð í öðrum byggingaflokki, sem nú er í
smíðum, er enn óráðstafað. Þeir félagsmenn sem
vilja neyta forkaupsréttar tiikynni það formanni
félagsins Ólafi Jónssyni, Hlíðarvegi 19, sími 10479,
eigi síðar en 20. júní.
Stjórnin.