Tíminn - 23.09.1960, Blaðsíða 5

5
TÍMINN, föstudaginn 23. september 1960.
Úfgefandi: FRAMSOKNARFLOKKORINN.
FramKvæmdastíóri: Tómas Arnason Rit-
stjórar Þórarinn Þórarinsson (áb i Andrés
Kristjánsson Fréttastjón: Tómas Karlsson.
Augiysingastj Egill Bjarnason Skrifstofur
í Eddubúsmu — Símar 18300 18305.
Auglýsmgasimi: 19523 Afgreiðslusimi:
12323 — Prentsmiðjan Edda b.f
Leið Framsóknarfl.
ÞaS öngþveiti, sem blasir nú við í efnahagsmálum
þjóðarinnar, samfara stórlega skertum lífskjörum henn-
ar, er bein afleiðing þeirra efnahagsráðstafana, sem ríkis
stjórnin gerði á s.l. vetri. Þetta öngþveiti lýsir sér gieggst
í þeim vandræðum, sem sjávarútvegurinn á við að etja,
og eru svo mikil, að ekki er ofsagt, að hann standi á flæði
skeri. Mörgum var það að vísu ljóst í upphafi, hvert
stefndi, en nú mun það táum dyljast. þótt stjómarherr-
arnir berji enn höfði við stein. Samfara þessu var upp-
bygging þjóðarinnar, jafnt framkvæmdir almennings
sem hins opinbera stöðvuð að mestu með gengisfell-
ingu, vaxtaokri, opinberum álögum og almennri dýrtíð.
Það er nú flestum augljóst orðið. að leið sú, sem
Framsóknarflokkurinn vildi fara og benti á, hefði orðið
affarasælli. Framsóknarmenn lögðu til, að allar aðgerðir
væru við það miðaðar að halda uppbvggingarstefnu síð-
ustu ára með fullum þrótti en draga úr fjárfestingunni
eftir vali með fjárfestingarleyfum en ekki að stöðva í
einni svipan allar framkvæmdir almennings með því að
gera þær ókleifar vegna dýrtíðar.
Framsóknarflokkurinn vildi jafna skattana, sem fyrir
voru í efnahagskerfinu og færa þá meira yfir á eyðslu
og hækka síðan hóflega yfirfærslugjaldið til þess að
tryggja rekstur útflutningsatvinnuveganna Samkvæmt
opinberri yfirlýsingu Ólafs Thors, forsætisráðherra, sjálfs
eftir að núverandi stjórn hafði athugað málavexti og áður
en efnahagslögin voru sett s.l. vetur, þurfti aðeins 200
—250 millj. 1 auknu yfirfærslugjaldi eða öðrum álögum
til þess að tryggja rekstur útvegsins, en í stað þess að
afla þess, skellti stjórnin um 1100 milljónum í nýjum á-
iögum á þjóðina. Slíkt var að sjálfsögðu algert rothögg
jafnt fyrir atvinnuvegina sem almenning, samfara gengis-
iækkuninni, eins og nú er fram komið.
Framsóknarflokkurinn vildi einnig afnema uppbótar-
kerfið, en ekki með svo stórhættulegri stýfingu með
snöggum hætti, eins og gert var, heldur með því að
draga úr því í áföngum og leita á þann hátt jafnvægis
til frambúðar.
En þessum leiðum var hafnað. í þess stað steyptu
stjórnarflokkarnir sér út í 'það gerræðisflan og gerbreyt-
ingu, sem leitt hefur beint til þessa öngþveitis.
Leið Framsóknarflokksins hefði hins vegar leitt til
jafnvægis, firrt þjóðina meginhluta ninna nýju álagna,
komizt hefði verið hjá hinni beinu gengislækkun og
rekstur atvinnuveganna tryggður. Síðast _en ekki sízt
hefði uppbygging og framfarir þjóðarinnar haldið áfram
með eðlilegum hætti, án lífskjaraskerðingar.
Smánarviðræður
Ríkisstjórnin hefur boðað, að samningaviðræður um
íslenzka fiskveiðilandhelgi hefjist við Breta um næstu
mánaðamót. Á meðan doka brezk herskip utan 12 mílna,
en minna þó ónotalega á Kópavogsfund. Öll þjóðin telur
þessar samningaviðræður niðurlægjandi og hættulegar
og koss á þann vönd, sem ofbeldisþjóð hefur reitt að
íslendingum. Almennur fundur útvegsmanna á Aust-
fjörðum samþykkti fyrir nokkrum dögum harðorð mót-
mæli gegn viðræðunum og allri skerðingu á 12 mílna
landhelgi. Svipaðar sambykktir hafa borizt hvaðanæva,
og þannig mun þjóðúi segja ríkisstjórninni skorin-
ort, að hún mun ekki þola neina skerðingu á 12 mílna
fiskveiðilandhelgi umhverfis landið allt. Og þær orð-
sendingar munu verða margar á næstu dögum.
