Tíminn - 16.02.1961, Blaðsíða 13

13
T í MIN N, fimnitudagmn 16. febrúar 1961.
Otvarpsumræftur og
þjónar drottins
(Framhald af 9. síðu).
að glata trausti og trúnaði barna
sinna beggja. Allt þetta verður til
þess, að hún treystir sér ekki til
þess, að vera viðstödd biskups-
vígslu manns síns.
Þegar hún' les hið nafnlausa
dreifibréf og veit að málaferlin
muni brátt hefjast, er henni ljóst,
að þetta illræmda bréf geypiir í
raun og veru þær hugsanir, er fyllt
hafa sál manns hennar undanfar-
inn tíma, og að biskupsembættið,
jafnvel þótt hann vinni málið, get-
ur ekki orðið gæfuvegur, hvorki
fyrir hann né þá, sem honum eru
nánast tengdir. Og þetta gefur hún
honum fyllilega í skyn, en hann
skilur ekki þá, hvað í húfi er.
Úrslitabarátta hjónanna um sál
hans hefst í síðasta þætti, þegar
hin umkomulaus'a og hrjáða skrif-
stofustúlka hans játar að hafa
skrifað bi'éfið. Þá gengur biskups-
frúin á hólm við refsiréttlætið ann-
ars vegar í gerfi lögfræðingsins
og metorðagirnd manns síns hins
vegar og sigrar hvoru tveggja-
Hitt atriðið, sem höfundurinn
vill sýna er það hvernig óttinn við
ógnir og refsing í hinum eilífa
kvalastað, lamar og tætir í sundur
sálarlíf hinnar ógæfusömu skrif-
stofustúlku, svo að hún hundelt
af þessum ægilega ótta, grípur til
eins örþrifaráðsins af öðru, hefur
jafnvel glatað trúnni á frelsarann
og gæzku Guðs, og er að því kom-
in að svipta sig lífinu og fylgja
þannig sjálf sál sinni í þann eilífa
kvalastað, sem henni þó hefur'
staðið stærsta ógnin af alla ævina.
Mér kom það satt að segja dá-
lítið spánskt fyrir eyru, að heyra
mæta menn í útvarpsumræðunum
halda því fram, að helvítiskenning
in væri algjörlega úr sögunni bæði
í Noregi og hér, og að allt tal um
hana væri barátta við vindmyllur.
Eru menn þá algjörlega búnir að
gleyma Hallesby-deilununm í Nor-
egi nú fyrir fáum árum? Og eru
miðaldra menn hér á landi búnir
að steingleyma þessari lýsingu á
líðan Hinna vantrúuðu og þrjózku
eftir dauðann, sem þeir þó voru
látnir læra utanbókar U1 ferming-
arinnar: „Líf þeirra verður æfin-
legt kvalalíf í sambúð við illa
anda, endalus angist og örvænting
án allrar vonar um frelsun.“
(Helgakver bls. 73).
Það mundi gleðja mig og vafa-
laust marga fleiri, ef núverandi
biskup landsins og þeir prestar,
sem telja sig hina , játningatrúu“
í landinu, vildu lýsa því afdráttar-
laust yfir. að þeir telji þetta vera
úrelta kenningu og á misskilningi
byggða. Mér finnst, að þjóðin, sem
kirkjuna kostar og styður eiga
kröfu á því að fá að vita afstöðu
þeirra.
Ég tel það einnig tímabært og
viðeigandi, að prófessor guðfræði-
deildar hér, séra Jóhann Hannes-
son, lýsi því vöflulaust yfir, ef
það er satt, að norska kirkjan sé
horfin frá kenningunni um eilífa
refsivist í víti. Slíkt mundi ýmsum
þykja fréttir til næsta bæjar. Yfir
þá frétt er óþarft að setja jafn
stóra fyrirsögn og er yfir „skolp-
ræsa“grein hans í Morgunblaðinu
þann 11. þ.m., en þar reynir hann
á iþann veg og með því orðavali,
sem mörgum mun að vonum naum-
ast vera samboðið „þjóni Drottins"
að ófrægja Axel Kielland og gefa
í skyn, að leikrit hans sé ómakleg-
ur rógur um kirkjuna, átelur' þjóð-
leikhússtjórn fyrir að hafa valið
það til flutnings og varar leikhús-
menn við að láta hrekjast (eða
hrekkjast) af þeirri skolp-bylgju,
sem nú gengur yfir leikmennt-
irnar.
Öllu herfilegar sýnist mér ekki
unnt að misskilja leikritið „Þjónar
Drottins" og þann anda mannúðar
og miskunnsemi, sem þar kemur
fram á áhrifamikinn og eftirminni
legan hátt.
Íslenzkar bókmenntir á Esperantó
5. árgangur Esperantoblaðs
ins Voce de Islan-do (Rödd
íslands) er nýkoininn út. Er
efni hans fyrst og fremst
| kynning á íslendingasögum.
j Baldur Ragnarsson þýðir úr
! Egilssögu kaflann um harm
Egils um sonu sína ásamt
I Sonatorreki, og úr Grettis-
j sögu frá'sögnina um víg Grett
is. Ólafur S. Magnússon þýð-
ir úr Njálssögu kaflann um
Njálsbrennu og úr Laxdæla
sögu drauma Guðrúnar Ósvíf i
ursdóttur. Auk þess eru í heft
inu þýdd ljóð eftir fjögur
íslenzk nútímaskáld (Stein
Steinarr, Sigfús Daðason, Jón
Óskar og Þorstein Jónsson
frá Hamri) og saga eftir Sig-
urbjörn Sveinsson. — Útgef
andi Voce de Islando er Sam
band íslenzkra esperantista,
og er ritið ætlað til kynning-
ar á íslenzkum bókmenntum
meðal erlendra esperantista.