Almennur útvesrsmannafundiii á Austfjörðum telur, að rekstr-
argrundvöllur bátaútvegsins sé orðinn óviðunandi og hafi
„versnað til mikilla
muna við síðustu ráðstaf
anir í efnahagsmálum”
Almennur útvegsmanna-j
fundur, sem boðaður var af
stjórn Fjórðungssambands
fiskideilda Austfjarða um
landhelgis- og sjávarútvegs-
mál, var haldinn að Félags-
lundi á Reyðarfirði miðviku-
daginn 7. sept 1960, voru
eftirfarandi tillögur og álykt-
anir samþykktar.
1. „Almennur fundur útvegs
manna á Austurlandi, haldinn á
Reyðarfirði miðvikudaginn 7.
sept., mótmælir því að teknir
verði upp samningar við Breta
um fiskveiðilandhelgi íslands. |
Fundurinn telur. að fastmótuð'
hafi verið sú stefna í landhelgis
málinu, að samningar viö ein-
stakar þjóðir um málið komi ekki
til greina og frávik frá tólf.
mílna fiskveiðilandhelgi um-
hverfis landið allt, komi ekki
heldur til greina.
Fundurinn leggur sérstaka á-
herzlu á, að hann telur ríkis-
stjórn og alþingi ekki hafa sið-
ferðilegan rétt til að semja um
íríðindi fyrir útlendinga til fisk
veiða á tilteknnm svæðum innan
fiskveiðilandhelginnar og fórna
þar með rétti nokkurs hluta
landsmanna til fulira afnota afj
þeim hluta landhelginnar, sem1
hpnn hefur tækifæri til að nýta.
2. „Almennur fundur útvegs-
manna á Austurlandi. haldinn á
Reyðarfirði miðvikudaginn 7.
sept., telur, að reynslan af tólf
mílna fiskveiðilandhelginni við
ísland hafi þegar leitt í ljós, að
bátafloti landsmanna liafi með
stækkun hennar notið stórbættr-
ar aðstöðu frá því, sem áður var.
Fundurinn telur einnig, að
reynslan hafi sannað, að óheppi
legt sé að heimila íslenzkum skip
um togveiðar innan tólf mílna
markanna, og skorar á ríkisstjórn
ina að breyta reglugerð nr. 87
frá 29. ágúst 1958 þannig, að
sííkar veiðar verði ekki leyfðar.“
„Almennur fundur útvegs-
manna á Austurlandi 7. sept.
1960 álítur nauðsynlegt að stofn-
aðar verði útvegsmannadeildir í
L.Í.Ú. á sem flestum stöðum I
austan Iands.
Teljum það vænlegast til þess
að koma fram hagsmunamálum
austfirzkra útvegsmanna á aðal-
fundum L.Í.Ú.“
koma á samtryggingu á Aust-
fjörðum fyrir herpinætur og
herpinótabáta og lækka stórum
útgjöld vegna þessara trygg-
inga.“
1. „Fundurinn telur, að
rekstursgrundvöllur bátcút-
vegsins sé orðinn óviðunandi
og hafi versnað til mikilla
muna við síðustu ráðstafanir
efnahagsmálunum.
Fundurinn álítur, að stórfelld
mistök hafi átt sér stað um s.I.
áramót, þegar útgerðin var látin
liefja veiðar án þess að fyrir
lægju ákveðnir samningar um
lekstursgrundvöllinn, og að sú
reynsla, sem þá fékkst, hafi
sannað útvegsmönnum áþreifan
lega, að ekki geti komið til mála,
að veiðar bátanna hefjist um
næstu áramót, án þess að fulln-
aðarsamningar við ríkisstjórnina
um rekstursgrundvöllinn liggi
þá fyrir.
Það er því eindregin áskorun
fundarins til landssamtaka út-
vegsmanna, að nú þegar verði
hafinn undirbúningur að vænt-
anlegum samningum við ríkis-
valdið um rekstursgrundvöll út-
gerðarinnar á næsta ári, og að
íeitað verði samstarfs við útvegs-
menn í öllum landsf jórðungum í
þeim efnum.
Þar sem rekstursgrundvöllur á
síldveiðum i sumar var stórum
verri en árið áður og afkoma bát-
anna einnig óhagstæðari á s.l.
vetrarvertíð og loforð ríkbstjórn-
arinnar um eigi lakari reksturs
grundvöll á þessu ári, en áður
var hefur þannig verið vanefnt,
relur fundurmn einnig óhjákvæmi
legt að gerðar verði sérstakar ráð
stafanir vegna reksturs bátanna á
þessu ári.“
2. „Þar sem í Ijós hefur komið
að verulega mikill munur er á
síldar- og fiskverði hér á Iandi
og í Noregi, vill fundurinn skora
á Fiskifélag íslands að láta fram
fara ýtarlega rannsókn á þessum
verðmun og birta opinbera grein
argerð um rannsóknina.“
1. „Almennur funuur útvegs-
rr.anna á Austurlandi haldinn á
Reyðarfirði 7. sept. 1960, skorar á
rikisstjórn tslands, að hún taki
ti:lit tO reynslu undangenginna
ára, þar sem glöggt hefur komið
í ljós, að móttökuskilyrði á síld
austan Langaness eru algjörlega
ófullnægjandi og beitti áhrifum
sínum til hins ýtrasta tO þess að
sildarbræðslum þeim, sem nú eru
á Austurlandi, verði séð fyrir því
fjármagni, sem með þarf, til að
koma þeim í það horf, að rekstur
þeirra verði eins hagkvæmur og
L-nnt er og afkastageta þeirra verði
aukin.
Enn fremur að það verði svo
t-manlega gjört, að uppbyggingu
og lagfæringum sé lokið áður en
sildarvertíð hefst hverju sinni.
Þar sem ekki er filtækilegt að
sviita sOd á þeim stöðum, sem
ckki hafa möguleika til að nýta
úrganginn, skorar fundurinn enn
fremur á ríkisstjórnina að beita
sér fyrir þv*, að síldarbræðslur
verði byggðar á öllum þeim stöð-
um, sem hagkvæmt getur verið að
salta síld á.“
2. „Almennur fundur útvegs-
manna á Austurlandi. haldinn á
Reyðarfirði 7 sept. 1960, skorar
á ríkisstjórnina að hefjast nú þeg-
ar handa um að láta fara fram
athuganir og tilraunir með full-
komnari nýtingu síldar og annars
sjávarafla, að minnsta kosti á ein-
um stað á Austuriandi, svo sem
með niðursuðu, niðurlagningu
o fl.
Telur fundurinn, að slíkar fram
kvæmdir mundu auka verðmæti
aflans mjög mikið, jafnframt því,
að það skapaði mjög mikl aatvinnu
í landi.“
3. „Almennur fundur útvegs-
manna á Austurlandi, haldinn á
Reyðarfirði 7. sept. 1960, skorar
á Síldarútvegsnefnd að greiða
fyrir aukinni síldarsöltun austan
lands, eins og í hérinar valdi
stendur, meðal annars með rífleg-
uu tunnu- og saltbirgðum á Aust
urlandi.*1
Aðalfundur símstjóra
á 1. flokks B-stöðvum
„Almennur fundur útgerðar-
manna á Austurlandi. haldinn á
Reyðarfirði 7. sept. 1960, telur,
að rekstursgrundvöllur bátaút-
vegsins, sem lagður var snemma
á þessu ári, hafi ekki reynzt
eins traustur og opinberir aðilar
gáfu í skyn og lofuðu.
Telur fundurinn, að afkoma sé
ekki slík, að þeir geti staðið
undir greiðslu tryggingargjalda
og skorar á ríkisstjórnina að
hlutast um, að tryggingargjöld
báta árið 1960 verði greidd á
svipaðan hátt og undanfarin ár.“
2. „Fundurinn skorar á stjórn
Fjórðungssambands fiskideilda
Austurlands að láta athuga, hvort
ekki er hægt á næsta sumri að
Aðalfundur félagsdeildar
símstjóra á 1. fl. B stöðvum
var haldinn í Hveragerði dag-
ana 17. og 18. september.
Rædd voru á fundiinum mörg
hagsmunámál félagsmanna og op-
inberra starfsmanna yfirleitt, og
margar ályktanir gerðar þar að
lútandi.
M.a. taldi fundurinn nauðsyn-
legt, að sérstakur fulltrúi Póst- og
símamálastjór'narinnar hefði með
öll kjaramál að gera, með hlið-
sjón af því hve fjölþætt þau eru
orðin.
Af sömu ástæðu taldi fundurinn
tímabært orðið, að félagssamtök
símamanna réði fastan starfsmann
í þjónustu sína.
Útaf skrifum blaða undanfarið
samþykkti fundurinn svohljóðandi
ályktun:
Fundur símastjóra á 1. fl. B.
stöðvum, haldinn að Hveragerði
18. september 1960, vill, að gefnu
tilefni, láta í ljós þá skoðun sína,
að stjórnmálablöðunum beri að
stuðla að bættu siðgæði í stiórn-
mála- og viðskiftallfi íslenzku
þjóðarinnar. Hins vegar fordæm-
irfundurinn þá blaðamennsku,
sem æ meir hefur rutt sér til
rúms, að notaðar séu ímyindaðar
sakir einstakra manna sem æsi-
fregnir í blöðum til fjárhagslégs
(F'-amhald á 6. síðu).