í Esperanto-tímaritinu
Orðsending
(Framhald af 6. síðu).
ýmsir ófaglærðir menn og fá
kunnandi í þessu starfi unn-
ið í skrúðgörðum við trjá-
klippingar og annað, og oft
gert meiri skaða heldur en
gagn og viljum við vinsam-
lega benda á það að ef óskað
er eftir að fá störf þessi unn
in á réttan hátt og þannig
af hendi leyst að viðunandi
sé þá athugi fólk
viðkomandj maður
lagsréttindi í Félagi
yrkjumanna og geti sýnt skil
ríki þar uppá.
Einnig viljum við aðvara
þá sem fara inná starfsvið
okkar og taka að sér störf í
skrúðgörðum, að þeim er al-
gjörlega óheimilt að
undir kauptaxta Félags
yrkjumanna.
F.h. Félags garðyrkjumanna:
Agnar Gunnlaugsson.
Vettvangurmn
(Framhald af 8. síðu).
um æskileg í sjálfu sér. Að sjálf-
sögðu getur slíkt aldrei verið keppi
■kefli, að styðja einhverja aðila til
valda, þótt það megi skilja á Mbl.
Tilgangurinn er engan veginn að
styðja kommúnista eða dekra við
þá eins og Mbl. kallar það, heldur
að halda uppi vörnum fyrir al-
menning og hnekkja atlögum aft-
urhaldsins á kjör hans. Hagsmunir
þjóðarinnar verða að sitja fyrir.
Markmiðið er að verja hagsmuni
aimennings fyrir árásum íhaldsins,
val samstarfsmanna skiptir ekki
meginmáli.
Hinn eini raunsanni málsvai'i
vinnandi fólks er Framsóknar-
flokkurinn. Þessi staðreynd er sí-
fellt að koma betur í ljós og æ
fleiri eru að gera sér gr'ein fyrir
þessum sannindum. Hin stórfellda
fylgisaulfning flokksins meðal þess
ara' stétta í þéttbýlinu á síðustu
árum sýnir þetta hvað bezt.
Vinnandi fólk til sjávar og
sveita fylkir sér í æ ríkara mæli
um Framsóknarflokkinn, enda er
hann eini flokkurinn, sem á sér
rætur í íslenzkri þjóðmenningu,
óháður erlendum öflum og stefn-
um, flokkur íslenzkra hagsmuna.
J.Ó.
NORDA PRISMp, sem út er
gafið í Svíþjóð, birtist aý-
lega löng grein um Þorstein
Jónsson frá Hamri og ljóða-
bók hains, Tannfé handa nýj-
um heimi, eftir Baldur Ragn-
ars*on. Hefur grein þessi vak
ið athygli og meðal annars
verið getið í útsendingum
Varsjár-útvarpsins á Esper-
anto.
Skíði
Skíði
Skíðagleraugu
Skíðastafir
Tyrolía skíðabindingar
Toko skíðaáburður
Skautar margar gerðir
Jón Lárusson, bóndi að HlíS
(Hjarðmaður og kvæðamaður)
Frænda góðan felldi að, jörð
feigðin nljóð í starfi.
Bændaþjóðin heimskjör hörð
hlaut að móðurarfi.
Jónj dala lífið lét, ,
léttum mal þó skili.
Mörg voru smalans farin fet
fram hjá Valagili.
Hélt á Fióni fé að beit,
fann við tjóni bætur.
Átti í Jóni íslenzk syeit
alda-grónar rætur.
Hressti geðið hjástaðan,
hýsti féð á vöku,
innri gleði aí því fann
og að kveða stöku.
Bóndinn frómi á freðnum skóm
fyllti róminn háa,
báru hljómar enduróm
út í tómið bláa.
Horfin sjónum hjörðin fríð, .
hennar þjónar deyja,
Burtu er Jón úr Brattahlíð.
bergmálstónar þegja.
Eftir li’fað æviskeið
æðra svifi er borinn.
Fellur drif a fjármannsleið,
fennir yfir sporin.
Kristinn Bjarnason,
/ frá Ási.
Kjörgaiði Laugavegi 59
Austurstræti 1
PÓSTSENDUM
VOLVO PV 444
árgerð 1955, mjög vel með íarinn og glæsilegur
einkabíll til sölu Hagkvæmir greiðsluskilmáiar.
Upplýsingar í símum 1-50-1* 2-31-36, 1-91-81 og
1-31-34.
X-V 533/EN-ð445*40
Óhreinir pottar og pönnur, fit-
ugir vaskar, óhrein baðker verða
gljáandi, þegar hið Bláa Vim kemui til skjalanna. Þetta
kröftuga hreinsunarefni eyðir fitu á einni sekúndu, inni-
h.eldur efni, sem fjarlægir einnig þráláta bletti. Hið Bláa
Vim hefur ferskan ilm, inniheldur einnig gerlaeyði, er
drepur ósýnilegar sóttkveikjur. Notið Blátt Vim við
allar erfiðustu hreingerningar. Kaupið stauk í dag.
VIM er fljótvirkast við
eyðingu fitu og bletta
Tilvalið við hreinsun potta,
panna, eldavéla, vaska, baðkera,
veggflísa og allra hreingerninga
í húsinu.
'í